Η ΕΚΤ κατά μια έννοια χειραγωγεί τις αγορές αποτρέποντας το σκάσιμο της φούσκας αλλά το αναπόφευκτο αργά ή γρήγορα θα συμβεί.
Ο Draghi ο απερχόμενος επικεφαλής της ΕΚΤ αγόρασε χρόνο για την Lagarde την νέα επικεφαλής της ΕΚΤ από αρχές Νοεμβρίου 2019…ώστε να μην χρειαστεί να λάβει άλλες αποφάσεις έως τον Ιούνιο του 2020.
Αυτό φαίνεται ότι είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν επενδυτικοί οίκοι για την στρατηγική του Draghi.
Είναι η πρώτη φορά που ο Draghi δέχθηκε τόσο σκληρή κριτική και μάλιστα αποκορύφωμα όλων η αποχώρηση επιφανούς στελέχους της ΕΚΤ που διαφώνησε με την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης και της χαλαρής νομισματικής πολιτικής.
Ο Draghi ίσως γνώριζε ότι θα έρθει σε σύγκρουση με τους ορθολογιστές Γερμανούς, του Αυστριακούς κ.α. όπερ και εγένετο.
Για ορισμένες χώρες όντως η νομισματική χαλάρωση είναι πλήγμα για τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά Ταμεία.
Οι Γερμανοί είναι ενάντιοι της νομισματικής χαλάρωσης και χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Jens Weidmann του επικεφαλής της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας Bundesbank… ο οποίος όχι μόνο εναντιώθηκε στον Draghi αλλά προειδοποίησε και την νέα επικεφαλής της ΕΚΤ την Lagarde ότι θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε περαιτέρω ποσοτική χαλάρωση.
Βέβαια ακόμη και αυτοί που υποστήριξαν τον Draghi για μείωση επιτοκίων και νέα ποσοτική χαλάρωση κατανοούν ότι δεν μπορεί να υπάρξει νέα μείωση των επιτοκίων αποδοχής καταθέσεων.
Ήδη η ζημία για τις εμπορικές τράπεζες φθάνει από τότε που εφαρμόζονται τα αρνητικά επιτόκια στην ευρωζώνη στα 24 δισεκ.
Όμως τι θα συμβεί εάν υπάρξει επιδείνωση στις οικονομίες;
Τι θα μπορεί να κάνει η Lagarde όταν οι μισοί εθνικοί κεντρικοί τραπεζίτες είναι αντίθετοι σε νέα ποσοτική χαλάρωση;
Υπάρχει και ένα άλλο τεχνικό πρόβλημα το οποίο το έθιξε έγκαιρα ο Jens Weidmann του επικεφαλής της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας Bundesbank ότι η ΕΚΤ δεν θα πρέπει να παραβιάσει την αρχή του 33%.
Η αρχή του 33% είναι το όριο αγοράς κρατικού χρέους ανά χώρα που έχει συμφωνηθεί ότι μπορεί να αγοράζει η ΕΚΤ.
Σε πολλές χώρες το όριο αυτό έχει εξαντληθεί ή τείνει να εξαντληθεί.
Συν τοις άλλοις το νέο QE η νέα ποσοτική χαλάρωση δεν μπορεί να είναι μακράς διάρκειας καθώς πάνω από 250 με 300 δισεκ. δεν μπορεί η ΕΚΤ να αγοράσει.
Αυτό το ξέρουν οι αγορές και για τον λόγο αυτό μετά τις κινήσεις της FED και της ΕΚΤ… οι μετοχές υποχώρησαν, οι επενδυτές βλέπουν ότι τα όπλα των κεντρικών τραπεζών αποδυναμώνονται ότι έχουν όλο και λιγότερη ουσιώδη παρέμβαση στις αποτιμήσεις.
Ο ιστορικός τους μέλλοντος θα αποδείξει ότι η ποσοτική χαλάρωση δεν ήταν η σωστή θεραπεία, ήταν το μέσο για να αποτραπεί το σκάσιμο της φούσκας των αποτιμήσεων στις μετοχές και στα ομόλογα.
Η ΕΚΤ κατά μια έννοια χειραγωγεί τις αγορές αποτρέποντας το σκάσιμο της φούσκας αλλά το αναπόφευκτο αργά ή γρήγορα θα συμβεί.
www.bankingnews.gr
Αυτό φαίνεται ότι είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν επενδυτικοί οίκοι για την στρατηγική του Draghi.
Είναι η πρώτη φορά που ο Draghi δέχθηκε τόσο σκληρή κριτική και μάλιστα αποκορύφωμα όλων η αποχώρηση επιφανούς στελέχους της ΕΚΤ που διαφώνησε με την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης και της χαλαρής νομισματικής πολιτικής.
Ο Draghi ίσως γνώριζε ότι θα έρθει σε σύγκρουση με τους ορθολογιστές Γερμανούς, του Αυστριακούς κ.α. όπερ και εγένετο.
Για ορισμένες χώρες όντως η νομισματική χαλάρωση είναι πλήγμα για τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά Ταμεία.
Οι Γερμανοί είναι ενάντιοι της νομισματικής χαλάρωσης και χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Jens Weidmann του επικεφαλής της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας Bundesbank… ο οποίος όχι μόνο εναντιώθηκε στον Draghi αλλά προειδοποίησε και την νέα επικεφαλής της ΕΚΤ την Lagarde ότι θα αντιταχθεί σε οποιαδήποτε περαιτέρω ποσοτική χαλάρωση.
Βέβαια ακόμη και αυτοί που υποστήριξαν τον Draghi για μείωση επιτοκίων και νέα ποσοτική χαλάρωση κατανοούν ότι δεν μπορεί να υπάρξει νέα μείωση των επιτοκίων αποδοχής καταθέσεων.
Ήδη η ζημία για τις εμπορικές τράπεζες φθάνει από τότε που εφαρμόζονται τα αρνητικά επιτόκια στην ευρωζώνη στα 24 δισεκ.
Όμως τι θα συμβεί εάν υπάρξει επιδείνωση στις οικονομίες;
Τι θα μπορεί να κάνει η Lagarde όταν οι μισοί εθνικοί κεντρικοί τραπεζίτες είναι αντίθετοι σε νέα ποσοτική χαλάρωση;
Υπάρχει και ένα άλλο τεχνικό πρόβλημα το οποίο το έθιξε έγκαιρα ο Jens Weidmann του επικεφαλής της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας Bundesbank ότι η ΕΚΤ δεν θα πρέπει να παραβιάσει την αρχή του 33%.
Η αρχή του 33% είναι το όριο αγοράς κρατικού χρέους ανά χώρα που έχει συμφωνηθεί ότι μπορεί να αγοράζει η ΕΚΤ.
Σε πολλές χώρες το όριο αυτό έχει εξαντληθεί ή τείνει να εξαντληθεί.
Συν τοις άλλοις το νέο QE η νέα ποσοτική χαλάρωση δεν μπορεί να είναι μακράς διάρκειας καθώς πάνω από 250 με 300 δισεκ. δεν μπορεί η ΕΚΤ να αγοράσει.
Αυτό το ξέρουν οι αγορές και για τον λόγο αυτό μετά τις κινήσεις της FED και της ΕΚΤ… οι μετοχές υποχώρησαν, οι επενδυτές βλέπουν ότι τα όπλα των κεντρικών τραπεζών αποδυναμώνονται ότι έχουν όλο και λιγότερη ουσιώδη παρέμβαση στις αποτιμήσεις.
Ο ιστορικός τους μέλλοντος θα αποδείξει ότι η ποσοτική χαλάρωση δεν ήταν η σωστή θεραπεία, ήταν το μέσο για να αποτραπεί το σκάσιμο της φούσκας των αποτιμήσεων στις μετοχές και στα ομόλογα.
Η ΕΚΤ κατά μια έννοια χειραγωγεί τις αγορές αποτρέποντας το σκάσιμο της φούσκας αλλά το αναπόφευκτο αργά ή γρήγορα θα συμβεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών