Προτάσεις για ένα ευρωπαϊκό Ταμείο Ανασυγκρότησης καταθέτουν οι φορείς ο ένας μετά τον άλλον - Πως θα χρηματοδοτηθεί ένα τέτοιο Ταμείο, με ποιους πόρους και ποιές θα είναι οι δυνατότητές του
Η ΕΕ θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει την οικονομική ανασυγκρότηση της Ευρώπης για 1 τρισεκ. ευρώ χωρίς να ζητήσει χρήματα από τις εθνικές κυβερνήσεις.
Αυτή η κρίση είναι διαφορετική.
Ο κορωνοϊός δεν είναι υπόθεση του ενός είναι πρόβλημα όλων.
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι έχουν κολλήσει σε παλιές συζητήσεις που διεξάγοντο μεταξύ πιστωτών και οφειλετών Και οι δύο πλευρές παγιδεύονται μέσα στην ιδέα αμοιβαιοποίησης του χρόυς και της έκδοσης κοινών ομολόγων.
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σωστή σειρά.
Υπάρχει ευρωπαϊκό χρέος περίπου 800 δισ. ευρώ.
Το χρέος αυτό λαμβάνει τη μορφή ομολόγων που έχουν εκδοθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΤΕπ και τον ESM.
Το περίεργο σχετικά με αυτό χρέος πάντως είναι ότι χρησιμοποιείται ώστε να παράγει ακόμη μεγαλύτερο χρέος.
Οι κυβερνήσεις είναι υπεύθυνες για τις δικές τους δαπάνες ως εκ τούτου η Ε.Ε. πρέπει να βοηθήσει μόνον στη μείωση του επιτοκίου.
Η επιδίωξη η ευρωπαϊκή οικονομία να ανακάμψει μετά την πανδημία απαιτεί να μπει ένα τέλος σε αυτήν τη λογική και να υπάρξει ευρωπαϊκός δανεισμός για ευρωπαϊκές δαπάνες.
Η πρόταση
Η Επιτροπή έχει την εξουσία να δανείζεται από τις αγορές. Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει αυτόν τον δανεισμό ώστε να εκδώσει ενοποιημένες προσόδους (ομόλογα "EU Consols") για τη χρηματοδότηση ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ που θα αφορά την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι τόκοι σε αυτές τις προσόδους θα εξοφληθούν μέσα από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και χωρίς τη συνεισφορά των κρατών μελών.
Το μεγάλο παζάρι
Ο πολυετής προϋπολογισμός της ΕΕ χρηματοδοτείται κυρίως από τις άμεσες συνεισφορές των κρατών μελών.
Κάθε επτά χρόνια διεξάγονται δύσκολες διαπραγματεύσεις για να αποφασιστεί ποιος πληρώνει και πόσο και για ποιο λόγο.
Οι συζητήσεις είναι ανοιχτές αυτήν τη στιγμή.
Ένα σύνολο κρατών μελών θεωρούν ότι πληρώνουν πάρα πολλά.
Τους προτείνουμε να κρατήσουν το επίπεδο των δαπανών ως έχει για τα επόμενα 7 χρόνια.
Σε αντάλλαγμα όμως τους ζητάμε να μειώσουν τις αντιρρήσεις τους και να επιτρέψουν την δημιουργία νέων, σύγχρονων εργαλείων εσόδων σε ολόκληρη την ΕΕ που έχουν ήδη σχεδιαστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και που θα μπορούσαν να αποφέρουν έως και 26 δισ. ευρώ ετησίως.
Αυτοί οι νέοι πόροι (και όχι οι άμεσες συνεισφορές των εθνικών κυβερνήσεων) θα χρησιμοποιηθούν για την πληρωμή των προσόδων των ευρωπαϊκών ομολόγων Eu Consols.
Mε βάση μια συντηρητική εκτίμηση πως για τις παραπάνω προσόδους θα απαιτηθεί ένα επιτόκιο 2,5%, η ΕΕ θα μπορούσε να δανειστεί πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ.
Ποιος θα ωφεληθεί;
Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ καθώς η παραπάνω ιδέα δεν αφορά μόνον τη ζώνη του ευρώ.
Ποιες είναι αυτές οι νέες ροές εσόδων;
Η ΕΕ θα συγκεντρώσει τα χρήματα, έτσι ώστε οι μεγάλοι ρυπαντές και οι φοροφυγάδες να χρηματοδοτούν την ανοικοδόμηση.
Μπορεί να επιβληθεί και ψηφιακός φόρος.
Οι συζητήσεις εντός του ΟΟΣΑ επί του θέματος θα πρέπει να ολοκληρωθούν έως το 2021, ώστε η δομή του φόρου να είναι σαφής.
Θα ενσωματώναμε τα έσοδα από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων (ETS) και θα ορίζαμε μια συνεισφορά βάσει μη ανακυκλωμένου πλαστικού όπως αυτή προτείνεται από την Επιτροπή. Αυτές οι νέες ροές εσόδων θα μπορούσαν να αποφέρουν περίπου 26 δισ. ευρώ ετησίως.
Θα αμοιβαιοποιούσαμε τα χρέη μας;
Όχι.
Οι πρόσοδοι θα λειτουργούσαν καθαρά σε επίπεδο ΕΕ.
Δεν θα γεννούσε ανησυχία για το χρέος ή για δημοσιονομικές δαπάνες οποιουδήποτε κράτους μέλους.
Θα επρόκειτο για μια ευρωπαϊκή πρόσοδο που χρηματοδοτεί ένα ευρωπαϊκό πλάνο προς όφελος όλως των Ευρωπαίων πολιτών.
Τι θα πρέπει να πληρώσουν τα κράτη μέλη;
Τίποτα.
Το EU Consol θα εκδοθεί λίγο πριν τον πολυετή ευρωπαϊκό προϋπολογισμό (MFF).
Ο επόμενος 7ετής προϋπολογισμός πρόκειται να τεθεί σε ισχύ σε διάστημα 9 μηνών.
Στους επόμενους μήνες τα κράτη μέλη θα μπορούσαν απλώς να απορροφήσουν τους νέους τύπους ιδίων πόρων που προτείνονται από την Επιτροπή παράλληλα με αυτό το νέο προϋπολογισμό.
Η Επιτροπή θα μπορούσε να επιταχύνει τις εργασίες σε ολόκληρη την ΕΕ για τον ψηφιακό φόρο.
Μόνον αυτά τα νέα έσοδα θα διατεθούν για την πληρωμή των προσόδων.
Πάλι, οι εθνικές συνεισφορές στον προϋπολογισμό της ΕΕ θα παγώσουν στα τρέχοντα επίπεδα.
Δεν απαιτούνται νέα χρήματα από τις εθνικές κυβερνήσεις.
Ανασυγκρότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας μετά τον ιό - Το ταμείο θα επικεντρωθεί σε ευρωπαϊκές προτεραιότητες όπως:
● Η ενίσχυση αυτών που έχουν δεχθεί το μεγαλύτερο πλήγμα από την κρίση.
●Η διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης των βιομηχανιών και των ΜΜΕ της ΕΕ
● Μια πρωτοβουλία ευρωπαϊκών υποδομών για τον εκσυγχρονισμό των μεταφορών της τεχνολογικής υποδομής η οποία θα ανακουφίσει τους προϋπολογισμούς των χωρών μελών.
● Αποανθρακοποίηση της οικονομίας και διασφάλιση ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω στη μετάβαση προς μια οικονομία μηδενικού άνθρακα.
● Επένδυση στην έρευνα και την καινοτομία για την κάλυψη των ψηφιακών αναγκών
Πότε θα ήταν έτοιμο;
Η έκδοση προσόδων θα πρέπει να γίνει πριν ξεκινήσει η σύνταξη του επταετούς προϋπολογισμού το 2021 Έχουμε 9 μήνες για να δράσουμε.
Είναι εφικτό.
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης χρειάστηκε 7 μήνες για να ιδρυθεί μεταξύ της σύστασής του και της έκδοσης του πρώτου ομολόγου.
Πώς θα λειτουργούσε;
Η Επιτροπή θα μπορούσε να δημιουργήσει και ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανασυγκρότησης.
Κατά το πρώτο μέρος του 7ετούς προϋπολογισμού 2021-2027 οι δαπάνες του ταμείου θα ευθυγραμμιστούν με τις προτεραιότητες του Ευρωπαίκού Προϋπολογισμού.
Το ταμείο αυτό θα μπορούσε να συγχρηματοδοτήσει ευρωπαίκά προγράμματα αντικαθιστώντας τη συνεισφορά των εθνικών κυβερνήσεων.
Στο δεύτερο μισό του προϋπολογισμού το Ταμείο θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε έναν οργανσιμό ευρωπαίκής ανάκαμψης εντός του ευρωπαίκού προϋπολογισμού, σε σταθερή βάση.
Πότε θα είναι η λήξη των ομολόγων
Η αρχική έκδοση θα μπορούσε να συνδεθεί με τη διάρκεια του 7ετούς προϋπολογισμού, ωστόσο για να μεγιστοποιηθεί το ύψος των κεφαλαίων που θα αντληθούν και για να επωφεληθεί από το περιβάλλον των χαμηλών επιτοκίων θα μπορούσε να εξετασθεί μια αναχρηματοδότηση στο τέλος της περιόδου ή η έκδοση αέναων προσόδων.
Ποιός θα αγοράσει τα ομόλογα;
Mε τη στήριξη της ΕΚΤ την πιστοληπτική αξιολόγηση ΑΑΑ της Κομισιόν, και τις ικανοποιητικές αποδόσεις που αναμένονται, τα ομόλογα σίγουρα θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον της αγοράς.
Θα αποτελούν μια ασφαλή επένδυση στο μέλλον της ΕΕ ως συνόλου, το οποίο είναι ακριβώς το σήμα που πρέπει να στείλουμε αυτήν τη στιγμή.
Με τα ευρωπαϊκά ενοποιημένα ομόλογα στοιχηματίζουμε στο μέλλον της Ενωσης.
Ποια θα είναι η δημοκρατική νομιμοποίηση του Ταμείου
Το Ταμείο θα λειτουργεί από την Κομμισιόν και θα είναι υπόλογο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου θα διορίζεται απο τους Ευρωβουλευτές.
Από που θα μπορούσε να αντλήσει κεφάλαια το Ταμείο - Διάφορα σενάρια
Ως ίδιες πηγές προτείνονται μια σειρά από φόρους και έσοδα όπως έσοδα από τα δικαιώματα εκπομπής ρίπων, φόρος επί της χρήσης πλαστικού (1 ευρώ ανά κιλό) ένας ψηφιακός φόρος και μια κοινή ενοποιημένη εταιρική φορολογική βάση.
Από αυτά υπολογίζει ετησίως να λαμβάνει περί τα 38 δισ. ευρώ.
Επίσης άλλες πηγές θα μπορούσαν να προέρχονται από ίδιους πράσινους πόρους και από ίδιους δημοσιονομικούς πόρους άλλα περίπου 26 δισ. ευρώ ετησίως
Η ερώτηση του ενός τρισεκατομμυρίου Ευρώ εντός ή εκτός ΕΕ
Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για άμεση δράση.
Οι προηγούμενες εμπειρίες έχουν αποδείξει ότι οι διακυβερνητικές συμφωνίες δεν έγιναν με ταχύτητα. Οικονομικά τόσο το SURE όσο και η λειτουργία του EFSF είναι παρόμοιες.
Τα κράτη μέλη άμεσα παρέχουν εγγυήσεις για τα δάνεια της Κομμισιόν.
Η βασική διαφορά μεταξύ τους είναι θεσμική: Ενώ το Sure είναι ένα εργαλείο της ΕΕ το EFSF είναι ένα όχη μα ειδικού σκοπού εκτός του πλαισίου της Ενωσης με σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις: Για λογιστικούς σκοπούς οι διαδικασίες δανεισμού πρέπει να ενοποιούνται στους εθνικούς λογαριασμούς.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα:
α. Η χρηματοοοικονομική βοήθεια και τα δάνεια που χορηγούνται από τον EFSF, να συμπεριλαμβάνονται στο εθνικό χρέος της χώρας που τα λαμβάνει.
β. Οι εγγυήσεις που παρέχουν τα κράτη μέλη λαμβάνονται υπόψη όταν σχεδιάζουν τους εθνικούς λογαριασμούς πράγμα που οδηγεί στην αύξηση του ακαθάριστου χρέους τους.
Το Ταμείο Ανασυγκρότησης θα πρέπει να ιδρυθεί εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου ούτως ώστε να έχει τη νομική ασφάλεια που απαιτείται και ταυτόχρονα ούτε οι δαπάνες που διενεργεί το Ταμείο αλλά ούτε και οι εγγυήσεις των χωρών μελών να θεωρούνται εθνικό χρέος για λογιστικούς σκοπούς.
irini9901@yahoo.gr
Ειρήνη Σακελλάρη
Αυτή η κρίση είναι διαφορετική.
Ο κορωνοϊός δεν είναι υπόθεση του ενός είναι πρόβλημα όλων.
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι έχουν κολλήσει σε παλιές συζητήσεις που διεξάγοντο μεταξύ πιστωτών και οφειλετών Και οι δύο πλευρές παγιδεύονται μέσα στην ιδέα αμοιβαιοποίησης του χρόυς και της έκδοσης κοινών ομολόγων.
Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σωστή σειρά.
Υπάρχει ευρωπαϊκό χρέος περίπου 800 δισ. ευρώ.
Το χρέος αυτό λαμβάνει τη μορφή ομολόγων που έχουν εκδοθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την ΕΤΕπ και τον ESM.
Το περίεργο σχετικά με αυτό χρέος πάντως είναι ότι χρησιμοποιείται ώστε να παράγει ακόμη μεγαλύτερο χρέος.
Οι κυβερνήσεις είναι υπεύθυνες για τις δικές τους δαπάνες ως εκ τούτου η Ε.Ε. πρέπει να βοηθήσει μόνον στη μείωση του επιτοκίου.
Η επιδίωξη η ευρωπαϊκή οικονομία να ανακάμψει μετά την πανδημία απαιτεί να μπει ένα τέλος σε αυτήν τη λογική και να υπάρξει ευρωπαϊκός δανεισμός για ευρωπαϊκές δαπάνες.
Η πρόταση
Η Επιτροπή έχει την εξουσία να δανείζεται από τις αγορές. Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει αυτόν τον δανεισμό ώστε να εκδώσει ενοποιημένες προσόδους (ομόλογα "EU Consols") για τη χρηματοδότηση ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ που θα αφορά την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι τόκοι σε αυτές τις προσόδους θα εξοφληθούν μέσα από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και χωρίς τη συνεισφορά των κρατών μελών.
Το μεγάλο παζάρι
Ο πολυετής προϋπολογισμός της ΕΕ χρηματοδοτείται κυρίως από τις άμεσες συνεισφορές των κρατών μελών.
Κάθε επτά χρόνια διεξάγονται δύσκολες διαπραγματεύσεις για να αποφασιστεί ποιος πληρώνει και πόσο και για ποιο λόγο.
Οι συζητήσεις είναι ανοιχτές αυτήν τη στιγμή.
Ένα σύνολο κρατών μελών θεωρούν ότι πληρώνουν πάρα πολλά.
Τους προτείνουμε να κρατήσουν το επίπεδο των δαπανών ως έχει για τα επόμενα 7 χρόνια.
Σε αντάλλαγμα όμως τους ζητάμε να μειώσουν τις αντιρρήσεις τους και να επιτρέψουν την δημιουργία νέων, σύγχρονων εργαλείων εσόδων σε ολόκληρη την ΕΕ που έχουν ήδη σχεδιαστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και που θα μπορούσαν να αποφέρουν έως και 26 δισ. ευρώ ετησίως.
Αυτοί οι νέοι πόροι (και όχι οι άμεσες συνεισφορές των εθνικών κυβερνήσεων) θα χρησιμοποιηθούν για την πληρωμή των προσόδων των ευρωπαϊκών ομολόγων Eu Consols.
Mε βάση μια συντηρητική εκτίμηση πως για τις παραπάνω προσόδους θα απαιτηθεί ένα επιτόκιο 2,5%, η ΕΕ θα μπορούσε να δανειστεί πάνω από ένα τρισεκατομμύριο ευρώ.
Ποιος θα ωφεληθεί;
Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ καθώς η παραπάνω ιδέα δεν αφορά μόνον τη ζώνη του ευρώ.
Ποιες είναι αυτές οι νέες ροές εσόδων;
Η ΕΕ θα συγκεντρώσει τα χρήματα, έτσι ώστε οι μεγάλοι ρυπαντές και οι φοροφυγάδες να χρηματοδοτούν την ανοικοδόμηση.
Μπορεί να επιβληθεί και ψηφιακός φόρος.
Οι συζητήσεις εντός του ΟΟΣΑ επί του θέματος θα πρέπει να ολοκληρωθούν έως το 2021, ώστε η δομή του φόρου να είναι σαφής.
Θα ενσωματώναμε τα έσοδα από το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων (ETS) και θα ορίζαμε μια συνεισφορά βάσει μη ανακυκλωμένου πλαστικού όπως αυτή προτείνεται από την Επιτροπή. Αυτές οι νέες ροές εσόδων θα μπορούσαν να αποφέρουν περίπου 26 δισ. ευρώ ετησίως.
Θα αμοιβαιοποιούσαμε τα χρέη μας;
Όχι.
Οι πρόσοδοι θα λειτουργούσαν καθαρά σε επίπεδο ΕΕ.
Δεν θα γεννούσε ανησυχία για το χρέος ή για δημοσιονομικές δαπάνες οποιουδήποτε κράτους μέλους.
Θα επρόκειτο για μια ευρωπαϊκή πρόσοδο που χρηματοδοτεί ένα ευρωπαϊκό πλάνο προς όφελος όλως των Ευρωπαίων πολιτών.
Τι θα πρέπει να πληρώσουν τα κράτη μέλη;
Τίποτα.
Το EU Consol θα εκδοθεί λίγο πριν τον πολυετή ευρωπαϊκό προϋπολογισμό (MFF).
Ο επόμενος 7ετής προϋπολογισμός πρόκειται να τεθεί σε ισχύ σε διάστημα 9 μηνών.
Στους επόμενους μήνες τα κράτη μέλη θα μπορούσαν απλώς να απορροφήσουν τους νέους τύπους ιδίων πόρων που προτείνονται από την Επιτροπή παράλληλα με αυτό το νέο προϋπολογισμό.
Η Επιτροπή θα μπορούσε να επιταχύνει τις εργασίες σε ολόκληρη την ΕΕ για τον ψηφιακό φόρο.
Μόνον αυτά τα νέα έσοδα θα διατεθούν για την πληρωμή των προσόδων.
Πάλι, οι εθνικές συνεισφορές στον προϋπολογισμό της ΕΕ θα παγώσουν στα τρέχοντα επίπεδα.
Δεν απαιτούνται νέα χρήματα από τις εθνικές κυβερνήσεις.
Ανασυγκρότηση της ευρωπαϊκής οικονομίας μετά τον ιό - Το ταμείο θα επικεντρωθεί σε ευρωπαϊκές προτεραιότητες όπως:
● Η ενίσχυση αυτών που έχουν δεχθεί το μεγαλύτερο πλήγμα από την κρίση.
●Η διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης των βιομηχανιών και των ΜΜΕ της ΕΕ
● Μια πρωτοβουλία ευρωπαϊκών υποδομών για τον εκσυγχρονισμό των μεταφορών της τεχνολογικής υποδομής η οποία θα ανακουφίσει τους προϋπολογισμούς των χωρών μελών.
● Αποανθρακοποίηση της οικονομίας και διασφάλιση ότι κανείς δεν θα μείνει πίσω στη μετάβαση προς μια οικονομία μηδενικού άνθρακα.
● Επένδυση στην έρευνα και την καινοτομία για την κάλυψη των ψηφιακών αναγκών
Πότε θα ήταν έτοιμο;
Η έκδοση προσόδων θα πρέπει να γίνει πριν ξεκινήσει η σύνταξη του επταετούς προϋπολογισμού το 2021 Έχουμε 9 μήνες για να δράσουμε.
Είναι εφικτό.
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης χρειάστηκε 7 μήνες για να ιδρυθεί μεταξύ της σύστασής του και της έκδοσης του πρώτου ομολόγου.
Πώς θα λειτουργούσε;
Η Επιτροπή θα μπορούσε να δημιουργήσει και ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανασυγκρότησης.
Κατά το πρώτο μέρος του 7ετούς προϋπολογισμού 2021-2027 οι δαπάνες του ταμείου θα ευθυγραμμιστούν με τις προτεραιότητες του Ευρωπαίκού Προϋπολογισμού.
Το ταμείο αυτό θα μπορούσε να συγχρηματοδοτήσει ευρωπαίκά προγράμματα αντικαθιστώντας τη συνεισφορά των εθνικών κυβερνήσεων.
Στο δεύτερο μισό του προϋπολογισμού το Ταμείο θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε έναν οργανσιμό ευρωπαίκής ανάκαμψης εντός του ευρωπαίκού προϋπολογισμού, σε σταθερή βάση.
Πότε θα είναι η λήξη των ομολόγων
Η αρχική έκδοση θα μπορούσε να συνδεθεί με τη διάρκεια του 7ετούς προϋπολογισμού, ωστόσο για να μεγιστοποιηθεί το ύψος των κεφαλαίων που θα αντληθούν και για να επωφεληθεί από το περιβάλλον των χαμηλών επιτοκίων θα μπορούσε να εξετασθεί μια αναχρηματοδότηση στο τέλος της περιόδου ή η έκδοση αέναων προσόδων.
Ποιός θα αγοράσει τα ομόλογα;
Mε τη στήριξη της ΕΚΤ την πιστοληπτική αξιολόγηση ΑΑΑ της Κομισιόν, και τις ικανοποιητικές αποδόσεις που αναμένονται, τα ομόλογα σίγουρα θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον της αγοράς.
Θα αποτελούν μια ασφαλή επένδυση στο μέλλον της ΕΕ ως συνόλου, το οποίο είναι ακριβώς το σήμα που πρέπει να στείλουμε αυτήν τη στιγμή.
Με τα ευρωπαϊκά ενοποιημένα ομόλογα στοιχηματίζουμε στο μέλλον της Ενωσης.
Ποια θα είναι η δημοκρατική νομιμοποίηση του Ταμείου
Το Ταμείο θα λειτουργεί από την Κομμισιόν και θα είναι υπόλογο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου θα διορίζεται απο τους Ευρωβουλευτές.
Από που θα μπορούσε να αντλήσει κεφάλαια το Ταμείο - Διάφορα σενάρια
Ως ίδιες πηγές προτείνονται μια σειρά από φόρους και έσοδα όπως έσοδα από τα δικαιώματα εκπομπής ρίπων, φόρος επί της χρήσης πλαστικού (1 ευρώ ανά κιλό) ένας ψηφιακός φόρος και μια κοινή ενοποιημένη εταιρική φορολογική βάση.
Από αυτά υπολογίζει ετησίως να λαμβάνει περί τα 38 δισ. ευρώ.
Επίσης άλλες πηγές θα μπορούσαν να προέρχονται από ίδιους πράσινους πόρους και από ίδιους δημοσιονομικούς πόρους άλλα περίπου 26 δισ. ευρώ ετησίως
Η ερώτηση του ενός τρισεκατομμυρίου Ευρώ εντός ή εκτός ΕΕ
Υπάρχει επιτακτική ανάγκη για άμεση δράση.
Οι προηγούμενες εμπειρίες έχουν αποδείξει ότι οι διακυβερνητικές συμφωνίες δεν έγιναν με ταχύτητα. Οικονομικά τόσο το SURE όσο και η λειτουργία του EFSF είναι παρόμοιες.
Τα κράτη μέλη άμεσα παρέχουν εγγυήσεις για τα δάνεια της Κομμισιόν.
Η βασική διαφορά μεταξύ τους είναι θεσμική: Ενώ το Sure είναι ένα εργαλείο της ΕΕ το EFSF είναι ένα όχη μα ειδικού σκοπού εκτός του πλαισίου της Ενωσης με σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις: Για λογιστικούς σκοπούς οι διαδικασίες δανεισμού πρέπει να ενοποιούνται στους εθνικούς λογαριασμούς.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα:
α. Η χρηματοοοικονομική βοήθεια και τα δάνεια που χορηγούνται από τον EFSF, να συμπεριλαμβάνονται στο εθνικό χρέος της χώρας που τα λαμβάνει.
β. Οι εγγυήσεις που παρέχουν τα κράτη μέλη λαμβάνονται υπόψη όταν σχεδιάζουν τους εθνικούς λογαριασμούς πράγμα που οδηγεί στην αύξηση του ακαθάριστου χρέους τους.
Το Ταμείο Ανασυγκρότησης θα πρέπει να ιδρυθεί εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου ούτως ώστε να έχει τη νομική ασφάλεια που απαιτείται και ταυτόχρονα ούτε οι δαπάνες που διενεργεί το Ταμείο αλλά ούτε και οι εγγυήσεις των χωρών μελών να θεωρούνται εθνικό χρέος για λογιστικούς σκοπούς.
irini9901@yahoo.gr
Ειρήνη Σακελλάρη
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών