γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Στα άδυτα των σχεδίων των κυβερνήσεων του ανεπτυγμένου κόσμου, στην κατεύθυνση μείωσης του κρατικού χρέους, επιχειρεί να εισβάλλει το περιοδικό Economist, ερευνώντας και αυτό με τη σειρά του τη χρησιμότητα - ή μη - της υπερβολικά αυστηρής λιτότητας...
Eπικαλούμενο τις απόψεις πλειάδας οικονομικών αναλυτών, το περιοδικό επιχειρεί μια αποτίμηση του ρυθμού μείωσης των κρατικών χρέων, σε μια προσπάθεια να αντιληφθεί κατά πόσο είναι ωφέλιμη - ή όχι - η απότομη και ραγδαία δημοσιονομική προσαρμογή.
Όπως υποστηρίζει ο Economist, η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας πριν το 2008 ήταν πολύ διαφορετική σε σχέση με σήμερα. Οι κυβερνήσεις συναινούσαν πως η λήψη μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα είναι αναγκαία για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του κρατικού χρέους. H νομισματική πολιτική έμοιαζε ικανή να αντιμετωπίσει κάθε οικονομικό κίνδυνο. Aλλά όταν ξέσπασε η κρίση του 2008, όλα άλλαξαν μεμιάς.
H τρομακτική απειλή της οικονομικής κατάρρευσης ήταν εκείνη που ενεργοποίησε τις κυβερνήσεις του ανεπτυγμένου κόσμου, ωθώντας τις πολιτικές ηγεσίες να αναλάβουν την αναγκαία δράση.
"Τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής σε πολλές περιπτώσεις κρίθηκαν κάτι περισσότερο από αναγκαία", υποστηρίζει στη συνέχεια ο Economist, κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια οικονομία.
Λαμβάνοντας ως παράδειγμα την περίπτωση της Ελλάδας, το περιοδικό σημειώνει: Το ελληνικό έλλειμμα και χρέος ήταν τόσο υψηλά, που όταν αυτό έγινε πλήρως αντιληπτό, η κρίση εμπιστοσύνης απείλησε το ίδιο το μέλλον του ευρώ.
"Η εκτίναξη του κρατικού χρέους σε πολλές χώρες του αναπτυγμένου κόσμου βρίσκει τη μεγαλύτερή της αιτία στην εξής παραδοχή: Στην αδυναμία είσπραξης φορολογικών εσόδων", εκτιμά ο Economist, επικαλούμενο τη θέση μεγάλης μερίδας αναλυτών.
Που καταλήγει όμως το περιοδικό, αποτιμώντας τα όσα έχουν συμβεί στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και στην Ευρωζώνη τα τελευταία χρόνια;
Όπως εξηγεί, κατά γενική ομολογία, η λιτότητα έχει θέση στο σημερινό οικονομικό γίγνεσθαι. Mια θέση πολύ σημαντική μάλιστα. Αλλά τι είδους λιτότητα; Η λιτότητα μέσω της μείωσης των δαπανών ή η λιτότητα μέσω της αύξησης των φόρων; Και οι δύο αυτές προσεγγίσεις έχουν το κόστος τους...
Kατά τον Economist, η εμπειρία των τελευταίων ετών μπορεί να οδηγήσει στο εξής συμπέρασμα: Όλα είναι θέμα χρονικής συγκυρίας. Η λιτότητα πρέπει να επιβάλλεται, όταν μια οικονομία μπορεί να την αντέξει.
"Aλλά δεν έχουν όλες οι χώρες την πολυτέλεια του χρόνου. Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει στο δρόμο της λιτότητας, αφού δεν είναι ακόμη σε θέση να εξυπηρετήσει το χρέος της", υποστηρίζει το περιοδικό...
www.bankingnews.gr
Πρώτη ενημέρωση 00:12 27 Σεπτεμβρίου 2013
Όπως υποστηρίζει ο Economist, η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας πριν το 2008 ήταν πολύ διαφορετική σε σχέση με σήμερα. Οι κυβερνήσεις συναινούσαν πως η λήψη μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα είναι αναγκαία για τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του κρατικού χρέους. H νομισματική πολιτική έμοιαζε ικανή να αντιμετωπίσει κάθε οικονομικό κίνδυνο. Aλλά όταν ξέσπασε η κρίση του 2008, όλα άλλαξαν μεμιάς.
H τρομακτική απειλή της οικονομικής κατάρρευσης ήταν εκείνη που ενεργοποίησε τις κυβερνήσεις του ανεπτυγμένου κόσμου, ωθώντας τις πολιτικές ηγεσίες να αναλάβουν την αναγκαία δράση.
"Τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής σε πολλές περιπτώσεις κρίθηκαν κάτι περισσότερο από αναγκαία", υποστηρίζει στη συνέχεια ο Economist, κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στα όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια οικονομία.
Λαμβάνοντας ως παράδειγμα την περίπτωση της Ελλάδας, το περιοδικό σημειώνει: Το ελληνικό έλλειμμα και χρέος ήταν τόσο υψηλά, που όταν αυτό έγινε πλήρως αντιληπτό, η κρίση εμπιστοσύνης απείλησε το ίδιο το μέλλον του ευρώ.
"Η εκτίναξη του κρατικού χρέους σε πολλές χώρες του αναπτυγμένου κόσμου βρίσκει τη μεγαλύτερή της αιτία στην εξής παραδοχή: Στην αδυναμία είσπραξης φορολογικών εσόδων", εκτιμά ο Economist, επικαλούμενο τη θέση μεγάλης μερίδας αναλυτών.
Που καταλήγει όμως το περιοδικό, αποτιμώντας τα όσα έχουν συμβεί στην παγκόσμια οικονομία, αλλά και στην Ευρωζώνη τα τελευταία χρόνια;
Όπως εξηγεί, κατά γενική ομολογία, η λιτότητα έχει θέση στο σημερινό οικονομικό γίγνεσθαι. Mια θέση πολύ σημαντική μάλιστα. Αλλά τι είδους λιτότητα; Η λιτότητα μέσω της μείωσης των δαπανών ή η λιτότητα μέσω της αύξησης των φόρων; Και οι δύο αυτές προσεγγίσεις έχουν το κόστος τους...
Kατά τον Economist, η εμπειρία των τελευταίων ετών μπορεί να οδηγήσει στο εξής συμπέρασμα: Όλα είναι θέμα χρονικής συγκυρίας. Η λιτότητα πρέπει να επιβάλλεται, όταν μια οικονομία μπορεί να την αντέξει.
"Aλλά δεν έχουν όλες οι χώρες την πολυτέλεια του χρόνου. Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίσει στο δρόμο της λιτότητας, αφού δεν είναι ακόμη σε θέση να εξυπηρετήσει το χρέος της", υποστηρίζει το περιοδικό...
www.bankingnews.gr
Πρώτη ενημέρωση 00:12 27 Σεπτεμβρίου 2013
Σχόλια αναγνωστών