Τι ακριβώς συνέβη και οι ελληνορωσικές σχέσεις έφθασαν ξαφνικά (;) στο χειρότερό τους σημείο;

Τη στιγμή μάλιστα που έως τώρα η ελληνική διπλωματία είχε αποφύγει να ακολουθήσει τον δρόμο άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και δεν είχε πάρει μέρος στην αλυσίδα απελάσεων και άλλων διπλωματικών αντιμέτρων στα οποία κατέφυγαν, ιδίως μετά το ξέσπασμα της μυστηριώδους υπόθεσης Σκριπάλ…

Ο ΒΗΜΑτοδότης
Ενα από τα πουλάκια που κατοικοεδρεύουν στην οδό Ηρώδου Αττικού (και παρακολουθούν τα πάντα στα δύο μέγαρα, αλλά και στα γύρω σπίτια) μου είπαν ότι η επιδείνωση των ελληνορωσικών σχέσεων δεν έγινε ξαφνικά, αλλά άρχισε πριν από δύο χρόνια και από τότε κλιμακώνεται σταδιακά λόγω της δράσης του Ιβάν Σαββίδη (φωτογραφία)στα ελληνικά δρώμενα και κυρίως στο ονοματολογικό της Μακεδονίας. Υπήρξαν βεβαίως και πιέσεις (διπλωματικά στο Μαξίμου τις ονομάζουν «συμβουλές») από αμερικανικής πλευράς για τη μείωση της επιρροής Σαββίδη στο λιμάνι Θεσσαλονίκης, στα ΜΜΕ και βεβαίως στα εθνικά θέματα. Και ποιος θεωρείται ότι ήταν ο άνθρωπος των Ρώσων στην Ελλάδα; Μα ο Ιβάν.

Και όμως η Μόσχα ενημερώθηκε, αλλά κώφευσε
Αν ο Ιβάν ήταν η αιτία, ποια ήταν η αφορμή; Ηταν, όπως με πληροφορούν, το ότι η δράση των τεσσάρων ρώσων διπλωματών (οι δύο θα απελαθούν και στους άλλους δύο θα απαγορευθεί η είσοδος στη χώρα) είχε γίνει εδώ και δύο χρόνια γνωστή, και έγιναν μάλιστα και οι σχετικές συστάσεις, ενώ μόλις την περασμένη Παρασκευή το υπουργείο Εξωτερικών ενημέρωσε τη Μόσχα ζητώντας της να αποσύρει τους δύο διπλωμάτες, γιατί διαφορετικά θα αναγκαστεί να τους απελάσει. Η Μόσχα όμως δεν απάντησε ποτέ. Εκανε πως δεν κατάλαβε τίποτα. Τι είδους όμως ενέργειες έκαναν που ενόχλησαν την ελληνική πλευρά;
Επεδίωκαν, όπως με ενημέρωσαν, συναντήσεις με μοναχούς και μητροπολίτες και με απόστρατους στρατιωτικούς για να προωθήσουν τις ρωσικές απόψεις και θέσεις σε ένα σωρό θέματα, ανάμεσα στα οποία και τα εθνικά, τη στιγμή μάλιστα που σε όλους ήταν γνωστή η αντίθεση της Ρωσίας για την ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Θεωρήθηκε μάλιστα ως προπαγανδιστική η δράση της λεγόμενης Αυτοκρατορικής Ορθόδοξης Παλαιστινιακής Ενωσης, η οποία, να σημειώσω, τα τελευταία χρόνια δρα έντονα στη χώρα μας. Η έδρα της είναι βεβαίως στα Ιεροσόλυμα, αλλά από πολλούς θεωρείται το μακρύ χέρι του Κρεμλίνου στην περιοχή και του Πατριαρχείου της Μόσχας.

Ανήκομεν εις την Δύσιν
Εδώ θα ανοίξω μια παρένθεση και θα σημειώσω τη συνολικότερη στροφή της ελληνικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Πλέον, είναι φανερή μια πλήρης συστράτευση με τις θέσεις των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην ευρύτερη περιοχή, όπως φαίνεται και από τη στενή ελληνική συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Και όμως, οι συγκεντρώσεις για το ονοματολογικό με την πΓΔΜ, τα συλλαλητήρια, οι ενοικιάσεις πούλμαν που μετέφεραν οπαδούς (άραγε ποιος τα χρηματοδοτούσε;), η δραστηριότητα ακροδεξιών και εθνικιστικών οργανώσεων, το «ξεσήκωμα» (η ελληνική πλευρά το ονομάζει «χρηματοδότηση») μοναχών του Αγίου Ορους έγιναν εδώ και καιρό αντιληπτά από το Μέγαρο Μαξίμου.
Δεν χρειάστηκε και πολύ η ΕΥΠ και άλλες υπηρεσίες να βρουν τους ρώσους διπλωμάτες που βρίσκονταν πίσω απ’ όλα αυτά. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είπε στους συνεργάτες του πως «δεν θέλει να ξανακούσει το όνομα Ιβάν Σαββίδης». Και έμειναν από τότε… παγωτό τόσο ο Ευκλείδης Τσακαλώτος όσο και η Εφη Αχτσιόγλου που παρακολουθούσαν αγώνες του ΠΑΟΚ από τη σουίτα του Ιβάν Σαββίδη.

Θέλουν να «σώσουν» τη Σερβία
Είναι επίσης σαφές, όπως μαθαίνω, ότι η Ρωσία εναντιώνεται στην επέκταση της αμερικανικής επιρροής και αυτό φάνηκε και στη στάση της απέναντι στο ενδεχόμενο λύσης του ονοματολογικού, όπου, παρότι δεν τοποθετήθηκε αρνητικά πάνω στο ζήτημα του ονόματος αυτό καθαυτό (η Ρωσία, ούτως ή άλλως, είχε αναγνωρίσει την πΓΔΜ ως «Μακεδονία), εν τούτοις επεσήμανε την αντίθεσή της στην παραπέρα ενσωμάτωση χωρών στο ΝΑΤΟ, καθώς πλέον το αντιμετωπίζει καθαρά ως επιθετικό οργανισμό. Από την άλλη, για τη ρωσική διπλωματία το πραγματικό επίδικο δεν είναι η πΓΔΜ, αλλά η Σερβία και η ανάγκη να μην περάσει στην αμερικανική επιρροή.

Πάντως εκείνο που έμαθα είναι ότι η διπλωματική αυτή κρίση δεν πρόκειται να επηρεάσει το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα που θα πραγματοποιηθεί το φθινόπωρο (αρχές Οκτωβρίου). Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι οι απελάσεις των ρώσων διπλωματών έγιναν γνωστές την ώρα που ο κ. Τσίπρας βρισκόταν στον ίδιο χώρο στις Βρυξέλλες με τον πρόεδρο Ντόναλντ  Τραμπ.
Υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Οι καλές (σχεδόν αδελφικές) σχέσεις που έχει ο Ιβάν Σαββίδης με τον υπουργό Αμυνας Πάνο Καμμένο, σχέσεις που τελευταίως, παρά τις αποστάσεις που παίρνει το Μαξίμου από τον ελληνορώσο ολιγάρχη, ισχυροποιούνται. Και κάτι ακόμα. Στους διπλωμάτες αυτής της χώρας και στο υπουργείο Εξωτερικών κάνει εντύπωση το γεγονός ότι στις έως τώρα δεξιώσεις ή τις εκδηλώσεις που πραγματοποιεί η ρωσική πρεσβεία της Αθήνας δεν εμφανίστηκε ούτε μία φορά ο Ιβάν. Ποιος ξέρει άραγε; Και ο Ευκλείδης, θα πείτε; Θα αναγκαστεί τώρα να αφαιρέσει από το γραφείο του το σήμα του ΠΑΟΚ που τόσο υπερηφάνως επιδεικνύει ή με τον ανασχηματισμό φεύγουν και ο Ευκλείδης και ο ΠΑΟΚ από το υπουργείο;

http://www.bankingnews.gr