Ο οίκος αναμένει η επόμενη κυβέρνηση να εισάγει κάποιο βαθμό δημοσιονομικής τόνωσης, ωστόσο οι πολιτικές θα είναι πιο ρεαλιστικές από αυτές που αναφέρθηκαν κατά τις προεκλογικές εκστρατείες
Την εκτίμηση ότι το οικονομικό πρόγραμμα της Λέγκας του Βορράς και του Κινήματος Πέντε Αστέρων, το οποίο περιέχει σημαντικές φορολογικές περικοπές και ααυξήσεις κρατικών δαπανών, είναι πολύ πιθανό να θέσει υπό απειλή την αξιολόγηση «ΒΒΒ» της Ιταλίας αναφέρει αξιωματούχος του καναδέζικού οίκου αξιολόγησης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, στις 7 Μαρτίου 2018, στον απόηχο των εκλογών της 4ης Μαρτίου, η DBRS ανέφερε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αναμένεται να προκαλέσει μεταβολή στις αξιολογήσεις της Ιταλίας (BBB high, σταθερό trend), μία εκτίμηση που ευθυγραμμίζεται πλήρως με την αντίστοιχη των Standard & Poor’s, Moody’s και Fitch.
Όπως αναμενόταν, οι εκλογές δεν εμφάνισαν σαφή νικητή.
Εντούτοις, οι ασταθείς κυβερνήσεις αποτελούν ένα συχνό φαινόμενο στην Ιταλία, επισημαίνει ο καναδικός οίκος, εκτιμώντας πως, βραχυπρόθεσμα, δεν αναμένεται να υπάρξει αρνητική επίδραση στο ΑΕΠ.
Ο οίκος αναμένει η επόμενη κυβέρνηση να εισάγει κάποιο βαθμό δημοσιονομικής τόνωσης, ωστόσο οι πολιτικές θα είναι πιο ρεαλιστικές από αυτές που αναφέρθηκαν κατά τις προεκλογικές εκστρατείες.
Η DBRS έκανε τότε λόγο για τρία σενάρια:
1. Μια μειοψηφούσα κεντροδεξιά κυβέρνηση, δηλαδή του συνασπισμού μεταξύ «Forza Italia» και «Λέγκας του Βορρά».
Σε αυτήν την περίπτωση, οι χρηματοπιστωτικές ενδέχεται να αναταραχθούν σε κάποιο βαθμό.
Επίσης, δεν είναι ακόμη σαφές εάν μία τέτοια κυβέρνηση θα μπορούσε να εφαρμόσει, όπως υποσχέθηκε, μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, συμπεριλαμβανομένου του ενιαίου φόρου και της αύξησης των ελάχιστων συντάξεων.
Οι πολιτικές αυτές φαίνονται ασυμβίβαστες με το υψηλό δημόσιο χρέος της Ιταλίας, ιδίως επειδή δεν μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη διαρθρωτική ανάπτυξη χωρίς να διευρυνθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα.
2. Κίνημα Πέντε Αστέρων + Δημοκρατικό Κόμμα + λοιπά μικρότερα κόμματα.
Η DBRS δεν αποκλείει ότι το παραπάνω γεγονός, υπογραμμίζοντας, όμως, ότι ένας τέτοιος συνασπισμός θα μπορούσε να προκύψει από δύσκολες και χρονοβόρες διαπραγματεύσεις.
Βέβαια, ένας τέτοιος συνασπισμός θα προσέφερε μεγαλύτερη σταθερότητα μακροπρόθεσμα, επισημαίνεται.
Επίσης, η παρουσία των κεντρώων σε αυτόν το συνασπισμό, θα μπορούσε να καθησυχάσει τις ανησυχίες των αγορών για πιθανή σύγκρουση της Ρώμης με την Ε.Ε..
3. Κίνημα Πέντε Αστέρων + Λέγκα του Βορρά.
Μια κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ του M5S και της Lega, με στόχο την πλήρη ανατροπή της μεταρρύθμισης των συντάξεων και της αγοράς εργασίας, αλλά και την επιδίωξη μιας αντιφατικής στάσης με την Ε.Ε., θα αποτελούσε το χειρότερο σενάριο.
Ωστόσο, αυτό φαίνεται, προς το παρόν, απίθανο, ανέφερε ο οίκος, χωρίς να «πέφτει μέσα» εν τέλει.
Στις 12 Ιανουαρίου 2018, η DBRS επιβεβαίωσε σε «BBB (high)» και «R-1 (low)» τη μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη -αντίστοιχα- πιστοληπτική ικανότητα της Ιταλίας, διατηρώντας σε σταθερές τις προοπτικές (trend).
Το σταθερό trend αντικατοπτρίζει την άποψη του DBRS ότι ο συνδυασμός της συνεχιζόμενης προόδου στη δημοσιονομική εξυγίανση και την οικονομική ανάκαμψη, αντισταθμίζει τις προκλήσεις που απορρέουν από το υψηλό δημόσιο χρέος, το υψηλό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων και την πολιτική αβεβαιότητα.
Η ιταλική οικονομία εκτιμάται θα αναπτυχθεί κατά 1,5% το 2017, ο υψηλότερος ρυθμός από το 2010, με την επίδοση να διατηρείται το 2018.
Οι αξιολογήσεις βασίζονται στη μεγάλη και διαφοροποιημένη οικονομία, έναν ισχυρό ιδιωτικό τομέα, μία βελτιωμένη εξωτερική θέση και ένα καλά χρηματοδοτούμενο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Ωστόσο, ο υψηλός δείκτης δημόσιου χρέους και η χαμηλή διαρθρωτική οικονομική ανάπτυξη καθιστούν τη χώρα ευάλωτη σε κρίσεις.
Το επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, παρά τη σημαντική πτώση τους τελευταίους μήνες, παραμένει πολύ υψηλό, επηρεάζοντας την ικανότητα του τραπεζικού τομέα να ενεργεί ως ενδιάμεσος χρηματοπιστωτικός φορέας για την υποστήριξη της οικονομίας.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού διατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια σε πτωτική τάση και υπολογίζεται σε 2,1% του ΑΕΠ το 2017, από 0,9% του ΑΕΠ από το 2014.
Αναφορικά με το 2018, αν και η κυβέρνηση αναμένει περαιτέρω μείωση του ελλείμματος στο 1,6% του ΑΕΠ, η DBRS αναμένει μικρότερη μείωση, στο 1,8%.
Παρά το συνετό δημοσιονομικό προσανατολισμό της Ιταλίας τα τελευταία χρόνια, το δημόσιο χρέος (132% του ΑΕΠ το 2016) παραμένει πολύ υψηλό και μειώνει τον δημοσιονομικό χώρο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ αυξήθηκε αμελητέα στο 132,1% του ΑΕΠ το 2017.
Μεσοπρόθεσμα, ο οίκος αναμένει ο δείκτης να μειωθεί στο 128,8% το 2019.
Η κατάσταση στον τραπεζικό κλάδο βελτιώθηκε το 2017, χάρη στη βελτίωση του κεφαλαίου, τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των πράξεων αναδιάρθρωσης.
Επιπλέον, ο συστημικός κίνδυνος υποχώρησε μετά την επιτυχή αύξηση κεφαλαίου της UniCredit, την κυβερνητική στήριξη στην προληπτική ανακεφαλαιοποίηση της Banca Monte dei Paschi di Siena και την τακτική εκκαθάριση των Banca Popolare di Vicenza και Veneto Banca.
Παρόλα αυτά, οι ιταλικές τράπεζες ταλανίζονται από το υψηλό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων (περίπου 14% στα τέλη Σεπτεμβρίου 2017), τη χαμηλή κερδοφορία στο πλαίσιο των χαμηλών επιτοκίων, καθώς και τη συρρίκνωση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος.
Αυτές οι προκλήσεις περιορίζουν την ικανότητα των τραπεζών να παρέχουν πίστωση, περιορίζοντας την ανοδική πορεία των οικονομικών προοπτικών.
Αντίθετα, ο ισολογισμός του ιδιωτικού τομέα είναι υγιής, με το συνολικό χρέος στο 113,6% του ΑΕΠ το 2016, ένα από τα χαμηλότερα μεταξύ των προηγμένων χωρών, γεγονός που μετριάζει τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικής αστάθειας, ανέφερε ο οίκος.
Διαβάστε: DBRS: Περαιτέρω μείωση στα NPLs των ιταλικών τραπεζών, το 2017 - Αναγκαία και νέα μέτρα
www.bankingnews.gr
Αξίζει να σημειωθεί ότι, στις 7 Μαρτίου 2018, στον απόηχο των εκλογών της 4ης Μαρτίου, η DBRS ανέφερε ότι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αναμένεται να προκαλέσει μεταβολή στις αξιολογήσεις της Ιταλίας (BBB high, σταθερό trend), μία εκτίμηση που ευθυγραμμίζεται πλήρως με την αντίστοιχη των Standard & Poor’s, Moody’s και Fitch.
Όπως αναμενόταν, οι εκλογές δεν εμφάνισαν σαφή νικητή.
Εντούτοις, οι ασταθείς κυβερνήσεις αποτελούν ένα συχνό φαινόμενο στην Ιταλία, επισημαίνει ο καναδικός οίκος, εκτιμώντας πως, βραχυπρόθεσμα, δεν αναμένεται να υπάρξει αρνητική επίδραση στο ΑΕΠ.
Ο οίκος αναμένει η επόμενη κυβέρνηση να εισάγει κάποιο βαθμό δημοσιονομικής τόνωσης, ωστόσο οι πολιτικές θα είναι πιο ρεαλιστικές από αυτές που αναφέρθηκαν κατά τις προεκλογικές εκστρατείες.
Η DBRS έκανε τότε λόγο για τρία σενάρια:
1. Μια μειοψηφούσα κεντροδεξιά κυβέρνηση, δηλαδή του συνασπισμού μεταξύ «Forza Italia» και «Λέγκας του Βορρά».
Σε αυτήν την περίπτωση, οι χρηματοπιστωτικές ενδέχεται να αναταραχθούν σε κάποιο βαθμό.
Επίσης, δεν είναι ακόμη σαφές εάν μία τέτοια κυβέρνηση θα μπορούσε να εφαρμόσει, όπως υποσχέθηκε, μια επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, συμπεριλαμβανομένου του ενιαίου φόρου και της αύξησης των ελάχιστων συντάξεων.
Οι πολιτικές αυτές φαίνονται ασυμβίβαστες με το υψηλό δημόσιο χρέος της Ιταλίας, ιδίως επειδή δεν μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη διαρθρωτική ανάπτυξη χωρίς να διευρυνθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα.
2. Κίνημα Πέντε Αστέρων + Δημοκρατικό Κόμμα + λοιπά μικρότερα κόμματα.
Η DBRS δεν αποκλείει ότι το παραπάνω γεγονός, υπογραμμίζοντας, όμως, ότι ένας τέτοιος συνασπισμός θα μπορούσε να προκύψει από δύσκολες και χρονοβόρες διαπραγματεύσεις.
Βέβαια, ένας τέτοιος συνασπισμός θα προσέφερε μεγαλύτερη σταθερότητα μακροπρόθεσμα, επισημαίνεται.
Επίσης, η παρουσία των κεντρώων σε αυτόν το συνασπισμό, θα μπορούσε να καθησυχάσει τις ανησυχίες των αγορών για πιθανή σύγκρουση της Ρώμης με την Ε.Ε..
3. Κίνημα Πέντε Αστέρων + Λέγκα του Βορρά.
Μια κυβέρνηση συνασπισμού μεταξύ του M5S και της Lega, με στόχο την πλήρη ανατροπή της μεταρρύθμισης των συντάξεων και της αγοράς εργασίας, αλλά και την επιδίωξη μιας αντιφατικής στάσης με την Ε.Ε., θα αποτελούσε το χειρότερο σενάριο.
Ωστόσο, αυτό φαίνεται, προς το παρόν, απίθανο, ανέφερε ο οίκος, χωρίς να «πέφτει μέσα» εν τέλει.
Στις 12 Ιανουαρίου 2018, η DBRS επιβεβαίωσε σε «BBB (high)» και «R-1 (low)» τη μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη -αντίστοιχα- πιστοληπτική ικανότητα της Ιταλίας, διατηρώντας σε σταθερές τις προοπτικές (trend).
Το σταθερό trend αντικατοπτρίζει την άποψη του DBRS ότι ο συνδυασμός της συνεχιζόμενης προόδου στη δημοσιονομική εξυγίανση και την οικονομική ανάκαμψη, αντισταθμίζει τις προκλήσεις που απορρέουν από το υψηλό δημόσιο χρέος, το υψηλό επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων και την πολιτική αβεβαιότητα.
Η ιταλική οικονομία εκτιμάται θα αναπτυχθεί κατά 1,5% το 2017, ο υψηλότερος ρυθμός από το 2010, με την επίδοση να διατηρείται το 2018.
Οι αξιολογήσεις βασίζονται στη μεγάλη και διαφοροποιημένη οικονομία, έναν ισχυρό ιδιωτικό τομέα, μία βελτιωμένη εξωτερική θέση και ένα καλά χρηματοδοτούμενο συνταξιοδοτικό σύστημα.
Ωστόσο, ο υψηλός δείκτης δημόσιου χρέους και η χαμηλή διαρθρωτική οικονομική ανάπτυξη καθιστούν τη χώρα ευάλωτη σε κρίσεις.
Το επίπεδο των μη εξυπηρετούμενων δανείων, παρά τη σημαντική πτώση τους τελευταίους μήνες, παραμένει πολύ υψηλό, επηρεάζοντας την ικανότητα του τραπεζικού τομέα να ενεργεί ως ενδιάμεσος χρηματοπιστωτικός φορέας για την υποστήριξη της οικονομίας.
Το έλλειμμα του προϋπολογισμού διατηρήθηκε τα τελευταία χρόνια σε πτωτική τάση και υπολογίζεται σε 2,1% του ΑΕΠ το 2017, από 0,9% του ΑΕΠ από το 2014.
Αναφορικά με το 2018, αν και η κυβέρνηση αναμένει περαιτέρω μείωση του ελλείμματος στο 1,6% του ΑΕΠ, η DBRS αναμένει μικρότερη μείωση, στο 1,8%.
Παρά το συνετό δημοσιονομικό προσανατολισμό της Ιταλίας τα τελευταία χρόνια, το δημόσιο χρέος (132% του ΑΕΠ το 2016) παραμένει πολύ υψηλό και μειώνει τον δημοσιονομικό χώρο.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ αυξήθηκε αμελητέα στο 132,1% του ΑΕΠ το 2017.
Μεσοπρόθεσμα, ο οίκος αναμένει ο δείκτης να μειωθεί στο 128,8% το 2019.
Η κατάσταση στον τραπεζικό κλάδο βελτιώθηκε το 2017, χάρη στη βελτίωση του κεφαλαίου, τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των πράξεων αναδιάρθρωσης.
Επιπλέον, ο συστημικός κίνδυνος υποχώρησε μετά την επιτυχή αύξηση κεφαλαίου της UniCredit, την κυβερνητική στήριξη στην προληπτική ανακεφαλαιοποίηση της Banca Monte dei Paschi di Siena και την τακτική εκκαθάριση των Banca Popolare di Vicenza και Veneto Banca.
Παρόλα αυτά, οι ιταλικές τράπεζες ταλανίζονται από το υψηλό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων (περίπου 14% στα τέλη Σεπτεμβρίου 2017), τη χαμηλή κερδοφορία στο πλαίσιο των χαμηλών επιτοκίων, καθώς και τη συρρίκνωση του ρυθμιστικού περιβάλλοντος.
Αυτές οι προκλήσεις περιορίζουν την ικανότητα των τραπεζών να παρέχουν πίστωση, περιορίζοντας την ανοδική πορεία των οικονομικών προοπτικών.
Αντίθετα, ο ισολογισμός του ιδιωτικού τομέα είναι υγιής, με το συνολικό χρέος στο 113,6% του ΑΕΠ το 2016, ένα από τα χαμηλότερα μεταξύ των προηγμένων χωρών, γεγονός που μετριάζει τον κίνδυνο χρηματοπιστωτικής αστάθειας, ανέφερε ο οίκος.
Διαβάστε: DBRS: Περαιτέρω μείωση στα NPLs των ιταλικών τραπεζών, το 2017 - Αναγκαία και νέα μέτρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών