Οι οφειλές μιας χώρας στο πλαίσιο του συστήματος διασυνοριακής εκκαθάρισης συναλλαγών Target 2 θα έπρεπε να εξοφληθούν - όπως και τα καθαρά πιστωτικά υπόλοιπα να αποδοθούν - σε περίπτωση διάλυσης της ευρωζώνης
Σε ιστορικά υψηλό επίπεδο ανήλθαν τον Φεβρουάριο του 2016 τόσο η καθαρή αξία των ιταλικών οφειλών προς το σύστημα πληρωμών Target 2 της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), όσο και το πιστωτικό υπόλοιπο της Γερμανίας σε αυτό, καθώς καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων από μια εκ των πλουσιοτέρων χωρών-μελών της ευρωζώνης προς μια από τις οικονομίες της με τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Συγκεκριμένα, το καθαρό χρέος της Ιταλίας προς το σύστημα πληρωμών Target 2 - που εκκαθαρίζει τις διασυνοριακές πληρωμές στην ευρωζώνη - ανήλθε στο επίπεδο-ρεκόρ των 386,1 δισ. ευρώ στο τέλος Φεβρουαρίου 2017, ενώ οι αντίστοιχες καθαρές απαιτήσεις της Γερμανίας ενισχύθηκαν στο ιστορικό ρεκόρ των 814,4 δισ. ευρώ.
Το τεράστιο κενό μεταξύ των δύο αριθμών αντικατοπτρίζει τις ισχυρές εξαγωγές της Γερμανίας, καθώς και την προτίμηση των αποταμιευτών της να διατηρούν τα χρήματά τους σε απλές καταθέσεις στη χώρα που θεωρείται ως η ασφαλέστερη χρηματο-οικονομικά στην ευρωζώνη.
Αυτό, είναι εντελώς αντίθετο από την Ιταλία, στην οποία ενισχύεται ο ευρωσκεπτικισμός και το τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις επιβίωσης.
Η εκκαθάριση των διασυνοριακών συναλλαγών στην ευρωζώνη μέσω του συστήματος Target 2 σε επίπεδο χώρες δεν συνεχίζεται σε επίπεδο εθνικών κεντρικών τραπεζών, γεγονός που σημαίνει πρακτικά, ότι οι οφειλές μιας χώρας στο πλαίσιο του συστήματος θα έπρεπε να εξοφληθούν - όπως και τα καθαρά πιστωτικά υπόλοιπα να αποδοθούν - σε περίπτωση διάλυσης της ευρωζώνης.
Σύμφωνα με την κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας, η μεγάλη αύξηση των οφειλών της χώρας προς το Target 2 σε σύγκριση με το 2016 αποδίδεται στη ρευστοποίηση ιταλικών ομολόγων από Ιταλούς και στην επένδυσή τους σε έτερα, ξένα (μη ιταλικά) στοιχεία ενεργητικού.
Η ΕΚΤ αποδίδει την ανισορροπία συναλλαγών που καταγράφει το Target 2 μεταξύ άλλων στη στρεβλωτική επίδραση του τεράστιου προγράμματος αγοράς ομολόγων που έχει θέσει σε εφαρμογή, καθώς τα χρήματα που επενδύει η κεντρική τράπεζα της ευρωζώνης σε ομόλογα από εκδότες με έδρα στην Ε.Ε. συχνά καταλήγουν σε επιχειρήσεις με έδρα - και τραπεζικούς λογαριασμούς - στη Γερμανία.
www.bankingnews.gr
Συγκεκριμένα, το καθαρό χρέος της Ιταλίας προς το σύστημα πληρωμών Target 2 - που εκκαθαρίζει τις διασυνοριακές πληρωμές στην ευρωζώνη - ανήλθε στο επίπεδο-ρεκόρ των 386,1 δισ. ευρώ στο τέλος Φεβρουαρίου 2017, ενώ οι αντίστοιχες καθαρές απαιτήσεις της Γερμανίας ενισχύθηκαν στο ιστορικό ρεκόρ των 814,4 δισ. ευρώ.
Το τεράστιο κενό μεταξύ των δύο αριθμών αντικατοπτρίζει τις ισχυρές εξαγωγές της Γερμανίας, καθώς και την προτίμηση των αποταμιευτών της να διατηρούν τα χρήματά τους σε απλές καταθέσεις στη χώρα που θεωρείται ως η ασφαλέστερη χρηματο-οικονομικά στην ευρωζώνη.
Αυτό, είναι εντελώς αντίθετο από την Ιταλία, στην οποία ενισχύεται ο ευρωσκεπτικισμός και το τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις επιβίωσης.
Η εκκαθάριση των διασυνοριακών συναλλαγών στην ευρωζώνη μέσω του συστήματος Target 2 σε επίπεδο χώρες δεν συνεχίζεται σε επίπεδο εθνικών κεντρικών τραπεζών, γεγονός που σημαίνει πρακτικά, ότι οι οφειλές μιας χώρας στο πλαίσιο του συστήματος θα έπρεπε να εξοφληθούν - όπως και τα καθαρά πιστωτικά υπόλοιπα να αποδοθούν - σε περίπτωση διάλυσης της ευρωζώνης.
Σύμφωνα με την κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας, η μεγάλη αύξηση των οφειλών της χώρας προς το Target 2 σε σύγκριση με το 2016 αποδίδεται στη ρευστοποίηση ιταλικών ομολόγων από Ιταλούς και στην επένδυσή τους σε έτερα, ξένα (μη ιταλικά) στοιχεία ενεργητικού.
Η ΕΚΤ αποδίδει την ανισορροπία συναλλαγών που καταγράφει το Target 2 μεταξύ άλλων στη στρεβλωτική επίδραση του τεράστιου προγράμματος αγοράς ομολόγων που έχει θέσει σε εφαρμογή, καθώς τα χρήματα που επενδύει η κεντρική τράπεζα της ευρωζώνης σε ομόλογα από εκδότες με έδρα στην Ε.Ε. συχνά καταλήγουν σε επιχειρήσεις με έδρα - και τραπεζικούς λογαριασμούς - στη Γερμανία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών