γράφει : Δ.Ν.
Πάνος Παναγιώτου: Μνήμες Ελλάδας 2009 Για Πορτογαλία, Τέλος Στήριξης ΕΚΤ, Ρίσκο Πτώχευσης
http://analitis.gr/Μπορεί, για ευνόητους λόγους, η Πορτογαλία να πρέπει να εμφανιστεί ως success story της πολιτικής των Μνημονίων αλλά η πραγματικότητα δεν είναι καθόλου έτσι, με τη χώρα να έχει ένα μη βιώσιμο χρέος το οποίο καταφέρνει και εξυπηρετεί μόνο χάρη στη στήριξη της ΕΚΤ και τις αγορές ομολόγων που αυτή κάνει μέσω του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης. Όμως αυτή η στήριξη τελειώνει και οι αγορές το έχουν αντιληφθεί και επιτίθενται στη χώρα πουλώντας τα ομόλογα της και οδηγώντας το επιτόκιο τους ταχύτητα υψηλότερα, κάνοντας όλο και ακριβότερη την εξυπηρέτηση του χρέους και αυξάνοντας τις προϋποθέσεις για μία κρίση στο 2017, έτος εκλογών για μία σειρά ευρωπαϊκών κρατών.
Χρέος στο 130% – Μείωση στο 100% όχι νωρίτερα από το 2029-2030
Το χρέος της Πορτογαλία βρίσκεται στο 130% του ΑΕΠ και είναι ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου, ενώ η πιο αισιόδοξη πρόβλεψη κάνει λόγο για μείωση του στο 100% του ΑΕΠ, όπου και πάλι θα είναι μετά βίας βιώσιμο, όχι νωρίτερα από το 2029-2030.
Υποχρέωση επίτευξης πρωτογενών πλεονάσματα για πάντα όταν η Πορτογαλία δεν πέτυχε πρωτογενή πλεονάσματα ποτέ στα τελευταία 25 χρόνια!
…
Προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η μείωση του χρέους στο 100% του ΑΕΠ μέχρι το 2030, η Πορτογαλία θα πρέπει να καταγράφει πρωτογενή πλεονάσματα κάθε χρόνο, χωρίς εξαίρεση, στα επόμενα 13 χρόνια. Όμως ένας τέτοιος στόχος είναι πολύ φιλόδοξος για οποιονδήποτε και πόσο μάλλον για μία χώρα ταλαιπωρημένη από την πρόσφατη κρίση της και δεν πέτυχε ποτέ πρωτογενή πλεονάσματα στα τελευταία 25 χρόνια.
3) «Βιωσιμότητα» χρέους χάρη στην στήριξη της ΕΚΤ. Όμως η στήριξη τελειώνει.
Οι προβλέψεις για πλεονάσματα και ανάπτυξη δεν είναι αρκετές για να πείσουν τις αγορές ότι η Πορτογαλία μπορεί από μόνη της να εξυπηρετήσει το χρέος της και για την ώρα ο μόνος πραγματικός λόγος που η χώρα μπορεί και το κάνει είναι η στήριξη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το γεγονός πως αυτή αγοράζει ομόλογα της. Όμως οι κανόνες της ΕΚΤ ορίζουν ότι δε μπορεί να κατέχει περισσότερο από το 33% οποιασδήποτε μεμονωμένης έκδοσης ομολόγων ή του συνολικού διαπραγματεύσιμου στις αγορές χρέους μιας χώρας και σύμφωνα με υπολογισμούς μου από τα επίσημα στοιχεία της ΕΚΤ, η κεντρική τράπεζα έχει ήδη αγοράσει περισσότερο από το 30% του συνολικού διαπραγματεύσιμου χρέους της Πορτογαλίας, ύψους, περίπου, 112 δισ. ευρώ. Γι’ αυτό και η ΕΚΤ έχει μειώσει θεαματικά τις αγορές πορτογαλικών ομολόγων, έτσι ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει, με τα ελάχιστα περιθώρια της, στοχευμένα στο 2017.
Έτσι η ΕΚΤ μπορεί, πλέον, να διαθέσει για την Πορτογαλία περί τα 3 δισ. ευρώ, όταν μόνο στο 2017 λήγουν πορτογαλικά ομόλογα αξίας 24 δισ. ευρώ.
Μνήμες Ελλάδας 2009 για την Πορτογαλία – Η Πορτογαλία στο στόχαστρο των αγορών – Αύξηση του ρίσκου για επιστροφή της κρίσης στο 2017
Οι αγορές ανακάλυψαν, ήδη από το 2015, ότι το όριο του 33% είναι η αχίλλειος πτέρνα του του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ και αυτό σε συνδυασμό με την αμφισβήτηση της βιωσιμότητας του πορτογαλικού χρέους έχει οδηγήσει τους τελευταίους 21 μήνες σε πωλήσεις πορτογαλικών ομολόγων και αύξηση των επιτοκίων τους από 1,70% στο 3,80%, δηλαδή κατά 122,85%, φέρνοντας το κόστος δανεισμού της χώρας κοντά στα επίπεδα του 2003-2010 όταν το χρέος της ήταν μακράν μικρότερο του σημερινού.
Ένα χρέος στο 130%, μία επίθεση από τις αγορές και μία ανεπάρκεια στους μηχανισμούς της ΕΕ για να την αποκρούσουν, αποτελούν σημερινά και ενισχυόμενα προβλήματα της Πορτογαλίας που φέρνουν στο μυαλό μνήμες από την Ελλάδα του 2009 και αυξάνουν τις προϋποθέσεις για επιστροφή της κρίσης στην Πορτογαλία το 2017. Και αυτή τη φορά η ΕΚΤ δε θα μπορεί να βοηθήσει. Έτσι, ελλείψει και της στήριξης της ΕΚΤ, αν οι αγορές συνεχίσουν να ωθούν τα επιτόκια υψηλότερα με την ίδια ταχύτητα που το έκαναν στους τελευταίους 21 μήνες, τότε μέσα στους επόμενους 12 αυτά θα πλησιάσουν το 6%, τινάζοντας στον αέρα τον πορτογαλικό προϋπολογισμό και επαναφέροντας στην πόρτα της χώρας το ρίσκο πτώχευσης.
Σχόλια αναγνωστών