γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Πανστρατιά έχουν κηρύξει ατύπως οι Ευρωπαίοι για την αποκατάσταση του επενδυτικού κλίματος στην ευρωζώνη, δηλώνοντας όπου βρεθούν κι όπου σταθούν ότι τα χειρότερα πέρασαν και ότι η εμπιστοσύνη έχει αρχίσει να επιστρέφει στα ευρωπαϊκά εδάφη.
Είναι η πραγματικότητα όμως, αναρωτιούνται οι αναλυτές, που αν και βλέπουν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους σε Ιρλανδία και Πορτογαλία να μιλούν για την «έξοδο» τους από τα μνημόνια διάσωσης και την επιστροφή τους στις αγορές, το μείζον ερώτημα που ανακύπτει είναι κατά πόσο οι αδύναμε αυτές ευρωπαϊκές χώρες θα καταφέρουν πραγματικά να σταθούν στα πόδια τους, βασιζόμενες αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις, με τη λήξη των προγραμμάτων διάσωσης τους.
Πρόσφατα η Πορτογαλία άντλησε 2,5 δις ευρώ από την έκδοση ομολόγων 5ετούς διάρκειας (βγήκε για πρώτη φορά στις αγορές ύστερα από δύο και πλέον έτη) ενώ σε αντίστοιχη κίνηση (έκδοση ομολόγων 3ετούς διάρκειας από τα οποία άντλησε 2,5 δις ευρώ) προχώρησε στις αρχές του μήνα και η Ιρλανδία. Τη διάχυτη αισιοδοξία που επικρατεί στα δύο αυτά «προβληματικά» μέλη της Ευρωζώνης έρχονται να ενισχύσουν και οι διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών αξιωματούχων τους. Στην Ιρλανδία ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών με διαδοχικές δηλώσεις τους από την αρχή του 2013 διαβεβαιώνουν πως η χώρα θα βγει στις αγορές έως τα τέλη του έτους ενώ στην Πορτογαλία τα στελέχη της κυβέρνησης, αν και εμφανίζονται πιο επιφυλακτικά και συγκρατημένα, επισημαίνοντας το ρίσκο που εγκυμονεί, δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους για την πρόσβαση τους στις αγορές
Το πρόγραμμα διάσωσης της Ιρλανδίας λήγει επίσημα στα τέλη του 2013 ενώ αυτό της Πορτογαλίας το τρίτο τρίμηνο του 2014, χρόνος που για πολλούς αναλυτές δεν επαρκεί για να επιβεβαιώσει την αισιοδοξία που εκφράζεται από τις κυβερνήσεις των δύο κρατών. Και τα δύο αυτά κράτη παραμένουν «υπερχρεωμένα», τη στιγμή που η εξυπηρέτηση του χρέους τους θα σημάνει περισσότερες επιβαρύνσεις στον προϋπολογισμό τους και συνεπώς στους φορολογούμενους πολίτες, οι «αντοχές» των οποίων σταδιακά εξαντλούνται. Σημείο-κλειδί θεωρείται η ανάπτυξη της οικονομίας τους, αλλά οι εκτιμήσεις δεν είναι ευοίωνες. Το ΑΕΠ της Ιρλανδίας αναπτύχθηκε το 2012 κατά 0,4% και εκτιμάται ότι θα αναπτυχθεί με 1,1% το 2013 ενώ στην Πορτογαλία το ΑΕΠ υποχώρησε κατά 3% το 2012 τη στιγμή που προβλέπεται ότι θα υποχωρήσει κατά 1% και το 2013. Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι πολύ δύσκολα Ιρλανδία και Πορτογαλία θα μπορέσουν να βασίσουν την χρηματοδότηση τους στους ιδιώτες επενδυτές την επομένη της λήξης των προγραμμάτων διάσωσης τους.
Άλλωστε μια πρόγευση έδωσε σήμερα και ο οίκος αξιολόγησης Fitch, ο οποίος αν και χαρακτήρισε θετική εξέλιξη την πρώτη έξοδο της Πορτογαλίας στις αγορές, εκτίμησε ότι η χώρα θα χρειαστεί επιπλέον οικονομική στήριξη και νέο πρόγραμμα.
Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική παράμετρος πολιτικών κυρίως αποχρώσεων, ότι δηλαδή οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θέλουν να δείξουν ότι η πολιτική που χάραξαν για τα υπερχρεωμένα κράτη της Ευρωζώνης δεν εξαντλείται στην αδιέξοδη (μοναδική όπως είθισται να λένε) κατάσταση της Ελλάδας, αλλά έχει και θετικά παραδείγματα. Σε αυτό το πλαίσιο, και βάσει του προηγούμενου της απόφασης για την Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία διατύπωσαν με ιδιαίτερη έμφαση το αίτημα τους να τους δοθεί μια παράταση για την αποπληρωμή των δανείων τους. «Η παράταση στην αποπληρωμή των δανείων που εγκρίθηκε προς την Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ζητούν Ιρλανδία και Πορτογαλία» υποστηρίζει Ευρωπαίος αξιωματούχους υπό καθεστώς ανωνυμίας στη Wall Street Journal, επισημαίνοντας πως τα δύο αυτά κράτη θα αποπληρώσουν κάθε cent των δανείων τους και ότι το μόνο που ζητούν είναι λίγο παραπάνω χρόνος. Το αίτημα τους φέρεται να αντιμετωπίζει θετικά ο αρμόδιος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις Olli Rehn, ο οποίος κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξης τύπου ανέφερε ότι Ιρλανδία και Πορτογαλία θα μπορούσαν επίσης να ενταχθούν στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όταν λήξουν τα πρόγραμμα διάσωσης τους.
«Δεν έχω αναστολές να ζητήσω τη βοήθεια της ΕΚΤ» απάντησε αμέσως ο υπ.Οικονομικών της Ιρλανδίας, ο οποίος στεκόταν δίπλα στον Ευρωπαίο επίτροπο. Αλλά για να υλοποιηθεί αυτό το ενδεχόμενο, η Ιρλανδία θα πρέπει πρώτα να αποδείξει ότι έχει πλήρη πρόσβαση στις αγορές και υπό αυτό το πρίσμα, η Ιρλανδία ήδη λαμβάνει τα μέτρα της, σχεδιάζοντας δύο εκδόσεις ομολόγων διάρκειας 9 ετών προκειμένου να δείξει ότι η χώρα του μπορεί να δανειστεί σε μακροπρόθεσμη βάση.
Αν και αυτή η περίπτωση επί της ουσίας διαφοροποιείται ο αρχικός σχεδιασμός του προγράμματος αγοράς ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο διοικητής της ΕΚΤ Mario Draghi φαίνεται να είναι αυτός που θα κληθεί και πάλι να βρει τη βέλτιστη λύση δεδομένου ότι οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις των αναλυτών αναφέρουν πως ακόμα και αν δοθεί μια επιμήκυνση στην αποπληρωμή του χρέους της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, αυτό δεν θα είναι αρκετό. Συνεπώς και για την υπεράσπιση της «τιμής» της Ε.Ε. ο Draghi δεν αποκλείεται να ανακοινώσει ότι το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων είναι ανοιχτό και για την Ιρλανδία και για την Πορτογαλία όταν τα πρόγραμμα διάσωσης τους λήξουν.
www.bankingnews.gr
Πρόσφατα η Πορτογαλία άντλησε 2,5 δις ευρώ από την έκδοση ομολόγων 5ετούς διάρκειας (βγήκε για πρώτη φορά στις αγορές ύστερα από δύο και πλέον έτη) ενώ σε αντίστοιχη κίνηση (έκδοση ομολόγων 3ετούς διάρκειας από τα οποία άντλησε 2,5 δις ευρώ) προχώρησε στις αρχές του μήνα και η Ιρλανδία. Τη διάχυτη αισιοδοξία που επικρατεί στα δύο αυτά «προβληματικά» μέλη της Ευρωζώνης έρχονται να ενισχύσουν και οι διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών αξιωματούχων τους. Στην Ιρλανδία ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών με διαδοχικές δηλώσεις τους από την αρχή του 2013 διαβεβαιώνουν πως η χώρα θα βγει στις αγορές έως τα τέλη του έτους ενώ στην Πορτογαλία τα στελέχη της κυβέρνησης, αν και εμφανίζονται πιο επιφυλακτικά και συγκρατημένα, επισημαίνοντας το ρίσκο που εγκυμονεί, δεν κρύβουν την αισιοδοξία τους για την πρόσβαση τους στις αγορές
Το πρόγραμμα διάσωσης της Ιρλανδίας λήγει επίσημα στα τέλη του 2013 ενώ αυτό της Πορτογαλίας το τρίτο τρίμηνο του 2014, χρόνος που για πολλούς αναλυτές δεν επαρκεί για να επιβεβαιώσει την αισιοδοξία που εκφράζεται από τις κυβερνήσεις των δύο κρατών. Και τα δύο αυτά κράτη παραμένουν «υπερχρεωμένα», τη στιγμή που η εξυπηρέτηση του χρέους τους θα σημάνει περισσότερες επιβαρύνσεις στον προϋπολογισμό τους και συνεπώς στους φορολογούμενους πολίτες, οι «αντοχές» των οποίων σταδιακά εξαντλούνται. Σημείο-κλειδί θεωρείται η ανάπτυξη της οικονομίας τους, αλλά οι εκτιμήσεις δεν είναι ευοίωνες. Το ΑΕΠ της Ιρλανδίας αναπτύχθηκε το 2012 κατά 0,4% και εκτιμάται ότι θα αναπτυχθεί με 1,1% το 2013 ενώ στην Πορτογαλία το ΑΕΠ υποχώρησε κατά 3% το 2012 τη στιγμή που προβλέπεται ότι θα υποχωρήσει κατά 1% και το 2013. Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι πολύ δύσκολα Ιρλανδία και Πορτογαλία θα μπορέσουν να βασίσουν την χρηματοδότηση τους στους ιδιώτες επενδυτές την επομένη της λήξης των προγραμμάτων διάσωσης τους.
Άλλωστε μια πρόγευση έδωσε σήμερα και ο οίκος αξιολόγησης Fitch, ο οποίος αν και χαρακτήρισε θετική εξέλιξη την πρώτη έξοδο της Πορτογαλίας στις αγορές, εκτίμησε ότι η χώρα θα χρειαστεί επιπλέον οικονομική στήριξη και νέο πρόγραμμα.
Ωστόσο, υπάρχει μια σημαντική παράμετρος πολιτικών κυρίως αποχρώσεων, ότι δηλαδή οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θέλουν να δείξουν ότι η πολιτική που χάραξαν για τα υπερχρεωμένα κράτη της Ευρωζώνης δεν εξαντλείται στην αδιέξοδη (μοναδική όπως είθισται να λένε) κατάσταση της Ελλάδας, αλλά έχει και θετικά παραδείγματα. Σε αυτό το πλαίσιο, και βάσει του προηγούμενου της απόφασης για την Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία διατύπωσαν με ιδιαίτερη έμφαση το αίτημα τους να τους δοθεί μια παράταση για την αποπληρωμή των δανείων τους. «Η παράταση στην αποπληρωμή των δανείων που εγκρίθηκε προς την Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με αυτό που ζητούν Ιρλανδία και Πορτογαλία» υποστηρίζει Ευρωπαίος αξιωματούχους υπό καθεστώς ανωνυμίας στη Wall Street Journal, επισημαίνοντας πως τα δύο αυτά κράτη θα αποπληρώσουν κάθε cent των δανείων τους και ότι το μόνο που ζητούν είναι λίγο παραπάνω χρόνος. Το αίτημα τους φέρεται να αντιμετωπίζει θετικά ο αρμόδιος για τις οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις Olli Rehn, ο οποίος κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξης τύπου ανέφερε ότι Ιρλανδία και Πορτογαλία θα μπορούσαν επίσης να ενταχθούν στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όταν λήξουν τα πρόγραμμα διάσωσης τους.
«Δεν έχω αναστολές να ζητήσω τη βοήθεια της ΕΚΤ» απάντησε αμέσως ο υπ.Οικονομικών της Ιρλανδίας, ο οποίος στεκόταν δίπλα στον Ευρωπαίο επίτροπο. Αλλά για να υλοποιηθεί αυτό το ενδεχόμενο, η Ιρλανδία θα πρέπει πρώτα να αποδείξει ότι έχει πλήρη πρόσβαση στις αγορές και υπό αυτό το πρίσμα, η Ιρλανδία ήδη λαμβάνει τα μέτρα της, σχεδιάζοντας δύο εκδόσεις ομολόγων διάρκειας 9 ετών προκειμένου να δείξει ότι η χώρα του μπορεί να δανειστεί σε μακροπρόθεσμη βάση.
Αν και αυτή η περίπτωση επί της ουσίας διαφοροποιείται ο αρχικός σχεδιασμός του προγράμματος αγοράς ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο διοικητής της ΕΚΤ Mario Draghi φαίνεται να είναι αυτός που θα κληθεί και πάλι να βρει τη βέλτιστη λύση δεδομένου ότι οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις των αναλυτών αναφέρουν πως ακόμα και αν δοθεί μια επιμήκυνση στην αποπληρωμή του χρέους της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, αυτό δεν θα είναι αρκετό. Συνεπώς και για την υπεράσπιση της «τιμής» της Ε.Ε. ο Draghi δεν αποκλείεται να ανακοινώσει ότι το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων είναι ανοιχτό και για την Ιρλανδία και για την Πορτογαλία όταν τα πρόγραμμα διάσωσης τους λήξουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών