γράφει : ΜΑΡΙΝΑ ΦΟΥΝΤΑ
Ως μία “κακή” επιχείρηση με “κακή” κεφαλαιακή δομή χαρακτηρίζει την Ελλάδα η Morgan Stanley στην τελευταία 8σέλιδη έκθεση της στην οποία και αναλύει το ελληνικό πρόβλημα, παρουσιάζοντας τις εναλλακτικές λύσεις που μπορεί να ακολουθηθούν για την επίλυση του. Σύμφωνα με την Morgan Stanley, εάν τεθεί η Ελλάδα σε επίπεδο συστήματος, με πολιτικούς όρους, τότε όλοι θα συμφωνήσουν στο ότι δεν μπορεί να ακολουθηθεί η λύση της χρεοκοπίας, όπως θα θεωρούσαν οι αναλυτές σε περίπτωση μίας μη βιώσιμης επιχείρησης.
Αν και πολλοί αναλυτές θεωρούν ότι η λύση της αναδιάρθρωσης είναι πλέον αναπόφευκτη, οι αναλυτές της Morgan Stanley τονίζουν ότι κάτι τέτοιο δε θα οδηγούσε τη χώρα για αρκετό διάστημα στην έξοδο από την κρίση. Μάλιστα επαναλαμβάνει ότι όσο η κυβέρνηση καταγράφει σημαντικά πρωτογενή ελλείμματα, οποιαδήποτε λύση δε βγάλει τη χώρα από το μονοπάτι του μη βιώσιμου χρέους.
Η Morgan Stanley θεωρεί ότι το να ζητείται από τη χώρα συνεχώς να ακολουθεί ολοένα και μεγαλύτερη λιτότητα είναι σαν να ζητάς από μία επιχείρηση να σταματήσει να “καίει” τη ρευστότητα της. Αν και δεν είναι οπωσδήποτε κάτι τέτοιο ένα μη ρεαλιστικό σενάριο, θα πρέπει να αντιληφθούν οι ιδιώτες πιστωτές ότι θα έχουν ένα μεγάλο ρόλο σε οποιαδήποτε λύση και αν ακολουθηθεί.
Η συζήτηση γύρω από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους περιστρέφεται γύρω από τρία ζητήματα: το χρόνο της επιμήκυνσης της πληρωμής των ομολόγων, το μέγεθος του πιθανού haircut, και εάν τελικά θα πληρωθούν τα ασφάλιστρα έναντι κινδύνου, τα λεγόμενα CDS.
Οι βασικές υποθέσεις που κάνει η Morgan Stanley είναι οι εξής:
1.Δεν υπάρχει κανένα υποχρεωτικό haircut ή απομείωση
2.Η αναδιάρθρωση θα γίνει με ανταλλαγή παλαιών ομολόγων με μεγαλύτερης διάρκειας ομόλογα
3.Οι ομολογιούχοι θα υποστούν ζημία στην παρούσα αξία των ομολόγων τους
4.Τα CDS δεν θα αυξηθούν περαιτέρω
Υπό αυτές τις υποθέσεις η JP Morgan παρουσιάζει επιλογές της Ελλάδας:
1η επιλογή: Επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής των ομολόγων
Σε αυτήν την περίπτωση θα υπάρχει ανταλλαγή παλαιών ομολόγων με άλλα λήξεως σε μεγαλύτερη διάρκεια. Για παράδειγμα, τα ομόλογα λήξεως 2012 θα πληρωθούν με το ίδιο κουπόνι, αλλά θα λήγουν το 2015, ενώ εκείνα που θα έληγαν το 2015 θα ανταλλαγούν με ομόλογα λήξεως 2020. Σε μία τέτοια περίπτωση θα υπάρχει μείωση 15% στο ποσό αποπληρωμής ομολόγων την επόμενη 5ετία.
2η Επιλογή: Σταδιακή εξαγορά ομολόγων
Σ’ αυτήν την περίπτωση το ελληνικό δημόσιο θα προχωρήσει σε σταδιακή αποπληρωμή της ονομαστικής τιμής των ομολόγων ετησίως για τα επόμενα 10 χρόνια, Μία τέτοια περίπτωση θα έχει σχεδόν παρόμοια αποτελέσματα με την προηγούμενη επιλογή.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι μία αναδιάρθρωση με την εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών δε θα προκαλέσει κατακόρυφη αύξηση των CDS της Ελλάδας. Αυτό θεωρεί η Morgan Stanley, η οποία πιστεύει ότι ακόμη και τώρα η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση χωρίς να προκαλέσει κάποιο πιστωτικό “σοκ”.
www.bankingnews.gr
Η Morgan Stanley θεωρεί ότι το να ζητείται από τη χώρα συνεχώς να ακολουθεί ολοένα και μεγαλύτερη λιτότητα είναι σαν να ζητάς από μία επιχείρηση να σταματήσει να “καίει” τη ρευστότητα της. Αν και δεν είναι οπωσδήποτε κάτι τέτοιο ένα μη ρεαλιστικό σενάριο, θα πρέπει να αντιληφθούν οι ιδιώτες πιστωτές ότι θα έχουν ένα μεγάλο ρόλο σε οποιαδήποτε λύση και αν ακολουθηθεί.
Η συζήτηση γύρω από την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους περιστρέφεται γύρω από τρία ζητήματα: το χρόνο της επιμήκυνσης της πληρωμής των ομολόγων, το μέγεθος του πιθανού haircut, και εάν τελικά θα πληρωθούν τα ασφάλιστρα έναντι κινδύνου, τα λεγόμενα CDS.
Οι βασικές υποθέσεις που κάνει η Morgan Stanley είναι οι εξής:
1.Δεν υπάρχει κανένα υποχρεωτικό haircut ή απομείωση
2.Η αναδιάρθρωση θα γίνει με ανταλλαγή παλαιών ομολόγων με μεγαλύτερης διάρκειας ομόλογα
3.Οι ομολογιούχοι θα υποστούν ζημία στην παρούσα αξία των ομολόγων τους
4.Τα CDS δεν θα αυξηθούν περαιτέρω
Υπό αυτές τις υποθέσεις η JP Morgan παρουσιάζει επιλογές της Ελλάδας:
1η επιλογή: Επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής των ομολόγων
Σε αυτήν την περίπτωση θα υπάρχει ανταλλαγή παλαιών ομολόγων με άλλα λήξεως σε μεγαλύτερη διάρκεια. Για παράδειγμα, τα ομόλογα λήξεως 2012 θα πληρωθούν με το ίδιο κουπόνι, αλλά θα λήγουν το 2015, ενώ εκείνα που θα έληγαν το 2015 θα ανταλλαγούν με ομόλογα λήξεως 2020. Σε μία τέτοια περίπτωση θα υπάρχει μείωση 15% στο ποσό αποπληρωμής ομολόγων την επόμενη 5ετία.
2η Επιλογή: Σταδιακή εξαγορά ομολόγων
Σ’ αυτήν την περίπτωση το ελληνικό δημόσιο θα προχωρήσει σε σταδιακή αποπληρωμή της ονομαστικής τιμής των ομολόγων ετησίως για τα επόμενα 10 χρόνια, Μία τέτοια περίπτωση θα έχει σχεδόν παρόμοια αποτελέσματα με την προηγούμενη επιλογή.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι μία αναδιάρθρωση με την εθελοντική συμμετοχή των ιδιωτών δε θα προκαλέσει κατακόρυφη αύξηση των CDS της Ελλάδας. Αυτό θεωρεί η Morgan Stanley, η οποία πιστεύει ότι ακόμη και τώρα η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση χωρίς να προκαλέσει κάποιο πιστωτικό “σοκ”.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών