Ο στόχος της κυβέρνησης είναι η τελική πρόταση για τα NPEs να κατατεθεί στην DG Comp έως τις 18 Φεβρουαρίου 2019
Τον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, επισκέφτηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2019, κλιμάκιο της JP Morgan, με επίκεντρο το APS ή ιταλικό μοντέλο για τα «κόκκινα δάνεια» των ελληνικών τραπεζών.
Ο στόχος της κυβέρνησης είναι η τελική πρόταση για τα NPEs, τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, να κατατεθεί στην DG Comp, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, έως τις 18 Φεβρουαρίου 2019.
Η πρόταση της κυβέρνησης και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ως βασικού μετόχου των τραπεζών είναι το Ιταλικό μοντέλο ή APS.
Τι είναι το ιταλικό μοντέλο;
Όπως είναι γνωστό η κυβέρνηση σε συνεργασία με το ΤΧΣ και την JP Morgan έχουν εισηγηθεί το Ιταλικό μοντέλο ή APS (Asset Protection Sheme).
Το Ιταλικό μοντέλο περιλαμβάνει την τιτλοποίηση 15 δισεκ. έως 20 δισεκ. προβληματικών δανείων με την παράλληλη έκδοση έως 6 δισεκ. senior bond αλλά και mezzanine και junior bond.
Το ελληνικό δημόσιο θα εγγυηθεί τα senior bond δηλαδή τα 6-7 δισεκ. ευρώ.
Η ΤτΕ έχει εισηγηθεί μια άλλη πρόταση όπου μεταφέρονται σε ένα SPV μια εταιρία ειδικού σκοπού 40-42 δισεκ. προβληματικά δάνεια μαζί με κεφάλαια DTCs 7,2 δισεκ. ωστόσο όπως η ίδια η ΤτΕ αναγνωρίζει οι τράπεζες πρέπει να βρουν 300 μονάδες βάσης κεφάλαια δηλαδή 5-6 δισεκ. ευρώ.
Το ιταλικό μοντέλο ωστόσο έχει δύο μειονεκτήματα
1)Θα πρέπει τα έως 20 δισεκ. προβληματικά δάνεια που θα ενταχθούν στην διαδικασία τιτλοποίησης να αποτιμηθούν με όρους αγοράς ώστε τα 6-7 δισεκ. senior ομόλογα που θα εκδοθούν και θα φέρουν την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου να μην θεωρηθεί state aid δηλαδή κρατική βοήθεια.
2)Και εξίσου σοβαρό είναι το κόστος των ομολόγων που θα εκδοθούν από τις τράπεζες και τα οποία θα εγγυηθεί το ελληνικό δημόσιο.
Στην Ιταλία επειδή ήταν investment grade δηλαδή είχε επενδυτική βαθμίδα και εφόσον λήφθηκε υπόψη το CDS στα 5 χρόνια…οι τόκοι που πλήρωσαν οι ιταλικές τράπεζες για τα ομόλογα που εξέδωσαν με την εγγύηση του ιταλικού δημοσίου ήταν χαμηλοί και διαχειρίσιμοι.
Με βάση το ιταλικό μοντέλο που ξεκάθαρα στηρίχθηκαν στα CDS – το Ιταλικό CDS είναι 212 μονάδες βάσης - η τιμολόγηση καθορίστηκε ως εξής.
Η τιμή για τα τρία πρώτα έτη υπολογίζεται με βάση τον μέσο όρο της μέσης τιμής των CDS 3ετούς διάρκειας για τους εκδότες με βαθμολογία ίση με εκείνη των εγγυημένων ομολόγων.
Κατά το τέταρτο και πέμπτο έτος, η τιμή θα αυξηθεί καθώς θα οριστεί ως βάση το 5ετές CDS και θα τεθεί όρος για την αντιστάθμιση του χαμηλότερου επιτοκίου που καταβλήθηκε τα τρία πρώτα χρόνια.
Από το έκτο έτος και μετά, η εγγύηση θα είναι πλήρης (7ετές CDS). Στο έκτο και έβδομο έτος θα το επιτόκιο θα αυξηθεί για να ισοσκελίσει την κάλυψη του χαμηλότερου επιτοκίου που καταβλήθηκε τα πρώτα 5 χρόνια
Στην Ιταλία από την έναρξη ισχύος του μέχρι τον Ιούνιο του 2018, το APS ενεργοποιήθηκε έξι φορές από πέντε τράπεζες, μειώνοντας κατά 33 δισεκ. τα προβληματικά δάνεια.
Για να αποφύγει η Ιταλία να κατηγορηθεί ότι οι κρατικές εγγυήσεις αποτελούν κρατική βοήθεια state aid ακολούθησε πρακτικές απόλυτα εναρμονισμένες με τα ισχύοντα στον ιδιωτικό τομέα….
Τι θα συμβεί στην Ελλάδα;
Άπαξ και το Ιταλικό μοντέλο APS έχει εφαρμοστεί και εγκριθεί από την DGCom την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ και τον SSM τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό των τραπεζών, η Ελλάδα λογικά δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα και θα εγκριθεί από τα αρμόδια θεσμικά όργανα.
Όμως το θέμα της τιμολόγησης είναι ουσιώδες.
Η Ελλάδα δεν είναι investment grade δηλαδή δεν διαθέτει πιστοληπτική διαβάθμιση επιβαρύνεται με υψηλά επιτόκια.
Εφόσον ακολουθηθεί ο τρόπος τιμολόγησης στο ιταλικό μοντέλο, στην Ελλάδα θα υιοθετηθεί το 5ετές CDS που σήμερα έχει απόδοση 402 μονάδες βάσης ή 4,02% με όρους δολαρίου και 358 μονάδες βάσης ή 3,58% με όρους ευρώ που αυτό σημαίνει ότι στα 6 δισεκ. senior bond κύρια ομόλογα που θα εκδοθούν θα πληρωθούν τόκοι 220 εκατ ευρώ ή 55 εκατ extra έξοδα εκ τόκων ανά τράπεζα σε μέσους όρους.
Σίγουρα το ιταλικό μοντέλο ως λύση είναι ηπιότερη από την πρόταση της ΤτΕ που επιδρά καίρια στα κεφάλαια και προκαλεί κεφαλαιακή ανάγκη 5-6 δισεκ. ευρώ.
Με βάση το ιταλικό μοντέλο οι 4 τράπεζες θα πληρώσουν για 5 χρόνια τόκους στο ελληνικό κράτος 1,1 δισεκ. ευρώ.
Μια ενδιαφέρουσα λύση που έχει προταθεί πάντως μειώνει το κόστος της προμήθειας κάτω από το 3% στο 2,80%.
Πάντως σε καμία περίπτωση το κόστος της προμήθειας δεν μπορεί να είναι στα επίπεδα της Ιταλίας, αυτό ως σενάριο δεν θα περάσει από την DGCom.
www.bankingnews.gr
Ο στόχος της κυβέρνησης είναι η τελική πρόταση για τα NPEs, τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, να κατατεθεί στην DG Comp, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού, έως τις 18 Φεβρουαρίου 2019.
Η πρόταση της κυβέρνησης και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ως βασικού μετόχου των τραπεζών είναι το Ιταλικό μοντέλο ή APS.
Τι είναι το ιταλικό μοντέλο;
Όπως είναι γνωστό η κυβέρνηση σε συνεργασία με το ΤΧΣ και την JP Morgan έχουν εισηγηθεί το Ιταλικό μοντέλο ή APS (Asset Protection Sheme).
Το Ιταλικό μοντέλο περιλαμβάνει την τιτλοποίηση 15 δισεκ. έως 20 δισεκ. προβληματικών δανείων με την παράλληλη έκδοση έως 6 δισεκ. senior bond αλλά και mezzanine και junior bond.
Το ελληνικό δημόσιο θα εγγυηθεί τα senior bond δηλαδή τα 6-7 δισεκ. ευρώ.
Η ΤτΕ έχει εισηγηθεί μια άλλη πρόταση όπου μεταφέρονται σε ένα SPV μια εταιρία ειδικού σκοπού 40-42 δισεκ. προβληματικά δάνεια μαζί με κεφάλαια DTCs 7,2 δισεκ. ωστόσο όπως η ίδια η ΤτΕ αναγνωρίζει οι τράπεζες πρέπει να βρουν 300 μονάδες βάσης κεφάλαια δηλαδή 5-6 δισεκ. ευρώ.
Το ιταλικό μοντέλο ωστόσο έχει δύο μειονεκτήματα
1)Θα πρέπει τα έως 20 δισεκ. προβληματικά δάνεια που θα ενταχθούν στην διαδικασία τιτλοποίησης να αποτιμηθούν με όρους αγοράς ώστε τα 6-7 δισεκ. senior ομόλογα που θα εκδοθούν και θα φέρουν την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου να μην θεωρηθεί state aid δηλαδή κρατική βοήθεια.
2)Και εξίσου σοβαρό είναι το κόστος των ομολόγων που θα εκδοθούν από τις τράπεζες και τα οποία θα εγγυηθεί το ελληνικό δημόσιο.
Στην Ιταλία επειδή ήταν investment grade δηλαδή είχε επενδυτική βαθμίδα και εφόσον λήφθηκε υπόψη το CDS στα 5 χρόνια…οι τόκοι που πλήρωσαν οι ιταλικές τράπεζες για τα ομόλογα που εξέδωσαν με την εγγύηση του ιταλικού δημοσίου ήταν χαμηλοί και διαχειρίσιμοι.
Με βάση το ιταλικό μοντέλο που ξεκάθαρα στηρίχθηκαν στα CDS – το Ιταλικό CDS είναι 212 μονάδες βάσης - η τιμολόγηση καθορίστηκε ως εξής.
Η τιμή για τα τρία πρώτα έτη υπολογίζεται με βάση τον μέσο όρο της μέσης τιμής των CDS 3ετούς διάρκειας για τους εκδότες με βαθμολογία ίση με εκείνη των εγγυημένων ομολόγων.
Κατά το τέταρτο και πέμπτο έτος, η τιμή θα αυξηθεί καθώς θα οριστεί ως βάση το 5ετές CDS και θα τεθεί όρος για την αντιστάθμιση του χαμηλότερου επιτοκίου που καταβλήθηκε τα τρία πρώτα χρόνια.
Από το έκτο έτος και μετά, η εγγύηση θα είναι πλήρης (7ετές CDS). Στο έκτο και έβδομο έτος θα το επιτόκιο θα αυξηθεί για να ισοσκελίσει την κάλυψη του χαμηλότερου επιτοκίου που καταβλήθηκε τα πρώτα 5 χρόνια
Στην Ιταλία από την έναρξη ισχύος του μέχρι τον Ιούνιο του 2018, το APS ενεργοποιήθηκε έξι φορές από πέντε τράπεζες, μειώνοντας κατά 33 δισεκ. τα προβληματικά δάνεια.
Για να αποφύγει η Ιταλία να κατηγορηθεί ότι οι κρατικές εγγυήσεις αποτελούν κρατική βοήθεια state aid ακολούθησε πρακτικές απόλυτα εναρμονισμένες με τα ισχύοντα στον ιδιωτικό τομέα….
Τι θα συμβεί στην Ελλάδα;
Άπαξ και το Ιταλικό μοντέλο APS έχει εφαρμοστεί και εγκριθεί από την DGCom την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ και τον SSM τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό των τραπεζών, η Ελλάδα λογικά δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα και θα εγκριθεί από τα αρμόδια θεσμικά όργανα.
Όμως το θέμα της τιμολόγησης είναι ουσιώδες.
Η Ελλάδα δεν είναι investment grade δηλαδή δεν διαθέτει πιστοληπτική διαβάθμιση επιβαρύνεται με υψηλά επιτόκια.
Εφόσον ακολουθηθεί ο τρόπος τιμολόγησης στο ιταλικό μοντέλο, στην Ελλάδα θα υιοθετηθεί το 5ετές CDS που σήμερα έχει απόδοση 402 μονάδες βάσης ή 4,02% με όρους δολαρίου και 358 μονάδες βάσης ή 3,58% με όρους ευρώ που αυτό σημαίνει ότι στα 6 δισεκ. senior bond κύρια ομόλογα που θα εκδοθούν θα πληρωθούν τόκοι 220 εκατ ευρώ ή 55 εκατ extra έξοδα εκ τόκων ανά τράπεζα σε μέσους όρους.
Σίγουρα το ιταλικό μοντέλο ως λύση είναι ηπιότερη από την πρόταση της ΤτΕ που επιδρά καίρια στα κεφάλαια και προκαλεί κεφαλαιακή ανάγκη 5-6 δισεκ. ευρώ.
Με βάση το ιταλικό μοντέλο οι 4 τράπεζες θα πληρώσουν για 5 χρόνια τόκους στο ελληνικό κράτος 1,1 δισεκ. ευρώ.
Μια ενδιαφέρουσα λύση που έχει προταθεί πάντως μειώνει το κόστος της προμήθειας κάτω από το 3% στο 2,80%.
Πάντως σε καμία περίπτωση το κόστος της προμήθειας δεν μπορεί να είναι στα επίπεδα της Ιταλίας, αυτό ως σενάριο δεν θα περάσει από την DGCom.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών