γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Σε δύο άξονες θα κινηθεί η ευρωπαϊκή πολιτική το επόμενο διάστημα σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Morgan Stanley με τίτλο “Sovereign Debt Crisis – A Roadmap for Investors” (κρίση χρέους – οδηγός για τους επενδυτές), στην οποία και εκφράζεται η άποψη ότι η Ευρώπη ακόμη δεν βρίσκεται κοντά στη λύση.....
Μέχρι το τέλος του Μαρτίου, η χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής θα εστιαστεί σε μία ευρεία σειρά μεταρρυθμίσεων για τη συγκράτηση της κρίσης.
Η βασική διάκριση σε αυτό το πλαίσιο είναι μεταξύ των μέτρων που παρέχουν μόνο πρόσθετη ρευστότητα και σε εκείνα που συμβάλλουν στη βελτίωση της φερεγγυότητας. Η πρώτη δέσμη μέτρων μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί, διότι δεν συνεπάγεται άμεσο κόστος. Ο δεύτερος άξονας όμως είναι ο πιο δύσκολος, διότι απαιτεί σημαντική και άμεση βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών.
Ωστόσο, παρά τα μέτρα που έχουν λάβει ή σκοπεύουν να λάβουν οι Ευρωπαίοι, το πρόβλημα της αναδιάρθρωσης χρέους μίας χώρας μέλους είναι ακόμη πολύ πιθανό. Σύμφωνα με την Morgan Stanley οι αγορές ήδη έχουν προεξοφλήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, επομένως ίσως το κόστος μίας τέτοιας κίνησης να μην είναι τόσο υψηλό σε σχέση με αυτό που φοβούνται οι ευρωπαϊκές ηγεσίες.
Για την καλύτερη εκτίμηση των επενδυτών σχετικά με τον αν η Ευρώπη βρίσκεται κοντά στην έξοδο από την κρίση, η Morgan Stanley θεωρεί ότι είναι η μείωση του ποσοστού χρέους προς ΑΕΠ. Το ποσοστό που υποδεικνύει ότι το χρέος είναι βιώσιμο είναι μεταξύ 40-60%.
Αυτό που παραμένει, ωστόσο, αβέβαιο είναι οι επιπτώσεις της αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους στο χρηματοπιστωτικό κλάδο. Είναι ζωτικής σημασίας για τους επενδυτές να εξετάσουν τις συνέπειες μιας τέτοιας αναδιάρθρωσης, ιδιαίτερα εάν γίνει με υποχρεωτικό χαρακτήρα, για τα διάφορα επίπεδα της δομής του τραπεζικού κεφαλαίου. Λόγω του ότι οι τράπεζες της ευρωζώνης έχουν μεγάλη σύνδεση τόσο μεταξύ τους όσο και μεταξύ των κρατών, ελλοχεύει ιδιαίτερα μεγάλος συστημικός κίνδυνος σε περίπτωση αναδιάρθρωσης χρέους στην προκειμένη περίπτωση, παρά σε κάποια άλλη περιοχή. Παράλληλα, μία αναδιάρθρωση χρέους μπορεί να οδηγήσει σε άμεση πτώση της εμπιστοσύνης των επενδυτών για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, που μπορεί ακόμη να προκαλέσει και την κατάρρευση μεγάλων τραπεζών.
Σύμφωνα με τη Morgan Stanley η κρίση στην Ευρώπη σίγουρα πάντως μπορεί να ξεπεραστεί μόνο εάν υπάρξει “εξυγίανση” τόσο στα δημοσιονομικά μεγέθη όσο και στα μεγέθη των τραπεζών.
Η Morgan Stanley επισημαίνει τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά για τις επόμενες επενδυτικές κινήσεις:
1) Τα ομόλογα της περιφέρειας της ευρωζώνης έχουν υποχωρήσει σε σημαντικά ελκυστικές τιμές. Επομένως η MS θεωρεί ότι είναι καλή ευκαιρία οι επενδυτές να τοποθετηθούν.
2) Τα spreads των αδύναμων χωρών της ευρωζώνης θα παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα, προκαλώντας προβλήματα στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές και στον τραπεζικό κλάδο.
3) Η διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής αποδεικνύεται δύσκολη και επίπονη και δεν αποκλείεται να προκαλέσει πολιτικές αναταραχές. Μάλιστα, δεν αποκλείεται η ευρωζώνη να διασπαστεί υπό το βάρος του πολιτικού κόστους που φέρει η μεταφορά κεφαλαίων από τις ισχυρές χώρες προς τις αδύναμες.
4) Ο συνδυασμός, έστω και μιας ελάχιστης, προοπτικής για διάλυση της ΟΝΕ με τη σοβαρή κρίση δημοσίου χρέους στη ζώνη του ευρώ, εντείνουν τους φόβους για την συνέχεια της ζώνης του ευρώ, υποθηκεύοντας τη ισοτιμία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Τέλος, η Morgan Stanley επισημαίνει τρεις ερωτήσεις που πρέπει να γνωρίζουν την απάντηση η επενδυτές εάν θέλουν να επενδύσουν σε ευρωπαϊκές τράπεζες:
1)Τι κεφάλαια θα χρειαστεί μία τράπεζα ώστε να αντέξει ενδεχόμενη αναδιάρθρωση χρέους από χώρα της ευρωζώνης. Για παράδειγμα θα πρέπει να καταστεί ξεκάθαρη κεφαλαιακή επάρκεια των ευρωπαϊκών τραπεζών καθώς και οι αντοχές τους σε δυσμενή σενάρια της οικονομίας.
2)Ποιος θα επωμιστεί το βάρος μίας τραπεζική διάσωσης. Είναι εξαιρετικής σημασίας να διαφανεί η πρόθεση των αρχών σε περίπτωση προβλήματος μίας τράπεζας, δηλαδή εάν υπάρχει πρόθεση κρατικοποίησης ή όχι.
3)Ποιες είναι οι αντοχές μίας κυβέρνησης σε περίπτωση διάσωσης τραπεζών. Εξαιτίας του φαύλου κύκλου που μπήκε το σύστημα μετά την κρίση του 2008, είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι επενδυτές εάν μία κυβέρνηση έχει το περιθώριο να στηρίξει τον τραπεζικό κλάδο της χώρας.
www.bankingnews.gr
Η βασική διάκριση σε αυτό το πλαίσιο είναι μεταξύ των μέτρων που παρέχουν μόνο πρόσθετη ρευστότητα και σε εκείνα που συμβάλλουν στη βελτίωση της φερεγγυότητας. Η πρώτη δέσμη μέτρων μπορεί εύκολα να εφαρμοστεί, διότι δεν συνεπάγεται άμεσο κόστος. Ο δεύτερος άξονας όμως είναι ο πιο δύσκολος, διότι απαιτεί σημαντική και άμεση βελτίωση των δημοσιονομικών μεγεθών.
Ωστόσο, παρά τα μέτρα που έχουν λάβει ή σκοπεύουν να λάβουν οι Ευρωπαίοι, το πρόβλημα της αναδιάρθρωσης χρέους μίας χώρας μέλους είναι ακόμη πολύ πιθανό. Σύμφωνα με την Morgan Stanley οι αγορές ήδη έχουν προεξοφλήσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, επομένως ίσως το κόστος μίας τέτοιας κίνησης να μην είναι τόσο υψηλό σε σχέση με αυτό που φοβούνται οι ευρωπαϊκές ηγεσίες.
Για την καλύτερη εκτίμηση των επενδυτών σχετικά με τον αν η Ευρώπη βρίσκεται κοντά στην έξοδο από την κρίση, η Morgan Stanley θεωρεί ότι είναι η μείωση του ποσοστού χρέους προς ΑΕΠ. Το ποσοστό που υποδεικνύει ότι το χρέος είναι βιώσιμο είναι μεταξύ 40-60%.
Αυτό που παραμένει, ωστόσο, αβέβαιο είναι οι επιπτώσεις της αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους στο χρηματοπιστωτικό κλάδο. Είναι ζωτικής σημασίας για τους επενδυτές να εξετάσουν τις συνέπειες μιας τέτοιας αναδιάρθρωσης, ιδιαίτερα εάν γίνει με υποχρεωτικό χαρακτήρα, για τα διάφορα επίπεδα της δομής του τραπεζικού κεφαλαίου. Λόγω του ότι οι τράπεζες της ευρωζώνης έχουν μεγάλη σύνδεση τόσο μεταξύ τους όσο και μεταξύ των κρατών, ελλοχεύει ιδιαίτερα μεγάλος συστημικός κίνδυνος σε περίπτωση αναδιάρθρωσης χρέους στην προκειμένη περίπτωση, παρά σε κάποια άλλη περιοχή. Παράλληλα, μία αναδιάρθρωση χρέους μπορεί να οδηγήσει σε άμεση πτώση της εμπιστοσύνης των επενδυτών για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, που μπορεί ακόμη να προκαλέσει και την κατάρρευση μεγάλων τραπεζών.
Σύμφωνα με τη Morgan Stanley η κρίση στην Ευρώπη σίγουρα πάντως μπορεί να ξεπεραστεί μόνο εάν υπάρξει “εξυγίανση” τόσο στα δημοσιονομικά μεγέθη όσο και στα μεγέθη των τραπεζών.
Η Morgan Stanley επισημαίνει τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά για τις επόμενες επενδυτικές κινήσεις:
1) Τα ομόλογα της περιφέρειας της ευρωζώνης έχουν υποχωρήσει σε σημαντικά ελκυστικές τιμές. Επομένως η MS θεωρεί ότι είναι καλή ευκαιρία οι επενδυτές να τοποθετηθούν.
2) Τα spreads των αδύναμων χωρών της ευρωζώνης θα παραμείνουν σε υψηλά επίπεδα, προκαλώντας προβλήματα στις ευρωπαϊκές χρηματαγορές και στον τραπεζικό κλάδο.
3) Η διαδικασία δημοσιονομικής προσαρμογής αποδεικνύεται δύσκολη και επίπονη και δεν αποκλείεται να προκαλέσει πολιτικές αναταραχές. Μάλιστα, δεν αποκλείεται η ευρωζώνη να διασπαστεί υπό το βάρος του πολιτικού κόστους που φέρει η μεταφορά κεφαλαίων από τις ισχυρές χώρες προς τις αδύναμες.
4) Ο συνδυασμός, έστω και μιας ελάχιστης, προοπτικής για διάλυση της ΟΝΕ με τη σοβαρή κρίση δημοσίου χρέους στη ζώνη του ευρώ, εντείνουν τους φόβους για την συνέχεια της ζώνης του ευρώ, υποθηκεύοντας τη ισοτιμία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
Τέλος, η Morgan Stanley επισημαίνει τρεις ερωτήσεις που πρέπει να γνωρίζουν την απάντηση η επενδυτές εάν θέλουν να επενδύσουν σε ευρωπαϊκές τράπεζες:
1)Τι κεφάλαια θα χρειαστεί μία τράπεζα ώστε να αντέξει ενδεχόμενη αναδιάρθρωση χρέους από χώρα της ευρωζώνης. Για παράδειγμα θα πρέπει να καταστεί ξεκάθαρη κεφαλαιακή επάρκεια των ευρωπαϊκών τραπεζών καθώς και οι αντοχές τους σε δυσμενή σενάρια της οικονομίας.
2)Ποιος θα επωμιστεί το βάρος μίας τραπεζική διάσωσης. Είναι εξαιρετικής σημασίας να διαφανεί η πρόθεση των αρχών σε περίπτωση προβλήματος μίας τράπεζας, δηλαδή εάν υπάρχει πρόθεση κρατικοποίησης ή όχι.
3)Ποιες είναι οι αντοχές μίας κυβέρνησης σε περίπτωση διάσωσης τραπεζών. Εξαιτίας του φαύλου κύκλου που μπήκε το σύστημα μετά την κρίση του 2008, είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι επενδυτές εάν μία κυβέρνηση έχει το περιθώριο να στηρίξει τον τραπεζικό κλάδο της χώρας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών