γράφει : Δ.Ν.
«Κότα που δεν κάνει αβγό, την τρως την Κυριακή με πατάτες στο φούρνο».
Θα ήταν η χαριστική βολή για τα ελληνικά κεφάλαια που τοποθετήθηκαν στην αύξηση του 2015.
Τράπεζες: Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της ρευστότητας που έχει καεί στους τραπεζικούς ισολογισμούς, αρκεί να δει κανείς πόσα χρήματα έχουν μπει στις τρεις πρόσφατες ανακεφαλαιοποίησεις συν τα όσα χρήματα έχουν δοθεί για το διαχωρισμό καλών και κακών τραπεζών.
Προκύπτει ότι στις τέσσερις ελληνικές τράπεζες έχουν εισρεύσει 50,7 δις ευρώ συν άλλα 19,7 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών που συγχωνεύτηκαν ή απορροφήθηκαν από το συστημικό γκρουπ. Από τα 70 δις ευρώ τα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών σήμερα υπολογίζονται σε 28,8 δις ευρώ ενώ η αξία της κεφαλαιοποίησης τους είναι μικρότερη από 6,8 δις ευρώ, σχεδόν τα μισά χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης του 2015.
Αν τελικά υπάρξει αστοχία σε ότι αφορά τα επόμενα τεστ αντοχής και οι ελληνικές τράπεζες αναγκαστούν να πάνε σε νέες αυξήσεις κεφαλαίων είναι πολύ πιθανό η συμμετοχή των ελλήνων ιδιωτών να περιοριστεί πλέον σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Μια τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε να έχει σημαντική έκπτωση ως προς τα κεφάλαια για να επιτευχθεί συμμετοχή και να αποφευχθούν δυσάρεστες εκπλήξεις σε ενδεχόμενο μη κάλυψης των αναγκαίων κεφαλαίων.
Σε αυτό το ενδεχόμενο η απομείωση των υφιστάμενων μετόχων μπορεί να μην έφθανε το 99%, όπως έγινε το 2013 και το 2015. Θα ήταν ωστόσο η χαριστική βολή για τα ελληνικά κεφάλαια που τοποθετήθηκαν στην αύξηση του 2015.
«Κότα που δεν κάνει αβγό, την τρως την Κυριακή με πατάτες στο φούρνο».
Η φράση ανήκει στον Πρόεδρο και βασικό μέτοχο της Jumbo κ. Απόστολο Βακάκη όταν σε κάποια παρουσίαση στην Ένωση θεσμικών επενδυτών είχε ερωτηθεί σχετικά με τις εταιρίες που δεν μοιράζουν μερίσματα.
Η φιλοσοφία του μερίσματος έχει να κάνει αφενός με την στιγμή στην οποία βρίσκεται ο επιχειρηματικός κύκλος μιας εταιρίας (ανάπτυξη, ωρίμανση κλπ) αφετέρου με την δυνατότητα και την διάθεση της εταιρίας να ανταποκριθεί στις προσδοκίες κυρίως των μακροχρόνιων επενδυτών.
Οι παλαιοί μέτοχοι της οδού Σοφοκλέους έλεγαν ότι το μέρισμα είναι το «οξυγόνο» των μικροεπενδυτών καθώς η αναλογική νομή του καθαρού αποτελέσματος δικαιολογούσε ένα κόστος ευκαιρίας για όσους επέλεγαν να κινηθούν στρατηγικά μακροπρόθεσμα και να αγνοήσουν τις όποιες βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις εμφάνιζε η τιμή της μετοχής στο ταμπλό.
Στο ελληνικό Χρηματιστήριο η παράδοση των μερισμάτων θα μπορούσε να θεωρηθεί μια ιστορία για λίγους.
Με τις τράπεζες ουσιαστικά εκτός εικόνας για 10 χρόνια –με εξαίρεση την Τράπεζα της Ελλάδος- ο αριθμός των εταιριών που έχει κάποια συστηματική παρουσία επιβράβευσης των μετόχων/εισοδηματιών είναι κοντά στις 50. Από αυτές ωστόσο μόνο 21 έχουν διανείμει μερίσματα ή επιστροφές κεφαλαίου κάθε χρόνο από το 2007 και μετά. Οι διανομές σε πολλές περιπτώσεις είναι εντυπωσιακές καθώς είτε είναι πολλαπλάσιες από τις ιστορικές τιμές εισαγωγής στο ΧΑ, αποζημιώνοντας στο ακέραιο όσους πίστεψαν είτε είναι πολλαπλάσιες από τις τρέχουσες τιμές.
Πιθανόν ο σχετικός πίνακας να αδικεί κάποιες εταιρίες που έχασαν μία χρήση σε αυτή την δύσκολη δεκαετία λόγω χαμηλής κερδοφορίας στο μητρικό ισολογισμό (Τιτάν, ΓΕΚΕ, Πετρόπουλος, Autohellas, Ευρωπαϊκή Πίστη) ωστόσο η αγορά έχει αρχίσει και εστιάζει σταθερά σε όσες τα τελευταία τρία χρόνια έχουν συνεπή μερισματική πολιτική.
ΠΕΡΙ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΩΝ
Η εντυπωσιακή μείωση του δανεισμού στην Motoroil συνεχίστηκε φθάνοντας πλέον τα 232 εκατ. ευρώ όταν πριν από τέσσερα χρόνια ο καθαρός δανεισμός ήταν πάνω από ένα δις ευρώ. Μέσα σε ένα τρίμηνο η εταιρία δημιούργησε ρευστότητα 129 εκατ. ευρώ όταν όλο το λειτουργικό αποτέλεσμα ήταν 166 εκατ. ευρώ.
Πρόκειται για μια επίδοση που προσεγγίζει το άριστα καθώς η Motoroil αυτά τα χρόνια έχει πετύχει και το ακατόρθωτο: Να φέρει δηλαδή οργανική ρευστότητα σε ένα τρίμηνο μεγαλύτερη από τα οργανικά της κέρδη.
Και τα Ελληνικά Πετρέλαια ωστόσο είχαν θετικές ταμειακές ροές ύψους 53 εκατ. ευρώ εκ των οποίων τα 10 εκατ. ευρώ κατευθύνθηκαν στο πρόγραμμα αγοράς μετοχών για το προσωπικό, ενώ σε μικτό επίπεδο ο δανεισμός μειώθηκε κατά 10% από το δεύτερο τρίμηνο. Η ψαλίδα έκπτωσης με τα «αργά» πετρέλαια φαίνεται να κλείνει σταδιακά και αυτό θα συμπιέσει το περιθώριο διύλισης στην πορεία της επόμενης χρήσης. Παρόλα αυτά μετά από ένα διάλλειμα στις αρχές Οκτωβρίου τα περιθώρια φαίνεται να κινούνται προς τα «συνήθη» υγιή επίπεδα.
Οι εξαγωγές φαίνεται να έχουν γίνει πλέον και για τις δύο εταιρίες ένα πεδίο που ξέρουν να το διαχειρίζονται χωρίς να χαλάνε την κερδοφορία τους, εξασφαλίζοντας έτσι ομαλή ροή της παραγωγής τους στο εξωτερικό.
Επίσης οι τουριστικές εισροές σε κάποιο βαθμό έδειξαν ικανές να απορροφήσουν τις όποιες επιβραδύνσεις παρουσιάζει η αγορά των καυσίμων κίνησης.
Τέλος το κόστος δανεισμού αναμένεται να εμφανίσει μεγαλύτερη αποκλιμάκωση καθώς και οι δύο εταιρίες έχουν βελτιώσει πολύ το προφίλ τους με τις συνεχείς αναχρηματοδοτήσεις με χαμηλότερα επιτόκια. Άρα, ακόμα και αν τα περιθώρια κινηθούν χαμηλότερα το 2018 οι προοπτικές παραμένουν θετικές για μια ικανοποιητική χρονιά. Η έκπτωση διαπραγμάτευσης με τον ανταγωνισμό σε όρους αποτίμησης των δύο εταιριών είναι από 10%(ΕΛΠΕ) έως 20% (ΜΟΗ).
http://www.bankingnews.gr
Τράπεζες: Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της ρευστότητας που έχει καεί στους τραπεζικούς ισολογισμούς, αρκεί να δει κανείς πόσα χρήματα έχουν μπει στις τρεις πρόσφατες ανακεφαλαιοποίησεις συν τα όσα χρήματα έχουν δοθεί για το διαχωρισμό καλών και κακών τραπεζών.
Προκύπτει ότι στις τέσσερις ελληνικές τράπεζες έχουν εισρεύσει 50,7 δις ευρώ συν άλλα 19,7 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών που συγχωνεύτηκαν ή απορροφήθηκαν από το συστημικό γκρουπ. Από τα 70 δις ευρώ τα εποπτικά κεφάλαια των τραπεζών σήμερα υπολογίζονται σε 28,8 δις ευρώ ενώ η αξία της κεφαλαιοποίησης τους είναι μικρότερη από 6,8 δις ευρώ, σχεδόν τα μισά χρήματα της ανακεφαλαιοποίησης του 2015.
Αν τελικά υπάρξει αστοχία σε ότι αφορά τα επόμενα τεστ αντοχής και οι ελληνικές τράπεζες αναγκαστούν να πάνε σε νέες αυξήσεις κεφαλαίων είναι πολύ πιθανό η συμμετοχή των ελλήνων ιδιωτών να περιοριστεί πλέον σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Μια τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε να έχει σημαντική έκπτωση ως προς τα κεφάλαια για να επιτευχθεί συμμετοχή και να αποφευχθούν δυσάρεστες εκπλήξεις σε ενδεχόμενο μη κάλυψης των αναγκαίων κεφαλαίων.
Σε αυτό το ενδεχόμενο η απομείωση των υφιστάμενων μετόχων μπορεί να μην έφθανε το 99%, όπως έγινε το 2013 και το 2015. Θα ήταν ωστόσο η χαριστική βολή για τα ελληνικά κεφάλαια που τοποθετήθηκαν στην αύξηση του 2015.
«Κότα που δεν κάνει αβγό, την τρως την Κυριακή με πατάτες στο φούρνο».
Η φράση ανήκει στον Πρόεδρο και βασικό μέτοχο της Jumbo κ. Απόστολο Βακάκη όταν σε κάποια παρουσίαση στην Ένωση θεσμικών επενδυτών είχε ερωτηθεί σχετικά με τις εταιρίες που δεν μοιράζουν μερίσματα.
Η φιλοσοφία του μερίσματος έχει να κάνει αφενός με την στιγμή στην οποία βρίσκεται ο επιχειρηματικός κύκλος μιας εταιρίας (ανάπτυξη, ωρίμανση κλπ) αφετέρου με την δυνατότητα και την διάθεση της εταιρίας να ανταποκριθεί στις προσδοκίες κυρίως των μακροχρόνιων επενδυτών.
Οι παλαιοί μέτοχοι της οδού Σοφοκλέους έλεγαν ότι το μέρισμα είναι το «οξυγόνο» των μικροεπενδυτών καθώς η αναλογική νομή του καθαρού αποτελέσματος δικαιολογούσε ένα κόστος ευκαιρίας για όσους επέλεγαν να κινηθούν στρατηγικά μακροπρόθεσμα και να αγνοήσουν τις όποιες βραχυπρόθεσμες διακυμάνσεις εμφάνιζε η τιμή της μετοχής στο ταμπλό.
Στο ελληνικό Χρηματιστήριο η παράδοση των μερισμάτων θα μπορούσε να θεωρηθεί μια ιστορία για λίγους.
Με τις τράπεζες ουσιαστικά εκτός εικόνας για 10 χρόνια –με εξαίρεση την Τράπεζα της Ελλάδος- ο αριθμός των εταιριών που έχει κάποια συστηματική παρουσία επιβράβευσης των μετόχων/εισοδηματιών είναι κοντά στις 50. Από αυτές ωστόσο μόνο 21 έχουν διανείμει μερίσματα ή επιστροφές κεφαλαίου κάθε χρόνο από το 2007 και μετά. Οι διανομές σε πολλές περιπτώσεις είναι εντυπωσιακές καθώς είτε είναι πολλαπλάσιες από τις ιστορικές τιμές εισαγωγής στο ΧΑ, αποζημιώνοντας στο ακέραιο όσους πίστεψαν είτε είναι πολλαπλάσιες από τις τρέχουσες τιμές.
Πιθανόν ο σχετικός πίνακας να αδικεί κάποιες εταιρίες που έχασαν μία χρήση σε αυτή την δύσκολη δεκαετία λόγω χαμηλής κερδοφορίας στο μητρικό ισολογισμό (Τιτάν, ΓΕΚΕ, Πετρόπουλος, Autohellas, Ευρωπαϊκή Πίστη) ωστόσο η αγορά έχει αρχίσει και εστιάζει σταθερά σε όσες τα τελευταία τρία χρόνια έχουν συνεπή μερισματική πολιτική.
ΠΕΡΙ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΩΝ
Η εντυπωσιακή μείωση του δανεισμού στην Motoroil συνεχίστηκε φθάνοντας πλέον τα 232 εκατ. ευρώ όταν πριν από τέσσερα χρόνια ο καθαρός δανεισμός ήταν πάνω από ένα δις ευρώ. Μέσα σε ένα τρίμηνο η εταιρία δημιούργησε ρευστότητα 129 εκατ. ευρώ όταν όλο το λειτουργικό αποτέλεσμα ήταν 166 εκατ. ευρώ.
Πρόκειται για μια επίδοση που προσεγγίζει το άριστα καθώς η Motoroil αυτά τα χρόνια έχει πετύχει και το ακατόρθωτο: Να φέρει δηλαδή οργανική ρευστότητα σε ένα τρίμηνο μεγαλύτερη από τα οργανικά της κέρδη.
Και τα Ελληνικά Πετρέλαια ωστόσο είχαν θετικές ταμειακές ροές ύψους 53 εκατ. ευρώ εκ των οποίων τα 10 εκατ. ευρώ κατευθύνθηκαν στο πρόγραμμα αγοράς μετοχών για το προσωπικό, ενώ σε μικτό επίπεδο ο δανεισμός μειώθηκε κατά 10% από το δεύτερο τρίμηνο. Η ψαλίδα έκπτωσης με τα «αργά» πετρέλαια φαίνεται να κλείνει σταδιακά και αυτό θα συμπιέσει το περιθώριο διύλισης στην πορεία της επόμενης χρήσης. Παρόλα αυτά μετά από ένα διάλλειμα στις αρχές Οκτωβρίου τα περιθώρια φαίνεται να κινούνται προς τα «συνήθη» υγιή επίπεδα.
Οι εξαγωγές φαίνεται να έχουν γίνει πλέον και για τις δύο εταιρίες ένα πεδίο που ξέρουν να το διαχειρίζονται χωρίς να χαλάνε την κερδοφορία τους, εξασφαλίζοντας έτσι ομαλή ροή της παραγωγής τους στο εξωτερικό.
Επίσης οι τουριστικές εισροές σε κάποιο βαθμό έδειξαν ικανές να απορροφήσουν τις όποιες επιβραδύνσεις παρουσιάζει η αγορά των καυσίμων κίνησης.
Τέλος το κόστος δανεισμού αναμένεται να εμφανίσει μεγαλύτερη αποκλιμάκωση καθώς και οι δύο εταιρίες έχουν βελτιώσει πολύ το προφίλ τους με τις συνεχείς αναχρηματοδοτήσεις με χαμηλότερα επιτόκια. Άρα, ακόμα και αν τα περιθώρια κινηθούν χαμηλότερα το 2018 οι προοπτικές παραμένουν θετικές για μια ικανοποιητική χρονιά. Η έκπτωση διαπραγμάτευσης με τον ανταγωνισμό σε όρους αποτίμησης των δύο εταιριών είναι από 10%(ΕΛΠΕ) έως 20% (ΜΟΗ).
http://www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών