Εκτός της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ η κυρίαρχη «τρόικα» νομισματικής πολιτικής από τις αρχές του 2014
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve, Fed) δεν θα χάσει μόνο τρεις κορυφαίους αξιωματούχους της τους επόμενους μήνες αλλά και τις περισσότερες από τρεις δεκαετίες εμπειρίας που αυτοί έφεραν στη χάραξη πολιτικής.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα του «CNBC», στη θέση τους θα βρεθούν κεντρικοί τραπεζίτες που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν μια πολύ διαφορετική προσέγγιση στην πολιτική, μια αλλαγή που οι αγορές ίσως δεν εκτιμήσουν.
Ο πρόεδρος της Fed Νέας Υόρκης, William Dudley, έγινε ο τελευταίος αξιωματούχος της κεντρικής τράπεζας, που δήλωσε ότι θα αποχωρήσει σύντομα, ανακοινώνοντας στις 6 Νοεμβρίου ότι θα αποχωρήσει στα μέσα του 2018.
Η ανακοίνωσή του ήρθε λίγες μέρες αφότου ο πρόεδρο των ΗΠΑ, Donald Trump, ανακοίνωσε ότι προτείνει τον Jerome Powell για τη θέση του προέδρου της Fed, μετά τη λήξη της θητείας της Janet Yellen τον Φεβρουάριο του 2018, και λιγότερο από ένα μήνα μετά την αναχώρηση του αντιπροέδρου της Fed, Stanley Fischer.
Αυτό ουσιαστικά βγάζει εκτός Fed την κυρίαρχη «τρόικα» νομισματικής πολιτικής από τις αρχές του 2014, μια ομάδα με περίπου 35 χρόνια εμπειρίας στη νομισματική πολιτική.
Οι αρχικές εκτιμήσεις αναφέρουν ότι ο Powell θα συνεχίσει σε μεγάλο βαθμό τη δουλειά της Yellen, με μια «ήπια» προσέγγιση στα επιτόκια και μια επιθυμία να μειώσει τον ισολογισμό της Fed κατά 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σταδιακά.
Ωστόσο, ο Trump εξακολουθεί να έχει πολλή δουλειά όσον αφορά τις κενές θέσεις της Fed.
Πιέσεις για τον John Taylor
Υπάρχουν τρεις κενές θέσεις που πρέπει να καλυφθούν στο επταμελές διοικητικό συμβούλιο της Fed - τέσσερις εάν η Yellen αποφασίσει να αποχωρήσει μετά την αντικατάστασή της ως προέδρου.
Ο Trump είναι αντιμέτωπος με ένα «σκληρό λόμπι» από τους Ρεπουμπλικάνους του Κογκρέσου που τον πιέζουν να διορίσει τον οικονομολόγο του Πανεπιστημίου Stanford John Taylor, σύμφωνα με τον Larry McDonald, έναν «βετεράνο» των ομολόγων στη Wall Street και ιδρυτή του ενημερωτικού δελτίου επενδυτών «The Bear Traps Report».
Ο Taylor αναμένεται να ακολουθήσει τον ομώνυμο κανόνα του (σ.σ. Taylor Rule), βάσει του οποίου το επιτόκιο αναφοράς της Fed πρέπει να καθορίζεται με βάση τα οικονομικά δεδομένα.
Πολλοί Ρεπουμπλικάνοι επικριτές της Fed τάσσονται υπέρ μιας προσέγγισης πολιτικής που βασίζεται σε κανόνες και στην περίπτωση του Taylor αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά.
Όπως δήλωσε ο McDonald, οι Ρεπουμπλικάνοι θα ήταν ευνοϊκοί απέναντι στον Taylor ή στον πρώην κυβερνήτη της Fed Kevin Warsh, ο οποίος είχε θεωρηθεί φαβορί για να αντικαταστήσει τη Yellen και αναμένεται να λάβει μια περισσότερο «επιθετική» στάση.
Σύμφωνα με τον McDonald, η αγορά θα προτιμούσε περισσότερο μια πολιτική βασισμένη σε κανόνες.
Βέβαια, σε αντίθεση με τον Taylor που θα ήταν καινούριος, ο Warsh φέρει την εμπειρία της παρουσίας στη Fed κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Ο ίδιος ο Powell διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο μόλις το 2014, αφού η Fed είχε διακόψει το μηνιαίο πρόγραμμα αγορών ομολόγων, που είχε «φουσκώσει» τον ισολογισμό της, και λίγο πριν τερματιστεί η πολιτική των μηδενικών επιτοκίων, που είχε υιοθετηθεί από τα τέλη του 2008 κατά τη διάρκεια της χειρότερης περιόδου της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Τι θέλει ο Trump
Αυτή η έλλειψη ριζωμένης οικονομικής ορθοδοξίας θα μπορούσε, ωστόσο, να είναι ένα πλεονέκτημα για τον Trump.
Οι συναντήσεις του ήταν σταθερά υπέρ επαγγελματιών σε σχέση με ακαδημαϊκούς, και μεγάλο μέρος της Wall Street αναμένει από τον αμερικανό πρόεδρο να ακολουθήσει την ίδια τακτική αναφορικά με την κεντρική τράπεζα.
«Είναι καλό να έχουμε κάποιον σαν τον Powell.
Πραγματικά κατανοεί τις αγορές», δήλωσε ο Christopher Whalen, επικεφαλής της Whalen Global Advisors.
«Δεν μπορείτε να έχετε την τυραννία των οικονομολόγων, οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα αρνητικά επιτόκια αποτελούν βιώσιμη πολιτική», πρόσθεσε.
Ο ίδιος ο Whalen εργάστηκε στη Fed για 4,5 χρόνια στα μέσα της δεκαετίας του 1980, προτού προχωρήσει στην επενδυτική τραπεζική, και δήλωσε ότι θα ζητήσει τη θέση του προέδρου της Fed της Νέας Υόρκης.
«Θα ήθελα πολύ να το κάνω, θα ήταν τιμή μου», είπε.
Ενώ ο Trump έχει την εξουσία να καλύψει τις άλλες κενές θέσεις, δεν θα καλύψει εκείνη της Fed Νέας Υόρκης.
Αυτή η διαδικασία συμβαίνει εσωτερικά και μπορεί να προέλθει από κάποιον πιο κοντά στις εσωτερικές λειτουργίες του ιδρύματος.
Μερικά από τα φαβορί είναι ο Brian Sack, ο οποίος προηγουμένως ήταν επικεφαλής του κεντρικού γραφείου συναλλαγών της τράπεζας, καθώς και ο Simon Potter, ο οποίος σήμερα κατέχει τη θέση αυτή, και ο αντικαταστάτης του Potter, Lorrie Logan, σύμφωνα με σημείωμα του Michael Gapen, επικεφαλής οικονομολόγου στην Barclays.
Σε ένα δελτίο τύπου που επιβεβαίωσε τις προθέσεις του Dudley, η Fed Νέας Υόρκης δήλωσε ότι η διαδικασία κάλυψης της θέσης πιθανόν να ξεκινήσει στα μέσα του 2018.
Τι σημαίνει μια Fed υπό τον Powell για τους επενδυτές και την οικονομία
Εν τω μεταξύ, δημοσίευμα του «Marketwarch» επισημαίνει ότι ο Powell αρέσει στη Wall Street γιατί έχει τη φήμη ότι είναι «ήπιος» ως προς τη νομισματική πολιτική.
Σύμφωνα με το «Marketwarch», υπάρχει σοβαρός λόγος γι’ αυτό.
Ο Powell δεν έχει ποτέ αντιταχθεί σε οποιαδήποτε απόφαση από τότε που έγινε κυβερνήτης, τον Μάιο του 2012.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι συμφώνησε στην αύξηση των επιτοκίων τέσσερις φορές σε πέντε χρόνια.
«Υποψιαζόμαστε ότι η Fed υπό την ηγεσία του Powell δεν θα ήταν σημαντικά διαφορετική σε σχέση με τη Fed υπό την ηγεσία της Yellen και θα αντιπροσώπευσε μια συνέχεια πολιτικής για τις αγορές», ανέφερε ο Peter Hooper, επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank.
Ο ίδιος ο Powell έχει καταστήσει σαφές ότι είναι υποστηρικτής της πορείας που έχει επιλέξει η Fed καθώς έχει αρχίσει να μειώνει το μέγεθος του ισολογισμού της.
Σε μια ομιλία τον Ιούνιο, ο Powell εκτίμησε ότι ο ισολογισμός της Fed πιθανότατα δεν θα μειωθεί κάτω από τα 2,4 τρισ. δολ. και ενδεχομένως ούτε και τα 2,9 τρισ. δολ.
Πέρα από τη νομισματική πολιτική, ο Powell παίρνει μια πολύ πιο χαλαρή στάση απέναντι στη ρύθμιση απ ό,τι, για παράδειγμα, η γερουσιαστής Elizabeth Warren.
Αυτό θα τον αφήσει λογικά σε καλή θέση για να συνεργαστεί με τον νέο αντιπρόεδρο εποπτείας, Randal Quarles, που, όπως και ο Powell, κάποτε δούλεψε στην The Carlyle Group.
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει δημοσίευμα του «CNBC», στη θέση τους θα βρεθούν κεντρικοί τραπεζίτες που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν μια πολύ διαφορετική προσέγγιση στην πολιτική, μια αλλαγή που οι αγορές ίσως δεν εκτιμήσουν.
Ο πρόεδρος της Fed Νέας Υόρκης, William Dudley, έγινε ο τελευταίος αξιωματούχος της κεντρικής τράπεζας, που δήλωσε ότι θα αποχωρήσει σύντομα, ανακοινώνοντας στις 6 Νοεμβρίου ότι θα αποχωρήσει στα μέσα του 2018.
Η ανακοίνωσή του ήρθε λίγες μέρες αφότου ο πρόεδρο των ΗΠΑ, Donald Trump, ανακοίνωσε ότι προτείνει τον Jerome Powell για τη θέση του προέδρου της Fed, μετά τη λήξη της θητείας της Janet Yellen τον Φεβρουάριο του 2018, και λιγότερο από ένα μήνα μετά την αναχώρηση του αντιπροέδρου της Fed, Stanley Fischer.
Αυτό ουσιαστικά βγάζει εκτός Fed την κυρίαρχη «τρόικα» νομισματικής πολιτικής από τις αρχές του 2014, μια ομάδα με περίπου 35 χρόνια εμπειρίας στη νομισματική πολιτική.
Οι αρχικές εκτιμήσεις αναφέρουν ότι ο Powell θα συνεχίσει σε μεγάλο βαθμό τη δουλειά της Yellen, με μια «ήπια» προσέγγιση στα επιτόκια και μια επιθυμία να μειώσει τον ισολογισμό της Fed κατά 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σταδιακά.
Ωστόσο, ο Trump εξακολουθεί να έχει πολλή δουλειά όσον αφορά τις κενές θέσεις της Fed.
Πιέσεις για τον John Taylor
Υπάρχουν τρεις κενές θέσεις που πρέπει να καλυφθούν στο επταμελές διοικητικό συμβούλιο της Fed - τέσσερις εάν η Yellen αποφασίσει να αποχωρήσει μετά την αντικατάστασή της ως προέδρου.
Ο Trump είναι αντιμέτωπος με ένα «σκληρό λόμπι» από τους Ρεπουμπλικάνους του Κογκρέσου που τον πιέζουν να διορίσει τον οικονομολόγο του Πανεπιστημίου Stanford John Taylor, σύμφωνα με τον Larry McDonald, έναν «βετεράνο» των ομολόγων στη Wall Street και ιδρυτή του ενημερωτικού δελτίου επενδυτών «The Bear Traps Report».
Ο Taylor αναμένεται να ακολουθήσει τον ομώνυμο κανόνα του (σ.σ. Taylor Rule), βάσει του οποίου το επιτόκιο αναφοράς της Fed πρέπει να καθορίζεται με βάση τα οικονομικά δεδομένα.
Πολλοί Ρεπουμπλικάνοι επικριτές της Fed τάσσονται υπέρ μιας προσέγγισης πολιτικής που βασίζεται σε κανόνες και στην περίπτωση του Taylor αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικά υψηλότερα ποσοστά.
Όπως δήλωσε ο McDonald, οι Ρεπουμπλικάνοι θα ήταν ευνοϊκοί απέναντι στον Taylor ή στον πρώην κυβερνήτη της Fed Kevin Warsh, ο οποίος είχε θεωρηθεί φαβορί για να αντικαταστήσει τη Yellen και αναμένεται να λάβει μια περισσότερο «επιθετική» στάση.
Σύμφωνα με τον McDonald, η αγορά θα προτιμούσε περισσότερο μια πολιτική βασισμένη σε κανόνες.
Βέβαια, σε αντίθεση με τον Taylor που θα ήταν καινούριος, ο Warsh φέρει την εμπειρία της παρουσίας στη Fed κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Ο ίδιος ο Powell διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο μόλις το 2014, αφού η Fed είχε διακόψει το μηνιαίο πρόγραμμα αγορών ομολόγων, που είχε «φουσκώσει» τον ισολογισμό της, και λίγο πριν τερματιστεί η πολιτική των μηδενικών επιτοκίων, που είχε υιοθετηθεί από τα τέλη του 2008 κατά τη διάρκεια της χειρότερης περιόδου της χρηματοοικονομικής κρίσης.
Τι θέλει ο Trump
Αυτή η έλλειψη ριζωμένης οικονομικής ορθοδοξίας θα μπορούσε, ωστόσο, να είναι ένα πλεονέκτημα για τον Trump.
Οι συναντήσεις του ήταν σταθερά υπέρ επαγγελματιών σε σχέση με ακαδημαϊκούς, και μεγάλο μέρος της Wall Street αναμένει από τον αμερικανό πρόεδρο να ακολουθήσει την ίδια τακτική αναφορικά με την κεντρική τράπεζα.
«Είναι καλό να έχουμε κάποιον σαν τον Powell.
Πραγματικά κατανοεί τις αγορές», δήλωσε ο Christopher Whalen, επικεφαλής της Whalen Global Advisors.
«Δεν μπορείτε να έχετε την τυραννία των οικονομολόγων, οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα αρνητικά επιτόκια αποτελούν βιώσιμη πολιτική», πρόσθεσε.
Ο ίδιος ο Whalen εργάστηκε στη Fed για 4,5 χρόνια στα μέσα της δεκαετίας του 1980, προτού προχωρήσει στην επενδυτική τραπεζική, και δήλωσε ότι θα ζητήσει τη θέση του προέδρου της Fed της Νέας Υόρκης.
«Θα ήθελα πολύ να το κάνω, θα ήταν τιμή μου», είπε.
Ενώ ο Trump έχει την εξουσία να καλύψει τις άλλες κενές θέσεις, δεν θα καλύψει εκείνη της Fed Νέας Υόρκης.
Αυτή η διαδικασία συμβαίνει εσωτερικά και μπορεί να προέλθει από κάποιον πιο κοντά στις εσωτερικές λειτουργίες του ιδρύματος.
Μερικά από τα φαβορί είναι ο Brian Sack, ο οποίος προηγουμένως ήταν επικεφαλής του κεντρικού γραφείου συναλλαγών της τράπεζας, καθώς και ο Simon Potter, ο οποίος σήμερα κατέχει τη θέση αυτή, και ο αντικαταστάτης του Potter, Lorrie Logan, σύμφωνα με σημείωμα του Michael Gapen, επικεφαλής οικονομολόγου στην Barclays.
Σε ένα δελτίο τύπου που επιβεβαίωσε τις προθέσεις του Dudley, η Fed Νέας Υόρκης δήλωσε ότι η διαδικασία κάλυψης της θέσης πιθανόν να ξεκινήσει στα μέσα του 2018.
Τι σημαίνει μια Fed υπό τον Powell για τους επενδυτές και την οικονομία
Εν τω μεταξύ, δημοσίευμα του «Marketwarch» επισημαίνει ότι ο Powell αρέσει στη Wall Street γιατί έχει τη φήμη ότι είναι «ήπιος» ως προς τη νομισματική πολιτική.
Σύμφωνα με το «Marketwarch», υπάρχει σοβαρός λόγος γι’ αυτό.
Ο Powell δεν έχει ποτέ αντιταχθεί σε οποιαδήποτε απόφαση από τότε που έγινε κυβερνήτης, τον Μάιο του 2012.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι συμφώνησε στην αύξηση των επιτοκίων τέσσερις φορές σε πέντε χρόνια.
«Υποψιαζόμαστε ότι η Fed υπό την ηγεσία του Powell δεν θα ήταν σημαντικά διαφορετική σε σχέση με τη Fed υπό την ηγεσία της Yellen και θα αντιπροσώπευσε μια συνέχεια πολιτικής για τις αγορές», ανέφερε ο Peter Hooper, επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank.
Ο ίδιος ο Powell έχει καταστήσει σαφές ότι είναι υποστηρικτής της πορείας που έχει επιλέξει η Fed καθώς έχει αρχίσει να μειώνει το μέγεθος του ισολογισμού της.
Σε μια ομιλία τον Ιούνιο, ο Powell εκτίμησε ότι ο ισολογισμός της Fed πιθανότατα δεν θα μειωθεί κάτω από τα 2,4 τρισ. δολ. και ενδεχομένως ούτε και τα 2,9 τρισ. δολ.
Πέρα από τη νομισματική πολιτική, ο Powell παίρνει μια πολύ πιο χαλαρή στάση απέναντι στη ρύθμιση απ ό,τι, για παράδειγμα, η γερουσιαστής Elizabeth Warren.
Αυτό θα τον αφήσει λογικά σε καλή θέση για να συνεργαστεί με τον νέο αντιπρόεδρο εποπτείας, Randal Quarles, που, όπως και ο Powell, κάποτε δούλεψε στην The Carlyle Group.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών