Ο νέος νόμος Κατσέλη δημιουργεί νέα εμπόδια…υπάρχουν προβλήματα και με τις δύο προτάσεις που έχουν κατατεθεί για την συλλογική αντιμετώπιση του προβλήματος των NPEs.
(upd3) Πρόβλημα φαίνεται ότι έχει ανακύψει με τις δύο προτεινόμενες λύσεις για τα NPEs των ελληνικών τραπεζών καθώς σύμφωνα με πλειάδα πηγών προκύπτει ότι και το Ιταλικό μοντέλο ή APS έχει πρόβλημα στην υλοποίηση του αλλά και η πρόταση της ΤτΕ που ούτως ή άλλως θεωρείτο εκτός πραγματικότητας λόγω της ανάγκης για νέα κεφάλαια.
Καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν στο bankingnews τα εξής ενδιαφέροντα.
Αυτή την στιγμή και αποτιμώντας και τον νέο νόμο Κατσέλη ο οποίος δεν υποστηρίζει την προσπάθεια μείωσης των προβληματικών δανείων των τραπεζών, αντιθέτως δημιουργεί νέα εμπόδια…υπάρχουν προβλήματα και με τις δύο προτάσεις που έχουν κατατεθεί για την συλλογική αντιμετώπιση του προβλήματος των NPEs.
Συγκεκριμένα υπάρχουν δύο προτάσεις το Ιταλικό μοντέλο ή APS όπου τιτλοποιούνται έως 20 δισεκ. και το κράτος εγγυάται τα senior ομόλογα που θα εκδοθούν και της ΤτΕ που μεταφέροντα σε εταιρία ειδικού σκοπού 40 δισεκ. NPEs μαζί με τις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις DTC.
Λόγω της εφαρμογής του Ιταλικού μοντέλου για τα κόκκινα δάνεια στην Ιταλία και σε άλλες χώρες – Ισπανία, Πορτογαλία – έχει μεγαλύτερες πιθανότητες υλοποίησης σε σχέση με το εκτός πραγματικότητας σχέδιο της ΤτΕ.
Όμως ακόμη και το Ιταλικό μοντέλο έχει προβλήματα.
Ένα από αυτά είναι ο τρόπος υπολογισμού της προμήθειας που με βάση το υπάρχον ιταλικό μοντέλο καθορίστηκε με βάση το CDS στα 3 και εν συνεχεία 5 χρόνια.
Στην Ελλάδα το CDS στα 5 χρόνια είναι 402 μονάδες βάσης οπότε οι προμήθειες θα πρέπει να καθοριστούν με βάση ένα επιτόκιο 4% πάνω στο ύψος των εγγυήσεων στα senior bond.
Π.χ. εάν για 20 δισεκ. NPEs εκδοθούν 6 δισεκ. κύρια ομόλογα – senior bond – αυτό σημαίνει ότι οι προμήθειες – fees – που θα πληρώνονται κάθε χρόνο από τις τράπεζες θα είναι 240 εκατ ευρώ τόκοι επί 5 χρόνια που θα είναι η διάρκεια των ομολόγων 1,2 δισεκ. ευρώ.
Οι τράπεζες έχουν ζητήσει το κόστος των προμηθειών να καθοριστεί κάτω από 2% σενάριο που έχει αποκλειστεί γιατί το Ιταλικό CDS είναι 218 μονάδες βάσης ή 2,18%.
Δεν μπορεί το κόστος της παρεχόμενης εγγύησης από το κράτος να είναι κάτω από την Ιταλία.
Μια πρόταση που έχει υπάρξει είναι να δημιουργηθεί ένας νέος δείκτης με κάποιες παραδοχές ώστε να καθοριστεί το κόστος προμηθειών στο 2,8% με 3% και σίγουρα χαμηλότερα από το 4% που είναι σήμερα το ελληνικό CDS.
Όμως επειδή αυτός ο δείκτης θα είναι εικονικός, δεν θα διαπραγματεύεται σε πραγματική βάση θα απορριφθεί ή πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί.
Όμως το APS ή Ιταλικό μοντέλο έχει και άλλο πρόβλημα.
Υπάρχει ανησυχία ότι οι τράπεζες εάν δεν έχουν διενεργήσει επαρκείς προβλέψεις για τα προβληματικά δάνεια που θα ενταχθούν στο Ιταλικό μοντέλο…θα επιβαρύνουν με ζημίες τα ομόλογα που θα ενταχθούν όχι μόνο τα μεσαία ομόλογα ή mezzanine αλλά και τα κύρια τα οποία θα φέρουν την εγγύηση του κράτους.
Υπάρχει κίνδυνος – όχι αμελητέος – το κράτος ως εγγυητής να πληρώσει τις ζημίες των κύριων – senior ομολόγων.
Άρα πιθανότητα να εγγράψουν ζημίες τα κύρια – senior ομόλογα σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος προμηθειών δημιουργεί ένα άκρως τοξικό περιβάλλον για το APS ή Ιταλικό μοντέλο…
Εκτός πραγματικότητας η πρόταση της ΤτΕ απαιτεί νέα κεφάλαια από τις τράπεζες 5 δισ ευρώ
Εάν το Ιταλικό μοντέλο έχει πρόβλημα εφαρμογής, η πρόταση της ΤτΕ θεωρείται πλέον από πολλούς…εκτός πραγματικότητας.
Οι σύμβουλοι του ελληνικού δημοσίου έχουν προειδοποιήσει ότι η πρόταση της ΤτΕ δεν δημιουργεί την ανάγκη για 5 δισεκ. νέα κεφάλαια στις τράπεζες αλλά δημιουργεί και ετήσιο κόστος στο ελληνικό κράτος που θα απεμπολήσει και 7,4 δισεκ. αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις DTCs.
Η αναμενόμενη μείωση του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας στο παράδειγμα μεταβίβασης σε SPV σε εταιρία ειδικού σκοπού 40 δισεκ. NPEs και 7,4 δισεκ. φορολογικής απαίτησης DTC είναι τρεις μονάδες κατά μέσο όρο σε στατική ανάλυση.
Εάν όμως ληφθούν υπόψη τα αποθέματα κεφαλαίων άνω του ελάχιστου δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας οι κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν θα είναι χαμηλότερες.
Αυτά υποστηρίζει η ΤτΕ στην σελίδα 69 της πρότασης της για τα NPEs.
Είναι όμως έτσι;
Η απάντηση είναι πως όχι…θα δημιουργηθεί ένα κεφαλαιακό έλλειμμα 5-6 δισεκ. ευρώ το οποίο θα πρέπει να καλύψει είτε το κράτος είτε ιδιώτες και τέτοιο σενάριο δεν υπάρχει σε κανένα σχεδιασμό.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε ότι η πρόταση της ΤτΕ υλοποιείται στο ακέραιο δηλαδή 40 δισεκ. προβληματικά δάνεια και ανοίγματα με παράλληλη μεταφορά 7,4 δισεκ. DTC
Το βασικό ερώτημα είναι τα 40 δισεκ. NPEs σε ποια τιμή θα μπορούσαν να πωληθούν;
Στην εξίσωση μας έχουμε τρία μεγέθη που αναλύουμε, NPEs στην ονομαστική αξία δηλαδή 40 δισεκ. NPEs όπως έχουν καταγραφεί στα λογιστικά βιβλία δηλαδή 40 δισεκ. NPEs – προβλέψεις και NPEs σε πραγματική εμπορική αξία market value.
Οι προβλέψεις στο σύστημα συνολικά είναι 45,5 δισεκ. και ας υποθέσουμε ότι για τα 40 δισεκ. NPEs οι προβλέψεις που αντιστοιχούν είναι 21 με 22 δισεκ. ευρώ.
Άρα 40 δισεκ. μείον 22 δισεκ. = 18 δισεκ. ευρώ.
Για να μην προκύψει ούτε ένα ευρώ κεφαλαιακή ζημία θα πρέπει τα 18 δισεκ. να είναι η εμπορική αξία το market value των 40 δισεκ. δηλαδή να πωληθούν στο 45% της ονομαστικής αξίας.
Προφανώς και αυτό είναι αδύνατο.
Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 21% κατά μέσο όρο το market value και κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι τα 40 δισεκ. έχουν πραγματική αξία 15% της ονομαστικής αξίας.
Άρα προκύπτει κεφαλαιακή ζημία από 3,8 δισεκ. το ελάχιστο έως 6 δισεκ το μέγιστο.
Εάν π.χ. τα 40 δισεκ. έχουν εμπορική αξία 10% αυτό σημαίνει ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες διαμορφώνονται ως εξής 40 δισεκ. NPEs – 22 δισεκ. προβλέψεις – τα 7,4 δισεκ. DTC – 4 δισεκ. η αξία των 40 δισεκ. σε market value = 7 δισεκ. ευρώ κεφαλαιακές ανάγκες.
Ο μέσος όρος ενός λογικού σεναρίου είναι να προκύψουν κεφαλαιακές ανάγκες 5 δισεκ. ευρώ και το ερώτημα είναι το εξής
-Οι τράπεζες θα βάλουν 22 δισεκ. προβλέψεις
-Οι επενδυτές – funds θα επενδύσουν 6-7 δισεκ. ευρώ
-Το κράτος μέσω του DTC θα επενδύσει 7,4 δισεκ.
Το έλλειμμα των 5 δισεκ. στα κεφάλαια των τραπεζών ποιος θα το καλύψει;
Το ελληνικό δημόσιο ή οι ιδιώτες.
Και το βασικό ερώτημα το ελληνικό κράτος θα επενδύσει 5 δισεκ;
Οι ιδιώτες θα επενδύσουν 5 δισεκ. στις τράπεζες;
Και το ακόμη πιο σημαντικό ερώτημα γιατί να τα επενδύσουν στο SPV και να μην τα επενδύσουν απευθείας στις τράπεζες;
Για τους λόγους αυτούς η πρόταση της ΤτΕ απαιτεί κεφάλαια – είναι λάθος να λέγεται ότι δεν απαιτεί κεφάλαια – και για τους λόγους αυτούς δεν μπορεί να υλοποιηθεί επί της ουσίας.
Η μόνη τράπεζα που μπορεί να την υλοποιήσει μερικώς με δαπάνη του κεφαλαιακού της μαξιλαριού 2,6 δισεκ ευρώ είναι η Alpha bank
www.bankingnews.gr
Καλά ενημερωμένες πηγές αναφέρουν στο bankingnews τα εξής ενδιαφέροντα.
Αυτή την στιγμή και αποτιμώντας και τον νέο νόμο Κατσέλη ο οποίος δεν υποστηρίζει την προσπάθεια μείωσης των προβληματικών δανείων των τραπεζών, αντιθέτως δημιουργεί νέα εμπόδια…υπάρχουν προβλήματα και με τις δύο προτάσεις που έχουν κατατεθεί για την συλλογική αντιμετώπιση του προβλήματος των NPEs.
Συγκεκριμένα υπάρχουν δύο προτάσεις το Ιταλικό μοντέλο ή APS όπου τιτλοποιούνται έως 20 δισεκ. και το κράτος εγγυάται τα senior ομόλογα που θα εκδοθούν και της ΤτΕ που μεταφέροντα σε εταιρία ειδικού σκοπού 40 δισεκ. NPEs μαζί με τις αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις DTC.
Λόγω της εφαρμογής του Ιταλικού μοντέλου για τα κόκκινα δάνεια στην Ιταλία και σε άλλες χώρες – Ισπανία, Πορτογαλία – έχει μεγαλύτερες πιθανότητες υλοποίησης σε σχέση με το εκτός πραγματικότητας σχέδιο της ΤτΕ.
Όμως ακόμη και το Ιταλικό μοντέλο έχει προβλήματα.
Ένα από αυτά είναι ο τρόπος υπολογισμού της προμήθειας που με βάση το υπάρχον ιταλικό μοντέλο καθορίστηκε με βάση το CDS στα 3 και εν συνεχεία 5 χρόνια.
Στην Ελλάδα το CDS στα 5 χρόνια είναι 402 μονάδες βάσης οπότε οι προμήθειες θα πρέπει να καθοριστούν με βάση ένα επιτόκιο 4% πάνω στο ύψος των εγγυήσεων στα senior bond.
Π.χ. εάν για 20 δισεκ. NPEs εκδοθούν 6 δισεκ. κύρια ομόλογα – senior bond – αυτό σημαίνει ότι οι προμήθειες – fees – που θα πληρώνονται κάθε χρόνο από τις τράπεζες θα είναι 240 εκατ ευρώ τόκοι επί 5 χρόνια που θα είναι η διάρκεια των ομολόγων 1,2 δισεκ. ευρώ.
Οι τράπεζες έχουν ζητήσει το κόστος των προμηθειών να καθοριστεί κάτω από 2% σενάριο που έχει αποκλειστεί γιατί το Ιταλικό CDS είναι 218 μονάδες βάσης ή 2,18%.
Δεν μπορεί το κόστος της παρεχόμενης εγγύησης από το κράτος να είναι κάτω από την Ιταλία.
Μια πρόταση που έχει υπάρξει είναι να δημιουργηθεί ένας νέος δείκτης με κάποιες παραδοχές ώστε να καθοριστεί το κόστος προμηθειών στο 2,8% με 3% και σίγουρα χαμηλότερα από το 4% που είναι σήμερα το ελληνικό CDS.
Όμως επειδή αυτός ο δείκτης θα είναι εικονικός, δεν θα διαπραγματεύεται σε πραγματική βάση θα απορριφθεί ή πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί.
Όμως το APS ή Ιταλικό μοντέλο έχει και άλλο πρόβλημα.
Υπάρχει ανησυχία ότι οι τράπεζες εάν δεν έχουν διενεργήσει επαρκείς προβλέψεις για τα προβληματικά δάνεια που θα ενταχθούν στο Ιταλικό μοντέλο…θα επιβαρύνουν με ζημίες τα ομόλογα που θα ενταχθούν όχι μόνο τα μεσαία ομόλογα ή mezzanine αλλά και τα κύρια τα οποία θα φέρουν την εγγύηση του κράτους.
Υπάρχει κίνδυνος – όχι αμελητέος – το κράτος ως εγγυητής να πληρώσει τις ζημίες των κύριων – senior ομολόγων.
Άρα πιθανότητα να εγγράψουν ζημίες τα κύρια – senior ομόλογα σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος προμηθειών δημιουργεί ένα άκρως τοξικό περιβάλλον για το APS ή Ιταλικό μοντέλο…
Εκτός πραγματικότητας η πρόταση της ΤτΕ απαιτεί νέα κεφάλαια από τις τράπεζες 5 δισ ευρώ
Εάν το Ιταλικό μοντέλο έχει πρόβλημα εφαρμογής, η πρόταση της ΤτΕ θεωρείται πλέον από πολλούς…εκτός πραγματικότητας.
Οι σύμβουλοι του ελληνικού δημοσίου έχουν προειδοποιήσει ότι η πρόταση της ΤτΕ δεν δημιουργεί την ανάγκη για 5 δισεκ. νέα κεφάλαια στις τράπεζες αλλά δημιουργεί και ετήσιο κόστος στο ελληνικό κράτος που θα απεμπολήσει και 7,4 δισεκ. αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις DTCs.
Η αναμενόμενη μείωση του δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας στο παράδειγμα μεταβίβασης σε SPV σε εταιρία ειδικού σκοπού 40 δισεκ. NPEs και 7,4 δισεκ. φορολογικής απαίτησης DTC είναι τρεις μονάδες κατά μέσο όρο σε στατική ανάλυση.
Εάν όμως ληφθούν υπόψη τα αποθέματα κεφαλαίων άνω του ελάχιστου δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας οι κεφαλαιακές ανάγκες που θα προκύψουν θα είναι χαμηλότερες.
Αυτά υποστηρίζει η ΤτΕ στην σελίδα 69 της πρότασης της για τα NPEs.
Είναι όμως έτσι;
Η απάντηση είναι πως όχι…θα δημιουργηθεί ένα κεφαλαιακό έλλειμμα 5-6 δισεκ. ευρώ το οποίο θα πρέπει να καλύψει είτε το κράτος είτε ιδιώτες και τέτοιο σενάριο δεν υπάρχει σε κανένα σχεδιασμό.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα.
Ας υποθέσουμε ότι η πρόταση της ΤτΕ υλοποιείται στο ακέραιο δηλαδή 40 δισεκ. προβληματικά δάνεια και ανοίγματα με παράλληλη μεταφορά 7,4 δισεκ. DTC
Το βασικό ερώτημα είναι τα 40 δισεκ. NPEs σε ποια τιμή θα μπορούσαν να πωληθούν;
Στην εξίσωση μας έχουμε τρία μεγέθη που αναλύουμε, NPEs στην ονομαστική αξία δηλαδή 40 δισεκ. NPEs όπως έχουν καταγραφεί στα λογιστικά βιβλία δηλαδή 40 δισεκ. NPEs – προβλέψεις και NPEs σε πραγματική εμπορική αξία market value.
Οι προβλέψεις στο σύστημα συνολικά είναι 45,5 δισεκ. και ας υποθέσουμε ότι για τα 40 δισεκ. NPEs οι προβλέψεις που αντιστοιχούν είναι 21 με 22 δισεκ. ευρώ.
Άρα 40 δισεκ. μείον 22 δισεκ. = 18 δισεκ. ευρώ.
Για να μην προκύψει ούτε ένα ευρώ κεφαλαιακή ζημία θα πρέπει τα 18 δισεκ. να είναι η εμπορική αξία το market value των 40 δισεκ. δηλαδή να πωληθούν στο 45% της ονομαστικής αξίας.
Προφανώς και αυτό είναι αδύνατο.
Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 21% κατά μέσο όρο το market value και κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι τα 40 δισεκ. έχουν πραγματική αξία 15% της ονομαστικής αξίας.
Άρα προκύπτει κεφαλαιακή ζημία από 3,8 δισεκ. το ελάχιστο έως 6 δισεκ το μέγιστο.
Εάν π.χ. τα 40 δισεκ. έχουν εμπορική αξία 10% αυτό σημαίνει ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες διαμορφώνονται ως εξής 40 δισεκ. NPEs – 22 δισεκ. προβλέψεις – τα 7,4 δισεκ. DTC – 4 δισεκ. η αξία των 40 δισεκ. σε market value = 7 δισεκ. ευρώ κεφαλαιακές ανάγκες.
Ο μέσος όρος ενός λογικού σεναρίου είναι να προκύψουν κεφαλαιακές ανάγκες 5 δισεκ. ευρώ και το ερώτημα είναι το εξής
-Οι τράπεζες θα βάλουν 22 δισεκ. προβλέψεις
-Οι επενδυτές – funds θα επενδύσουν 6-7 δισεκ. ευρώ
-Το κράτος μέσω του DTC θα επενδύσει 7,4 δισεκ.
Το έλλειμμα των 5 δισεκ. στα κεφάλαια των τραπεζών ποιος θα το καλύψει;
Το ελληνικό δημόσιο ή οι ιδιώτες.
Και το βασικό ερώτημα το ελληνικό κράτος θα επενδύσει 5 δισεκ;
Οι ιδιώτες θα επενδύσουν 5 δισεκ. στις τράπεζες;
Και το ακόμη πιο σημαντικό ερώτημα γιατί να τα επενδύσουν στο SPV και να μην τα επενδύσουν απευθείας στις τράπεζες;
Για τους λόγους αυτούς η πρόταση της ΤτΕ απαιτεί κεφάλαια – είναι λάθος να λέγεται ότι δεν απαιτεί κεφάλαια – και για τους λόγους αυτούς δεν μπορεί να υλοποιηθεί επί της ουσίας.
Η μόνη τράπεζα που μπορεί να την υλοποιήσει μερικώς με δαπάνη του κεφαλαιακού της μαξιλαριού 2,6 δισεκ ευρώ είναι η Alpha bank
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών