γράφει : Δ.Ν.
Δεν είναι πάντα να τον αγνοείς τον «γραφικό» (έτσι θέλουν να αντιμετωπίζουν) τον Θωμαΐδη. Ούτε βέβαια είναι να τον κυνηγάς για να τον περάσεις αυτόφωροεπειδή γίνεται ενοχλητικός. Αυτά που έβγαλε το βράδυ της Δευτέρας προς ξημερώματα Τρίτης όζουν καιζέχνουν. Όχι μόνο για το διακορευμένο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά για την εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσαδημοσιογραφία. Η οποία, με κάποια μέλη της,συχνά παίζει ρόλο καμαριέρας σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, παράγοντες. Στην καλύτερη περίπτωση γίνεται δακτυλογράφος που καταγράφει ό,τι της υπαγορεύουν.
Δεν είναι γραφικός ο Θωμαΐδης. Ούτε τρελός. «Περίεργος» είναι και περίεργο το πώς αυτόν τον καιρό, τόσο μαζικά, με τέτοια χρονική πυκνότητα βγάζει παλιές απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες. Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση, άλλο ερώτημα. Το τωρινό έχει να κάνει με τους διαλόγους δημοσιογράφων με τον Σάββα Θεοδωρίδη. Όπου ακούγονται ικεσίες να μεσολαβήσει ο παράγοντας στον νέο υφυπουργό Αθλητισμού (Ιωαννίδης) για κάνα ρουσφέτι. Τι ήθελε;«Ε, να του πεις καμιά δουλειά, ρε παιδί μου, καμιά επιτροπή εκεί ή στον ΟΠΑΠ (…) ή στο ραδιόφωνο, πες του, το κρατικό», ακούγεται να λέει ο ρεπόρτερ.
Ο παράγοντας σε άλλες συνομιλίες δίνει σαφείς εντολές: «Γράψε ότι ο Μαρινάκης (στέκεται) δίπλα στον Αβραάμ, αυτό θα γράψεις», «Ε, αυτό»συγκατανεύει πειθήνια ο δημοσιογράφος, αλλά πρέπει να το εμπεδώσει. Γι’ αυτό η εντολή γίνεται σαφέστερη: «Ο πρόεδρος δίπλα στον Αβραάμ και αποδεικνύει πόσο μεγάλος πρόεδρος είναι, έτσι βάλ’ το για να χαρεί και ο πρόεδρος, κατάλαβες;».
Από τους διαλόγους προκύπτει και η πρεμούρα ενός δημοσιογράφου να μάθει ο πρόεδρος ότι είναι υπάκουος και ο μόνος που τα γράφει όπως του τα λένε.Σάββας: «Εσύ αυτό θα κάνεις, θα πάρεις τον αυτόν με το μέρος σου. Και #άμα όλους τους άλλους, εμένα άκου τι σου λέω».Δημοσιογράφος: «Εσένα ακούω, ακούω κανέναν άλλον;» Σάββας: (θα γράψεις…) «Ότι τον πρόεδρο, τον πρόεδρο και τον πρόεδρο. Τίποτα άλλο. Εντάξει;» Δημοσιογράφος: «Να του πεις του Βαγγέλη ότι μόνο αυτός θα τα γράψει όπως του τα πω».
Βέβαια, υπάρχουν και οι ανυπότακτοι δημοσιογράφοι. Εκείνοι που -αν και συλλογικά ενταγμένοι- δεν υπακούουν, δεν μπαίνουν στα μυστικά κονδύλια, δεν γίνονται δακτυλογράφοι. Ένας από αυτούς, ο αθεράπευτα έντιμος εκδότης του «Φωτός», ο Θόδωρος Νικολαΐδης. Δείτε τι είπε γι’ αυτόν ο Θεοδωρίδης:«Ο Νικολαΐδης με το ‘‘Φως’’ γράφει διθυράμβους για τον Κόκκαλη και θα γίνει χαμός με τον άλλονε (…)» «Τόσο καιρό που ήταν ο Κόκκαλης στον Ολυμπιακό τον έβριζε και τώρα που έφυγε τον…» «Καλά θα τον φτιάξω εγώ. Θα ’ρθω εκεί θα του #αμήσω το σπίτι του Νικολαΐδη».
Ποιον θα κάνει τι; Τον πατριάρχη της αθλητικής δημοσιογραφίας! Που, ναι, αγαπάει συλλογικά, αλλά χωρίς εντολές και πειθαναγκασμούς. Και δίχως να δημοσιογραφεί καθ’ υπαγόρευση.
Διον. Βραϊμάκης
(Δημοσιεύθηκε στη «Live Sport»)
Σχόλια αναγνωστών