“Σκηνικό αποεπένδυσης βιώνει το Ελληνικό Χρηματιστήριο για 6η συνεχόμενη συνεδρίαση, με τις επιθετικές ρευστοποιήσεις των ξένων funds να έχουν οδηγήσει το Γενικό Δείκτη σε επιδόσεις που είχαν σημειωθεί το 1989, πριν 26 χρόνια δηλαδή” επισημαίνει ο Δημήτρης Τζάνας.

Η διαδικασία έχει ως αρνητικό πρωταγωνιστή τον πολύπαθο Τραπεζικό κλάδο, οι αποτιμήσεις του οποίου έχουν φτάσει στο 1/3 του συνολικού ύψους κεφαλαίων που εισέρρευσαν κατά την ανακεφαλαιοποίηση του περασμένου Νοεμβρίου: μόλις 4,5 δισ ευρώ, έναντι ποσών 14 δισ ευρώ, περίπου, από τις ΑΜΚ που συντελέστηκαν.

Παράλληλα, οι τεράστιες απώλειες στη συνολική κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. από την αρχή του έτους, εξαιτίας κυρίως της Τραπεζικής “κατολίσθησης” αλλά και της συμβολής και άλλων Δεικτοβαρών τίτλων, έχουν διαμορφώσει τη σχέση κεφαλαιοποίησης ως προς το ΑΕΠ κάτω από το 20% (!)

Οι συντελούμενες επιθετικές ρευστοποιήσεις που έχουν διαμορφώσει πρωτοφανή επίπεδα φόβου σε ολόκληρη την Επενδυτική Κοινότητα, έχουν την εξήγησή τους, καθώς έχουν συμβάλει παράγοντες τόσο από το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό περιβάλλον.

Στο εσωτερικό περιβάλλον, τα γνωστά δεδομένα που αφορούν τη δυστοκία στις διαπραγματεύσεις με τους Δανειστές και την αυξημένη αβεβαιότητα ως προς το χρόνο της αξιολόγησης, έχουν οδηγήσει στην αναζωπύρωση του πολιτικού κινδύνου και του λεγόμενου “country risk”, όπως αποτυπώνεται στις αποδόσεις των 10ετών Ελληνικών ομολόγων (πάνω από το 10%).

Με δεδομένη τη “ρηχότητα” του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, οι βίαιες πωλήσεις οδηγούν σε ακραία μεταβλητότητα στις τιμές.

Ωστόσο, η ένταση και η επιμονή των ρευστοποιήσεων στο Ελληνικό Χρηματιστήριο σχετίζονται, ίσως περισσότερο, με τις Ευρωπαϊκές εξελίξεις που είναι αρνητικές σε δύο πεδία: πρώτον στα ζητήματα που διαμορφώνουν την αίσθηση σε σχέση με τη συνοχή της Ε.Ε. καθώς είναι σαφές ότι τα του Προσφυγικού ζητήματος, το σενάριο αποχώρησης της Βρετανίας (Βrexit) και ασφαλώς το αίτημα χαλάρωσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας, την θέτουν σε δοκιμασία. Δεύτερον, η επικέντρωση στην ποιότητα του ενεργητικού των Τραπεζών που επιτείνεται τις τελευταίες ημέρες, ενόψει της κινητικότητας από πλευράς της κας Νουί, επικεφαλής του Ενιαίου Εποπτικού Μηχανισμού (SSM).

Έτσι, η εκτίμηση για ενδεχόμενη έξαρση των επισφαλών δανείων έχει οδηγήσει σε εκτόξευση των ασφαλίστρων κινδύνου (CDS) στην Ιταλική Unicredit, ενώ ανησυχία καταγράφεται και για την Deutsche Bank που έχει θέσεις Παραγώγων ύψους $64 τρισ (όσο 20 Γερμανικά ΑΕΠ δηλαδή) καθώς τυχόν αθέτηση μέρους εύκολα οδηγεί στον εξανεμισμό των ιδίων κεφαλαίων της (!)

Διαφαίνεται, επομένως, ότι η διαδικασία του απνευστί ξεπουλήματος του Ελληνικού Χρηματιστηρίου και της ασκούμενης υποτιμητικής κερδοσκοπίας (χωρίς καν κάποια τεχνική αντίδραση), συνδέεται σε σημαντικό βαθμό και με την αναζωπύρωση των κινδύνων που απορρέουν από τη διατήρηση της επενδυτικής φυσιογνωμίας του διεθνούς περιβάλλοντος με υψηλό βαθμό επικινδυνότητας (Αγορές – Καζίνο όπως κάποιοι τις ονομάζουν).

“Στο βαθμό δε που συνεχισθεί η αίσθηση για μελλοντικούς κινδύνους από το ενεργητικό των Ευρωπαϊκών Τραπεζών, από κοινού με το κλίμα αποπληθωρισμού, ο φόβος θα συνεχίσει να κυριαρχεί οδηγώντας τους επενδυτές σε συνέχιση της αποεπένδυσης και τους δείκτες σε πλαγιοκαθοδική πορεία” εκτιμά ο Δ/ντης Επενδύσεων της Κύκλος ΑΧΕΠΕΥ.