Η θεσμική υποβάθμιση του θεσμού της Κεντρικής Τράπεζας που από τη σύστασή της λειτούργησε ως θεματοφύλακας του δημοσίου συμφέροντος να καταλήγει σε προτάσεις για την απ’ ευθείας επιδότηση (ανύπαρκτων) επενδυτών.
Η ΤτΕ με πρωτοφανή θεσμική επιπολαιότητα φαίνεται να επιβεβαιώνει τις θέσεις των πλέον επιθετικών "shorts" της αγοράς πιστοποιώντας ότι απαιτείται η επιδότηση των senior bonds που θα εκδώσει το SPV και τα οποία αντιστοιχούν στην καθαρή μετά από προβλέψεις αξίας των ΝΡΕs ώστε να "προσεγγίσουν τιμές αγοράς"!
Η επιβεβαίωση αυτή υπονομεύει την αξιοπιστία των ισολογισμών των Ελληνικών τραπεζών και αποτελεί την πιο οδυνηρή έκπληξη για τις διοικήσεις και τους μετόχους των Ελληνικών τραπεζών οι οποίοι αγωνίζονται να πείσουν τις διεθνείς αγορές για τη δυνατότητα τους να επιτύχουν τους στόχους απομόχλευσης από τα ‘κόκκινα’ δάνεια χωρίς δραματική μείωση των κεφαλαίων τους.
Αν αληθεύει αυτή η εκτίμηση της ΤτΕ γιατί ο SSM δεν έχει ζητήσει τη διενέργεια πρόσθετων προβλέψεων για να προσεγγίσουν τιμές αγοράς;
Η μαγική «λύση» στην οποία τελικά καταλήγει το μεγαλεπήβολο σχέδιο της ΤτΕ είναι το μάρμαρο να το πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος χωρίς κανένα αντάλλαγμα!
Πρακτικά προβλέπει ότι την τυχόν ζημία (δηλαδή τη διαφορά μεταξύ πραγματικών ανακτήσεων από τα NPEs και της καθαρής μετά από προβλέψεις αξία στην οποία μεταφέρονται τα συγκεκριμένα NPEs στο SPV) που θα έχει ο ομολογιούχος επενδυτής των senior bonds θα την επιδοτήσει ο Έλληνας φορολογούμενος κατά €7.4 δισ. !!!
Αν υπήρχαν αυτές οι δημοσιονομικές δυνατότητες και τέτοιου είδους «δωρεές» ήταν νοητές στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για κρατικές ενισχύσεις, γιατί δεν τα «χαρίζουμε» απ’ ευθείας στις Τράπεζες αντί στα συγκεκριμένα hedge funds που τυχόν θα επενδύσουν στα senior bonds του SPV;
Η πρόταση αγνοεί με πρωτοφανή αφέλεια ότι για να γίνει δεκτή πανευρωπαϊκά η νομοθεσία για τα Deferred Tax Credits, με βάση την οποία προβλέπεται η καταβολή του φόρου σε μετρητά και στην περίπτωση που οι Ευρωπαϊκές τράπεζες καταγράφουν λογιστικές ζημίες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια μέσου της DG Competition απαίτησε την έκδοση μετοχών υπέρ του εκάστοτε Δημοσίου σε αντάλλαγμα της καταβολής μετρητών για την αποφυγή κρατικής ενίσχυσης.
Ο συντάκτης της πρότασης πρωτοτυπεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πιστεύοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα επιτρέψει την απ΄ ευθείας «δωρεά» 75 δισ. ευρώ (αυτό είναι το εκτιμώμενο ύψος των Deferred Tax Credits στην Ευρωζώνη) σε κάποια hedge funds.
Για να ξεπεράσει το γεγονός ότι σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία σε περίπτωση ενεργοποίησης των Deferred Tax Credits όταν οι Τράπεζες καταγράφουν λογιστικές ζημίες εκδίδονται μετοχές υπέρ του Δημοσίου, ο συντάκτης της πρότασης χρησιμοποιεί το σόφισμα ότι δήθεν μετά την καταγραφή ζημιών οι μετοχές αυτές θα είναι μηδαμινής αξίας!
Από που προκύπτει οι μετοχές των τραπεζών μετά από γενναίες προβλέψεις θα ήταν μηδαμινής αξίας;
Αν τον πάρουμε σοβαρά (πράγμα που δεν πρέπει) τι συμπέρασμα πρέπει να βγάλουμε για τη σημερινή αξία των μετοχών των Ελληνικών τραπεζών;
Το ζήτημα που κρίνει την αξία των μετοχών των Ελληνικών τραπεζών δεν είναι η διασπορά των ζημιών σε περισσότερες χρήσεις ώστε να μη καταγραφούν λογιστικές ζημίες αλλά αν τελικά οι τράπεζες είναι σε θέση να εκκαθαρίσουν το απόθεμα των NPEs χρησιμοποιώντας τα αποθέματα προβλέψεων, τη μελλοντική τους οργανική κερδοφορία και το υπερβάλλον εποπτικό τους κεφάλαιο χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουν σε νέες αυξήσεις κεφαλαίου με απίσχναση των υφιστάμενων μετόχων.
Η πρόταση πάσχει και από τεχνική άποψη σε βαθμό που εκθέτει ανεπανόρθωτα το θεσμό μιας Κεντρικής Τράπεζας μέλους του Ευρωσυστήματος.
Συγκεκριμένα ο συντάκτης της πρότασης φαίνεται να θεωρεί σχεδόν δεδομένο ότι μετά την επιδότηση του Έλληνα φορολογούμενου θα βρεθούν επενδυτές για το senior bond του SPV.
Αλήθεια από προκύπτει η αίσθηση αυτή;
Έχει γίνει κάποια σχετική διερευνητική άσκηση;
Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία του συντάκτη της πρότασης με 49% κάλυψη από προβλέψεις κατά μέσο όρο, η επιδότηση του Έλληνα φορολογούμενου ανέρχεται σε 14,21% (29% x 49%).
Επομένως, πρέπει να βρεθούν επενδυτές οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν ουσιαστικά τα NPEs των Ελληνικών τραπεζών στο 36,79%, υπολογίζοντας μέσα στο ποσό αυτό και τις αποδόσεις τους!! Μέχρις στιγμής δεν έχει υπάρξει συναλλαγή σε NPEs και μάλιστα εξασφαλισμένων που να πλησίασε αυτά τα επίπεδα!
Για να γίνει κατανοητό γιατί αποκλίσεις μπορεί να υπάρχουν, ας κοιτάξουμε την περίπτωση των καταναλωτικών.
Όπως περιγράφει η πρόταση η κάλυψη από προβλέψεις είναι 69% δηλαδή η επιδότηση από τον Έλληνα φορολογούμενο ανέρχεται σε 20% (69%x29%).
Επομένως για να λειτουργήσει η πρόταση πρέπει να βρεθούν επενδυτές σε κατάσταση ευφορίας και υπό την επήρεια ψυχοτρόπων ουσιών που θα αγοράσουν τα σχετικά ομόλογα σε τιμές του 11% (31%-20%) όταν τα χαρτοφυλάκια καταναλωτικών δανείων μεταβιβάζονται στο 3%-5% της ονομαστικής τους αξίας!
Ο υπεραισιόδοξος συντάκτης της πρότασης αφού με τρομακτική ευκολία ξεπερνά το πρόβλημα της ύπαρξης νηφάλιων επενδυτών στα senior bonds του SPV, ανακαλύπτει επενδυτές για τα mezzanine bonds!!! Ανακαλύπτει δηλαδή επενδυτές διατεθειμένους να επενδύσουν στο ενδεχόμενο να ανακτηθούν από τα συγκεκριμένα NPEs περισσότερα από ότι έχουν εγγράψει στη σημερινή λογιστική τους αξία οι Ελληνικές τράπεζες και μάλιστα να έχουν και αποδόσεις!
Μα που είναι αυτοί οι επενδυτές με τέτοιου είδους προσδοκίες;
Γιατί περιμένουν τα mezzanine bonds του SPV και δεν αγοράζουν τις μετοχές των Ελληνικών τραπεζών σε κλάσμα της λογιστικής τους αξίας αφού έχουν την πεποίθηση ότι τελικά θα ανακτηθούν από τα NPEs ποσά που ξεπερνούν την αξία τους στους ισολογισμούς των Ελληνικών τραπεζών;
Αγαπητέ μας συντάκτη αν υπήρχαν mezzanine επενδυτές για το SPV των ονείρων σου, οι μετοχές των Ελληνικών τραπεζών θα διαπραγματεύονταν κοντά στη λογιστική τους αξία και όχι στο 0,16 της καθαρής τους θέσης!
Αλήθεια τι θα γίνει αν αλλάξει ο φορολογικός συντελεστής;
Θα εγγυηθούμε σαν Έλληνες φορολογούμενοι στα hedge funds συντελεστή 29% για όσο χρόνο χρειάζονται για να ανακτήσουν την επένδυσή τους ή θα αναλάβουν τον κίνδυνο η επιδότηση του Έλληνα φορολογούμενου να μειωθεί σε 24%, 20% κλπ. όπως έχει προαναγγείλει κυβέρνηση και αντιπολίτευση;
Εκτός βέβαια και αν αυτό που ποτέ δεν διανοήθηκε κανείς να δώσει στις Ελληνικές τράπεζες (Deferred Tax Credits με σταθερό συντελεστή 29%) το δώσουμε απλόχερα στους «επενδυτές» (αν υπάρξουν) των senior bonds του SPV.
Τελικά τι μένει από την «πρόταση»;
Η αυτογελοιοποίηση του θεσμού της ΤτΕ.
Εμείς δεν το αποδίδουμε στην ΤτΕ γιατί ακόμη και αυτή τη στιγμή πιστεύουμε ότι ο συντάκτης της πρότασης δεν αξίζει το θεσμό που υπηρετεί και ο θεσμός πρέπει να προστατευθεί.
Η επιβεβαίωση από θεσμικά χείλη ότι οι ισολογισμοί των Ελληνικών τραπεζών ως προς την αξία των NPEs αποκλίνουν από την αγορά με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η υπόνοια (αν όχι η ομολογία) ότι οι Ελληνικές τράπεζες δεν πραγματοποιούν τις προβλέψεις που πραγματικά χρειάζονται εμπροσθοβαρώς για να αποφύγουν την ενεργοποίηση της νομοθεσίας για τα Deferred Tax Credits και την έκδοση μετοχών υπέρ του Δημοσίου.
Η θεσμική υποβάθμιση του θεσμού της Κεντρικής Τράπεζας που από τη σύστασή της λειτούργησε ως θεματοφύλακας του δημοσίου συμφέροντος να καταλήγει σε προτάσεις για την απ’ ευθείας επιδότηση (ανύπαρκτων) επενδυτών.
Κρίμα!
www.bankingnews.gr
Η επιβεβαίωση αυτή υπονομεύει την αξιοπιστία των ισολογισμών των Ελληνικών τραπεζών και αποτελεί την πιο οδυνηρή έκπληξη για τις διοικήσεις και τους μετόχους των Ελληνικών τραπεζών οι οποίοι αγωνίζονται να πείσουν τις διεθνείς αγορές για τη δυνατότητα τους να επιτύχουν τους στόχους απομόχλευσης από τα ‘κόκκινα’ δάνεια χωρίς δραματική μείωση των κεφαλαίων τους.
Αν αληθεύει αυτή η εκτίμηση της ΤτΕ γιατί ο SSM δεν έχει ζητήσει τη διενέργεια πρόσθετων προβλέψεων για να προσεγγίσουν τιμές αγοράς;
Η μαγική «λύση» στην οποία τελικά καταλήγει το μεγαλεπήβολο σχέδιο της ΤτΕ είναι το μάρμαρο να το πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος χωρίς κανένα αντάλλαγμα!
Πρακτικά προβλέπει ότι την τυχόν ζημία (δηλαδή τη διαφορά μεταξύ πραγματικών ανακτήσεων από τα NPEs και της καθαρής μετά από προβλέψεις αξία στην οποία μεταφέρονται τα συγκεκριμένα NPEs στο SPV) που θα έχει ο ομολογιούχος επενδυτής των senior bonds θα την επιδοτήσει ο Έλληνας φορολογούμενος κατά €7.4 δισ. !!!
Αν υπήρχαν αυτές οι δημοσιονομικές δυνατότητες και τέτοιου είδους «δωρεές» ήταν νοητές στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για κρατικές ενισχύσεις, γιατί δεν τα «χαρίζουμε» απ’ ευθείας στις Τράπεζες αντί στα συγκεκριμένα hedge funds που τυχόν θα επενδύσουν στα senior bonds του SPV;
Η πρόταση αγνοεί με πρωτοφανή αφέλεια ότι για να γίνει δεκτή πανευρωπαϊκά η νομοθεσία για τα Deferred Tax Credits, με βάση την οποία προβλέπεται η καταβολή του φόρου σε μετρητά και στην περίπτωση που οι Ευρωπαϊκές τράπεζες καταγράφουν λογιστικές ζημίες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια μέσου της DG Competition απαίτησε την έκδοση μετοχών υπέρ του εκάστοτε Δημοσίου σε αντάλλαγμα της καταβολής μετρητών για την αποφυγή κρατικής ενίσχυσης.
Ο συντάκτης της πρότασης πρωτοτυπεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο πιστεύοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα επιτρέψει την απ΄ ευθείας «δωρεά» 75 δισ. ευρώ (αυτό είναι το εκτιμώμενο ύψος των Deferred Tax Credits στην Ευρωζώνη) σε κάποια hedge funds.
Για να ξεπεράσει το γεγονός ότι σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία σε περίπτωση ενεργοποίησης των Deferred Tax Credits όταν οι Τράπεζες καταγράφουν λογιστικές ζημίες εκδίδονται μετοχές υπέρ του Δημοσίου, ο συντάκτης της πρότασης χρησιμοποιεί το σόφισμα ότι δήθεν μετά την καταγραφή ζημιών οι μετοχές αυτές θα είναι μηδαμινής αξίας!
Από που προκύπτει οι μετοχές των τραπεζών μετά από γενναίες προβλέψεις θα ήταν μηδαμινής αξίας;
Αν τον πάρουμε σοβαρά (πράγμα που δεν πρέπει) τι συμπέρασμα πρέπει να βγάλουμε για τη σημερινή αξία των μετοχών των Ελληνικών τραπεζών;
Το ζήτημα που κρίνει την αξία των μετοχών των Ελληνικών τραπεζών δεν είναι η διασπορά των ζημιών σε περισσότερες χρήσεις ώστε να μη καταγραφούν λογιστικές ζημίες αλλά αν τελικά οι τράπεζες είναι σε θέση να εκκαθαρίσουν το απόθεμα των NPEs χρησιμοποιώντας τα αποθέματα προβλέψεων, τη μελλοντική τους οργανική κερδοφορία και το υπερβάλλον εποπτικό τους κεφάλαιο χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουν σε νέες αυξήσεις κεφαλαίου με απίσχναση των υφιστάμενων μετόχων.
Η πρόταση πάσχει και από τεχνική άποψη σε βαθμό που εκθέτει ανεπανόρθωτα το θεσμό μιας Κεντρικής Τράπεζας μέλους του Ευρωσυστήματος.
Συγκεκριμένα ο συντάκτης της πρότασης φαίνεται να θεωρεί σχεδόν δεδομένο ότι μετά την επιδότηση του Έλληνα φορολογούμενου θα βρεθούν επενδυτές για το senior bond του SPV.
Αλήθεια από προκύπτει η αίσθηση αυτή;
Έχει γίνει κάποια σχετική διερευνητική άσκηση;
Χρησιμοποιώντας τα στοιχεία του συντάκτη της πρότασης με 49% κάλυψη από προβλέψεις κατά μέσο όρο, η επιδότηση του Έλληνα φορολογούμενου ανέρχεται σε 14,21% (29% x 49%).
Επομένως, πρέπει να βρεθούν επενδυτές οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν ουσιαστικά τα NPEs των Ελληνικών τραπεζών στο 36,79%, υπολογίζοντας μέσα στο ποσό αυτό και τις αποδόσεις τους!! Μέχρις στιγμής δεν έχει υπάρξει συναλλαγή σε NPEs και μάλιστα εξασφαλισμένων που να πλησίασε αυτά τα επίπεδα!
Για να γίνει κατανοητό γιατί αποκλίσεις μπορεί να υπάρχουν, ας κοιτάξουμε την περίπτωση των καταναλωτικών.
Όπως περιγράφει η πρόταση η κάλυψη από προβλέψεις είναι 69% δηλαδή η επιδότηση από τον Έλληνα φορολογούμενο ανέρχεται σε 20% (69%x29%).
Επομένως για να λειτουργήσει η πρόταση πρέπει να βρεθούν επενδυτές σε κατάσταση ευφορίας και υπό την επήρεια ψυχοτρόπων ουσιών που θα αγοράσουν τα σχετικά ομόλογα σε τιμές του 11% (31%-20%) όταν τα χαρτοφυλάκια καταναλωτικών δανείων μεταβιβάζονται στο 3%-5% της ονομαστικής τους αξίας!
Ο υπεραισιόδοξος συντάκτης της πρότασης αφού με τρομακτική ευκολία ξεπερνά το πρόβλημα της ύπαρξης νηφάλιων επενδυτών στα senior bonds του SPV, ανακαλύπτει επενδυτές για τα mezzanine bonds!!! Ανακαλύπτει δηλαδή επενδυτές διατεθειμένους να επενδύσουν στο ενδεχόμενο να ανακτηθούν από τα συγκεκριμένα NPEs περισσότερα από ότι έχουν εγγράψει στη σημερινή λογιστική τους αξία οι Ελληνικές τράπεζες και μάλιστα να έχουν και αποδόσεις!
Μα που είναι αυτοί οι επενδυτές με τέτοιου είδους προσδοκίες;
Γιατί περιμένουν τα mezzanine bonds του SPV και δεν αγοράζουν τις μετοχές των Ελληνικών τραπεζών σε κλάσμα της λογιστικής τους αξίας αφού έχουν την πεποίθηση ότι τελικά θα ανακτηθούν από τα NPEs ποσά που ξεπερνούν την αξία τους στους ισολογισμούς των Ελληνικών τραπεζών;
Αγαπητέ μας συντάκτη αν υπήρχαν mezzanine επενδυτές για το SPV των ονείρων σου, οι μετοχές των Ελληνικών τραπεζών θα διαπραγματεύονταν κοντά στη λογιστική τους αξία και όχι στο 0,16 της καθαρής τους θέσης!
Αλήθεια τι θα γίνει αν αλλάξει ο φορολογικός συντελεστής;
Θα εγγυηθούμε σαν Έλληνες φορολογούμενοι στα hedge funds συντελεστή 29% για όσο χρόνο χρειάζονται για να ανακτήσουν την επένδυσή τους ή θα αναλάβουν τον κίνδυνο η επιδότηση του Έλληνα φορολογούμενου να μειωθεί σε 24%, 20% κλπ. όπως έχει προαναγγείλει κυβέρνηση και αντιπολίτευση;
Εκτός βέβαια και αν αυτό που ποτέ δεν διανοήθηκε κανείς να δώσει στις Ελληνικές τράπεζες (Deferred Tax Credits με σταθερό συντελεστή 29%) το δώσουμε απλόχερα στους «επενδυτές» (αν υπάρξουν) των senior bonds του SPV.
Τελικά τι μένει από την «πρόταση»;
Η αυτογελοιοποίηση του θεσμού της ΤτΕ.
Εμείς δεν το αποδίδουμε στην ΤτΕ γιατί ακόμη και αυτή τη στιγμή πιστεύουμε ότι ο συντάκτης της πρότασης δεν αξίζει το θεσμό που υπηρετεί και ο θεσμός πρέπει να προστατευθεί.
Η επιβεβαίωση από θεσμικά χείλη ότι οι ισολογισμοί των Ελληνικών τραπεζών ως προς την αξία των NPEs αποκλίνουν από την αγορά με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η υπόνοια (αν όχι η ομολογία) ότι οι Ελληνικές τράπεζες δεν πραγματοποιούν τις προβλέψεις που πραγματικά χρειάζονται εμπροσθοβαρώς για να αποφύγουν την ενεργοποίηση της νομοθεσίας για τα Deferred Tax Credits και την έκδοση μετοχών υπέρ του Δημοσίου.
Η θεσμική υποβάθμιση του θεσμού της Κεντρικής Τράπεζας που από τη σύστασή της λειτούργησε ως θεματοφύλακας του δημοσίου συμφέροντος να καταλήγει σε προτάσεις για την απ’ ευθείας επιδότηση (ανύπαρκτων) επενδυτών.
Κρίμα!
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών