Παρά το ασφυκτικό πλαίσιο οπλοκατοχής για πυροβόλα, οι ενήλικες στη χώρα μας μπορούν ακόμη να αποκτούν αεροβόλα χωρίς υπερβολική γραφειοκρατία
Τα αεροβόλα όπλα είναι ένας “άλλος κόσμος” σε σχέση με εκείνα που συνήθως περιγράφονται από αυτή τη σελίδα.
Είναι όμως το ίδιο ενδιαφέροντα και - λόγω νόμων - η ενασχόληση μαζί τους είναι πολύ ευκολότερη.
Παρά το ασφυκτικό πλαίσιο οπλοκατοχής για πυροβόλα, οι ενήλικες στη χώρα μας μπορούν ακόμη να αποκτούν αεροβόλα χωρίς υπερβολική γραφειοκρατία.
Αυτό πάνω-κάτω συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ωθώντας εταιρείες όπως η γερμανική Umarex να διευρύνουν τον ορίζοντα.
Από τα ολυμπιακά σαλόνια…
Στα αλώνια των milsim. Παραδοσιακά, οι ευρωπαίοι κατασκευαστές αεροβόλων χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Κάποιοι φτιάχνουν φθηνότερα για εξοικείωση νέων σκοπευτών και ψυχαγωγία.
Αλλοι, όπως είναι οι Steyr, Feinwerkbau και Walther εξειδικεύονται σε μηχανές απόλυτης ακρίβειας, ικανές για τα ολυμπιακά ρεκόρ.
Τα τελευταία χρόνια, η περιστολή της κατοχής όπλων έχει δημιουργήσει ένα παράξενο καθεστώς.
Άνθρωποι που ενδιαφέρονται ψυχαγωγικά και περιστασιακά με τη σκοποβολή αποκλείονται πλέον από την πρόσβαση σε πυροβόλα.
Επίσης εκείνοι που ασχολούνται με αναπαραστάσεις ιστορικών γεγονότων, όπως μάχες του Β’ παγκοσμίου πολέμου και στο πρόσφατο παρελθόν μπορούσαν να αγοράζουν “ανενεργά” (δηλαδή μη λειτουργικά όπλα) από παλιά αποθέματα, πλέον απαγορεύεται να τα κατέχουν.
Η Umarex (κάτοχος της Walther) αναγνώρισε μία αγορά στο σημείο αυτό και προσέφερε τη σειρά “LEGENDS”.
Μοντέλα, πανομοιότυπων όπλων εποχής που λειτουργούν με αμπούλες CO2 και ρίχνουν μολυβένια βλήματα 4,5mm.
Η σειρά περιλαμβάνει αντίγραφα των Luger P08, Colt 1911, Schmeisser MP40, αλλά η κορωνίδα είναι σίγουρα το υποπολυβόλο Thompson M1A1.
Εμβληματικό
Το αυθεντικό Μ1Α1 ήταν η απλοποιημένη μορφή του διάσημου “Tommy Gun Μ1928” που ο ταξίαρχος John Thompson σχεδίασε για μάχες κοντινών αποστάσεων. Το μεγάλο βάρος και η πολύπλοκη διαδικασία παραγωγής του αρχικού μοντέλου οδήγησαν σε μια σειρά απλοποιήσεις.
Το πολύπλοκο σύστημα του κλείστρου αντικαταστάθηκε με απλούστερο, ο επικρουστήρας έγινε σταθερός και ως αποτέλεσμα η ταχυβολία αυξήθηκε στα 700-800 φυσίγγια ανά λεπτό. Απαλείφθηκε η τροφοδοσία από γεμιστήρες “τυμπάνου” που αποδείχτηκαν δύσχρηστοι και αναξιόπιστοι στη μάχη. Αντί αυτών χρησιμοποιούνταν φθηνοί, διπλής στήλης που χωρούσαν 20 ή 30 φυσίγγια. Η κάνη διαμετρήματος .45 έχασε τον αντισταθμιστή ανάκρουσης της με το χαρακτηριστικό σχήμα και τα δαχτυλίδια ψύξης, ενώ καταργήθηκε και η πρόσθια χειρολαβή. Για απλότητα, τα ρυθμιζόμενα σκοπευτικά αντικαταστάθηκαν από ένα απλό οφαθαλμίδιο στη βάση το οποίο προστατευόταν από δύο πλευρικά “πτερύγια”.
Περικόπτοντας το κόστος παραγωγής στα 45 δολλάρια (το 1945) από 200 που στοίχιζε το Μ1928, σχεδόν δύο εκατομμύρια Μ1Α1 έφτασαν στα χέρια αμερικανών, Καναδών, Βρετανών και Γάλλων.
Αυτόματο πεπιεσμένου αερίου
Το Umarex M1A1 είναι μια σχεδόν τέλεια ρέπλικα του Thompson .45 ACP της όψιμης φάσης του Β’ππ. Έχει τις ίδιες σχεδόν διαστάσεις (805mm αντί 810mm), πειστική εμφάνιση και είναι φτιαγμένο από μέταλλο (κράμα ψευδάργυρου), καλυμμένο με μια μαύρη βαφή που θυμίζει τα στρατιωτικά όπλα της εποχής.
Το βάρος διαφέρει λίγο καθώς είναι ένα κιλό ελαφρότερο του αληθινού, αλλά στα 3.450 γραμμάρια το αεροβόλο αποδίδει την αίσθηση “πραγματικού όπλου”. Η διαφορά οφείλεται σαφώς στην έλλειψη ατσάλινου κλείστρου στο εσωτερικό και στα ψεύτικα “ξύλινα” μέρη.
Αυτό που μοιάζει ακόμη και στην αφή με ξύλο είναι στην πραγματικότητα ελαφρό πλαστικό με επικάλλυψη φιλμ. Ως και οι σωστού σχήματος και μεγέθους αορτηριούχοι έχουν συμπεριληφθεί στο πακέτο. Η ψευδαίσθηση είναι τόσο τέλεια ,ώστε δεν το αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα χωρίς να αγγίξει το όπλο.
Οι λεπτομέρειες που συμβάλλουν στην αυθεντικότητα περιλαμβάνουν λειτουργικούς μοχλούς ασφάλειας και επιλογέα βολής που ρυθμίζεται για μονή ή ριπή. Στη δεύτερη θέση, οι μολυβένιες μπίλιες εκτοξεύονται αυτόματα για όσο πατιέται η σκανδάλη.
Πιέζοντας το μοχλό συγκράτησης του, ο μεταλλικός γεμιστήρας αποχωρίζεται από το τουφέκι. Αυτό που μοιάζει με κουτί για 30 φυσίγγια, είναι στην πραγματικότητα η πηγή ενέργειας για το μηχανισμό και η αποθήκη βλημάτων ταυτόχρονα.
Δύο στάνταρ φιάλες CO2 τοποθετούνται αντικριστά στην πατενταρισμένη θαλάμη της Umarex και τρυπιούνται, παρέχοντας το απαιτούμενο αέριο. Σε μια μονή στήλη, 30 μπίλιες χωρούν κάθετα. Το αέριο επαρκεί για 90 βολές. Δυστυχώς, αν και προφανώς λόγω κόστους, μόνο ένας γεμιστήρας συνοδεύει κάθε όπλο. Αφού τοποθετηθεί ο γεμιστήρας, η όπλιση γίνεται από ένα μοχλό στη δεξιά πλευρά του κορμού. Το “κλείστρο” οπισθοδρομεί σε κάθε βολή, ενισχύοντας το ρεαλισμό.
Το βεληνεκές βέβαια περιορίζεται στα 15-20 μέτρα αλλά επαρκεί για ατέλειωτες ώρες ενασχόλησης σε μια αυλή, ειδικά αν διαθέτετε τενεκεδάκια, ή άλλους μεταλλικούς “στόχους ευκαιρίας”.
Πρωτότυπη διακόσμηση
Πέρα από τη χρηστική και ψυχαγωγική πλευρά, η πιστότητα της απομίμησης καθιστά το Umarex M1A1 θελκτικό και για άλλον ένα λόγο. Μπορεί άνετα να αποτελέσει το επίκεντρο μιας “θεματικής” διακόσμησης με κειμήλια και αντικείμενα από την εποχή του πολέμου. Κάτι ανάλογο είναι δυστυχώς παράνομο στη χώρα μας με τα αυθεντικά όπλα. Αλλά ακόμη και αν δεν ήταν, η αξία τέτοιων κειμηλίων τα καθιστά δυσπρόσιτα. Φανταστείτε τις συζητήσεις που θα προκαλέσει αν τοποθετημένο σε μια επιτοίχια προθήκη, “υποδέχεται” τους εισερχόμενους σε κάποιο γραφείο ή play room...
www.bankingnews.gr
Είναι όμως το ίδιο ενδιαφέροντα και - λόγω νόμων - η ενασχόληση μαζί τους είναι πολύ ευκολότερη.
Παρά το ασφυκτικό πλαίσιο οπλοκατοχής για πυροβόλα, οι ενήλικες στη χώρα μας μπορούν ακόμη να αποκτούν αεροβόλα χωρίς υπερβολική γραφειοκρατία.
Αυτό πάνω-κάτω συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ωθώντας εταιρείες όπως η γερμανική Umarex να διευρύνουν τον ορίζοντα.
Από τα ολυμπιακά σαλόνια…
Στα αλώνια των milsim. Παραδοσιακά, οι ευρωπαίοι κατασκευαστές αεροβόλων χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: Κάποιοι φτιάχνουν φθηνότερα για εξοικείωση νέων σκοπευτών και ψυχαγωγία.
Αλλοι, όπως είναι οι Steyr, Feinwerkbau και Walther εξειδικεύονται σε μηχανές απόλυτης ακρίβειας, ικανές για τα ολυμπιακά ρεκόρ.
Τα τελευταία χρόνια, η περιστολή της κατοχής όπλων έχει δημιουργήσει ένα παράξενο καθεστώς.
Άνθρωποι που ενδιαφέρονται ψυχαγωγικά και περιστασιακά με τη σκοποβολή αποκλείονται πλέον από την πρόσβαση σε πυροβόλα.
Επίσης εκείνοι που ασχολούνται με αναπαραστάσεις ιστορικών γεγονότων, όπως μάχες του Β’ παγκοσμίου πολέμου και στο πρόσφατο παρελθόν μπορούσαν να αγοράζουν “ανενεργά” (δηλαδή μη λειτουργικά όπλα) από παλιά αποθέματα, πλέον απαγορεύεται να τα κατέχουν.
Η Umarex (κάτοχος της Walther) αναγνώρισε μία αγορά στο σημείο αυτό και προσέφερε τη σειρά “LEGENDS”.
Μοντέλα, πανομοιότυπων όπλων εποχής που λειτουργούν με αμπούλες CO2 και ρίχνουν μολυβένια βλήματα 4,5mm.
Η σειρά περιλαμβάνει αντίγραφα των Luger P08, Colt 1911, Schmeisser MP40, αλλά η κορωνίδα είναι σίγουρα το υποπολυβόλο Thompson M1A1.
Εμβληματικό
Το αυθεντικό Μ1Α1 ήταν η απλοποιημένη μορφή του διάσημου “Tommy Gun Μ1928” που ο ταξίαρχος John Thompson σχεδίασε για μάχες κοντινών αποστάσεων. Το μεγάλο βάρος και η πολύπλοκη διαδικασία παραγωγής του αρχικού μοντέλου οδήγησαν σε μια σειρά απλοποιήσεις.
Το πολύπλοκο σύστημα του κλείστρου αντικαταστάθηκε με απλούστερο, ο επικρουστήρας έγινε σταθερός και ως αποτέλεσμα η ταχυβολία αυξήθηκε στα 700-800 φυσίγγια ανά λεπτό. Απαλείφθηκε η τροφοδοσία από γεμιστήρες “τυμπάνου” που αποδείχτηκαν δύσχρηστοι και αναξιόπιστοι στη μάχη. Αντί αυτών χρησιμοποιούνταν φθηνοί, διπλής στήλης που χωρούσαν 20 ή 30 φυσίγγια. Η κάνη διαμετρήματος .45 έχασε τον αντισταθμιστή ανάκρουσης της με το χαρακτηριστικό σχήμα και τα δαχτυλίδια ψύξης, ενώ καταργήθηκε και η πρόσθια χειρολαβή. Για απλότητα, τα ρυθμιζόμενα σκοπευτικά αντικαταστάθηκαν από ένα απλό οφαθαλμίδιο στη βάση το οποίο προστατευόταν από δύο πλευρικά “πτερύγια”.
Περικόπτοντας το κόστος παραγωγής στα 45 δολλάρια (το 1945) από 200 που στοίχιζε το Μ1928, σχεδόν δύο εκατομμύρια Μ1Α1 έφτασαν στα χέρια αμερικανών, Καναδών, Βρετανών και Γάλλων.
Αυτόματο πεπιεσμένου αερίου
Το Umarex M1A1 είναι μια σχεδόν τέλεια ρέπλικα του Thompson .45 ACP της όψιμης φάσης του Β’ππ. Έχει τις ίδιες σχεδόν διαστάσεις (805mm αντί 810mm), πειστική εμφάνιση και είναι φτιαγμένο από μέταλλο (κράμα ψευδάργυρου), καλυμμένο με μια μαύρη βαφή που θυμίζει τα στρατιωτικά όπλα της εποχής.
Το βάρος διαφέρει λίγο καθώς είναι ένα κιλό ελαφρότερο του αληθινού, αλλά στα 3.450 γραμμάρια το αεροβόλο αποδίδει την αίσθηση “πραγματικού όπλου”. Η διαφορά οφείλεται σαφώς στην έλλειψη ατσάλινου κλείστρου στο εσωτερικό και στα ψεύτικα “ξύλινα” μέρη.
Αυτό που μοιάζει ακόμη και στην αφή με ξύλο είναι στην πραγματικότητα ελαφρό πλαστικό με επικάλλυψη φιλμ. Ως και οι σωστού σχήματος και μεγέθους αορτηριούχοι έχουν συμπεριληφθεί στο πακέτο. Η ψευδαίσθηση είναι τόσο τέλεια ,ώστε δεν το αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα χωρίς να αγγίξει το όπλο.
Οι λεπτομέρειες που συμβάλλουν στην αυθεντικότητα περιλαμβάνουν λειτουργικούς μοχλούς ασφάλειας και επιλογέα βολής που ρυθμίζεται για μονή ή ριπή. Στη δεύτερη θέση, οι μολυβένιες μπίλιες εκτοξεύονται αυτόματα για όσο πατιέται η σκανδάλη.
Πιέζοντας το μοχλό συγκράτησης του, ο μεταλλικός γεμιστήρας αποχωρίζεται από το τουφέκι. Αυτό που μοιάζει με κουτί για 30 φυσίγγια, είναι στην πραγματικότητα η πηγή ενέργειας για το μηχανισμό και η αποθήκη βλημάτων ταυτόχρονα.
Δύο στάνταρ φιάλες CO2 τοποθετούνται αντικριστά στην πατενταρισμένη θαλάμη της Umarex και τρυπιούνται, παρέχοντας το απαιτούμενο αέριο. Σε μια μονή στήλη, 30 μπίλιες χωρούν κάθετα. Το αέριο επαρκεί για 90 βολές. Δυστυχώς, αν και προφανώς λόγω κόστους, μόνο ένας γεμιστήρας συνοδεύει κάθε όπλο. Αφού τοποθετηθεί ο γεμιστήρας, η όπλιση γίνεται από ένα μοχλό στη δεξιά πλευρά του κορμού. Το “κλείστρο” οπισθοδρομεί σε κάθε βολή, ενισχύοντας το ρεαλισμό.
Το βεληνεκές βέβαια περιορίζεται στα 15-20 μέτρα αλλά επαρκεί για ατέλειωτες ώρες ενασχόλησης σε μια αυλή, ειδικά αν διαθέτετε τενεκεδάκια, ή άλλους μεταλλικούς “στόχους ευκαιρίας”.
Πρωτότυπη διακόσμηση
Πέρα από τη χρηστική και ψυχαγωγική πλευρά, η πιστότητα της απομίμησης καθιστά το Umarex M1A1 θελκτικό και για άλλον ένα λόγο. Μπορεί άνετα να αποτελέσει το επίκεντρο μιας “θεματικής” διακόσμησης με κειμήλια και αντικείμενα από την εποχή του πολέμου. Κάτι ανάλογο είναι δυστυχώς παράνομο στη χώρα μας με τα αυθεντικά όπλα. Αλλά ακόμη και αν δεν ήταν, η αξία τέτοιων κειμηλίων τα καθιστά δυσπρόσιτα. Φανταστείτε τις συζητήσεις που θα προκαλέσει αν τοποθετημένο σε μια επιτοίχια προθήκη, “υποδέχεται” τους εισερχόμενους σε κάποιο γραφείο ή play room...
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών