γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επεξεργάζεται το σχέδιο παρέμβασης της στις αγορές ομολόγων, νέες πληροφορίες που επικαλείται η γερμανική εφημερίδα Die Welt, θέλουν την ευρωτράπεζα να θέτει κρυφά όριο στις αγορές ομολόγων.
Αυτές τις μέρες, οι εμπειρογνώμονες της ΕΚΤ έχουν λάβει τις απόψεις όλων των κεντρικών τραπεζών της ζώνης του ευρώ, και σύντομα θα υποβάλουν τις προτάσεις τους. Πρόκειται ίσως για την πιο σημαντική απόφαση στην ιστορία της ΕΚΤ: Πώς θα πραγματοποιηθεί η παρέμβαση στα ισπανικά και ιταλικά ομόλογα.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα και τις αντιδράσεις των τραπεζιτών των Εθνικών Κεντρικών Τραπεζών, η ΕΚΤ θα μπορούσε να καθορίσει εσωτερικά μια σειρά στόχων τόσο στις τιμές όσο και στον όγκο των ομολόγων, χωρίς όμως να τους δημοσιεύσει. Έτσι, θα αποφύγει να πέσει στην παγίδα που υποχρεώθηκε η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας, όταν έθεσε όριο στην ισοτιμία ευρώ – φράγκου στο 1,20.
Οι σκεπτικιστές έχουν επισημάνει ότι θα είναι δύσκολο να αποτραπεί η διαρροή πληροφοριών, δυσχεραίνοντας το έργο της ΕΚΤ για την αποκλιμάκωση των επιτοκίων. Οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ θα πρέπει να είναι ικανού μεγέθους ώστε να έχουν ισχυρό αντίκτυπο στις αγορές και ταυτόχρονα να επιδράσουν στην μεσοβραχυχρόνια καμπύλη αποδόσεων.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, για να μπορέσουν να είναι επιτυχίες οι παρεμβάσεις απαιτείται η εξασφάλιση ευρείας υποστήριξης από τα μέλη του ΔΣ της ΕΚΤ. Για να αποφευχθεί η δημόσια διαφωνία για το σχέδιο των παρεμβάσεων στην αγορά ομολόγων ο Draghi προσπαθεί να εξασφαλίσει ότι η θέση των σκληροπυρηνικών της ΕΚΤ θα ικανοποιηθεί. Η πάγια θέση όμως της Budensbank είναι ότι θα πρέπει να πληρούνται βασικές προϋποθέσεις ώστε η ΕΚΤ να στηρίξει τις αδύναμες χώρες.
Η μόνη στρατηγική που μπορεί να λειτουργήσει είναι αυτή που προβάλλει το γεγονός ότι η ΕΚΤ διαθέτει άπειρα διαθέσιμα. Έτσι, η ΕΚΤ θα πρέπει να ανακοινώσει ένα όριο στα spreads των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων, για παράδειγμα στις 300 μονάδες βάσης. Μία τέτοια ανακοίνωση θα είναι αξιόπιστη αν η ΕΚΤ δεσμευτεί να χρησιμοποιήσει όλες της τις δυνάμεις, για να πετύχει το στόχο.
Αν η ΕΚΤ επιτύχει να κάνει αξιόπιστη την απόφασή της, τότε δημιουργεί μία ενδιαφέρουσα επενδυτική ευκαιρία. Ωστόσο η ΕΚΤ αρνείται να σταθεροποιήσει τις αγορές με αυτόν τον τρόπο. Πολλά έχουν γραφτεί για τους λόγους που κάνουν την ΕΚΤ να διστάζει. Ένας λόγος είναι ο ηθικός κίνδυνος, και είναι σοβαρός. Μπορεί όμως να περιοριστεί από άλλους φορείς στην Ευρωζώνη οι οποίοι θα επιβλέπουν τα υπερβολικά κρατικά χρέη και ελλείμματα.
Ο πιο σημαντικός λόγος που κάνει διστακτική την ΕΚΤ να γίνει «lender of last resort» στις αγορές ομολόγων έχει να κάνει το μοντέλο λειτουργίας της. Πρόκειται για ένα μοντέλο βάσει του οποίου βασική ανησυχία είναι η προστασία της ποιότητας του ισολογισμού της. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να αποφεύγει τις ζημιές και να εμφανίζει θετικά κεφάλαια – ακόμη και αν αυτό οδηγεί σε χρηματοπιστωτική αστάθεια.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα και τις αντιδράσεις των τραπεζιτών των Εθνικών Κεντρικών Τραπεζών, η ΕΚΤ θα μπορούσε να καθορίσει εσωτερικά μια σειρά στόχων τόσο στις τιμές όσο και στον όγκο των ομολόγων, χωρίς όμως να τους δημοσιεύσει. Έτσι, θα αποφύγει να πέσει στην παγίδα που υποχρεώθηκε η Κεντρική Τράπεζα της Ελβετίας, όταν έθεσε όριο στην ισοτιμία ευρώ – φράγκου στο 1,20.
Οι σκεπτικιστές έχουν επισημάνει ότι θα είναι δύσκολο να αποτραπεί η διαρροή πληροφοριών, δυσχεραίνοντας το έργο της ΕΚΤ για την αποκλιμάκωση των επιτοκίων. Οι παρεμβάσεις της ΕΚΤ θα πρέπει να είναι ικανού μεγέθους ώστε να έχουν ισχυρό αντίκτυπο στις αγορές και ταυτόχρονα να επιδράσουν στην μεσοβραχυχρόνια καμπύλη αποδόσεων.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, για να μπορέσουν να είναι επιτυχίες οι παρεμβάσεις απαιτείται η εξασφάλιση ευρείας υποστήριξης από τα μέλη του ΔΣ της ΕΚΤ. Για να αποφευχθεί η δημόσια διαφωνία για το σχέδιο των παρεμβάσεων στην αγορά ομολόγων ο Draghi προσπαθεί να εξασφαλίσει ότι η θέση των σκληροπυρηνικών της ΕΚΤ θα ικανοποιηθεί. Η πάγια θέση όμως της Budensbank είναι ότι θα πρέπει να πληρούνται βασικές προϋποθέσεις ώστε η ΕΚΤ να στηρίξει τις αδύναμες χώρες.
Η μόνη στρατηγική που μπορεί να λειτουργήσει είναι αυτή που προβάλλει το γεγονός ότι η ΕΚΤ διαθέτει άπειρα διαθέσιμα. Έτσι, η ΕΚΤ θα πρέπει να ανακοινώσει ένα όριο στα spreads των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων, για παράδειγμα στις 300 μονάδες βάσης. Μία τέτοια ανακοίνωση θα είναι αξιόπιστη αν η ΕΚΤ δεσμευτεί να χρησιμοποιήσει όλες της τις δυνάμεις, για να πετύχει το στόχο.
Αν η ΕΚΤ επιτύχει να κάνει αξιόπιστη την απόφασή της, τότε δημιουργεί μία ενδιαφέρουσα επενδυτική ευκαιρία. Ωστόσο η ΕΚΤ αρνείται να σταθεροποιήσει τις αγορές με αυτόν τον τρόπο. Πολλά έχουν γραφτεί για τους λόγους που κάνουν την ΕΚΤ να διστάζει. Ένας λόγος είναι ο ηθικός κίνδυνος, και είναι σοβαρός. Μπορεί όμως να περιοριστεί από άλλους φορείς στην Ευρωζώνη οι οποίοι θα επιβλέπουν τα υπερβολικά κρατικά χρέη και ελλείμματα.
Ο πιο σημαντικός λόγος που κάνει διστακτική την ΕΚΤ να γίνει «lender of last resort» στις αγορές ομολόγων έχει να κάνει το μοντέλο λειτουργίας της. Πρόκειται για ένα μοντέλο βάσει του οποίου βασική ανησυχία είναι η προστασία της ποιότητας του ισολογισμού της. Με αυτόν τον τρόπο θέλει να αποφεύγει τις ζημιές και να εμφανίζει θετικά κεφάλαια – ακόμη και αν αυτό οδηγεί σε χρηματοπιστωτική αστάθεια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών