Το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδος είναι 1,20% από τους επίσημους δανειστές δηλαδή η Ελλάδα έχει δανειστεί 250 δισεκ. περίπου με μέσο επιτόκιο 1,20% έως 1,30%.
Τα μνημόνια τελείωσαν υποστηρίζει η κυβέρνηση αλλά όλοι παραβλέπουν ότι η Ελλάδα δανειζόταν φθηνά 1,20% και πλέον θα δανείζεται ακριβά πάνω από 3,5% για να συντηρεί ένα μη βιώσιμο χρέος.
Η Ελλάδα βγαίνοντας από τα μνημόνια θα πρέπει σε βάθος ετών να αντικαταστήσει τα δάνεια του ESM, του EFSF και τα διακρατικά δάνεια GLF με ομόλογα τα οποία θα αγοράσουν οι ιδιώτες.
Όμως και ενώ οι αγορές εστιάζονται και ορθά στο επιτόκιο κάθε δημοπρασίας ομολόγων, η Ελλάδα νομοτελειακά θα πληρώνει πολύ ακριβότερα τα δάνεια του ιδιωτικού τομέα έναντι των δανείων από τους μηχανισμούς στήριξης.
Για να τεθεί απλά.
Τα δάνεια των ευρωπαίων ήταν φθηνά λόγω επιτοκίου αλλά επώδυνα λόγω μεταρρυθμίσεων.
Τα δάνεια από τους ιδιώτες δηλαδή μέσω της αγοράς ομολόγων είναι πανάκριβα έως 4 φορές ακριβότερα και μπορεί να μην επιβάλλουν μεταρρυθμίσεις αλλά έχοντας συνηθίσει τις μεταρρυθμίσεις ως βασικό σενάριο για την Ελλάδα δεν θα δεχθούν τίποτε λιγότερο από την συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
Οι καλύτερες ημέρες με όρους επιτοκίων δανεισμού δεν θα έρθουν ποτέ για την Ελλάδα.
Ας δώσουμε ορισμένα παραδείγματα.
Το IMF έχει δανείσει στην Ελλάδα 10,4 δισεκ. ευρώ με επιτόκια 3% συν το SDR ή περίπου 3,55%
Ο EFSF έχει δανείσει 130,9 δισεκ. με κόστος περίπου 1,2%.
Ο ESM που διαδέχθηκε τον EFSF έχει δανείσει περίπου 58 δισεκ. – μαζί με την τελευταία δόση - με επιτόκιο 0,89%.
Τα 52,9 δισεκ. διακρατικών δανείων έχουν κόστος Euribor και 0,50%.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα έχει υποστηριχθεί ξεκάθαρα από τα πριμοδοτούμενα επιτόκια του ESM και μάλιστα για διάρκειες έως 32,5 χρόνια.
Το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδος είναι 1,20% από τους επίσημους δανειστές δηλαδή η Ελλάδα έχει δανειστεί 250 δισεκ. περίπου με μέσο επιτόκιο 1,20% έως 1,30%.
Από τις αγορές η Ελλάδα θα δανείζεται – ας πάρουμε ως μέσο όρο το 10ετές με επιτόκιο 3,5% - περίπου 3 φορές ακριβότερα από το κόστος δανεισμού των ευρωπαίων και 4 φορές ακριβότερα εάν ληφθεί υπόψη το επιτόκιο δανεισμού του ESM.
Εάν συμπεριληφθεί το κόστος δανεισμού των δανείων GLF τότε και με βάση τα τωρινά δεδομένα του Euribor 3 μηνών…οι αγορές θα δανείζουν την Ελλάδα 10 φορές ακριβότερα από ότι τα κράτη της ΕΕ.
Σημειώνεται δε…ότι η Ελλάδα δεν θα μπορεί να πετύχει μεσοπρόθεσμα καλύτερα επιτόκια δανεισμού γιατί εφόσον τελειώνει το QE η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ οι αποδόσεις των ομολόγων θα ανέβουν και η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει spread κάτω από 1% από την Ιταλία π.χ. οπότε τα πτωτικά περιθώρια για τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων είναι περιορισμένα.
Πρακτικά λοιπόν η παγίδα της Ελλάδος είναι η εξής.
Οι ευρωπαίοι δανειστές χορήγησαν 250 δισεκ. με μέσο επιτόκιο 1,20% αλλά επέβαλλαν μεταρρυθμίσεις σκληρές αλλά απαραίτητες και η Ελλάδα αγωνιά να βγει από τα μνημόνια για να πληρώνει 3 φορές ακριβότερα τα ομόλογα στους ιδιώτες και χωρίς να μπορεί να αποκλίνει από τις μεταρρυθμίσεις.
Εάν υπήρχε μνημόνιο χωρίς νέες μεταρρυθμίσεις αλλά τήρηση των υπαρχουσών συμφωνιών η Ελλάδα θα έπρεπε να πάρει 4ο μνημόνιο.
Οπότε όταν λέμε η Ελλάδα βγαίνει στις αγορές και θα δανείζεται από τους ιδιώτες λησμονούμε ότι θα δανείζεται έως 3 φορές ακριβότερα…από τους «κακούς δανειστές»
Η απελευθέρωση της Ελλάδος από τα δεσμά των μνημονίων θα αποδειχθεί μια πολύ ακριβή διαδικασία…
Το ελληνικό χρέος είναι εξυπηρετήσιμο αλλά δεν είναι βιώσιμο….
Μεταξύ 2009 η χρονιά σταθμός για την Ελλάδα όπου αποδείχθηκε ότι παραποιούσε η χώρα τα στατιστικά στοιχεία και εκτοξεύθηκε το δημόσιο χρέος – γενικής κυβέρνησης – στα 300 δισεκ. από 263 δισεκ. το 2008…και στο σήμερα 2018 όπου το χρέος ανέρχεται στα 322 δισεκ. έχουν συμβεί πολλά αλλά πρακτικά η επίδραση στο χρέος ήταν έως ασήμαντη.
Η Ελλάδα έδωσε μια ιστορικών διαστάσεων μάχη, προχώρησε στο PSI+ που θεωρητικά μείωσε το χρέος 105 δισεκ. αλλά ο συνεχής δανεισμός μέσω των 3 μνημονίων άλλαξαν το προφίλ εισπραξιμότητας όχι βιωσιμότητας.
Εάν ληφθεί υπόψη το χρέος της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ. και συγκριθεί με το 2008 – 2009 το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η Ελλάδα και οι έλληνες υπέστησαν σοκ αλλά το χρέος δεν βελτιώθηκε.
Το βασικό ερώτημα είναι μετά το καταστροφικό για τους ομολογιούχους αλλά και απαραίτητο PSI+ καθώς επιβράδυνε την δυναμική αύξησης του δημοσίου χρέους στο 2018 είμαστε χειρότερα από ότι το 2008 ή 2009, γιατί;
Εάν αναλυθούν μόνο οι αριθμοί το 2009 με 300 δισεκ. ελληνικό χρέος και ΑΕΠ περίπου στα τρέχοντα επίπεδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, στα μνημόνια και στο χάος.
Το 2018 με χρέος 322 δισεκ. παραπλήσιο ΑΕΠ με το 2009 το χρέος θεωρείται εξυπηρετήσιμο αλλά μη βιώσιμο.
Ποια είναι η πραγματικότητα και κυρίως γιατί ενώ συνέβησαν πολλές διορθωτικές κινήσεις το χρέος σε απόλυτα μεγέθη αυξήθηκε της γενικής κυβέρνησης στα 322 δισεκ. και της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ.;
Η βασική αιτία της αύξησης του χρέους παρά το σοκ του PSI+ δηλαδή της συμμετοχής των ιδιωτών με haircut 74% στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν ότι η Ελλάδα επί 8 χρόνια είχε αποκλειστεί από τις αγορές οπότε ήταν απαραίτητα τα προγράμματα στήριξης.
Η Ελλάδα πήρε 130,9 δισεκ. δάνεια από τον EFSF το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας.
Πήρε από τον ESM – η μετεξέλιξη του EFSF – 58 δισεκ. δάνεια μαζί με την τελευταία δόση.
Πήρε 52,9 δισεκ. διμερή δάνεια GLF από τα κράτη μέλη της ΕΕ
Πήρε 10,4 δισεκ. δάνεια – τόσα έχουν απομείνει – από το ΔΝΤ.
Ενώ το χρέος μειώθηκε κατά 105 δισεκ. με το PSI+ προστέθηκαν νέα δάνεια οπότε σε απόλυτα μεγέθη μηδένισαν την όποια επίδραση στο χρέος.
Αυτά τα 8 χρόνια εθνικής καταστροφής όμως επιχειρήθηκε να αλλάξει το προφίλ «εξυπηρετησιμότητας» του ελληνικού χρέους.
Με την αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων, τις επιμηκύνσεις και τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Εάν δεν υπήρχα οι παρεμβάσεις των τελευταίων ετών το ελληνικό χρέος θα ήταν στα 350 δισεκ. αντί 322 δισεκ.
Στην έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του ΔΝΤ αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να εξυπηρετηθεί αλλά αυτό δεν το καθιστά βιώσιμο.
Με όρους σχέσης χρέους προς ΑΕΠ και εξέλιξη του χρέους η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα δεν κέρδισε ούτε 1 ευρώ…βιωσιμότητας όλα αυτά τα χρόνια.
Υποσημείωση
Η εκτίναξη του χρέους της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ. θα πρέπει να αποδοθεί στα repos που αυξήθηκαν τους προηγούμενους μήνες και αποτελούν μια μορφή δανεισμού.
Δομή χρέους
EFSF 130,9 δισεκ.
Διμερή δάνεια GLF 52,9 δισεκ.
ESM 58 δισεκ. = 43+15 δισεκ. με την τελευταία δόση
ΕΤΕΠ 7,9 δισεκ. ευρώ
ΕΚΤ 9,5 δισεκ.
ANFA 3,3 δισεκ.
Ελληνικά ομόλογα ιδιώτες 39,9 δισεκ.
ΔΝΤ 10,4 δισεκ.
Δάνεια ΤτΕ 2,8 δισεκ.
www.bankingnews.gr
Η Ελλάδα βγαίνοντας από τα μνημόνια θα πρέπει σε βάθος ετών να αντικαταστήσει τα δάνεια του ESM, του EFSF και τα διακρατικά δάνεια GLF με ομόλογα τα οποία θα αγοράσουν οι ιδιώτες.
Όμως και ενώ οι αγορές εστιάζονται και ορθά στο επιτόκιο κάθε δημοπρασίας ομολόγων, η Ελλάδα νομοτελειακά θα πληρώνει πολύ ακριβότερα τα δάνεια του ιδιωτικού τομέα έναντι των δανείων από τους μηχανισμούς στήριξης.
Για να τεθεί απλά.
Τα δάνεια των ευρωπαίων ήταν φθηνά λόγω επιτοκίου αλλά επώδυνα λόγω μεταρρυθμίσεων.
Τα δάνεια από τους ιδιώτες δηλαδή μέσω της αγοράς ομολόγων είναι πανάκριβα έως 4 φορές ακριβότερα και μπορεί να μην επιβάλλουν μεταρρυθμίσεις αλλά έχοντας συνηθίσει τις μεταρρυθμίσεις ως βασικό σενάριο για την Ελλάδα δεν θα δεχθούν τίποτε λιγότερο από την συνέχιση των μεταρρυθμίσεων.
Οι καλύτερες ημέρες με όρους επιτοκίων δανεισμού δεν θα έρθουν ποτέ για την Ελλάδα.
Ας δώσουμε ορισμένα παραδείγματα.
Το IMF έχει δανείσει στην Ελλάδα 10,4 δισεκ. ευρώ με επιτόκια 3% συν το SDR ή περίπου 3,55%
Ο EFSF έχει δανείσει 130,9 δισεκ. με κόστος περίπου 1,2%.
Ο ESM που διαδέχθηκε τον EFSF έχει δανείσει περίπου 58 δισεκ. – μαζί με την τελευταία δόση - με επιτόκιο 0,89%.
Τα 52,9 δισεκ. διακρατικών δανείων έχουν κόστος Euribor και 0,50%.
Είναι προφανές ότι η Ελλάδα έχει υποστηριχθεί ξεκάθαρα από τα πριμοδοτούμενα επιτόκια του ESM και μάλιστα για διάρκειες έως 32,5 χρόνια.
Το μέσο κόστος δανεισμού της Ελλάδος είναι 1,20% από τους επίσημους δανειστές δηλαδή η Ελλάδα έχει δανειστεί 250 δισεκ. περίπου με μέσο επιτόκιο 1,20% έως 1,30%.
Από τις αγορές η Ελλάδα θα δανείζεται – ας πάρουμε ως μέσο όρο το 10ετές με επιτόκιο 3,5% - περίπου 3 φορές ακριβότερα από το κόστος δανεισμού των ευρωπαίων και 4 φορές ακριβότερα εάν ληφθεί υπόψη το επιτόκιο δανεισμού του ESM.
Εάν συμπεριληφθεί το κόστος δανεισμού των δανείων GLF τότε και με βάση τα τωρινά δεδομένα του Euribor 3 μηνών…οι αγορές θα δανείζουν την Ελλάδα 10 φορές ακριβότερα από ότι τα κράτη της ΕΕ.
Σημειώνεται δε…ότι η Ελλάδα δεν θα μπορεί να πετύχει μεσοπρόθεσμα καλύτερα επιτόκια δανεισμού γιατί εφόσον τελειώνει το QE η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ οι αποδόσεις των ομολόγων θα ανέβουν και η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει spread κάτω από 1% από την Ιταλία π.χ. οπότε τα πτωτικά περιθώρια για τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων είναι περιορισμένα.
Πρακτικά λοιπόν η παγίδα της Ελλάδος είναι η εξής.
Οι ευρωπαίοι δανειστές χορήγησαν 250 δισεκ. με μέσο επιτόκιο 1,20% αλλά επέβαλλαν μεταρρυθμίσεις σκληρές αλλά απαραίτητες και η Ελλάδα αγωνιά να βγει από τα μνημόνια για να πληρώνει 3 φορές ακριβότερα τα ομόλογα στους ιδιώτες και χωρίς να μπορεί να αποκλίνει από τις μεταρρυθμίσεις.
Εάν υπήρχε μνημόνιο χωρίς νέες μεταρρυθμίσεις αλλά τήρηση των υπαρχουσών συμφωνιών η Ελλάδα θα έπρεπε να πάρει 4ο μνημόνιο.
Οπότε όταν λέμε η Ελλάδα βγαίνει στις αγορές και θα δανείζεται από τους ιδιώτες λησμονούμε ότι θα δανείζεται έως 3 φορές ακριβότερα…από τους «κακούς δανειστές»
Η απελευθέρωση της Ελλάδος από τα δεσμά των μνημονίων θα αποδειχθεί μια πολύ ακριβή διαδικασία…
Το ελληνικό χρέος είναι εξυπηρετήσιμο αλλά δεν είναι βιώσιμο….
Μεταξύ 2009 η χρονιά σταθμός για την Ελλάδα όπου αποδείχθηκε ότι παραποιούσε η χώρα τα στατιστικά στοιχεία και εκτοξεύθηκε το δημόσιο χρέος – γενικής κυβέρνησης – στα 300 δισεκ. από 263 δισεκ. το 2008…και στο σήμερα 2018 όπου το χρέος ανέρχεται στα 322 δισεκ. έχουν συμβεί πολλά αλλά πρακτικά η επίδραση στο χρέος ήταν έως ασήμαντη.
Η Ελλάδα έδωσε μια ιστορικών διαστάσεων μάχη, προχώρησε στο PSI+ που θεωρητικά μείωσε το χρέος 105 δισεκ. αλλά ο συνεχής δανεισμός μέσω των 3 μνημονίων άλλαξαν το προφίλ εισπραξιμότητας όχι βιωσιμότητας.
Εάν ληφθεί υπόψη το χρέος της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ. και συγκριθεί με το 2008 – 2009 το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι η Ελλάδα και οι έλληνες υπέστησαν σοκ αλλά το χρέος δεν βελτιώθηκε.
Το βασικό ερώτημα είναι μετά το καταστροφικό για τους ομολογιούχους αλλά και απαραίτητο PSI+ καθώς επιβράδυνε την δυναμική αύξησης του δημοσίου χρέους στο 2018 είμαστε χειρότερα από ότι το 2008 ή 2009, γιατί;
Εάν αναλυθούν μόνο οι αριθμοί το 2009 με 300 δισεκ. ελληνικό χρέος και ΑΕΠ περίπου στα τρέχοντα επίπεδα οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, στα μνημόνια και στο χάος.
Το 2018 με χρέος 322 δισεκ. παραπλήσιο ΑΕΠ με το 2009 το χρέος θεωρείται εξυπηρετήσιμο αλλά μη βιώσιμο.
Ποια είναι η πραγματικότητα και κυρίως γιατί ενώ συνέβησαν πολλές διορθωτικές κινήσεις το χρέος σε απόλυτα μεγέθη αυξήθηκε της γενικής κυβέρνησης στα 322 δισεκ. και της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ.;
Η βασική αιτία της αύξησης του χρέους παρά το σοκ του PSI+ δηλαδή της συμμετοχής των ιδιωτών με haircut 74% στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους ήταν ότι η Ελλάδα επί 8 χρόνια είχε αποκλειστεί από τις αγορές οπότε ήταν απαραίτητα τα προγράμματα στήριξης.
Η Ελλάδα πήρε 130,9 δισεκ. δάνεια από τον EFSF το Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας.
Πήρε από τον ESM – η μετεξέλιξη του EFSF – 58 δισεκ. δάνεια μαζί με την τελευταία δόση.
Πήρε 52,9 δισεκ. διμερή δάνεια GLF από τα κράτη μέλη της ΕΕ
Πήρε 10,4 δισεκ. δάνεια – τόσα έχουν απομείνει – από το ΔΝΤ.
Ενώ το χρέος μειώθηκε κατά 105 δισεκ. με το PSI+ προστέθηκαν νέα δάνεια οπότε σε απόλυτα μεγέθη μηδένισαν την όποια επίδραση στο χρέος.
Αυτά τα 8 χρόνια εθνικής καταστροφής όμως επιχειρήθηκε να αλλάξει το προφίλ «εξυπηρετησιμότητας» του ελληνικού χρέους.
Με την αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων, τις επιμηκύνσεις και τις μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετεί το χρέος της αλλά δεν είναι βιώσιμο.
Εάν δεν υπήρχα οι παρεμβάσεις των τελευταίων ετών το ελληνικό χρέος θα ήταν στα 350 δισεκ. αντί 322 δισεκ.
Στην έκθεση βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους του ΔΝΤ αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να εξυπηρετηθεί αλλά αυτό δεν το καθιστά βιώσιμο.
Με όρους σχέσης χρέους προς ΑΕΠ και εξέλιξη του χρέους η πραγματικότητα είναι ότι η Ελλάδα δεν κέρδισε ούτε 1 ευρώ…βιωσιμότητας όλα αυτά τα χρόνια.
Υποσημείωση
Η εκτίναξη του χρέους της κεντρικής διοίκησης στα 343,7 δισεκ. θα πρέπει να αποδοθεί στα repos που αυξήθηκαν τους προηγούμενους μήνες και αποτελούν μια μορφή δανεισμού.
Δομή χρέους
EFSF 130,9 δισεκ.
Διμερή δάνεια GLF 52,9 δισεκ.
ESM 58 δισεκ. = 43+15 δισεκ. με την τελευταία δόση
ΕΤΕΠ 7,9 δισεκ. ευρώ
ΕΚΤ 9,5 δισεκ.
ANFA 3,3 δισεκ.
Ελληνικά ομόλογα ιδιώτες 39,9 δισεκ.
ΔΝΤ 10,4 δισεκ.
Δάνεια ΤτΕ 2,8 δισεκ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών