Παρόλο που η κυβέρνηση του Καζακστάν έκλεισε το Internet της χώρας, οι συνταρακτικές πληροφορίες για την αιματοχυσία και το χάος δεν έχουν σταματήσει.
Οι νεκροί είναι δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, κυβερνητικά κτίρια φλέγονται, το καθεστώς προσπαθεί να επιβιώσει και ο Ρώσος Πρόεδρος V. Putin έρχεται αντιμέτωπος με άλλη μια κρίση.
Όπως αναφέρει η Washington Post η Δύση πρέπει τώρα να χρησιμοποιήσει το νέο πρόβλημα του Putin για να τον εμποδίσει να προκαλέσει άλλη μια κρίση στην Ουκρανία.
Ο Ρώσος Πρόεδρος έχει βέβαια διακηρύξει ότι θα επιβάλει τον ρωσικό έλεγχο σε όλα τα πρώην σοβιετικά εδάφη, περιλαμβανομένου του Καζακστάν.
Ο Putin έχει δηλώσει ότι η χώρα είναι ένα τεχνητό δημιούργημα του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου Nursultan Nazarbayev, ο οποίος την κυβέρνησε για τρεις δεκαετίες με δικτατορικό τρόπο, μιμούμενος το μοντέλο του Putin.
Ο ηλικίας 81 ετών Nursultan Nazarbayev έχει χάσει πλέον τον έλεγχο της κατάστασης, γεγονός που προκάλεσε την ευθεία παρέμβαση του Putin.
«Πρόκειται για ένα πρωτοφανές σενάριο, όπου μια κυβέρνηση που εμφανίζεται ως ισχυρή και σταθερή καλεί την υπό ρωσική ηγεσία Οργάνωση Συλλογικής Ασφαλείας να παρέμβει», λέει η E. Marat, καθηγήτρια στο National Defense University.
«Το Καζακστάν παραδίδει την εθνική του κυριαρχία σε μια στρατιωτική δύναμη υπό την ηγεσία της Ρωσίας, είναι αδιανόητο».
Η Marat επισημαίνει ότι τα αίτια της κρίσης στο Καζακστάν είναι εσωτερικά και έχουν τις ρίζες τους σε δεκαετίες κοινωνικής ανισότητας, διαφθοράς, φτώχειας και κυβερνητικής ανικανότητας.
Το θέμα δεν είναι ο Putin, αλλά η ρήξη του κοινωνικού συμβολαίου ανάμεσα στον λαό και το καθεστώς.
Τώρα, όμως, που ο Putin και ο Nursultan Nazarbayev μετέτρεψαν την εγχώρια κρίση του Καζακστάν σε γεωπολιτικό γεγονός, είναι αδύνατο να αγνοηθούν οι επιπτώσεις για τις αμερικανορωσικές σχέσεις, οι οποίες γνωρίζουν κρίση λόγω των γεγονότων στην Ουκρανία.
Η συγκέντρωση 100.000 Ρώσων στρατιωτών στα σύνορα με την Ουκρανία είχε στόχο να σύρει τη Δύση σε διαπραγματεύσεις για παράλογες ρωσικές απαιτήσεις όπως η απόσυρση του ΝΑΤΟ στα σύνορα του 1997.
Μέχρι στιγμής αυτό έφερε αποτελέσματα: την ερχόμενη εβδομάδα θα διεξαχθούν διαπραγματεύσεις στη Γενεύη.
Ο Putin δεν μπορούσε να ξέρει όμως ότι το Αλμάτι θα έπαιρνε φωτιά ακριβώς την ώρα που Αμερικανοί και Ρώσοι αξιωματούχοι ξεκινούν συνομιλίες για την Ουκρανία.
Ο Ρώσος Πρόεδρος ίσως αναγκαστεί να στείλει στο Καζακστάν στρατιώτες που σταθμεύουν σήμερα στα σύνορα με την Ουκρανία.
Οι υπολογισμοί του αλλάζουν, ο κίνδυνος εισβολής στην Ουκρανία απομακρύνεται.
«Η αναταραχή στο Καζακστάν θέτει ένα ζήτημα για τον Putin: πρέπει να συνεχίσει την εκστρατεία εκφοβισμού προς δυσμάς ή να αντιμετωπίσει τους κινδύνους προς νότο;
H μπορεί να κάνει και τα δύο;» διερωτάται ο πρώην πρεσβευτής στην Ουκρανία και το Ουζμπεκιστάν J. Herbst.
«Προς το παρόν, ο Putin προσπαθεί να έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».
Η Δύση πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό το πρόβλημα για να εξασφαλίσει ότι ο Putin δεν θα κρατά την Ουκρανία σε ομηρία ελέγχοντας ταυτόχρονα στρατιωτικά το Καζακστάν.
Κανείς δεν προτείνει βέβαια να εισβάλουν οι ΗΠΑ στο Καζακστάν, κάτι που θα επιβεβαίωνε τον παράλογο ισχυρισμό του Προέδρου Tokayev οι διαδηλωτές υποκινούνται από τη Δύση.
Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να υποστηριχθεί στρατιωτικά και διπλωματικά η Ουκρανία, ώστε να πειστεί ο Putin ότι τυχόν εισβολή στη χώρα θα απέβαινε καταστροφική γι'αυτόν.
Ο Putin είναι οπορτουνιστής, αλλά και ρεαλιστής.
Αν ένας γηραιός δικτάτορας δεν μπορεί να κρατηθεί στην εξουσία, αυτό είναι ένα κακό προηγούμενο και για τον ίδιο.
Μπορεί να μην έχει επιλογή αν πρόκειται το Καζακστάν να πέσει στα χέρια της αντιπολίτευσης, του λαού ή της Κίνας.
Μπορεί όμως θαυμάσια να μην ξεκινήσει έναν νέο πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτό πρέπει να το θυμάται η Δύση.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών