γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Το ασφαλιστικό σύστημα στην Ελλάδα θέτει στο στόχαστρο σήμερα το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, ως συνέχεια των καθημερινών του πλέον άρθρων που αφιερώνει στη χώρα μας αναδεικνύοντας τα κακώς, ή μη, κείμενα της οικονομίας μας. Βασικό ζήτημα που θίγει είναι το γεγονός ότι η χώρας μας ζούσε υπεράνω των δυνατοτήτων της, καθώς μετά από συγκρίσεις με τα αντίστοιχα ασφαλιστικά συστήματα στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης η αναλογία σύνταξης- μισθού είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή στη Γερμανία για παράδειγμα.
Με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή του ασφαλιστικού νομοσχεδίου την επόμενη Τετάρτη, 23 Ιουνίου, το Bloomberg, παίρνει συνέντευξη από Ελληνίδες, αναδεικνύοντας την αβεβαιότητα τους για το αν θα πρέπει να βγουν τώρα στη σύνταξη ή όχι.
Η Ελλάδα είναι κλασική περίπτωση ευνοϊκής μεταχείρισης των συνταξιούχων αγνοώντας την ασφάλεια των δημοσιονομικών της πηγών, επισημαίνει το πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, Μιράντα Ξαφά, προσθέτοντας ότι το πολιτικό κόστος της πρώτης μεταχείρισης είναι άμεσο από αυτό της διασφάλισης της δημοσιονομικής ισορροπίας.
Υπενθυμίζουμε εδώ ότι πριν από μερικά χρόνια ο ΟΟΣΑ είναι χαρακτηρίσει το ασφαλιστικό ως μία “δημοσιονομική βόμβα” για την Ελλάδα. Μάλιστα, σήμερα στην Ελλάδα κάθε ένας συνταξιούχος αντιστοιχεί σε 1,7 εργαζόμενους, σε αντίθεση με το 1950 όταν η αναλογία ήταν 1 προς 4. Εάν η Ελλάδα διατηρούσε αυτό το ασφαλιστικό σύστημα τότε το 2060 θα έπρεπε να διαθέτει περίπου το 24% του ΑΕΠ μόνο για τις συντάξεις.
Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι στη Γερμανία το όριο ηλικίας αυξήθηκε στα 67 έτη από 65 το 2005, επηρεάζοντας περίπου τους μισούς εργαζόμενους της χώρας.
Η Ελλάδα είναι κλασική περίπτωση ευνοϊκής μεταχείρισης των συνταξιούχων αγνοώντας την ασφάλεια των δημοσιονομικών της πηγών, επισημαίνει το πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, Μιράντα Ξαφά, προσθέτοντας ότι το πολιτικό κόστος της πρώτης μεταχείρισης είναι άμεσο από αυτό της διασφάλισης της δημοσιονομικής ισορροπίας.
Υπενθυμίζουμε εδώ ότι πριν από μερικά χρόνια ο ΟΟΣΑ είναι χαρακτηρίσει το ασφαλιστικό ως μία “δημοσιονομική βόμβα” για την Ελλάδα. Μάλιστα, σήμερα στην Ελλάδα κάθε ένας συνταξιούχος αντιστοιχεί σε 1,7 εργαζόμενους, σε αντίθεση με το 1950 όταν η αναλογία ήταν 1 προς 4. Εάν η Ελλάδα διατηρούσε αυτό το ασφαλιστικό σύστημα τότε το 2060 θα έπρεπε να διαθέτει περίπου το 24% του ΑΕΠ μόνο για τις συντάξεις.
Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι στη Γερμανία το όριο ηλικίας αυξήθηκε στα 67 έτη από 65 το 2005, επηρεάζοντας περίπου τους μισούς εργαζόμενους της χώρας.
Σχόλια αναγνωστών