γράφει : Δ.Ν.
Τι εννοείς; Ποια «κανονικότητα»;
Δηλαδή το ποδόσφαιρο ήταν «κανονικό» με την ΒΙΑΙΗ καθαίρεση μιας ΕΚΛΕΓΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ και την ΕΝΘΡΟΝΙΣΗ διαφόρων τύπων εκ των οποίων οι περισσότεροι προσκείμενοι στην πραγματική ΜΑΦΙΑ του ελληνικού ποδοσφαίρου;
Ποια «κανονικότητα», κύριε πρωθυπουργέ και κύριε Βασιλειάδη, αυτή του… Δέδε, του… Βρύζα, του… Φιλιππούση κ.λ.π.; Αυτή του Κύπριου Κουτσοκούμνη, που εκστασιάζεται και μόνο με την ιδέα ότι μπορεί να απολαύσει το θέαμα των Μελισσανίδη, Σαββίδη και Αλαφούζου να… κάθονται στο ίδιο τραπέζι μαζί του;
Ή αυτή της πρόσληψης του… Γκαγκάτση, ο οποίος ναι μεν διώκεται για ΜΕΡΙΚΑ κακουργήματα, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ απ’ όσα Γκιρτζίκης και Σαρρής μαζί, αλλά για τα ΑΡΔοΜΜΕ… «δεν είναι»… «κακουργηματικά διωκόμενος», όπως έχουν βαφτίσει ΟΛΟΥΣ τους άλλους;
Και για να τελειώνουμε με τις ΑΗΔΙΕΣ των πολιτικών: Κανονικότητα στο ποδόσφαιρο είναι ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΝ ΗΣΥΧΟ. Κανονικότητα είναι να το αναλάβει μία ΕΚΛΕΓΜΕΝΗ διοίκηση, η οποία να κανονίζει ελεύθερα και ανεξάρτητα ΟΛΑ του τα θέματα. Την διαιτησία, την αθλητική Δικαιοσύνη, τα πάντα όσα το αφορούν ΣΑΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, σαν ΑΘΛΗΜΑ.
Τα υπόλοιπα, που είναι και τα δύσκολα, είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟ να τα αναλάβει το κράτος. Να αναλάβει να ΒΡΕΙ και να ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ τους μαφιόζους, που προσπαθούν με εγκληματικούς τρόπους να το βάλουν στο χέρι. ΝΑ τους βρει, να τους δικάσει, να τους επιβάλει τις προβλεπόμενες ποινές.
ΑΥΤΗ είναι η δουλειά, το ΚΑΘΗΚΟΝ, η ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του ΚΡΑΤΟΥΣ. Οχι το αν θα μπει διαιτητής στο ντέρμπι ο Σιδηρόπουλος και αν θα σηκώνει το σημαιάκι του ο Ευθυμιάδης. Απλά πράγματα.
Σχόλια αναγνωστών