Η ιστορία θα αναδείξει ότι η θητεία Στουρνάρα ήταν από τις χειρότερες στην πρόσφατη ιστορία του θεσμού όχι γιατί δεν είχε πουθενά αποτέλεσμα αλλά κυρίως γιατί έχτισε πάνω στις εμμονές, στο μίσος και στην ανεπάρκεια.
Η Τράπεζα της Ελλάδος και ειδικά ο εκφραστής της ο διοικητής Γιάννης Στουρνάρας κινείται στα όρια της θεσμικής εκτροπής.
Πολλοί χαλαροί παρατηρητές θα πουν ότι η ΤτΕ είναι εποπτική αρχή που έχει ένα θεσμικό ρόλο και δεν θα διεισδύσουν στις πρακτικές που ακολουθεί ο διοικητής της και ορισμένα πειθήνια όργανα του στο εσωτερικό της ΤτΕ.
-Ποιος μπορεί να λησμονήσει πως κινήθηκε στην υπόθεση ελέγχου της τράπεζας Πειραιώς.
Καταδίκασε ωσάν δικαστής πλήθος τραπεζικών στελεχών, τους οδήγησε σε παραιτήσεις, προκάλεσε βίαιες αλλαγές σε οργανογράμματα και επέβαλλε τις δικές του προτάσεις αποκλείοντας άλλους υποψηφίους στην Πειραιώς.
-Χρησιμοποίησαν οι μηχανισμοί της ΤτΕ ένα διάτρητο νομικά, κενό περιεχομένου πρακτικά πόρισμα για το οποίο είχαν αναρμοδιότητα και εν συνεχεία παρενοχλούσαν την δικαιοσύνη γιατί καθυστερεί ή δεν απαγγέλει ανύπαρκτες κατηγορίες.
-Χρησιμοποίησε μέσω διαρροών το διάτρητο πόρισμα – λίβελο για να συκοφαντήσει, αμαυρώσει και περιθωριοποιήσει μια ομάδα τραπεζικών στελεχών που προσέφεραν πολλά στο τραπεζικό σύστημα σε αντίθεση με την συνεισφορά του ιδίου στο τραπεζικό σύστημα που παραμένει ζητούμενο ή κατά το ορθότερο η συνεισφορά του…αγνοείται.
-Χρησιμοποίησε τα στελέχη του στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για να επιβάλλουν τον διευθύνοντα σύμβουλο στην Εθνική τράπεζα.
Εδώ δεν πρόκειται για μια μάχη Καραμούζη με Μυλωνά και οι δύο είναι σεβαστές προσωπικότητες που ο καθένας έδωσε την δική του μάχη.
Ήταν μάχη του Στουρνάρα κατά του Καραμούζη.
Ο διοικητής της ΤτΕ είχε συντονίσει το σχέδιο του και μέσω Ξυρουχάκη και Σπηλιωτόπουλου διαμόρφωσε ένα αποτέλεσμα.
Έδωσαν μάχη ο Ξυρουχάκης και ο Σπηλιωτόπουλος για να μην περάσει η πρόταση Καραμούζη και συμπεριφέρθηκαν λες και είναι μέτοχοι, ξεπέρασαν προκλητικά τον θεσμικό τους ρόλο.
Όμως εδώ η κριτική δεν είναι στα πρόσωπα αλλά στις μεθόδους.
Παραπλήσιες μεθόδους χρησιμοποιεί το καθεστώς της Βορείου Κορέας απλά πλευράς νοοτροπίας για να μην παρερμηνευθεί αυτό που αναφέρουμε.
-Η ΤτΕ έδωσε μια πολιτική μάχη – πρωτοφανή – υπέρ της προληπτικής πιστωτικής γραμμής, υπέρ του waiver ή της ποσοτικής χαλάρωσης όχι με σκοπό να βοηθήσει ως κεντρικός τραπεζίτης την χώρα του αλλά με στόχο να βλάψει την κυβέρνηση.
Ο Στουρνάρας δεν λειτούργησε στο πλαίσιο του θεσμικού του ρόλου αλλά έπαιξε παιχνίδια με στόχο να πετύχει προσωρινές νίκες.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών των παιχνιδιών εξουσίας δεν θα πρέπει να αποτιμηθεί με όρους της τρέχουσας συγκυρίας, κάπου κέρδισε και κάπου έχασε.
Θα πρέπει να αποτιμηθεί με όρους συστημικά στρατηγικούς εάν δηλαδή οι ενέργειες και οι εξωθεσμικές παρεμβάσεις του έχουν θετικό πρόσημο ή αποτελούν μηδενικό άθροισμα.
Ο Στουρνάρας και μια μικρή ομάδα γύρω από αυτόν εμφανίζονται κήνσορες…αλλά η ουσία είναι ότι χτίζουν πάνω σε σαθρά θεμέλια.
Η ιστορία θα αναδείξει ότι η θητεία Στουρνάρα ήταν από τις χειρότερες στην πρόσφατη ιστορία του θεσμού όχι γιατί δεν είχε πουθενά αποτέλεσμα αλλά κυρίως γιατί έχτισε πάνω στις εμμονές, στο μίσος και στην ανεπάρκεια.
Η εξέλιξη των πραγμάτων θα δικαιώσει την εκτίμηση ότι ο Στουρνάρας δεν προσέδωσε τίποτε θετικό στην θεσμική αναβάθμιση της ΤτΕ η οποία λειτουργεί ως «παραμάγαζο» συμφερόντων.
Μια προσωπικότητα ξεχωρίζει όταν αναλαμβάνει την εξουσία.
Όταν την κακοδιαχειρίζεται στο τέλος καταλήγει απολειφάδι της ιστορίας.
www.bankingnews.gr
Πολλοί χαλαροί παρατηρητές θα πουν ότι η ΤτΕ είναι εποπτική αρχή που έχει ένα θεσμικό ρόλο και δεν θα διεισδύσουν στις πρακτικές που ακολουθεί ο διοικητής της και ορισμένα πειθήνια όργανα του στο εσωτερικό της ΤτΕ.
-Ποιος μπορεί να λησμονήσει πως κινήθηκε στην υπόθεση ελέγχου της τράπεζας Πειραιώς.
Καταδίκασε ωσάν δικαστής πλήθος τραπεζικών στελεχών, τους οδήγησε σε παραιτήσεις, προκάλεσε βίαιες αλλαγές σε οργανογράμματα και επέβαλλε τις δικές του προτάσεις αποκλείοντας άλλους υποψηφίους στην Πειραιώς.
-Χρησιμοποίησαν οι μηχανισμοί της ΤτΕ ένα διάτρητο νομικά, κενό περιεχομένου πρακτικά πόρισμα για το οποίο είχαν αναρμοδιότητα και εν συνεχεία παρενοχλούσαν την δικαιοσύνη γιατί καθυστερεί ή δεν απαγγέλει ανύπαρκτες κατηγορίες.
-Χρησιμοποίησε μέσω διαρροών το διάτρητο πόρισμα – λίβελο για να συκοφαντήσει, αμαυρώσει και περιθωριοποιήσει μια ομάδα τραπεζικών στελεχών που προσέφεραν πολλά στο τραπεζικό σύστημα σε αντίθεση με την συνεισφορά του ιδίου στο τραπεζικό σύστημα που παραμένει ζητούμενο ή κατά το ορθότερο η συνεισφορά του…αγνοείται.
-Χρησιμοποίησε τα στελέχη του στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για να επιβάλλουν τον διευθύνοντα σύμβουλο στην Εθνική τράπεζα.
Εδώ δεν πρόκειται για μια μάχη Καραμούζη με Μυλωνά και οι δύο είναι σεβαστές προσωπικότητες που ο καθένας έδωσε την δική του μάχη.
Ήταν μάχη του Στουρνάρα κατά του Καραμούζη.
Ο διοικητής της ΤτΕ είχε συντονίσει το σχέδιο του και μέσω Ξυρουχάκη και Σπηλιωτόπουλου διαμόρφωσε ένα αποτέλεσμα.
Έδωσαν μάχη ο Ξυρουχάκης και ο Σπηλιωτόπουλος για να μην περάσει η πρόταση Καραμούζη και συμπεριφέρθηκαν λες και είναι μέτοχοι, ξεπέρασαν προκλητικά τον θεσμικό τους ρόλο.
Όμως εδώ η κριτική δεν είναι στα πρόσωπα αλλά στις μεθόδους.
Παραπλήσιες μεθόδους χρησιμοποιεί το καθεστώς της Βορείου Κορέας απλά πλευράς νοοτροπίας για να μην παρερμηνευθεί αυτό που αναφέρουμε.
-Η ΤτΕ έδωσε μια πολιτική μάχη – πρωτοφανή – υπέρ της προληπτικής πιστωτικής γραμμής, υπέρ του waiver ή της ποσοτικής χαλάρωσης όχι με σκοπό να βοηθήσει ως κεντρικός τραπεζίτης την χώρα του αλλά με στόχο να βλάψει την κυβέρνηση.
Ο Στουρνάρας δεν λειτούργησε στο πλαίσιο του θεσμικού του ρόλου αλλά έπαιξε παιχνίδια με στόχο να πετύχει προσωρινές νίκες.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών των παιχνιδιών εξουσίας δεν θα πρέπει να αποτιμηθεί με όρους της τρέχουσας συγκυρίας, κάπου κέρδισε και κάπου έχασε.
Θα πρέπει να αποτιμηθεί με όρους συστημικά στρατηγικούς εάν δηλαδή οι ενέργειες και οι εξωθεσμικές παρεμβάσεις του έχουν θετικό πρόσημο ή αποτελούν μηδενικό άθροισμα.
Ο Στουρνάρας και μια μικρή ομάδα γύρω από αυτόν εμφανίζονται κήνσορες…αλλά η ουσία είναι ότι χτίζουν πάνω σε σαθρά θεμέλια.
Η ιστορία θα αναδείξει ότι η θητεία Στουρνάρα ήταν από τις χειρότερες στην πρόσφατη ιστορία του θεσμού όχι γιατί δεν είχε πουθενά αποτέλεσμα αλλά κυρίως γιατί έχτισε πάνω στις εμμονές, στο μίσος και στην ανεπάρκεια.
Η εξέλιξη των πραγμάτων θα δικαιώσει την εκτίμηση ότι ο Στουρνάρας δεν προσέδωσε τίποτε θετικό στην θεσμική αναβάθμιση της ΤτΕ η οποία λειτουργεί ως «παραμάγαζο» συμφερόντων.
Μια προσωπικότητα ξεχωρίζει όταν αναλαμβάνει την εξουσία.
Όταν την κακοδιαχειρίζεται στο τέλος καταλήγει απολειφάδι της ιστορίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών