γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Οι συγκρίσεις των σχεδίων της Βιέννης έχουν ξεκινήσεις πλέον αναπόφευκτα από τους αναλυτές, οι οποίοι προσπαθούν να δουν τις πιθανότητες επιτυχίας του σχεδίου στην περίπτωση της Ελλάδας, καθώς τις τελευταίες εβδομάδες έχουν ήδη φουντώσει τα σενάρια περί προώθησης του. ....
Σύμφωνα με τον αναλυτή της UBS, Justin Knight η βασική διαφορά μεταξύ των δύο καταστάσεων που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι είναι ο τύπος των ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα. Οι τράπεζες που είχαν συμφωνήσει στο αρχικό σχέδιο Βιέννης για την Ανατολική Ευρώπη, ήταν αυτές που ήδη είχαν επενδύσει στις χώρες αυτές μέσω θυγατρικών τους. Η ανησυχία για να λυθεί το ζήτημα ήταν άμεση, καθώς θα επηρεαζόταν άμεσα και η δική τους κεφαλαιακή βάση. Εάν οι θυγατρικές χρεοκοπούσαν υπό το βάρος του δημόσιου χρέους, οι επιπτώσεις στα χαρτοφυλάκια και τα κεφάλαια των εμπλεκομένων τραπεζών θα ήταν μεγάλη. Αυτή η προοπτική ήταν ένα από τα βασικότερα κίνητρα συμμετοχής στο σχέδιο.
Αντίθετα, στην Ελλάδα, οι μεγαλύτεροι και περισσότεροι ξένοι πιστωτές δεν έχουν κίνητρο επανεπένδυσης των κεφαλαίων τους σε ελληνικά ομόλογα, και μάλιστα με επιτόκιο πιθανόν πολύ χαμηλότερο από αυτό που θα πετύχαιναν στη δευτερογενή αγορά. Αυτό βέβαια, σύμφωνα με τον Knight, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως κίνητρο για συμμετοχή στο σχέδιο, καθώς οι «παράπλευρες» απώλειες μπορεί να είναι μεγάλες, ωστόσο η άμεση συμμετοχή στην ελληνική οικονομία απουσιάζει, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η μοναδική, εξασφαλισμένη συμμετοχή είναι αυτή των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες κατέχουν πάνω από 20% ελληνικού χρέους. Αν μάλιστα η ΕΚΤ δεν προχωρήσει σε αποκλεισμό των ελληνικών ομολόγων από τις εγγυήσεις για παροχή ρευστότητας, τότε η συμμετοχή μπορεί να θεωρείται βέβαιη.
Ο αναλυτής της UBS αφήνει και ένα παράθυρο ανοιχτό για ορισμένες ξένες τράπεζες που μπορεί να θέλουν να συμμετάσχουν στη διαδικασία του σχεδίου. Για παράδειγμα, οι τράπεζες και τα άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που έχουν, ή σκοπεύουν να αποκτήσουν, θυγατρικές στην Ελλάδα, πιθανόν να επιδείξουν καλή θέληση και να συμμετάσχουν. Επιπλέον, ένα άλλον κίνητρο που θα καθορίσει τη συμμετοχή των ξένων τραπεζών στο σχέδιο είναι ο χρόνος της επιμήκυνσης. Εάν η ανταλλαγή γίνει με ομόλογα σχετικά μικρής διάρκειας, τότε οι ξένοι μπορεί να συμμετάσχουν με περισσότερη προθυμία από ότι εάν ο χρόνος είναι μεγαλύτερος.
Ο Knight καταλήγει αναφέροντας ότι εάν στο σχέδιο της Ελλάδας συμμετάσχουν τελικά και οι ιδιώτες πιστωτές, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα μπορούν να πείσουν αποτελεσματικότερα τους φορολογούμενους να συνεχιστεί η στήριξη της Ελλάδας. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία απαιτεί «αριστοτεχνικούς» χειρισμούς για να μην προκληθεί κάποιο πιστωτικό γεγονός.
www.bankingnews.gr
Αντίθετα, στην Ελλάδα, οι μεγαλύτεροι και περισσότεροι ξένοι πιστωτές δεν έχουν κίνητρο επανεπένδυσης των κεφαλαίων τους σε ελληνικά ομόλογα, και μάλιστα με επιτόκιο πιθανόν πολύ χαμηλότερο από αυτό που θα πετύχαιναν στη δευτερογενή αγορά. Αυτό βέβαια, σύμφωνα με τον Knight, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως κίνητρο για συμμετοχή στο σχέδιο, καθώς οι «παράπλευρες» απώλειες μπορεί να είναι μεγάλες, ωστόσο η άμεση συμμετοχή στην ελληνική οικονομία απουσιάζει, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η μοναδική, εξασφαλισμένη συμμετοχή είναι αυτή των ελληνικών τραπεζών, οι οποίες κατέχουν πάνω από 20% ελληνικού χρέους. Αν μάλιστα η ΕΚΤ δεν προχωρήσει σε αποκλεισμό των ελληνικών ομολόγων από τις εγγυήσεις για παροχή ρευστότητας, τότε η συμμετοχή μπορεί να θεωρείται βέβαιη.
Ο αναλυτής της UBS αφήνει και ένα παράθυρο ανοιχτό για ορισμένες ξένες τράπεζες που μπορεί να θέλουν να συμμετάσχουν στη διαδικασία του σχεδίου. Για παράδειγμα, οι τράπεζες και τα άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που έχουν, ή σκοπεύουν να αποκτήσουν, θυγατρικές στην Ελλάδα, πιθανόν να επιδείξουν καλή θέληση και να συμμετάσχουν. Επιπλέον, ένα άλλον κίνητρο που θα καθορίσει τη συμμετοχή των ξένων τραπεζών στο σχέδιο είναι ο χρόνος της επιμήκυνσης. Εάν η ανταλλαγή γίνει με ομόλογα σχετικά μικρής διάρκειας, τότε οι ξένοι μπορεί να συμμετάσχουν με περισσότερη προθυμία από ότι εάν ο χρόνος είναι μεγαλύτερος.
Ο Knight καταλήγει αναφέροντας ότι εάν στο σχέδιο της Ελλάδας συμμετάσχουν τελικά και οι ιδιώτες πιστωτές, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα μπορούν να πείσουν αποτελεσματικότερα τους φορολογούμενους να συνεχιστεί η στήριξη της Ελλάδας. Ωστόσο, αυτή η διαδικασία απαιτεί «αριστοτεχνικούς» χειρισμούς για να μην προκληθεί κάποιο πιστωτικό γεγονός.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών