γράφει : Νίκος Θεοδωρόπουλος
Έτος εκλογών σε εθνικό επίπεδο το 2019
Φθάσαμε στο πολυπόθητο 2019 καθώς είναι έτος εθνικών εκλογών.
Όμως ακόμηαναζητείται ο χρόνος διεξαγωγής τους, με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ως ο πλέον αρμόδιος για το θέμα να τις προσδιορίζει τον Οκτώβριο του 2019 ενώ μερίδα πολιτικών αναλυτών εκτιμά ότι θα διεξαχθούν νωρίτερα λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών ή να προστεθεί ακόμη μια κάλπη μαζί με τις Δημοτικές, τις Ευρωεκλογές και τις Περιφερειακές εκλογές.
Η εκλογική αναμέτρηση μπορεί να βελτιώσει ή να φρενάρει την καταστροφική πορεία της χώρας όπως ισχυρίζονται οι πολέμιοι του ΣΥΡΙΖΑ;
Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αναμένεται να καθορίσει την πορεία της χώρας αφού οι πολιτικές δυνάμεις διεκδικούν τον πιο σημαντικό ρόλο για τον εαυτό τους, που για κάποιες είναι η επιβίωση τους και για άλλες να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Οι πολίτες ως εκλογείς θα προσέλθουν στις κάλπες για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα και όχι να διαμορφώσουν το μέλλον της χώρας.
Θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης σε μια προοπτική να μη …ξεβολευτούν οι πολλοί ενώ οι λίγοι που πληρώνουν το μάρμαρο θα μείνουν χωρίς πολιτική εκπροσώπηση.
Οι κρατικοί υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι είναι οι δύο βασικές δεξαμενές ψηφοφόρων που προσέρχονται στις κάλπες διεκδικώντας τα πάντα για τον εαυτό τους.
Όταν στα τέλη του 2018 δόθηκαν 2.838.805 κύριες συντάξεις με τον κρατικό προϋπολογισμό να …βάζει πλάτη με 18 δισ. ευρώ για την καταβολή τους εκτός των χρημάτων που δίνουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία και με την προσθήκη των 700.000 εν ενεργεία κρατικών υπαλλήλων, αθροίζονται συνολικά 3,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι οι οποίοι έχουν εργοδότη το κράτος.
Ποιο πολιτικό κόμμα μπορεί να διαμορφώσει ένα στρατηγικό σχέδιο εξόδου της χώρας όταν θα φοβάται να αναμετρηθεί με τους ψηφοφόρους και να προχωρήσει στη μείωση των κρατικών εξόδων τα οποία αντιστοιχούν στο 50% των φορολογικών εσόδων του κράτους.
Ποιο πολιτικό κόμμα θα αξιολογήσει την κρατική μηχανή για όσα προσφέρει;
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι ελληνικές επιχειρήσεις φεύγουν από τη χώρα, δεν καθόλου τυχαίο που οι απόφοιτοι των πανεπιστήμιων εγκαταλείπουν τη χώρα διότι κατανοούν ότι το μέλλον της χώρας διαμορφώνεται από τους κρατικούς υπαλλήλους και τους συνταξιούχους.
Ποιο πολιτικό κόμμα θα φέρει στο τραπέζι του διαλόγου τα κόστη λειτουργίας του κράτους και κυρίως εάν αποδίδει για όσα πληρώνεται;
Πως δικαιολογείται μία χώρα που φθάνει στο χείλος της χρεοκοπίας να νοιάζεται μόνο για το πώς θα προστατευθεί η πελατειακή βάση των κομμάτων;
Ο φόβος των πολιτικών προς τις κάλπες, ο φόβος των ψηφοφόρων με εργοδότη το κράτος σε συνδυασμό με την αποχή μεγάλης μερίδας πολιτών από τις κάλπες θα διαμορφώσουν ένα αδιέξοδο εκλογικό αποτέλεσμα αφού το κράτος θα συνεχίσει να απομυζά τον πλούτο που παράγει ο ιδιωτικός τομέας.
Η ελληνική οικονομία χρειάζεται έναν πολιτικό που θα δώσει προτεραιότητα στην ιδιωτική πρωτοβουλία και με συγκεκριμένο σχέδιο θα κάνει πιο αποτελεσματική την κρατική μηχανή και το κυριότερο το σχέδιο αναδιάρθρωσης να είναι εν γνώσει των ψηφοφόρων.
Είναι ο μόνος τρόπος για να βρει η χώρα το μονοπάτι της εξόδου από την κρίση σε αντίθετη περίπτωση θα περιμένει το σκληρό μάθημα από τις αγορές οι οποίες πιθανόν να τιμολογήσουν ακριβά την έξοδο της χώρας προς αναζήτηση κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση της οικονομίας.
Όσο τα δημοσιονομικά πλεονάσματα είναι αποτέλεσμα της υψηλής φορολογίας και την ίδια στιγμή αυξάνονται τα χρέη προς την εφορία είναι προφανές ότι τα πλεονάσματα θα γίνει μια δύσκολη εξίσωση τα επόμενα χρόνια
Όσο δεν αλλάζει η στρατηγική των κομμάτων και διαμορφώνεται κάνοντας τα χατίρια των ψηφοφόρων, ο φόβος θα διατηρείται και μετά τις εθνικές εκλογές.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Όμως ακόμηαναζητείται ο χρόνος διεξαγωγής τους, με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, ως ο πλέον αρμόδιος για το θέμα να τις προσδιορίζει τον Οκτώβριο του 2019 ενώ μερίδα πολιτικών αναλυτών εκτιμά ότι θα διεξαχθούν νωρίτερα λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών ή να προστεθεί ακόμη μια κάλπη μαζί με τις Δημοτικές, τις Ευρωεκλογές και τις Περιφερειακές εκλογές.
Η εκλογική αναμέτρηση μπορεί να βελτιώσει ή να φρενάρει την καταστροφική πορεία της χώρας όπως ισχυρίζονται οι πολέμιοι του ΣΥΡΙΖΑ;
Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αναμένεται να καθορίσει την πορεία της χώρας αφού οι πολιτικές δυνάμεις διεκδικούν τον πιο σημαντικό ρόλο για τον εαυτό τους, που για κάποιες είναι η επιβίωση τους και για άλλες να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Οι πολίτες ως εκλογείς θα προσέλθουν στις κάλπες για να προστατεύσουν τα δικά τους συμφέροντα και όχι να διαμορφώσουν το μέλλον της χώρας.
Θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης σε μια προοπτική να μη …ξεβολευτούν οι πολλοί ενώ οι λίγοι που πληρώνουν το μάρμαρο θα μείνουν χωρίς πολιτική εκπροσώπηση.
Οι κρατικοί υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι είναι οι δύο βασικές δεξαμενές ψηφοφόρων που προσέρχονται στις κάλπες διεκδικώντας τα πάντα για τον εαυτό τους.
Όταν στα τέλη του 2018 δόθηκαν 2.838.805 κύριες συντάξεις με τον κρατικό προϋπολογισμό να …βάζει πλάτη με 18 δισ. ευρώ για την καταβολή τους εκτός των χρημάτων που δίνουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία και με την προσθήκη των 700.000 εν ενεργεία κρατικών υπαλλήλων, αθροίζονται συνολικά 3,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι οι οποίοι έχουν εργοδότη το κράτος.
Ποιο πολιτικό κόμμα μπορεί να διαμορφώσει ένα στρατηγικό σχέδιο εξόδου της χώρας όταν θα φοβάται να αναμετρηθεί με τους ψηφοφόρους και να προχωρήσει στη μείωση των κρατικών εξόδων τα οποία αντιστοιχούν στο 50% των φορολογικών εσόδων του κράτους.
Ποιο πολιτικό κόμμα θα αξιολογήσει την κρατική μηχανή για όσα προσφέρει;
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι ελληνικές επιχειρήσεις φεύγουν από τη χώρα, δεν καθόλου τυχαίο που οι απόφοιτοι των πανεπιστήμιων εγκαταλείπουν τη χώρα διότι κατανοούν ότι το μέλλον της χώρας διαμορφώνεται από τους κρατικούς υπαλλήλους και τους συνταξιούχους.
Ποιο πολιτικό κόμμα θα φέρει στο τραπέζι του διαλόγου τα κόστη λειτουργίας του κράτους και κυρίως εάν αποδίδει για όσα πληρώνεται;
Πως δικαιολογείται μία χώρα που φθάνει στο χείλος της χρεοκοπίας να νοιάζεται μόνο για το πώς θα προστατευθεί η πελατειακή βάση των κομμάτων;
Ο φόβος των πολιτικών προς τις κάλπες, ο φόβος των ψηφοφόρων με εργοδότη το κράτος σε συνδυασμό με την αποχή μεγάλης μερίδας πολιτών από τις κάλπες θα διαμορφώσουν ένα αδιέξοδο εκλογικό αποτέλεσμα αφού το κράτος θα συνεχίσει να απομυζά τον πλούτο που παράγει ο ιδιωτικός τομέας.
Η ελληνική οικονομία χρειάζεται έναν πολιτικό που θα δώσει προτεραιότητα στην ιδιωτική πρωτοβουλία και με συγκεκριμένο σχέδιο θα κάνει πιο αποτελεσματική την κρατική μηχανή και το κυριότερο το σχέδιο αναδιάρθρωσης να είναι εν γνώσει των ψηφοφόρων.
Είναι ο μόνος τρόπος για να βρει η χώρα το μονοπάτι της εξόδου από την κρίση σε αντίθετη περίπτωση θα περιμένει το σκληρό μάθημα από τις αγορές οι οποίες πιθανόν να τιμολογήσουν ακριβά την έξοδο της χώρας προς αναζήτηση κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση της οικονομίας.
Όσο τα δημοσιονομικά πλεονάσματα είναι αποτέλεσμα της υψηλής φορολογίας και την ίδια στιγμή αυξάνονται τα χρέη προς την εφορία είναι προφανές ότι τα πλεονάσματα θα γίνει μια δύσκολη εξίσωση τα επόμενα χρόνια
Όσο δεν αλλάζει η στρατηγική των κομμάτων και διαμορφώνεται κάνοντας τα χατίρια των ψηφοφόρων, ο φόβος θα διατηρείται και μετά τις εθνικές εκλογές.
Νίκος Θεοδωρόπουλος
ntheo@bankingnews.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών