γράφει : ΜΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Για 6η φορά σε διάστημα 18 μηνών οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανακοίνωσαν πως βρήκαν λύση στην κρίση χρέους που μαστίζει την Ευρωζώνη, όπως παρατηρεί σε έκθεσή της η ελβετική τράπεζα Marcuard.
Πρέπει όμως να λάβουμε στα σοβαρά αυτή τη συγκεκριμένη λύση; Τι παραπάνω προσφέρει από τις προσπάθειες για επίλυση του ελληνικού ζητήματος το Μάιο και το Σεπτέμβριο του 2010; Από το πορτογαλικό πακέτο του Μαρτίου του 2011; Από τις άλλες προσπάθειες για την Ιρλανδία κτλ;
Υπενθυμίζεται φυσικά πως όσα χαιρετίσθηκαν με αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό τις προηγούμενες φορές κατέληξαν πλέον να είναι μάταια. Γιατί κάθε φορά τα ίδια ερωτήματα μένουν αναπάντητα…
Θα καταφέρει η Ελλάδα να είναι φερέγγυα μετά από haircut 21%; Και ακόμη, γιατί Πορτογαλία και Ιρλανδία να μην απολαύσουν την ίδια «προνομιούχα» λύση; Πως μπορεί ένα fund με σκοπό του τη διάσωση μια χώρας να εγγυηθεί στους πιστωτές ότι και άλλες χώρες δεν θα κυλήσουν και δεν θα το χρειαστούν;
Αφού όλα αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν να απαντηθούν, το μόνο σίγουρο είναι ότι η τελευταία ελπιδοφόρα λύση δεν θα είναι η… τελευταία. Το κόστος των νέων ευνοϊκών και κοινώς αποδεκτών μέτρων θα αυξηθεί σημαντικά, εξού του ότι θα αναθεωρηθούν πολλές φορές. Και φυσικά… οι συσχετισμοί μεταξύ των χρεωμένων χωρών, των πιστωτών και των τραπεζών δεν θα διατηρηθούν στο ύψος των χθεσινών περιστάσεων..
«Αυτό μας φέρνει στο τελικό επενδυτικό μας αποτέλεσμα», εκτιμά η Marcuard.
H Ευρωζώνη και η χρηματοπιστωτική της υπόσταση θα παραμένει τοξική, ότι και να γίνει, μέχρι να δοθεί η οριστική, μια και μοναδική, μαζική και ίσως ασύμφορη λύση. Έως τότε θα υψώνονται τείχη μεταξύ των πιστωτών, ο ιδιωτικός τομέας θα βγαίνει πάντα ζημιωμένος, ο τραπεζικός κλάδος σίγουρα στις χρεωμένες χώρες, αλλά και στα περιφερειακά κράτη πιθανώς, θα υποστεί σοβαρό πλήγμα, έτσι και αλλιώς. Αυτό μάλιστα είναι κάτι το οποίο δεν θα χρειαστεί αν επιβεβαιωθεί από τα χρηματοοικονομικά όργανα. Αφού εκτέθηκες, θα πληρώσεις…
Ο κίνδυνος που ενέχει σε κάτι τέτοιο είναι αυτός της πανευρωπαϊκής μετάδοσης. Στο μαράζι που θα υποστεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα ταιριάζει το μαρξιστικό σλόγκαν: Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του….
Όλα αυτά θα μας κυνηγούν μέχρι το λουρί της Ευρωζώνης να σπάσει…
Μίνα Κωστοπούλου
www.bankingnews.gr
Υπενθυμίζεται φυσικά πως όσα χαιρετίσθηκαν με αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό τις προηγούμενες φορές κατέληξαν πλέον να είναι μάταια. Γιατί κάθε φορά τα ίδια ερωτήματα μένουν αναπάντητα…
Θα καταφέρει η Ελλάδα να είναι φερέγγυα μετά από haircut 21%; Και ακόμη, γιατί Πορτογαλία και Ιρλανδία να μην απολαύσουν την ίδια «προνομιούχα» λύση; Πως μπορεί ένα fund με σκοπό του τη διάσωση μια χώρας να εγγυηθεί στους πιστωτές ότι και άλλες χώρες δεν θα κυλήσουν και δεν θα το χρειαστούν;
Αφού όλα αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν να απαντηθούν, το μόνο σίγουρο είναι ότι η τελευταία ελπιδοφόρα λύση δεν θα είναι η… τελευταία. Το κόστος των νέων ευνοϊκών και κοινώς αποδεκτών μέτρων θα αυξηθεί σημαντικά, εξού του ότι θα αναθεωρηθούν πολλές φορές. Και φυσικά… οι συσχετισμοί μεταξύ των χρεωμένων χωρών, των πιστωτών και των τραπεζών δεν θα διατηρηθούν στο ύψος των χθεσινών περιστάσεων..
«Αυτό μας φέρνει στο τελικό επενδυτικό μας αποτέλεσμα», εκτιμά η Marcuard.
H Ευρωζώνη και η χρηματοπιστωτική της υπόσταση θα παραμένει τοξική, ότι και να γίνει, μέχρι να δοθεί η οριστική, μια και μοναδική, μαζική και ίσως ασύμφορη λύση. Έως τότε θα υψώνονται τείχη μεταξύ των πιστωτών, ο ιδιωτικός τομέας θα βγαίνει πάντα ζημιωμένος, ο τραπεζικός κλάδος σίγουρα στις χρεωμένες χώρες, αλλά και στα περιφερειακά κράτη πιθανώς, θα υποστεί σοβαρό πλήγμα, έτσι και αλλιώς. Αυτό μάλιστα είναι κάτι το οποίο δεν θα χρειαστεί αν επιβεβαιωθεί από τα χρηματοοικονομικά όργανα. Αφού εκτέθηκες, θα πληρώσεις…
Ο κίνδυνος που ενέχει σε κάτι τέτοιο είναι αυτός της πανευρωπαϊκής μετάδοσης. Στο μαράζι που θα υποστεί ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα ταιριάζει το μαρξιστικό σλόγκαν: Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του….
Όλα αυτά θα μας κυνηγούν μέχρι το λουρί της Ευρωζώνης να σπάσει…
Μίνα Κωστοπούλου
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών