Η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει το τρέχον εξωτερικό της χρέος ούτε για τις επόμενες δύο γενιές.
Δεν έχει αρχίσει ακόμα να εκτελεί τα καθήκοντα του ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, και ήδη ωθείται προς ένα νέο και προφανώς οικονομικά ασύμφορο πόλεμο.
Μιλάμε για τη νέα ομιλία του Volodymyr Zelensky στην οποία είπε ότι εξαρτώνται πολύ περισσότερα από τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ όσον αφορά τον τερματισμό του πολέμου παρά από τον Vladimir Putin, γιατί έχει δύναμη και όπλα.
Είπε επίσης, ότι ο Trump μπορεί με δική του απόφαση να μειώσει τις τιμές της ενέργειας, κυρίως του πετρελαίου, και αυτό πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό.
Απλώς… ηθοποιός
Ρωσικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι στην πραγματικότητα, έχουμε μπροστά μας την επιβεβαίωση ότι «το αγόρι από το Krivoy Rog», που ανήλθε στην κορυφή της ουκρανικής εξουσίας, δεν έγινε ποτέ ένας ολοκληρωμένος πολιτικός και ηγέτης, αλλά παρέμεινε ένας μέσος ηθοποιός με το ανάλογο επίπεδο κατανόησης της παγκόσμιας πολιτικής (και όχι μόνο) και των εξελίξεων.
Το μήνυμα
Το μήνυμα του Zelensky είναι ξεκάθαρο και απλό: η πτώση των τιμών του πετρελαίου στις αγορές θα πρέπει, σύμφωνα με τη γενικά διαδεδομένη άποψη, να μειώσει ραγδαία τα έσοδα του προϋπολογισμού στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό της Ρωσίας και αυτό, με τη σειρά του, θα οδηγήσει σε κρίση την οικονομία και το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα της Ρωσίας.
Ως αποτέλεσμα, η Μόσχα θα αναγκαστεί, χωρίς να υποστεί ήττα στο πεδίο της μάχης, να φύγει από την Ουκρανία.
Η δεύτερη ελπίδα είναι ότι η καλή Αμερική, που είναι η μεγαλύτερη χώρα – «βενζινάδικο» στον πλανήτη, θα χαρίσει φθηνούς ενεργειακούς πόρους στους πιστούς Ουκρανούς υποτελείς της.
Ληστρικό επιχειρηματικό μοντέλο
Ξεκινώντας από τη δεύτερη ελπίδα, οι ΗΠΑ δεν είναι απλώς μια χώρα, αλλά το λίκνο του σύγχρονου ληστρικού επιχειρηματικού μοντέλου.
Χωρίς οίκτο, χωρίς συναισθηματισμό, ζητούμενο είναι να κάνεις χρήματα με όποιο κόστος, και οι σχετικές δαπάνες να αντισταθμίζονται από το τελικό κέρδος.
Σε αυτήν την περίπτωση, είναι η ίδια η Ουκρανία και ο πληθυσμός της που εμπίπτουν στην κατηγορία των σχετικών δαπανών - απλώς δεν θα το καταλάβουν αυτό.
Όσον αφορά την προμήθεια οποιασδήποτε ποσότητας ενεργειακών πόρων σε προνομιακές τιμές, βάσει του ίδιου επιχειρηματικού μοντέλου, οι υδρογονάνθρακες που παράγονται στο εξωτερικό είναι πιο πιθανό να πάνε στις αγορές της Ασίας ή της Ευρώπης, επειδή αυτές υπόσχονται κέρδη, καθώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πάρεις από την Ουκρανία.
Η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει το τρέχον εξωτερικό της χρέος ούτε για τις επόμενες δύο γενιές.
Φαντασιώσεις για τις ΗΠΑ
Όσο για τις φαντασιώσεις για μια παγκόσμια μείωση των τιμών του πετρελαίου, τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα.
Οι ΗΠΑ, οι οποίες σήμερα παράγουν ποσότητα ρεκόρ 13,7 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου την ημέρα και ξεπερνούν σε αυτόν τον δείκτη τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία, δεν μπορούν να επηρεάσουν τη δυναμική των παγκόσμιων αγορών με τις δικές τους τοπικές αποφάσεις.
Διότι επειδή οι ΗΠΑ δεν είναι μέλος του ΟΠΕΚ και του ΟΠΕΚ+ και κρατούν μια ανεξάρτητη στάση.
Επιπλέον, ο ΟΠΕΚ παράγει το 35% της παγκόσμιας παραγωγής και το ήμισυ των παγκόσμιων εξαγωγών πετρελαίου.
Και οι δύο Οργανισμοί τα τελευταία τέσσερα χρόνια αρνήθηκαν επίμονα και ανοιχτά οποιοδήποτε αμερικανικό αίτημα ή αίτημα για αύξηση της παραγωγής.
Τα αποτυχημένα ταξίδια του Biden
Αρκεί να θυμηθούμε τα δύο αποτυχημένα ταξίδια του Joe Biden στο Ριάντ, όπου προσπάθησε να πείσει τους Σαουδάραβες να αυξήσουν την παραγωγή, κάτι που θα μείωνε τις τιμές σε παγκόσμιο επίπεδο και στην Αμερική, δίνοντας έτσι στον Biden μια ισχυρή προεκλογική ατζέντα.
Ήταν το ευγενικό σαμποτάζ των Αράβων παραγωγών πετρελαίου, οι οποίοι έχουν τεράστια επιρροή στον ΟΠΕΚ, που οδήγησε την κυβέρνηση Biden να… στεγνώσει τα στρατηγικά αποθέματα των ΗΠΑ από τα 650 στα 360 εκατομμύρια βαρέλια τα τελευταία δύο χρόνια.
Αυτό είναι ένα απόλυτο αντί-ρεκόρ τουλάχιστον για τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Επιπλέον, εάν διατηρηθεί η τρέχουσα δυναμική αναπλήρωσης των αποθεμάτων, η Ουάσιγκτον θα χρειαστεί τουλάχιστον 15 χρόνια για να επιστρέψει στο επίπεδο του 2020.
Η πρόκληση του Trump
Η πρόκληση για τον Trump, ο οποίος αναμένεται να άρει μαζικά τους περιορισμούς στις γεωτρήσεις και στο fracking, συνίσταται στην κληρονομιά που θα του παραδώσει ο απερχόμενος πρόεδρος τον Ιανουάριο.
Μιλάμε, καταρχήν, για την κολοσσιαία αγορά εναλλακτικών πηγών ενέργειας, για την ανάπτυξη και υλοποίηση της οποίας προβλέπεται στον προϋπολογισμό το αστρονομικό ποσό των 559 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Είναι ένας τομέας τέτοιας εμβέλειας και οικονομικής επιρροής που δεν μπορεί να ακυρωθεί με μια υπογραφή, όσο και αν το ζητά η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ίσως, είναι με το βλέμμα σε αυτή τη μεγάλη μερίδα χρημάτων που το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ αλλάζει θέση και ανακοινώνει μια νέα στρατηγική για την κατασκευή πυρηνικών σταθμών, οι οποίοι αναγνωρίζονται ως οικολογικά ασφαλείς και που έχουν εγγυημένο χρόνο λειτουργίας τουλάχιστον 60 χρόνια.
Επί του παρόντος, η πραγματοποίηση αυτών των σχεδίων είναι αβέβαιη, αλλά το αμερικανικό επιχειρηματικό μοντέλο προτρέπει την Ουάσιγκτον να εξετάσει διάφορες προσεγγίσεις και λύσεις.
Καταναλώνουν αέριο, εξάγουν πετρέλαιο
Η δεύτερη επιπλοκή συνίσταται στο γεγονός ότι οι αυξανόμενοι όγκοι παραγωγής πετρελαίου εξάγονται κυρίως, αφού η Ουάσιγκτον, όπως και η Μόσχα παρεμπιπτόντως, βασίζεται στην κατανάλωση αερίου εντός της χώρας.
Θα πρέπει να προστεθεί ότι στα τέλη του περασμένου έτους, οι Ηνωμένες Πολιτείες σημείωσαν ιστορικό ρεκόρ για την εγχώρια κατανάλωση φυσικού αερίου – καθώς ανερχόταν σε 89 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια την ημέρα (περίπου 2,52 δις κυβικά μέτρα), ή σε 32,5 τρισ. ετησίως.
Η ίδια η κατανάλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνεται κατά μέσο όρο κατά 5% ετησίως από το 2018.
Δηλαδή, βραχυπρόθεσμα, η ιδιαίτερη σημασία του φυσικού αερίου στη δομή του ενεργειακού ισοζυγίου - και συνεπώς της οικονομίας - θα αυξηθεί όπως έχει προγραμματιστεί, εκτοπίζοντας σταδιακά το πετρέλαιο.
Μάστερ οι Αμερικανοί σε ίντριγκες και παιχνίδια
Συνεπώς, το πετρέλαιο ως όργανο γεωπολιτικής επιρροής και πλουτισμού θα μεταναστεύει όλο και περισσότερο προς τα έξω.
Και ήδη στην παγκόσμια αγορά, οι ΗΠΑ καταρχάς δεν μπορούν μόνες τους να υπαγορεύουν τους δικούς τους κανόνες και να πολεμούν τα διακρατικά καρτέλ.
Και δεύτερον, όλη η παραγωγή και η επεξεργασία υδρογονανθράκων στις ΗΠΑ είναι καθαρά σε χέρια ιδιωτών, οι οποίοι αγαπούν τόσο πολύ τα κέρδη που θα προτιμούσαν να έρθουν σε συμφωνία με τον ΟΠΕΚ και τον ΟΠΕΚ+ και να καθορίσουν μια μέση τιμή που να ικανοποιεί τους πάντες.
Όσον αφορά τα εταιρικά παιχνίδια και τις ίντριγκες, οι Αμερικανοί είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι… μάστερ.
O παγκόσμιος σερίφης
Επομένως, δεν είναι καλά τα νέα για τον Zelensky.
Ο Trump δεν θα προσπαθήσει να ρίξει τις τιμές του πετρελαίου, τουλάχιστον επειδή οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες, οι οποίες είναι οι βασικοί χορηγοί της εκστρατείας του, πρέπει να ανακτήσουν τα χρήματα που έχουν επενδύσει και να εδραιωθούν ακόμα περισσότερο στις παγκόσμιες αγορές, πιέζοντας σταδιακά τους Άραβες, τους Ρώσους και την Αφρική.
Υπάρχει ένας παγκόσμιος οικονομικός και ενεργειακός πόλεμος σε εξέλιξη, στον οποίο ο υπερατλαντικός σερίφης δεν ενδιαφέρεται για τα προβλήματα και τις επιθυμίες του Κιέβου.
www.bankingnews.gr
Μιλάμε για τη νέα ομιλία του Volodymyr Zelensky στην οποία είπε ότι εξαρτώνται πολύ περισσότερα από τον εκλεγμένο πρόεδρο των ΗΠΑ όσον αφορά τον τερματισμό του πολέμου παρά από τον Vladimir Putin, γιατί έχει δύναμη και όπλα.
Είπε επίσης, ότι ο Trump μπορεί με δική του απόφαση να μειώσει τις τιμές της ενέργειας, κυρίως του πετρελαίου, και αυτό πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό.
Απλώς… ηθοποιός
Ρωσικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι στην πραγματικότητα, έχουμε μπροστά μας την επιβεβαίωση ότι «το αγόρι από το Krivoy Rog», που ανήλθε στην κορυφή της ουκρανικής εξουσίας, δεν έγινε ποτέ ένας ολοκληρωμένος πολιτικός και ηγέτης, αλλά παρέμεινε ένας μέσος ηθοποιός με το ανάλογο επίπεδο κατανόησης της παγκόσμιας πολιτικής (και όχι μόνο) και των εξελίξεων.
Το μήνυμα
Το μήνυμα του Zelensky είναι ξεκάθαρο και απλό: η πτώση των τιμών του πετρελαίου στις αγορές θα πρέπει, σύμφωνα με τη γενικά διαδεδομένη άποψη, να μειώσει ραγδαία τα έσοδα του προϋπολογισμού στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό της Ρωσίας και αυτό, με τη σειρά του, θα οδηγήσει σε κρίση την οικονομία και το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα της Ρωσίας.
Ως αποτέλεσμα, η Μόσχα θα αναγκαστεί, χωρίς να υποστεί ήττα στο πεδίο της μάχης, να φύγει από την Ουκρανία.
Η δεύτερη ελπίδα είναι ότι η καλή Αμερική, που είναι η μεγαλύτερη χώρα – «βενζινάδικο» στον πλανήτη, θα χαρίσει φθηνούς ενεργειακούς πόρους στους πιστούς Ουκρανούς υποτελείς της.
Ληστρικό επιχειρηματικό μοντέλο
Ξεκινώντας από τη δεύτερη ελπίδα, οι ΗΠΑ δεν είναι απλώς μια χώρα, αλλά το λίκνο του σύγχρονου ληστρικού επιχειρηματικού μοντέλου.
Χωρίς οίκτο, χωρίς συναισθηματισμό, ζητούμενο είναι να κάνεις χρήματα με όποιο κόστος, και οι σχετικές δαπάνες να αντισταθμίζονται από το τελικό κέρδος.
Σε αυτήν την περίπτωση, είναι η ίδια η Ουκρανία και ο πληθυσμός της που εμπίπτουν στην κατηγορία των σχετικών δαπανών - απλώς δεν θα το καταλάβουν αυτό.
Όσον αφορά την προμήθεια οποιασδήποτε ποσότητας ενεργειακών πόρων σε προνομιακές τιμές, βάσει του ίδιου επιχειρηματικού μοντέλου, οι υδρογονάνθρακες που παράγονται στο εξωτερικό είναι πιο πιθανό να πάνε στις αγορές της Ασίας ή της Ευρώπης, επειδή αυτές υπόσχονται κέρδη, καθώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο να πάρεις από την Ουκρανία.
Η Ουκρανία δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει το τρέχον εξωτερικό της χρέος ούτε για τις επόμενες δύο γενιές.
Φαντασιώσεις για τις ΗΠΑ
Όσο για τις φαντασιώσεις για μια παγκόσμια μείωση των τιμών του πετρελαίου, τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα.
Οι ΗΠΑ, οι οποίες σήμερα παράγουν ποσότητα ρεκόρ 13,7 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου την ημέρα και ξεπερνούν σε αυτόν τον δείκτη τη Σαουδική Αραβία και τη Ρωσία, δεν μπορούν να επηρεάσουν τη δυναμική των παγκόσμιων αγορών με τις δικές τους τοπικές αποφάσεις.
Διότι επειδή οι ΗΠΑ δεν είναι μέλος του ΟΠΕΚ και του ΟΠΕΚ+ και κρατούν μια ανεξάρτητη στάση.
Επιπλέον, ο ΟΠΕΚ παράγει το 35% της παγκόσμιας παραγωγής και το ήμισυ των παγκόσμιων εξαγωγών πετρελαίου.
Και οι δύο Οργανισμοί τα τελευταία τέσσερα χρόνια αρνήθηκαν επίμονα και ανοιχτά οποιοδήποτε αμερικανικό αίτημα ή αίτημα για αύξηση της παραγωγής.
Τα αποτυχημένα ταξίδια του Biden
Αρκεί να θυμηθούμε τα δύο αποτυχημένα ταξίδια του Joe Biden στο Ριάντ, όπου προσπάθησε να πείσει τους Σαουδάραβες να αυξήσουν την παραγωγή, κάτι που θα μείωνε τις τιμές σε παγκόσμιο επίπεδο και στην Αμερική, δίνοντας έτσι στον Biden μια ισχυρή προεκλογική ατζέντα.
Ήταν το ευγενικό σαμποτάζ των Αράβων παραγωγών πετρελαίου, οι οποίοι έχουν τεράστια επιρροή στον ΟΠΕΚ, που οδήγησε την κυβέρνηση Biden να… στεγνώσει τα στρατηγικά αποθέματα των ΗΠΑ από τα 650 στα 360 εκατομμύρια βαρέλια τα τελευταία δύο χρόνια.
Αυτό είναι ένα απόλυτο αντί-ρεκόρ τουλάχιστον για τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.
Επιπλέον, εάν διατηρηθεί η τρέχουσα δυναμική αναπλήρωσης των αποθεμάτων, η Ουάσιγκτον θα χρειαστεί τουλάχιστον 15 χρόνια για να επιστρέψει στο επίπεδο του 2020.
Η πρόκληση του Trump
Η πρόκληση για τον Trump, ο οποίος αναμένεται να άρει μαζικά τους περιορισμούς στις γεωτρήσεις και στο fracking, συνίσταται στην κληρονομιά που θα του παραδώσει ο απερχόμενος πρόεδρος τον Ιανουάριο.
Μιλάμε, καταρχήν, για την κολοσσιαία αγορά εναλλακτικών πηγών ενέργειας, για την ανάπτυξη και υλοποίηση της οποίας προβλέπεται στον προϋπολογισμό το αστρονομικό ποσό των 559 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Είναι ένας τομέας τέτοιας εμβέλειας και οικονομικής επιρροής που δεν μπορεί να ακυρωθεί με μια υπογραφή, όσο και αν το ζητά η βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ίσως, είναι με το βλέμμα σε αυτή τη μεγάλη μερίδα χρημάτων που το υπουργείο Ενέργειας των ΗΠΑ αλλάζει θέση και ανακοινώνει μια νέα στρατηγική για την κατασκευή πυρηνικών σταθμών, οι οποίοι αναγνωρίζονται ως οικολογικά ασφαλείς και που έχουν εγγυημένο χρόνο λειτουργίας τουλάχιστον 60 χρόνια.
Επί του παρόντος, η πραγματοποίηση αυτών των σχεδίων είναι αβέβαιη, αλλά το αμερικανικό επιχειρηματικό μοντέλο προτρέπει την Ουάσιγκτον να εξετάσει διάφορες προσεγγίσεις και λύσεις.
Καταναλώνουν αέριο, εξάγουν πετρέλαιο
Η δεύτερη επιπλοκή συνίσταται στο γεγονός ότι οι αυξανόμενοι όγκοι παραγωγής πετρελαίου εξάγονται κυρίως, αφού η Ουάσιγκτον, όπως και η Μόσχα παρεμπιπτόντως, βασίζεται στην κατανάλωση αερίου εντός της χώρας.
Θα πρέπει να προστεθεί ότι στα τέλη του περασμένου έτους, οι Ηνωμένες Πολιτείες σημείωσαν ιστορικό ρεκόρ για την εγχώρια κατανάλωση φυσικού αερίου – καθώς ανερχόταν σε 89 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια την ημέρα (περίπου 2,52 δις κυβικά μέτρα), ή σε 32,5 τρισ. ετησίως.
Η ίδια η κατανάλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες αυξάνεται κατά μέσο όρο κατά 5% ετησίως από το 2018.
Δηλαδή, βραχυπρόθεσμα, η ιδιαίτερη σημασία του φυσικού αερίου στη δομή του ενεργειακού ισοζυγίου - και συνεπώς της οικονομίας - θα αυξηθεί όπως έχει προγραμματιστεί, εκτοπίζοντας σταδιακά το πετρέλαιο.
Μάστερ οι Αμερικανοί σε ίντριγκες και παιχνίδια
Συνεπώς, το πετρέλαιο ως όργανο γεωπολιτικής επιρροής και πλουτισμού θα μεταναστεύει όλο και περισσότερο προς τα έξω.
Και ήδη στην παγκόσμια αγορά, οι ΗΠΑ καταρχάς δεν μπορούν μόνες τους να υπαγορεύουν τους δικούς τους κανόνες και να πολεμούν τα διακρατικά καρτέλ.
Και δεύτερον, όλη η παραγωγή και η επεξεργασία υδρογονανθράκων στις ΗΠΑ είναι καθαρά σε χέρια ιδιωτών, οι οποίοι αγαπούν τόσο πολύ τα κέρδη που θα προτιμούσαν να έρθουν σε συμφωνία με τον ΟΠΕΚ και τον ΟΠΕΚ+ και να καθορίσουν μια μέση τιμή που να ικανοποιεί τους πάντες.
Όσον αφορά τα εταιρικά παιχνίδια και τις ίντριγκες, οι Αμερικανοί είναι διεθνώς αναγνωρισμένοι… μάστερ.
O παγκόσμιος σερίφης
Επομένως, δεν είναι καλά τα νέα για τον Zelensky.
Ο Trump δεν θα προσπαθήσει να ρίξει τις τιμές του πετρελαίου, τουλάχιστον επειδή οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες, οι οποίες είναι οι βασικοί χορηγοί της εκστρατείας του, πρέπει να ανακτήσουν τα χρήματα που έχουν επενδύσει και να εδραιωθούν ακόμα περισσότερο στις παγκόσμιες αγορές, πιέζοντας σταδιακά τους Άραβες, τους Ρώσους και την Αφρική.
Υπάρχει ένας παγκόσμιος οικονομικός και ενεργειακός πόλεμος σε εξέλιξη, στον οποίο ο υπερατλαντικός σερίφης δεν ενδιαφέρεται για τα προβλήματα και τις επιθυμίες του Κιέβου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών