Η τιμωρητική ισορροπία των επιτοκίων για την Ευρώπη
Περιορισμό του κόστους των καταθέσεων μέχρι και 375 εκατ. ευρώ διαβλέπουν τραπεζικοί παράγοντες από τη μείωση των αποδόσεων.
Σπαζοκεφαλιά πάντως φαίνεται να αποτελούν και για τις ελληνικές τράπεζες τα χαμηλά επιτόκια που από τη μία καθιστούν πολύ διαχειρίσιμο το κόστος των καταθέσεων από την άλλη πλευρά διαμορφώνουν μία σαφή στρέβλωση στην αγορά σε ότι αφορά τις χορηγήσεις.
Ας σημειωθεί πως ο μέσος όρος των καταθετικών επιτοκίων στην Ευρώπη κινείται στο 0,25% ενώ στη χώρα μας είναι περίπου το διπλάσιο, στοιχείο το οποίο οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα πως τα επιτόκια μόνον πτωτικά μπορεί να κινηθούν.
Κάθε 10 μονάδες βάσης πτώση των επιτοκίων, διαμορφώνει χαμηλότερο κόστος ενός εκατομμυρίου ευρώ για κάθε ένα δισεκατομμύριο καταθέσεις.
Σε ένα ύψος καταθέσεων 150 δισ. ευρώ και με τη σκέψη του ιδανικού σεναρίου δηλαδή, τα επιτόκια να υποχωρήσουν στο μέσο όρο της Ευρώπης, οι τράπεζες θα μπορούσαν να υπολογίζουν σε χαμηλότερο κόστος 375 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο αν και η προοπτική να υποχωρήσουν τα επιτόκια καταθέσεων είναι υπαρκτή, η αντίστοιχη να υποχωρήσουν τα επιτόκια χορηγήσεων πριν να καθαρίσουν οι τράπεζες τα χαρτοφυλάκιά τους από κόκκινα δάνεια είναι προοπτική ανύπαρκτη σημειώνουν έγκυροι τραπεζικοί παράγοντες.
Εάν πάντως τούτο συντελεστεί δηλαδή όταν οι τράπεζες καθαρίσουν τα χαρτοφυλάκιά τους τότε θα πρέπει να αναμένουν ένα χαμηλότερο έσοδο από τις χορηγήσεις που θα αντισταθμιστεί από το γεγονός πως τότε τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας θα είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουν με αξιώσεις την πραγματική οικονομία.
Μπορεί βέβαια η Ελλάδα να έχει τις ιδιαιτερότητές της, -οι οποίες πάντως λειτουργούν και ως σανίδα σωτηρίας για τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας- οι ελληνικές ωστόσο τράπεζες δεν καλούνται σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων, όπως άλλες ευρωπαϊκές, να αντιμετωπίσουν το κόστος των αρνητικών επιτοκίων της ΕΚΤ .
Η ΕΚΤ και τα αρνητικά επιτόκια
Και τούτο, διότι τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα δεν έχουν υπερβάλλουσα ρευστότητα την οποία να "παρκάρουν" στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όπως συμβαίνει με άλλα πιστωτικά ιδρύματα ανά την Ευρώπη.
Αυτό ακριβώς το κόστος θέλησε να αντιμετωπίσει η UBS και επέβαλε αρνητικά επιτόκια για καταθέσεις πλούσιων πελατών της που ξεπερνούν τα 500.000 ευρώ.
Τα αρνητικά επιτόκια της ECΒ για τράπεζες οι οποίες "παρκάρουν" εκεί την υπερβάλλουσα ρευστότητά τους δημιουργούν σύμφωνα τα όσα ισχυρίζεται ο πλούσιος Ευρωπαϊκός Βορράς προβλήματα καταναλωτικής εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα. Από την άλλη πλευρά η συγκεκριμένη διαχείριση είναι ο μόνος τρόπος που έχει στη διάθεσή του ο Μάριο Ντράγκι προκειμένου να πείσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία αντί να παρκάρουν καταθέσεις στην ECB.
Μεγάλοι και ισχυροί τραπεζίτες ωστόσο διατείνονται πως τα αρνητικά επιτόκια αποτελούν ένα αντιπαραγωγικό φορτίο για τις τράπεζες.
Αυτές οι ανησυχίες μάλιστα, εκτιμάται πως θα ενισχυθούν περαιτέρω το φθινόπωρο, αφού το Σεπτέμβριο η ΕΚΤ προτίθεται να περιορίσει περαιτέρω το επιτόκιο ξαναζωντανεύοντας ενδεχομένως το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων.
Τα αρνητικά επιτόκια λειτουργούν σαν ένα είδος φόρου στις τράπεζες .
Σήμερα οι τράπεζες της ευρωζώνης "παρκάρουν" περισσότερα από 1,7 τρις ευρώ υπερβάλουσας ρευστότητας στην κεντρική τράπεζα.
Με το τρέχον επιτόκιο καταθέσεων της ECB στο -0,4% το συνολικό κόστος φθάνει τα 7 δισ. ευρώ το χρόνο.
Ταυτόχρονα είναι πολύ δύσκολο για τις τράπεζες να μετακυλήσουν αυτό το φορτίο στους πελάτες τους δηλαδή στην πραγματική οικονομία. Κανείς δε θέλει να χρεώνει τους ιδιώτες για τις καταθέσεις του όπως έπραξε η UBS .
Μόνον που η Ελβετία και πιο συγκεκριμένα οι τράπεζες εκεί έχουν αυτό το περιθώριο , καθώς η τραπεζική βιομηχανία δεν θίγεται από κάποιες επιπλέον χρεώσεις.
Στην Ευρώπη ωστόσο τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά
Η ΕΚΤ δείχνει έχει ένα σχέδιο για να χρυσώσει το χάπι των ακόμη χαμηλότερων επιτοκίων εξαιρώντας ένα μέρος από τα υπερβάλλοντα αποθεματικά των τραπεζών από τη συγκεκριμένη τιμωρητική χρέωση των αρνητικών επιτοκίων. Αυτά τα σχέδια ενδέχεται να ανακουφίσουν τις μεγάλες τράπεζες των κεντρικών χωρών της Ευρωζώνης οι οποίες έχουν το μερίδιο του λέοντος σε υπερβάλλουσες καταθέσεις όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία το Βέλγιο η Αυστρία και το Λουξεμβούργο που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 80% των κεφαλαίων αυτών.
Η συγκέντρωση αποθεματικών στα τραπεζικά συστήματα λίγων χωρών σημαίνει ότι τα οφέλη από την εξαίρεση (tiering) θα είναι και αυτά συγκεντρωμένα σε αυτούς.
Οι περιφερειακές τράπεζες σε Ιταλία και Ισπανία ορισμένες εκ των οποίων έχουν μεγαλύτερη εξάρτηση από τις λιανικές καταθέσεις θα έχουν λιγότερα οφέλη .
Για το τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του η εξαίρεση είναι ένα ακανθώδες ζήτημα.
Υπάρχει μια λεπτή ισορροπία: Η εξαίρεση πολλών καταθέσεων από το αρνητικό επιτόκιο θα μπορούσε να δημιουργήσει μια στενότητα στις χρηματοοικονομικές συνθήκες ανάλογη με μια αύξηση των επιτοκίων.
Από την άλλη πλευρά η εξαίρεση μικρής μερίδας καταθέσεων βασικά περιορίζει το σκοπό του tiering.
Η ανησυχία πάντως των επενδυτών για τον τραπεζικό τομέα παραμένει έκδηλη.
H ECB είχε σταματήσει να αγοράζει χρέος κυρίως λόγω σύγκρουσης συμφερόντων εξαιτίας του γεγονότος πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι επόπτης .
Ενας νέος γύρος ωστόσο ποσοτικής χαλάρωσης μπορεί να αντισταθμίσει την επίπτωση από τα αρνητικά επιτόκια αναφέρουν έγκυροι παρατηρητές.
www.bankingnews.gr
Σπαζοκεφαλιά πάντως φαίνεται να αποτελούν και για τις ελληνικές τράπεζες τα χαμηλά επιτόκια που από τη μία καθιστούν πολύ διαχειρίσιμο το κόστος των καταθέσεων από την άλλη πλευρά διαμορφώνουν μία σαφή στρέβλωση στην αγορά σε ότι αφορά τις χορηγήσεις.
Ας σημειωθεί πως ο μέσος όρος των καταθετικών επιτοκίων στην Ευρώπη κινείται στο 0,25% ενώ στη χώρα μας είναι περίπου το διπλάσιο, στοιχείο το οποίο οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα πως τα επιτόκια μόνον πτωτικά μπορεί να κινηθούν.
Κάθε 10 μονάδες βάσης πτώση των επιτοκίων, διαμορφώνει χαμηλότερο κόστος ενός εκατομμυρίου ευρώ για κάθε ένα δισεκατομμύριο καταθέσεις.
Σε ένα ύψος καταθέσεων 150 δισ. ευρώ και με τη σκέψη του ιδανικού σεναρίου δηλαδή, τα επιτόκια να υποχωρήσουν στο μέσο όρο της Ευρώπης, οι τράπεζες θα μπορούσαν να υπολογίζουν σε χαμηλότερο κόστος 375 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο αν και η προοπτική να υποχωρήσουν τα επιτόκια καταθέσεων είναι υπαρκτή, η αντίστοιχη να υποχωρήσουν τα επιτόκια χορηγήσεων πριν να καθαρίσουν οι τράπεζες τα χαρτοφυλάκιά τους από κόκκινα δάνεια είναι προοπτική ανύπαρκτη σημειώνουν έγκυροι τραπεζικοί παράγοντες.
Εάν πάντως τούτο συντελεστεί δηλαδή όταν οι τράπεζες καθαρίσουν τα χαρτοφυλάκιά τους τότε θα πρέπει να αναμένουν ένα χαμηλότερο έσοδο από τις χορηγήσεις που θα αντισταθμιστεί από το γεγονός πως τότε τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας θα είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουν με αξιώσεις την πραγματική οικονομία.
Μπορεί βέβαια η Ελλάδα να έχει τις ιδιαιτερότητές της, -οι οποίες πάντως λειτουργούν και ως σανίδα σωτηρίας για τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας- οι ελληνικές ωστόσο τράπεζες δεν καλούνται σε μια περίοδο ισχνών αγελάδων, όπως άλλες ευρωπαϊκές, να αντιμετωπίσουν το κόστος των αρνητικών επιτοκίων της ΕΚΤ .
Η ΕΚΤ και τα αρνητικά επιτόκια
Και τούτο, διότι τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα δεν έχουν υπερβάλλουσα ρευστότητα την οποία να "παρκάρουν" στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όπως συμβαίνει με άλλα πιστωτικά ιδρύματα ανά την Ευρώπη.
Αυτό ακριβώς το κόστος θέλησε να αντιμετωπίσει η UBS και επέβαλε αρνητικά επιτόκια για καταθέσεις πλούσιων πελατών της που ξεπερνούν τα 500.000 ευρώ.
Τα αρνητικά επιτόκια της ECΒ για τράπεζες οι οποίες "παρκάρουν" εκεί την υπερβάλλουσα ρευστότητά τους δημιουργούν σύμφωνα τα όσα ισχυρίζεται ο πλούσιος Ευρωπαϊκός Βορράς προβλήματα καταναλωτικής εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα. Από την άλλη πλευρά η συγκεκριμένη διαχείριση είναι ο μόνος τρόπος που έχει στη διάθεσή του ο Μάριο Ντράγκι προκειμένου να πείσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία αντί να παρκάρουν καταθέσεις στην ECB.
Μεγάλοι και ισχυροί τραπεζίτες ωστόσο διατείνονται πως τα αρνητικά επιτόκια αποτελούν ένα αντιπαραγωγικό φορτίο για τις τράπεζες.
Αυτές οι ανησυχίες μάλιστα, εκτιμάται πως θα ενισχυθούν περαιτέρω το φθινόπωρο, αφού το Σεπτέμβριο η ΕΚΤ προτίθεται να περιορίσει περαιτέρω το επιτόκιο ξαναζωντανεύοντας ενδεχομένως το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων.
Τα αρνητικά επιτόκια λειτουργούν σαν ένα είδος φόρου στις τράπεζες .
Σήμερα οι τράπεζες της ευρωζώνης "παρκάρουν" περισσότερα από 1,7 τρις ευρώ υπερβάλουσας ρευστότητας στην κεντρική τράπεζα.
Με το τρέχον επιτόκιο καταθέσεων της ECB στο -0,4% το συνολικό κόστος φθάνει τα 7 δισ. ευρώ το χρόνο.
Ταυτόχρονα είναι πολύ δύσκολο για τις τράπεζες να μετακυλήσουν αυτό το φορτίο στους πελάτες τους δηλαδή στην πραγματική οικονομία. Κανείς δε θέλει να χρεώνει τους ιδιώτες για τις καταθέσεις του όπως έπραξε η UBS .
Μόνον που η Ελβετία και πιο συγκεκριμένα οι τράπεζες εκεί έχουν αυτό το περιθώριο , καθώς η τραπεζική βιομηχανία δεν θίγεται από κάποιες επιπλέον χρεώσεις.
Στην Ευρώπη ωστόσο τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά
Η ΕΚΤ δείχνει έχει ένα σχέδιο για να χρυσώσει το χάπι των ακόμη χαμηλότερων επιτοκίων εξαιρώντας ένα μέρος από τα υπερβάλλοντα αποθεματικά των τραπεζών από τη συγκεκριμένη τιμωρητική χρέωση των αρνητικών επιτοκίων. Αυτά τα σχέδια ενδέχεται να ανακουφίσουν τις μεγάλες τράπεζες των κεντρικών χωρών της Ευρωζώνης οι οποίες έχουν το μερίδιο του λέοντος σε υπερβάλλουσες καταθέσεις όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ολλανδία το Βέλγιο η Αυστρία και το Λουξεμβούργο που αντιπροσωπεύουν πάνω από το 80% των κεφαλαίων αυτών.
Η συγκέντρωση αποθεματικών στα τραπεζικά συστήματα λίγων χωρών σημαίνει ότι τα οφέλη από την εξαίρεση (tiering) θα είναι και αυτά συγκεντρωμένα σε αυτούς.
Οι περιφερειακές τράπεζες σε Ιταλία και Ισπανία ορισμένες εκ των οποίων έχουν μεγαλύτερη εξάρτηση από τις λιανικές καταθέσεις θα έχουν λιγότερα οφέλη .
Για το τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του η εξαίρεση είναι ένα ακανθώδες ζήτημα.
Υπάρχει μια λεπτή ισορροπία: Η εξαίρεση πολλών καταθέσεων από το αρνητικό επιτόκιο θα μπορούσε να δημιουργήσει μια στενότητα στις χρηματοοικονομικές συνθήκες ανάλογη με μια αύξηση των επιτοκίων.
Από την άλλη πλευρά η εξαίρεση μικρής μερίδας καταθέσεων βασικά περιορίζει το σκοπό του tiering.
Η ανησυχία πάντως των επενδυτών για τον τραπεζικό τομέα παραμένει έκδηλη.
H ECB είχε σταματήσει να αγοράζει χρέος κυρίως λόγω σύγκρουσης συμφερόντων εξαιτίας του γεγονότος πως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι επόπτης .
Ενας νέος γύρος ωστόσο ποσοτικής χαλάρωσης μπορεί να αντισταθμίσει την επίπτωση από τα αρνητικά επιτόκια αναφέρουν έγκυροι παρατηρητές.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών