γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Νευρικοί και επιφυλακτικοί εμφανίζονται οι επιχειρηματίες, αφού τα χρονικά περιθώρια να επιβιώσουν όσοι δεν έχουν ταμειακά αποθέματα μειώνονατι μερα με τη μέρα. Ταυτόχρονα ζητούν από την Κυβέρνση να επισπεύσει τις διαδικασιες για την αποκρατικοποίηση προκειμένου να αποκατασταθεί η ρευστότητα και ν ' ανοιξουν οι γραμμές πίστωσης.
Ηδη περισσότερες από 100 εισηγμένες βρισκονται σε δεινή θέση με την οικονομική ασφυξία να απειλει την επιβίωσή τους. Διευθύνων σύμβουλος σε εισηγμένη εταιρεία με κεφαλαιοποίηση άνω του 1 δισ. ευρώ δηλώνει στο bankingnews.gr ότι «δεν υπάρχει χρόνος αναμονής πρέπει να επισπευθεί η ανακεφαλαιοποιηση των τραπεζών. Κάθε μέρα όλο και περισσότερες εταιρίες βυθίζονται στο κόκκινο. Καταναλώνουμε τα διαθέσιμα κεφάλαια που σε διαφορετική περίπτωση θα τα χρησιμοποιούσαμε για επενδύσεις και να ανοίξουμε νέες θέσεις εργασίας». Σε μεγάλο μεταλλουργικό όμιλο ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου σημειώνει ότι «έχουμε περάσει την κόκκινη γραμμή. Κανείς δεν πληρώνει κανέναν.
Πρέπει η κυβέρνηση να δώσει πνοή στην επιχειρηματικότητα. Να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές και να επιβραβευθούν όσες εταιρείες ακόμη πληρώνουν τους φόρους τους, είναι συνεπείς στη μισθοδοσία και δημιουργούν θέσεις εργασίας». «Πρέπει να δούμε αποκρατικοποιήσεις και κάθετη μείωση των κρατικών δαπανών, όπως ακριβώς συνέβη στην Τουρκία την προηγούμενη δεκαετία» επισημαίνουν στελέχη εισηγμένων με υψηλό δείκτη εξωστρέφειας. Η μηδαμινή παραγωγή εσόδων από αποκρατικοποιήσεις προκαλεί εκνευρισμό στον επιχειρηματκό κόσμο που ζητεί μείωση στα επίτόκια δανεισμού. Ηδη οι καλές επιχειρήσεις έχουν ξεκαθαρίσει την λίστα από επισφαλείς πελάτες και ζητούν αποπληρωμη μέσα σε 120 μέρες από τη μέρα παράδοσης των προΪόντων τους. Σε αυτό το περιβάλλον, η φορολογία, η έλλειψη ρευστότητας και η μείωση της κατανάλωσης δημιούργησαν ένα συστημικό μπαράζ επισφαλειών που οδήγησαν πολλές εταιρείες εκτός αγοράς, περιόρισαν την ικανότητα άλλων να παράγουν και ανέστειλαν την πιστοδοτική ικανότητα των τραπεζών, οι οποίες είδαν τις καταθέσεις να μειώνονται με δραματικούς ρυθμούς.
Αν το 2008 μείνει στην ιστορία ως η χειρότερη χρηματιστηριακή χρονιά σε επίπεδο αποδόσεων, το 2012 και το 2013 όπως εξελίσεται θα μείνουν στην ιστορία ως οι χειρότερες -μέχρι στιγμής- χρονιές για την οικονομία της χώρας από την έλευση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Ακόμη και οι λίγες υγιείς και κερδοφόρες εταιρείες βρίσκονται σε διαρκή πίεση και αναζήτηση προκειμένου να διατηρηθούν σε βιώσιμη κατάσταση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή για τις επιχειρήσεις είναι η συρρίκνωση των ταμειακών διαθεσίμων. Οι κύριοι λόγοι είναι:
-Τα αρνητικά λειτουργικά κέρδη σε πολλές περιπτώσεις.
-Η μεγάλη πίεση από προμηθευτές, ειδικά για τις εισαγωγικές εταιρείες για γρήγορη εξόφληση. Αντίθετα, σε πολλές περιπτώσεις οι πληρωμές από πελάτες καθυστερούν, ειδικά όταν πελάτης είναι το ελληνικό Δημόσιο.
-Η μικρή δυνατότητα για αυξήσεις κεφαλαίου.
-Η περιορισμένη δυνατότητα για νέα δανειοδότηση. Στις περισσότερες περιπτώσεις παρατηρούμε αναδιαρθρώσεις υφιστάμενων δανείων.
Για να αντιμετωπίσουν τη συρρίκνωση της ρευστότητας, οι επιχειρήσεις έχουν περιορίσει τις επενδύσεις τους, ενώ προσπαθούν να μειώσουν τα λειτουργικά τους κόστη όπου υπάρχει δυνατότητα. Το χρηματιστήριο δεν έχει μέτρο σε ό,τι αφορά την αίσθηση των αποτιμήσεων, καθώς δεν υπάρχει ομοφωνία (consensus) ή κάποια ορατότητα έστω από τις διοικήσεις των εταιρειών στην εκτίμηση του τζίρου ή των εταιρικών κερδών, ακόμα και σε επίπεδο εξαμήνου. Επιπλέον, δεν έχει τον κλάδο αιχμής που θα δώσει κατεύθυνση στην αγορά, όπως κάποτε ο τραπεζικός κλάδος.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Πρέπει η κυβέρνηση να δώσει πνοή στην επιχειρηματικότητα. Να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές και να επιβραβευθούν όσες εταιρείες ακόμη πληρώνουν τους φόρους τους, είναι συνεπείς στη μισθοδοσία και δημιουργούν θέσεις εργασίας». «Πρέπει να δούμε αποκρατικοποιήσεις και κάθετη μείωση των κρατικών δαπανών, όπως ακριβώς συνέβη στην Τουρκία την προηγούμενη δεκαετία» επισημαίνουν στελέχη εισηγμένων με υψηλό δείκτη εξωστρέφειας. Η μηδαμινή παραγωγή εσόδων από αποκρατικοποιήσεις προκαλεί εκνευρισμό στον επιχειρηματκό κόσμο που ζητεί μείωση στα επίτόκια δανεισμού. Ηδη οι καλές επιχειρήσεις έχουν ξεκαθαρίσει την λίστα από επισφαλείς πελάτες και ζητούν αποπληρωμη μέσα σε 120 μέρες από τη μέρα παράδοσης των προΪόντων τους. Σε αυτό το περιβάλλον, η φορολογία, η έλλειψη ρευστότητας και η μείωση της κατανάλωσης δημιούργησαν ένα συστημικό μπαράζ επισφαλειών που οδήγησαν πολλές εταιρείες εκτός αγοράς, περιόρισαν την ικανότητα άλλων να παράγουν και ανέστειλαν την πιστοδοτική ικανότητα των τραπεζών, οι οποίες είδαν τις καταθέσεις να μειώνονται με δραματικούς ρυθμούς.
Αν το 2008 μείνει στην ιστορία ως η χειρότερη χρηματιστηριακή χρονιά σε επίπεδο αποδόσεων, το 2012 και το 2013 όπως εξελίσεται θα μείνουν στην ιστορία ως οι χειρότερες -μέχρι στιγμής- χρονιές για την οικονομία της χώρας από την έλευση του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Ακόμη και οι λίγες υγιείς και κερδοφόρες εταιρείες βρίσκονται σε διαρκή πίεση και αναζήτηση προκειμένου να διατηρηθούν σε βιώσιμη κατάσταση. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή για τις επιχειρήσεις είναι η συρρίκνωση των ταμειακών διαθεσίμων. Οι κύριοι λόγοι είναι:
-Τα αρνητικά λειτουργικά κέρδη σε πολλές περιπτώσεις.
-Η μεγάλη πίεση από προμηθευτές, ειδικά για τις εισαγωγικές εταιρείες για γρήγορη εξόφληση. Αντίθετα, σε πολλές περιπτώσεις οι πληρωμές από πελάτες καθυστερούν, ειδικά όταν πελάτης είναι το ελληνικό Δημόσιο.
-Η μικρή δυνατότητα για αυξήσεις κεφαλαίου.
-Η περιορισμένη δυνατότητα για νέα δανειοδότηση. Στις περισσότερες περιπτώσεις παρατηρούμε αναδιαρθρώσεις υφιστάμενων δανείων.
Για να αντιμετωπίσουν τη συρρίκνωση της ρευστότητας, οι επιχειρήσεις έχουν περιορίσει τις επενδύσεις τους, ενώ προσπαθούν να μειώσουν τα λειτουργικά τους κόστη όπου υπάρχει δυνατότητα. Το χρηματιστήριο δεν έχει μέτρο σε ό,τι αφορά την αίσθηση των αποτιμήσεων, καθώς δεν υπάρχει ομοφωνία (consensus) ή κάποια ορατότητα έστω από τις διοικήσεις των εταιρειών στην εκτίμηση του τζίρου ή των εταιρικών κερδών, ακόμα και σε επίπεδο εξαμήνου. Επιπλέον, δεν έχει τον κλάδο αιχμής που θα δώσει κατεύθυνση στην αγορά, όπως κάποτε ο τραπεζικός κλάδος.
Ανέστης Ντόκας
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών