γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Στα τέλη του 2011 και μετά τη λήξη της θητείας του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Zαν Κλόντ Τρισέ, τοποθετεί την ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ανάλυση του αρθρογράφου του πρακτορείου Reuters, Neil Unmack, ο οποίος εκτός των άλλων επικαλείται πηγές του ελληνικού υπουργείου οικονομικών.
Η Ελλάδα χρειάζεται να αντλήσει 27 δις ευρώ από τις χρηματαγορές το 2012, αλλά με το χρέος της να φτάνει στο 153% του ΑΕΠ μάλλον θα δυσκολευτεί να το καταφέρει.
Σύμφωνα με την ανάλυση υπάρχουν τέσσερα πιθανά σενάρια που μπορεί να ακολουθηθούν σχετικά με την πορεία του ελληνικού χρέους:
1ο Σενάριο: «Πίστη στο μνημόνιο»
Η Ελλάδα θα παραμείνει πιστή στο πρόγραμμα λιτότητας και στο σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δις ευρώ. Με τη στρατηγική της πιστής τήρησης της σημερινής πολιτικής, η Ελλάδα αποφεύγει τις επιπτώσεις μιας αναδιάρθρωσης και δίνει στις ευρωπαϊκές τράπεζες χρόνο να σχηματίσουν κεφάλαια για να καλύψουν την έκθεσή τους απέναντι στο χρέος της. Όσο περνάει ο χρόνος μειώνεται το απόθεμα του ιδιωτικού χρέους που θα απορροφούσε τις ζημίες μιας αναδιάρθρωσης, αφού το ένα τρίτο του ελληνικού χρέους λήγει το 2013.
Εάν δεν το καταφέρει από μόνη της, η ευρωζώνη και το ΔΝΤ χορηγούν στην Ελλάδα και νέα κεφάλαια για να καλύψουν τη διαφορά, θεωρώντας ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο. Στην ανάγκη μπορεί να αγοράσει ελληνικά ομόλογα και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).
Επίδραση στη βιωσιμότητα του χρέους: μηδενική
Πιθανότητα σε χρονικό ορίζοντα 12 μηνών: 10%
2ο Σενάριο: "Εθελοντική" επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του χρέους
Αυτό το σενάριο προβλέπει την εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών στην επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του ελληνικού χρέους, καθώς η κυβέρνηση αν και κινείται σε γενικές γραμμές εντός των στόχων του μνημονίου, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων κινείται με αργούς ρυθμούς. Σε μία τέτοια περίπτωση θα προηγηθεί η αποτυχία της Ελλάδας να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές ομολόγων σε λογικές τιμές.
Μια και δεν έχει γίνει αναδιάρθρωση, οι τράπεζες (ειδικά οι ελληνικές που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους πάνω από 50 δις σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου) δεν χρειάζεται να αποτιμήσουν τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν με βάση τις χαμηλότερες αξίες της αγοράς.
Επίδραση στη βιωσιμότητα του χρέους: προσωρινή. Η Ελλάδα αγοράζει χρόνο, αλλά συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα υπέρογκο χρέος σε επίπεδα άνω του 159% του ΑΕΠ στο τέλος του 2012.
Πιθανότητα σε χρονικό ορίζοντα 12 μηνών: 30%
3ο Σενάριο: «Ελαφριά» αναδιάρθρωση
Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για πρωτογενή πλεονάσματα το 2012 φαίνονται υπεραισιόδοξες. Οι αγορές ομολόγων αρνούνται να χρηματοδοτήσουν την Ελλάδα, εκτός από έντοκα γραμμάτια τρίμηνης ή χαμηλότερης διάρκειας. Την ίδια ώρα δεν προχωρά το πρόγραμμα λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων αφού αντιμετωπίζονται ολοένα και μεγαλύτερες αντιδράσεις
Το ενδεχόμενο απομείωσης του χρέους θα κατεύναζε την ελληνική κοινή γνώμη και θα προετοίμαζε και ψυχολογικά τους φορολογούμενους στις άλλες χώρες της ευρωζώνης να αποδεχθούν ευκολότερα την παροχή και νέων κεφαλαίων προς την Ελλάδα από το προσωρινό ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, το EFSF.
Η Ελλάδα ζητά από τους ιδιώτες ομολογιούχους να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους με νέα χρεόγραφα μεγαλύτερης διάρκειας και χαμηλότερου επιτοκίου. Η ανταλλαγή γίνεται μεν στις χαμηλότερες τιμές αγοράς (γύρω στο 73% της ονομαστικής αξίας), αλλά περιορίζει τις ζημίες των επενδυτών. Οι κανόνες του EFSF τροποποιούνται έτσι ώστε να μπορεί να εγγυάται το νέο χρέος, παρέχοντας εξασφαλίσεις για την αποπληρωμή του και διαβεβαιώνοντας τους επενδυτές ότι δεν θα υποστούν ακόμα υψηλότερες απώλειες.
Επίδραση στη βιωσιμότητα του χρέους: σημαντική, αλλά ίσως όχι και επαρκής για να διασφαλιστεί η φερεγγυότητα της Ελλάδας. Μια εθελοντική ανταλλαγή στις τρέχουσες τιμές αγοράς συνεπάγεται περικοπή χρέους ('haircut') της τάξης του 30% στην ονομαστική αξία του ελληνικού χρέους. Η Ελλάδα χρειάζεται όμως μάλλον περικοπή της τάξης του 50%. Μερικοί επενδυτές ίσως να μην συμμετάσχουν και οι ελληνικές τράπεζες ίσως θα πρέπει να εξαιρεθούν.
Πιθανότητα σε χρονικό ορίζοντα 12 μηνών: 50%
4ο Σενάριο: Σκληρή αναδιάρθρωση
Το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και ιδιωτικοποιήσεων εκτροχιάζονται. Η ελληνική κυβέρνηση πέφτει. Οι τιμές των ελληνικών ομολόγων καταρρέουν και το χρέος της χώρας δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί βιώσιμο.
Οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης αποφασίζουν την πλήρη αναδιάρθρωση του χρέους για να καθησυχάσει τους Ευρωπαίους και τις αγορές. Αυτό σημαίνει περικοπή χρέους κατά τουλάχιστον 50% για τους ιδιώτες ομολογιούχους, ενώ στη διαδικασία συμμετέχουν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι ιδιώτες ομολογιούχοι. Το EFSF παρέχει κεφάλαια στην ελληνική κυβέρνηση για να μπορέσουν να απορροφήσουν τις ζημίες τους οι τράπεζες της χώρας.
Παράλληλα, η ΕΚΤ αυξάνει τις αγορές πορτογαλικών και ιρλανδικών ομολόγων για να αποτρέψει μετάδοση της κρίσης και να στείλει μήνυμα στις αγορές ότι το πρόβλημα σταματάει εδώ.
Η ευρωζώνη θα επιλέξει το σενάριο 4 μόνο αν δεν έχει άλλη επιλογή και μόνο εάν η κατάσταση σε Ιρλανδία, Ισπανία και Πορτογαλία είναι εμφανώς καλύτερη από αυτήν στην Ελλάδα, καταλήγει η ανάλυση.
BNP Paribas: Δύο τα πιθανά σενάρια για την Ελλάδα
Δύο είναι τα πιθανά σενάρια για την επόμενη μέρα της Ελλάδας και της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με την BNP Paribas.
O οίκος προβλέπει ότι η Ελλάδα είτε θα λάβει νέο πακέτο διάσωσης από την ΕΕ και το ΔΝΤ, είτε θα στραφεί στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).
Μοιάζει απίθανο η Ελλάδα να κατορθώσει να βγει στις αγορές στο πρώτο τρίμηνο του 2012, επισημαίνει η BNP Paribas.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με την ανάλυση υπάρχουν τέσσερα πιθανά σενάρια που μπορεί να ακολουθηθούν σχετικά με την πορεία του ελληνικού χρέους:
1ο Σενάριο: «Πίστη στο μνημόνιο»
Η Ελλάδα θα παραμείνει πιστή στο πρόγραμμα λιτότητας και στο σχέδιο ιδιωτικοποιήσεων ύψους 50 δις ευρώ. Με τη στρατηγική της πιστής τήρησης της σημερινής πολιτικής, η Ελλάδα αποφεύγει τις επιπτώσεις μιας αναδιάρθρωσης και δίνει στις ευρωπαϊκές τράπεζες χρόνο να σχηματίσουν κεφάλαια για να καλύψουν την έκθεσή τους απέναντι στο χρέος της. Όσο περνάει ο χρόνος μειώνεται το απόθεμα του ιδιωτικού χρέους που θα απορροφούσε τις ζημίες μιας αναδιάρθρωσης, αφού το ένα τρίτο του ελληνικού χρέους λήγει το 2013.
Εάν δεν το καταφέρει από μόνη της, η ευρωζώνη και το ΔΝΤ χορηγούν στην Ελλάδα και νέα κεφάλαια για να καλύψουν τη διαφορά, θεωρώντας ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο. Στην ανάγκη μπορεί να αγοράσει ελληνικά ομόλογα και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).
Επίδραση στη βιωσιμότητα του χρέους: μηδενική
Πιθανότητα σε χρονικό ορίζοντα 12 μηνών: 10%
2ο Σενάριο: "Εθελοντική" επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του χρέους
Αυτό το σενάριο προβλέπει την εθελοντική συμμετοχή ιδιωτών πιστωτών στην επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του ελληνικού χρέους, καθώς η κυβέρνηση αν και κινείται σε γενικές γραμμές εντός των στόχων του μνημονίου, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων κινείται με αργούς ρυθμούς. Σε μία τέτοια περίπτωση θα προηγηθεί η αποτυχία της Ελλάδας να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές ομολόγων σε λογικές τιμές.
Μια και δεν έχει γίνει αναδιάρθρωση, οι τράπεζες (ειδικά οι ελληνικές που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους πάνω από 50 δις σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου) δεν χρειάζεται να αποτιμήσουν τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν με βάση τις χαμηλότερες αξίες της αγοράς.
Επίδραση στη βιωσιμότητα του χρέους: προσωρινή. Η Ελλάδα αγοράζει χρόνο, αλλά συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα υπέρογκο χρέος σε επίπεδα άνω του 159% του ΑΕΠ στο τέλος του 2012.
Πιθανότητα σε χρονικό ορίζοντα 12 μηνών: 30%
3ο Σενάριο: «Ελαφριά» αναδιάρθρωση
Οι προβλέψεις του ΔΝΤ για πρωτογενή πλεονάσματα το 2012 φαίνονται υπεραισιόδοξες. Οι αγορές ομολόγων αρνούνται να χρηματοδοτήσουν την Ελλάδα, εκτός από έντοκα γραμμάτια τρίμηνης ή χαμηλότερης διάρκειας. Την ίδια ώρα δεν προχωρά το πρόγραμμα λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων αφού αντιμετωπίζονται ολοένα και μεγαλύτερες αντιδράσεις
Το ενδεχόμενο απομείωσης του χρέους θα κατεύναζε την ελληνική κοινή γνώμη και θα προετοίμαζε και ψυχολογικά τους φορολογούμενους στις άλλες χώρες της ευρωζώνης να αποδεχθούν ευκολότερα την παροχή και νέων κεφαλαίων προς την Ελλάδα από το προσωρινό ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης, το EFSF.
Η Ελλάδα ζητά από τους ιδιώτες ομολογιούχους να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους με νέα χρεόγραφα μεγαλύτερης διάρκειας και χαμηλότερου επιτοκίου. Η ανταλλαγή γίνεται μεν στις χαμηλότερες τιμές αγοράς (γύρω στο 73% της ονομαστικής αξίας), αλλά περιορίζει τις ζημίες των επενδυτών. Οι κανόνες του EFSF τροποποιούνται έτσι ώστε να μπορεί να εγγυάται το νέο χρέος, παρέχοντας εξασφαλίσεις για την αποπληρωμή του και διαβεβαιώνοντας τους επενδυτές ότι δεν θα υποστούν ακόμα υψηλότερες απώλειες.
Επίδραση στη βιωσιμότητα του χρέους: σημαντική, αλλά ίσως όχι και επαρκής για να διασφαλιστεί η φερεγγυότητα της Ελλάδας. Μια εθελοντική ανταλλαγή στις τρέχουσες τιμές αγοράς συνεπάγεται περικοπή χρέους ('haircut') της τάξης του 30% στην ονομαστική αξία του ελληνικού χρέους. Η Ελλάδα χρειάζεται όμως μάλλον περικοπή της τάξης του 50%. Μερικοί επενδυτές ίσως να μην συμμετάσχουν και οι ελληνικές τράπεζες ίσως θα πρέπει να εξαιρεθούν.
Πιθανότητα σε χρονικό ορίζοντα 12 μηνών: 50%
4ο Σενάριο: Σκληρή αναδιάρθρωση
Το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και ιδιωτικοποιήσεων εκτροχιάζονται. Η ελληνική κυβέρνηση πέφτει. Οι τιμές των ελληνικών ομολόγων καταρρέουν και το χρέος της χώρας δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί βιώσιμο.
Οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης αποφασίζουν την πλήρη αναδιάρθρωση του χρέους για να καθησυχάσει τους Ευρωπαίους και τις αγορές. Αυτό σημαίνει περικοπή χρέους κατά τουλάχιστον 50% για τους ιδιώτες ομολογιούχους, ενώ στη διαδικασία συμμετέχουν οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι ιδιώτες ομολογιούχοι. Το EFSF παρέχει κεφάλαια στην ελληνική κυβέρνηση για να μπορέσουν να απορροφήσουν τις ζημίες τους οι τράπεζες της χώρας.
Παράλληλα, η ΕΚΤ αυξάνει τις αγορές πορτογαλικών και ιρλανδικών ομολόγων για να αποτρέψει μετάδοση της κρίσης και να στείλει μήνυμα στις αγορές ότι το πρόβλημα σταματάει εδώ.
Η ευρωζώνη θα επιλέξει το σενάριο 4 μόνο αν δεν έχει άλλη επιλογή και μόνο εάν η κατάσταση σε Ιρλανδία, Ισπανία και Πορτογαλία είναι εμφανώς καλύτερη από αυτήν στην Ελλάδα, καταλήγει η ανάλυση.
BNP Paribas: Δύο τα πιθανά σενάρια για την Ελλάδα
Δύο είναι τα πιθανά σενάρια για την επόμενη μέρα της Ελλάδας και της ελληνικής οικονομίας, σύμφωνα με την BNP Paribas.
O οίκος προβλέπει ότι η Ελλάδα είτε θα λάβει νέο πακέτο διάσωσης από την ΕΕ και το ΔΝΤ, είτε θα στραφεί στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF).
Μοιάζει απίθανο η Ελλάδα να κατορθώσει να βγει στις αγορές στο πρώτο τρίμηνο του 2012, επισημαίνει η BNP Paribas.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών