γράφει : ΜΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Τι θα συνεβαινε αν η Ελλάδα προωθούσε ένα επιτόκιο αποδεκτό μεν για την Τρόικα, αλλά μη αποδεκτό από όλους τους ομολογιούχους, στο πλαίσιο του προγράμματος PSI, και μόνο οι μισοί από αυτούς δέχονταν;
Οι αναλυτές αν και θεωρούν ότι η μεγάλη μείωση του ελληνικού χρέους θα βοηθήσει πραγματικά την Ελλάδα να βελτιώσει την κατάσταση χρέους της, ωστόσο οι παρενέργειες είναι εξίσου σημαντικές, και ίσως να είναι και απαγορευτικές για την κήρυξη της κατάστασης της χρεοκοπίας. Δεν υπάρχει καμία λογική σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα θέλει πραγματικά αυτό το αποτέλεσμα.
Αρχικά, ακόμη και αν η ΕΚΤ ενθάρρυνε την Ελλάδα να προσφέρει στους ομολογιούχους πολύ χαμηλό κουπόνι, δεν θα ήθελε την Ελλάδα να σε κατάσταση χρεοκοπίας επʼ αόριστον. Η ΕΚΤ θα προτιμούσε το default της Ελλάδας να διαρκέσει το πολύ λίγες εβδομάδες. Αλλά μια παρατεταμένη νομική μάχη με ομολογιούχους που αποσκοπούν σε περιουσιακά στοιχεία και αποζημιώσεις από την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε η ΕΚΤ να εγκρίνει κάτι τέτοιο. Η ΕΚΤ θα μπορούσε να δέχεται ως ενέχυρο τα ελληνικά ομόλογα για μικρό διαστημα, αλλά ακόμη δεν θα μπορούσε να κρατήσει τη γραμμή δανεισμού έναντι τίτλων που εκδίδονται από μια κυβέρνηση που δεν πληρώνει σαφώς ένα τεράστιο κομμάτι του χρέους της.
Το ΔΝΤ, επίσης, έχει κανόνες κατά των δανείων σε καθυστέρηση: δεν θα δώσει νέα χρήματα σε χώρες που βρίσκονται υπό στάση πληρωμών ή χρεοκοπία. Αυτή είναι μια αυτοεπιβαλλόμενη αρχή που το ΔΝΤ έχει σπάσει πολλές φορές, και θα μπορούσε κάλλιστα να σπάσει και πάλι, σε περίπτωση που η Ελλάδα έκανε μια "καλή την πίστη προσπάθεια" για να διατηρήσει το σημερινό στατους στο χρέος. Αλλά και πάλι, όσο ο κίνδυνος ολικής χρεοκοπίας πλησιάζει, τόσο πιο δύσκολο γίνεται για το Ταμείο να συνεχίσει να δανείζει χρήματα στην Ελλάδα.
Το πιο καταστροφικό αποτέλεσμα, όμως, θα μπορούσε πιθανότατα να είναι σε ελληνικές τράπεζες. Οι υποχρεώσεις των ελληνικών τραπεζών, σχεδόν εξ ορισμού, είναι λιγότερο ασφαλείς από τις υποχρεώσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες είναι οι υποχρεώσεις των ελληνικών τραπεζών. Και έτσι είναι πιθανό να δούμε σημαντικές εκροές καταθέσεων από ελληνικές τράπεζες σε πιο ασφαλείς περιοχές, όπως η Γερμανία. Οι εκροές καταθέσεων θα αποδυνάμωνε τους ισολογισμούς των ελληνικών τραπεζών και θα ανάγκαζε την ΕΚΤ να μειώσει σημαντικά το δανεισμό προς τις τράπεζες της Ελλάδας. Και ακόμη και αν η ΕΚΤ έπαιρνε έκτακτα μέτρα και συνέχιζε το δανεισμό προς τις ελληνικές τράπεζες , οι ίδιες θα ήταν σε πολύ ασθενέστερη θέση, και πολύ λιγότερο πρόθυμες να παρέχουν πίστωση σε ελληνικές επιχειρήσεις. Η ελληνική οικονομία θα σημείωνε σίγουρα πολύ ραγδαία επιδείνωση.
Γι 'αυτό είναι σημαντικό, σύμφωνα με τους αναλυτές, πριν από 20 Μαρτίου η Ελλάδα να έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους ιδιώτες πιστωτές σε μια προσφορά ανταλλαγής η οποία θα είναι αποδεκτη από την πλειονότητα. Δεν χρειάζεται όλοι να δεχτούν. Διαφορετικά, τόσο νομικά όσο και δημοσιονομικά η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει μία πολύ άσχημη πραγματικότητα.
www.bankingnews.gr
Αρχικά, ακόμη και αν η ΕΚΤ ενθάρρυνε την Ελλάδα να προσφέρει στους ομολογιούχους πολύ χαμηλό κουπόνι, δεν θα ήθελε την Ελλάδα να σε κατάσταση χρεοκοπίας επʼ αόριστον. Η ΕΚΤ θα προτιμούσε το default της Ελλάδας να διαρκέσει το πολύ λίγες εβδομάδες. Αλλά μια παρατεταμένη νομική μάχη με ομολογιούχους που αποσκοπούν σε περιουσιακά στοιχεία και αποζημιώσεις από την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε η ΕΚΤ να εγκρίνει κάτι τέτοιο. Η ΕΚΤ θα μπορούσε να δέχεται ως ενέχυρο τα ελληνικά ομόλογα για μικρό διαστημα, αλλά ακόμη δεν θα μπορούσε να κρατήσει τη γραμμή δανεισμού έναντι τίτλων που εκδίδονται από μια κυβέρνηση που δεν πληρώνει σαφώς ένα τεράστιο κομμάτι του χρέους της.
Το ΔΝΤ, επίσης, έχει κανόνες κατά των δανείων σε καθυστέρηση: δεν θα δώσει νέα χρήματα σε χώρες που βρίσκονται υπό στάση πληρωμών ή χρεοκοπία. Αυτή είναι μια αυτοεπιβαλλόμενη αρχή που το ΔΝΤ έχει σπάσει πολλές φορές, και θα μπορούσε κάλλιστα να σπάσει και πάλι, σε περίπτωση που η Ελλάδα έκανε μια "καλή την πίστη προσπάθεια" για να διατηρήσει το σημερινό στατους στο χρέος. Αλλά και πάλι, όσο ο κίνδυνος ολικής χρεοκοπίας πλησιάζει, τόσο πιο δύσκολο γίνεται για το Ταμείο να συνεχίσει να δανείζει χρήματα στην Ελλάδα.
Το πιο καταστροφικό αποτέλεσμα, όμως, θα μπορούσε πιθανότατα να είναι σε ελληνικές τράπεζες. Οι υποχρεώσεις των ελληνικών τραπεζών, σχεδόν εξ ορισμού, είναι λιγότερο ασφαλείς από τις υποχρεώσεις της ελληνικής κυβέρνησης. Καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες είναι οι υποχρεώσεις των ελληνικών τραπεζών. Και έτσι είναι πιθανό να δούμε σημαντικές εκροές καταθέσεων από ελληνικές τράπεζες σε πιο ασφαλείς περιοχές, όπως η Γερμανία. Οι εκροές καταθέσεων θα αποδυνάμωνε τους ισολογισμούς των ελληνικών τραπεζών και θα ανάγκαζε την ΕΚΤ να μειώσει σημαντικά το δανεισμό προς τις τράπεζες της Ελλάδας. Και ακόμη και αν η ΕΚΤ έπαιρνε έκτακτα μέτρα και συνέχιζε το δανεισμό προς τις ελληνικές τράπεζες , οι ίδιες θα ήταν σε πολύ ασθενέστερη θέση, και πολύ λιγότερο πρόθυμες να παρέχουν πίστωση σε ελληνικές επιχειρήσεις. Η ελληνική οικονομία θα σημείωνε σίγουρα πολύ ραγδαία επιδείνωση.
Γι 'αυτό είναι σημαντικό, σύμφωνα με τους αναλυτές, πριν από 20 Μαρτίου η Ελλάδα να έχει καταλήξει σε συμφωνία με τους ιδιώτες πιστωτές σε μια προσφορά ανταλλαγής η οποία θα είναι αποδεκτη από την πλειονότητα. Δεν χρειάζεται όλοι να δεχτούν. Διαφορετικά, τόσο νομικά όσο και δημοσιονομικά η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει μία πολύ άσχημη πραγματικότητα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών