Aπομωνομένη και η Ελλάδα που σχεδιάζει εξυγίανση και επέκταση των τραπεζικών της δραστηριοτήτων
Σα να συνεχίζoυν να νοσούν και μάλιστα βαριά αντιμετωπίζουν οι τράπεζες του Ευρωπαϊκού Βορρά το πως δανείζουν τις τράπεζες του Νότου.
Οι επιπτώσεις που παρατηρούνται στον τομέα της διασυνοριακής χρηματοδότησης καταγράφουν πως τα διασυνοριακά δάνεια που χορηγούν οι τράπεζες της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια λιγότερα προς τις τράπεζες των λεγόμενων χωρών της περιφέρειας δηλαδή στο πιστωτικό σύστημα της Ελλάδας, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Ιταλίας - σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών.
Ο περιορισμός αυτός ξεκίνησε αμέσως μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008.
Οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαφυλάσσουν τις τράπεζές τους, απαίτησαν τα δάνεια των πιστωτικών τους ιδρυμάτων να επικεντρωθούν ενδοσυνοριακά για να αποφευχθεί η μόλυνση. Ετσι επιδεινώθηκε η κατάσταση στα Βαλκάνια μετά τη διάσωση της Ελλάδας από τους εταίρους της στην ΕΕ το 2010 όπου ξεκίνησε και η πώληση των ελληνικών τραπεζών εκτός συνόρων ενώ τα προβλήματα ήταν σημαντικά και σε Ισπανία και σε Ιταλία.
Οπως αναφέρει το διεθνές πρακτορείο, το σχέδιο της της ΕΕ που αποσκοπεί στη δημιουργία ενός ενοποιημένου χρηματοπιστωτικού τραπεζικού συστήματος, παραμένει ελάχιστα ολοκληρωμένο.
Η λύση για τις χειμαζόμενες τράπεζες στην Ευρώπη και με την οποία πολλές διοικήσεις συμφωνούν είναι η ενοποίηση και η διαμέσω αυτής , δημιουργία υπερτραπεζών που μπορούν να λειτουργούν διασυνοριακά όπως συμβαίνει στην Αμερική.
Αντιθέτως το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης συνεχίζει να κατακερματίζεται 10 χρόνια μετά πό μια κρίση χρέους που κλόνισε τα θεμέλιά του. Ενώ οι πολιτικοί αποδέχονται μερικές εγχώριες συγχωνεύσεις, αντιστέκονται στην ιδέα μεγαλύτερων διηπειρωτικών δεσμών.
"Η αιμορραγία έχει σταματήσει, αλλά το αίμα δεν έχει ανακτηθεί", δήλωσε ο Jan Schildbach, επικεφαλής έρευνας για τις τραπεζικές και χρηματοπιστωτικές αγορές της Deutsche Bank AG στη Φρανκφούρτη. "Δεν έχουμε δει αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα της περιοχής. Αυτό εμπόδισε τη ροή κεφαλαίων στις περιφερειακές χώρες ".
Τα επιτόκια προσφέρουν περισσότερες αποδείξεις ότι ο στόχος μιας πανευρωπαϊκής τράπεζας γίνεται ολοένα και πιο αόριστος.
Οι δανειζόμενοι στις χώρες με τις μεγάλες οικονομίε στην Ευρώπηπληρώνουν πολύ λιγότερο από ό, τι στα κράτη κυρίως της Νοτίου Ευρώπης.
Παρά τη λειτουργία πλήθους ρυθμιστικών αρχών στην Ε.Ε. δεν υπήρξε τελικώς συμφωνία για τον τρόπο εφαρμογής ενός συστήματος ασφάλισης καταθέσεων που θα έφερνε μια επιτοκιακή ισορροπία στην Ενωση.
Παρά την ύπαρξη κεντρικής τραπεζικής εποπτείας, η ΕΚΤ δεν αντικατέστησε τις τοπικές ρυθμιστικές αρχές ούτε ανέλαβε την εξουσία από τις εθνικές κυβερνήσεις. Παρόλο που η Κεντρική Τράπεζα εξέφρασε την υποστήριξή της για τις διασυνοριακές συγχωνεύσεις, οι πολιτικοί δεν εξετάζουν θετικά τις εν λόγω δεσμεύσεις, ειδικά εάν πρόκειται να εγκαταλείψουν τους εθνικούς πρωταθλητές τους.
Το 2017, όταν η ΕΚΤ χαρακτήρισε μια μικρή ισπανική τράπεζα και δύο ιταλικές "αποτυχημένες ή με σημαντικές πιθανότητες αποτυχίας".
Η Ιταλία τότε ενορχήστρωσε ένα κρατικό πακέτο διάσωσης ύψους 17 δισ. ευρώ.Η Ισπανία ήταν η εξαίρεση. Συμφώνησε με τη συνταγή της ΕΚΤ, επιτρέποντας στους πιστωτές της αποτυχημένης τράπεζας να αναλάβουν τις ζημίες σε μια εξαγορά που είχε προωθήσει η ΕΚΤ από μία μεγαλύτερη τράπεζα.
Εάν η Ευρώπη θέλει να ομογενοποιήσει το σύστημά της , τότε χρειάζεται πράγματι μεγαλύτερες και διασυνοριακές τράπεζες.
Σε ότι αφορά τη χώρα μας ο αριθμός είναι εξαιρετικά μικρός για να μικρύνει κι άλλο παρατηρούν τραπεζικοί παράγοντες σημειώνοντας πάντως πως αν οι ελληνικές τράπεζες συνέλθουν επειδή έχουν μεγάλη τεχνογνωσία θα μπορούσαν εκ νέου να κυνηγήσουν το όνειρο της Βαλκανικής αυτή τη φορά ψηφιακά.
Οι ψηφιακές τράπεζες θα καταλάβουν χώρο αρκετό όμως από τη φύση των εργασιών τους μπορούν να μεγενθυνθούν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που εμπεριέχει την ταχύτητα αλλά και το φασόν.
Καταστάσεις προσαρμοσμένες στο πελάτη μόνον το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα μπορεί να επιτύχει.
Ειρήνη Σακελλάρη
irini9901@yahoo.gr
www.bankingnews.gr
Οι επιπτώσεις που παρατηρούνται στον τομέα της διασυνοριακής χρηματοδότησης καταγράφουν πως τα διασυνοριακά δάνεια που χορηγούν οι τράπεζες της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ολλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια λιγότερα προς τις τράπεζες των λεγόμενων χωρών της περιφέρειας δηλαδή στο πιστωτικό σύστημα της Ελλάδας, Ιρλανδίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Ιταλίας - σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών.
Ο περιορισμός αυτός ξεκίνησε αμέσως μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008.
Οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαφυλάσσουν τις τράπεζές τους, απαίτησαν τα δάνεια των πιστωτικών τους ιδρυμάτων να επικεντρωθούν ενδοσυνοριακά για να αποφευχθεί η μόλυνση. Ετσι επιδεινώθηκε η κατάσταση στα Βαλκάνια μετά τη διάσωση της Ελλάδας από τους εταίρους της στην ΕΕ το 2010 όπου ξεκίνησε και η πώληση των ελληνικών τραπεζών εκτός συνόρων ενώ τα προβλήματα ήταν σημαντικά και σε Ισπανία και σε Ιταλία.
Οπως αναφέρει το διεθνές πρακτορείο, το σχέδιο της της ΕΕ που αποσκοπεί στη δημιουργία ενός ενοποιημένου χρηματοπιστωτικού τραπεζικού συστήματος, παραμένει ελάχιστα ολοκληρωμένο.
Η λύση για τις χειμαζόμενες τράπεζες στην Ευρώπη και με την οποία πολλές διοικήσεις συμφωνούν είναι η ενοποίηση και η διαμέσω αυτής , δημιουργία υπερτραπεζών που μπορούν να λειτουργούν διασυνοριακά όπως συμβαίνει στην Αμερική.
Αντιθέτως το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης συνεχίζει να κατακερματίζεται 10 χρόνια μετά πό μια κρίση χρέους που κλόνισε τα θεμέλιά του. Ενώ οι πολιτικοί αποδέχονται μερικές εγχώριες συγχωνεύσεις, αντιστέκονται στην ιδέα μεγαλύτερων διηπειρωτικών δεσμών.
"Η αιμορραγία έχει σταματήσει, αλλά το αίμα δεν έχει ανακτηθεί", δήλωσε ο Jan Schildbach, επικεφαλής έρευνας για τις τραπεζικές και χρηματοπιστωτικές αγορές της Deutsche Bank AG στη Φρανκφούρτη. "Δεν έχουμε δει αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα της περιοχής. Αυτό εμπόδισε τη ροή κεφαλαίων στις περιφερειακές χώρες ".
Τα επιτόκια προσφέρουν περισσότερες αποδείξεις ότι ο στόχος μιας πανευρωπαϊκής τράπεζας γίνεται ολοένα και πιο αόριστος.
Οι δανειζόμενοι στις χώρες με τις μεγάλες οικονομίε στην Ευρώπηπληρώνουν πολύ λιγότερο από ό, τι στα κράτη κυρίως της Νοτίου Ευρώπης.
Παρά τη λειτουργία πλήθους ρυθμιστικών αρχών στην Ε.Ε. δεν υπήρξε τελικώς συμφωνία για τον τρόπο εφαρμογής ενός συστήματος ασφάλισης καταθέσεων που θα έφερνε μια επιτοκιακή ισορροπία στην Ενωση.
Παρά την ύπαρξη κεντρικής τραπεζικής εποπτείας, η ΕΚΤ δεν αντικατέστησε τις τοπικές ρυθμιστικές αρχές ούτε ανέλαβε την εξουσία από τις εθνικές κυβερνήσεις. Παρόλο που η Κεντρική Τράπεζα εξέφρασε την υποστήριξή της για τις διασυνοριακές συγχωνεύσεις, οι πολιτικοί δεν εξετάζουν θετικά τις εν λόγω δεσμεύσεις, ειδικά εάν πρόκειται να εγκαταλείψουν τους εθνικούς πρωταθλητές τους.
Το 2017, όταν η ΕΚΤ χαρακτήρισε μια μικρή ισπανική τράπεζα και δύο ιταλικές "αποτυχημένες ή με σημαντικές πιθανότητες αποτυχίας".
Η Ιταλία τότε ενορχήστρωσε ένα κρατικό πακέτο διάσωσης ύψους 17 δισ. ευρώ.Η Ισπανία ήταν η εξαίρεση. Συμφώνησε με τη συνταγή της ΕΚΤ, επιτρέποντας στους πιστωτές της αποτυχημένης τράπεζας να αναλάβουν τις ζημίες σε μια εξαγορά που είχε προωθήσει η ΕΚΤ από μία μεγαλύτερη τράπεζα.
Εάν η Ευρώπη θέλει να ομογενοποιήσει το σύστημά της , τότε χρειάζεται πράγματι μεγαλύτερες και διασυνοριακές τράπεζες.
Σε ότι αφορά τη χώρα μας ο αριθμός είναι εξαιρετικά μικρός για να μικρύνει κι άλλο παρατηρούν τραπεζικοί παράγοντες σημειώνοντας πάντως πως αν οι ελληνικές τράπεζες συνέλθουν επειδή έχουν μεγάλη τεχνογνωσία θα μπορούσαν εκ νέου να κυνηγήσουν το όνειρο της Βαλκανικής αυτή τη φορά ψηφιακά.
Οι ψηφιακές τράπεζες θα καταλάβουν χώρο αρκετό όμως από τη φύση των εργασιών τους μπορούν να μεγενθυνθούν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που εμπεριέχει την ταχύτητα αλλά και το φασόν.
Καταστάσεις προσαρμοσμένες στο πελάτη μόνον το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα μπορεί να επιτύχει.
Ειρήνη Σακελλάρη
irini9901@yahoo.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών