H Ευρώπη είναι παγιδευμένη στα επαναλαμβανόμενα λάθη ενεργειακής πολιτικής…
Όπως αναφέρει ο οικονομολόγος, Daniel Lacalle, πριν από 15 χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρήγαγε περισσότερο φυσικό αέριο από ότι εξήγαγε η Ρωσία.
Η επανάληψη των λαθών του παρελθόντος και η διατήρηση μιας αποτυχημένης ενεργειακής παρεμβατικής πολιτικής θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την κατάσταση…
Το απαγορευτικό κόστος ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου στην Ευρώπη δεν είναι αποτέλεσμα ελαττωμάτων της αγοράς, αλλά μιας εντελώς μη βιώσιμη δομής κόστους όπου οι καταναλωτές αναγκάζονται να πληρώνουν κλιμακωτούς φόρους, κρυφό φόρο CO2, επιδοτήσεις και άλλα αυξανόμενα ρυθμιστικά κόστη.
Πάνω από το 60% ενός μέσου νοικοκυριού στην ζώνη του ευρώ αποτελείται από φόρους και ρυθμιζόμενα κόστη, σύμφωνα με τη Eurostat.
Οι Βρυξέλλες δεν μπορούν να μετατρέψουν το νερό σε κρασί και, ομοίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να «περιορίσει» την τιμή του φυσικού αερίου και του πετρελαίου.
Είναι σχεδόν ειρωνικό, αλλά οι Ευρωπαίοι ηγέτες ξοδεύουν μέρες συζητώντας αν θα επιβάλουν ανώτατο όριο στο ρωσικό πετρέλαιο που θα τεθεί πάνω από την τρέχουσα τιμή και σημαντικά πάνω από τα μέσα επίπεδα 5ετίας.
Το μόνο πράγμα που θα μπορούσαν να επιτύχουν αυτά τα λεγόμενα «ανώτατα όρια» σε μια παγκόσμια αγορά ενέργειας είναι να αποτελέσουν μια τεράστια επιδότηση που στη συνέχεια θα έπρεπε να επιστραφεί με υψηλότερους δασμούς ή φόρους…
Στην Ισπανία έκαναν ήδη το τρομακτικό λάθος που οδήγησε σε αυτό που ονομαζόταν δασμολόγιο: έβαλαν ανώτατο όριο σε ένα τιμολόγιο και μεταφέροντας τη διαφορά με την πραγματική τιμή στο επόμενο έτος με πρόσθετους τόκους.
Αυτό που έκανε ο μηχανισμός του δασμολογικού ελλείμματος ήταν να διαιωνίσει υψηλότερους δασμούς ακόμη και σε περιόδους χαμηλών τιμών των εμπορευμάτων καθώς το δασμολογικό έλλειμμα μεγάλωνε.
Το προτεινόμενο ανώτατο όριο για το φυσικό αέριο θα δημιουργήσει έλλειμμα δασμών αλλά σε τεράστια κλίμακα εάν εφαρμοστεί σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Επιπλέον, σε μια παγκοσμιοποιημένη και διεθνή αγορά, το ανώτατο όριο θα δημιουργούσε τεράστια κίνητρα αρμπιτράζ που θα ωφελούσαν μόνο την Κίνα, η οποία θα συνέχιζε να αγοράζει φθηνά ρωσικά εμπορεύματα και να εξάγει στην Ευρώπη τα πιο ανταγωνιστικά προϊόντα της.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το όριο τιμών του φυσικού αερίου στην Ισπανία ήταν μια πραγματική καταστροφή, στην Ευρώπη θα αποδειχθεί ακόμη χειρότερη.
Σύμφωνα με στοιχεία της Enagas, η ζήτηση φυσικού αερίου στην Ισπανία εκτινάχθηκε στα ύψη, ενώ μειώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη, λόγω της συγκαλυμμένης επιδότησης που συνεπάγεται το θεσμοθετημένο όριο.
Επιπλέον, το κόστος του μέτρου για τη χώρα έχει αυξηθεί στα 13 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, που όλοι οι πολίτες θα πληρώσουν με υψηλότερους φόρους, και αυτό οδήγησε σε μαζική μεταφορά κεφαλαίων στη Γαλλία, η οποία επωφελείται από την αγορά επιδοτήσεων ενέργειας από την Ισπανία σε τιμή έκπτωσης, ενώ οι Ισπανοί καταναλωτές πληρώνουν το κόστος με υψηλότερους λογαριασμούς.
Το συνολικό κόστος των εξαγωγών στη Γαλλία έχει ξεπεράσει τα 715 εκατ. ευρώ (από τις 15 Ιουνίου έως τις 4 Νοεμβρίου, σύμφωνα με πηγές του κλάδου ηλεκτρικής ενέργειας).
Επιπρόσθετα, προστίθεται σημαντική αύξηση στα τιμολόγια (+98 €/MWh) για πελάτες με σταθερά συμβόλαια, μετατρέποντας τα πάγια συμβόλαιά τους σε μεταβλητά λόγω της επιδότησης των τιμών του φυσικού αερίου.
Η δημιουργία δασμολογικού ελλείμματος, κάτι που θα έκανε η παρούσα πρόταση στην Ευρώπη, συνεπάγεται υψηλότερο μελλοντικό κόστος και μεγαλύτερη επιβάρυνση χρέους.
Οι βραχυπρόθεσμες «μειώσεις» τιμών του φυσικού αερίου και του πετρελαίου συγκαλύπτουν την πραγματικότητα, δίνουν κίνητρα στη ζήτηση, ενώ παράλληλα δημιουργούν μια υπερφόρτωση, η χρηματοδότηση της οποίας θα έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερες τιμές και φόρους στο μέλλον.
Ένα ευρωπαϊκό ανώτατο όριο φυσικού αερίου και πετρελαίου δεν προκαλεί καμία απολύτως ζημιά στη Ρωσία.
Θα έπρεπε να είχαμε μάθει μέχρι τώρα και ότι μέσω των εξαγωγών προς την Κίνα, την Ινδία και άλλες ασιατικές χώρες, η Ρωσία συνεχίζει να σημειώνει ρεκόρ εμπορικού πλεονάσματος.
Ένα ευρωπαϊκό «ανώτατο όριο» στο ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο θα ήταν επιδότηση προς την Κίνα σε βάρος των Ευρωπαίων φορολογουμένων.
Επιπλέον, με την βραχυπρόθεσμη επιδότηση της τιμής, το ανώτατο όριο του φυσικού αερίου θα δημιουργούσε μια τεχνητή ζήτηση και ένα λανθασμένο κίνητρο.
Διατηρείται μεγαλύτερη κατανάλωση φυσικού αερίου και μακροπρόθεσμη εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα.
Ένα ανώτατο όριο στις τιμές του φυσικού αερίου οδηγεί σε υψηλότερη κατανάλωση ορυκτών καυσίμων, υψηλότερους φόρους και λογαριασμούς, ενώ τιμωρεί τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές και μια ανταγωνιστική ενεργειακή μετάβαση.
Τι πρέπει να κάνει τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται μια ανταγωνιστική ενεργειακή πολιτική που θα χρησιμοποιεί όλες τις διαθέσιμες τεχνολογίες.
Η εξάλειψη, η καθυστέρηση και η τοποθέτηση γραφειοκρατικών φραγμών στις επενδύσεις στην ασφάλεια της εφοδιαστικής αλυσίδας είναι μια πολυτέλεια που κανένα έθνος δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά.
1)Χρησιμοποιήστε τα έκτακτα φορολογικά έσοδα της ΕΕ από την πώληση δικαιωμάτων εκπομπής CO2, τα οποία υπολογίζονται σε περισσότερα από 20 δισεκατομμύρια ευρώ στην ΕΕ για το 2022, για να μειώσετε τους δασμούς για τις πιο άπορες οικογένειες.
2)Μειώστε τους φόρους στη βενζίνη και στο πετρέλαιο που υπερβαίνουν το 50% της τελικής τιμής.
Το ίδιο και για το φυσικό αέριο, όπου οι φόροι υπερβαίνουν το 30% του τιμολογίου.
3)Μειώστε την επιβάρυνση των ρυθμιζόμενων δαπανών που περιλαμβάνονται στα τιμολόγια των καταναλωτών.
Οι περισσότερες από αυτές τις ρυθμιζόμενες δαπάνες και επιδοτήσεις δεν έχουν καμία σχέση με την κατανάλωση ενέργειας και πρέπει να περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό κάθε χώρας.
4)Παράταση της διάρκειας ζωής των πυρηνικών σταθμών και επένδυση σε νέους αντιδραστήρες.
5)Υποστήριξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας εξαλείφοντας τον ρυθμιστικό κίνδυνο που επηρεάζει αρνητικά την προσέλκυση κεφαλαίων.
6)Η υποστήριξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σημαίνει εξασφάλιση των απαραίτητων ποσοτήτων λιθίου, χαλκού και κοβαλτίου.
7)Διευκόλυνση των επενδύσεων στην ανάπτυξη φυσικού αερίου και άρση της απαγόρευσης εξερεύνησης και εκμετάλλευσης μη συμβατικού αερίου.
8)Συνάψτε μακροπρόθεσμα συμβόλαια με τους μεγάλους παραγωγούς υγροποιημένου φυσικού αερίου, όπως έκανε η Κίνα όταν έκλεισε το 27ετές συμβόλαιό της με το Κατάρ.
9)Κατάργηση των φόρων που επιβάλλονται στις εταιρείες ενέργειας. Αποτελούν το κλειδί για επενδύσεις στην ασφάλεια του εφοδιασμού.
10)Ενίσχυση της ασφάλειας εφοδιασμού και της σταθερότητας που παρέχει η υδροηλεκτρική ενέργεια μέσω επεκτάσεων συμβολαίων και επενδύσεων σε μίνι υδροηλεκτρικά.
11)Παροχή φορολογικών πλεονεκτημάτων για επενδύσεις στη συμπαραγωγή.
12)Υποστήριξη μακροπρόθεσμων επενδύσεων σε δίκτυο και δίκτυα και πηγές ενέργειας όπως το πράσινο υδρογόνο με φορολογικά οφέλη.
Το πιο σημαντικό μάθημα είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα λύσει μια ενεργειακή κρίση που δημιουργήθηκε από τον παρεμβατισμό προσθέτοντας περισσότερη γραφειοκρατία, νομική και κανονιστική αστάθεια και τιμωρώντας με υψηλότερους φόρους όσους μπορούν να επενδύσουν στην ενεργειακή ασφάλεια.
Η ενεργειακή κρίση, η οποία ήταν ήδη ένα ζήτημα υψηλού κόστους για τους ευρωπαίους πολίτες το 2019, θα γίνει σύντομα ζήτημα τιμής και προσφοράς εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση αγνοήσει αυτά τα μέτρα και συνεχίσει να επιβάλλει παρεμβατικές πολιτικές, αυξάνοντας τους φόρους και επιβάλλοντας ιδεαλιστικά και βιομηχανικά μη βιώσιμα μοντέλα.
Εάν δεν γίνει κατανοητή η αναγκαιότητα εξασφάλισης προμήθειας και εξόρυξης χαλκού, κοβαλτίου, λιθίου και μετάλλων σπάνιων γαιών, μαζί με την ανάγκη ενίσχυσης της πυρηνικής ενέργειας, του φυσικού αερίου και της υδροηλεκτρικής ενέργειας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ανταλλάξει την εξάρτησης από τη Ρωσία με ένα νέο πόλο την Ρωσία και Κίνα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών