El Erian: Κοντόφθαλμη η πολιτική της Fed, υπονομεύει την παγκόσμια οικονομία

Κοντόφθαλμη θεωρεί την πολιτική της Fed ο διακεκριμένος οικονομολόγος Mohamed El Erian, καθώς, όπως αναφέρει, υπονομεύει την παγκόσμια οικονομία με την εξαιρετικά χαλαρή νομισματική πολιτική της.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον επικεφαλής οικονομολόγο της Allianz, «μόλις 17 μήνες έχουν παρέλθει από την κατάρρευση που είχε σημειωθεί στην αγορά πετρελαίου, με τα futures να παίρνουν για πρώτη φορά στην Ιστορία μέχρι και αρνητικές τιμές.
Όπως είναι ευνόητο, τα εμπορεύματα αλλά και γενικότερα η οικονομική δραστηριότητα ήλθαν αντιμέτωπα με ένα πρωτόγνωρο σοκ, που απαιτούσε εξαιρετική αντιμετώπιση.
Ωστόσο, η κατάσταση, σταδιακά, φαίνεται πως ελέγχθηκε και, πλέον, φτάσαμε σε ένα σημείου που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να αρχίσουν να αίρουν τα μέτρα στήριξης.
Υπενθυμίζεται πως η κατάρρευση στο πετρέλαιο προκλήθηκε από την έλλειψη ζήτησης λόγω των περιοριστικών μέτρων που επέβαλαν παγκοσμίως οι κυβερνήσεις για να αποτραπεί η διασπορά της Covid.
Έτσι, όσοι είχαν assets συνδεδεμένα με το πετρέλαιο ρευστοποίησαν τις θέσεις τους – κάποιοι δε πλήρωσαν για να απαλλαγούν τα assets που είχαν στη διάθεσή τους.
Το κυρίαρχο θέμα εκείνη την εποχή, αυτό της ελλειμματικής ζήτησης σε σχέση με τη διαθέσιμη προσφορά, δεν ήταν κάτι νέο.
Κάτι ανάλογο είχαμε βιώσει κατά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 – αν και οι συνθήκες δεν ήταν τόσο ακραίες.
Και τότε οι κεντρικές εφάρμοσαν εξαιρετικά χαλαρές χρηματοπιστωτικές και νομισματικές πολιτικές, υιοθετώντας ασυνήθιστα χαμηλά επιτόκια και διαχέοντας ρευστότητα μέσω πράξεων ανοιχτής αγοράς.
Επομένως, αυτό που έκανε η Fed το 2020, ενώ ήταν αξιοσημείωτο σε μέγεθος και έκταση, βασίστηκε σε μια δεκαετία εξαιρετικά χαλαρής νομισματικής πολιτικής.
Σήμερα, το μακροοικονομικό τοπίο είναι πολύ διαφορετικό.
Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις έχουν να παρουσιάσουν ισχυρούς ισολογισμούς που τη δημοσιονομική επέκταση και τις μεταβιβαστικές πληρωμές.
Η ζήτηση και το συναίσθημα παραμένουν σταθερά.
Το μόνο που εμποδίζει μια ακόμη μεγαλύτερη έκρηξη της ζήτησης είναι η παραλλαγή Δέλτα της Covid - και ακόμη κι αυτό δεν είναι αρκετά ισχυρό για να συγκρατήσει τις λιανικές πωλήσεις.
Αυτό και μόνο είναι αρκετό για τη Fed ώστε να αναφέρει λεπτομερώς αυτήν την εβδομάδα πώς και πότε σκοπεύει να αποσύρει δύο από τα έκτακτα μέτρα που είχε λάβει.
Η κεντρική τράπεζα θα πρέπει να ανακοινώσει την άμεση μείωση της ποσοτικής χαλάρωσης, που φτάνει τα 120 δισεκατομμύρια δολάρια τον μήνα, ενώ θα πρέπει να προαναγγείλει τη σταδιακή άρση των σχεδόν μηδενικών επιτοκίων.
Αλλά ενώ η ελλειμματική συνολική ζήτηση δεν αποτελεί πλέον πρόβλημα, η πλευρά της προσφοράς είναι.
Όπως περιγράφεται λεπτομερώς εδώ, αυτό που επηρεάζει τις αλυσίδες εφοδιασμού, τη μεταφορά και τη διαθεσιμότητα των εργαζομένων υπερβαίνει κατά πολύ προσωρινούς και γρήγορα αναστρέψιμους παράγοντες.
Επίσης, άλλες μακροπρόθεσμες διαρθρωτικές δυνάμεις αυξάνουν το φάσμα του πληθωρισμού, που παραμένει υψηλότερο και πιο επίμονο από ό, τι είχε προβλέψει επανειλημμένα μέχρι τώρα η Fed.
Αυτό επίσης υποδηλώνει ότι η Fed θα πρέπει να αρχίσει σταδιακά να παίρνει το πόδι της από το γκάζι σε σχέση με το QE, αντιλαμβανόμενη ότι θα πρέπει να πατήσει το φρένο των επιτοκίων.
Αυτό θα ήταν καλύτερο εάν, από την πλευρά του, το Κογκρέσο άνοιγε την πόρτα στο σχέδιο της κυβέρνησης Biden για τις υποδομές, αλλά και εάν οι χρηματοπιστωτικές ρυθμιστικές αρχές συντονίζονταν καλύτερα, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, προκειμένου να μην αναλαμβάνονται τόσο πολύ κίνδυνοι σε χρηματοπιστωτικό επίπεδο.
Ωστόσο, η Fed είναι απίθανο να το πράξει αυτήν την εβδομάδα για διάφορους λόγους:
Αντί να προχωρήσει σε μια μείωση τώρα και να σηματοδοτήσει την της σταδιακής εξομάλυνσης των επιτοκίων, είναι πιθανό να υιοθετήσει μια θολή προσέγγιση, αναβάλλοντας τη χορήγηση του φαρμάκου για αργότερα.
Υποψιάζομαι ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες στην αγορά, συμπεριλαμβανομένων των μακροπρόθεσμων επενδυτών, θα προτιμούσαν πολύ αυτήν την πορεία δράσης.
Το «QE infinity» παραμένει η κορυφαία επιλογή πολιτικής για τη Fed, δεδομένου του βαθμού στον οποίο η ρευστότητα της κεντρικής τράπεζας έχει υπερτροφοδοτήσει τις αποτιμήσεις περιουσιακών στοιχείων.
Όσο ελκυστικό κι αν φαίνεται, είναι μάλλον κοντόφθαλμο, γιατί επιτρέπει την άσκοπη αύξηση των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών κινδύνων, απειλώντας τη μακροπρόθεσμη ανάκαμψη χωρίς αποκλεισμούς που απαιτείται όχι μόνο για τη βιώσιμη οικονομική ευημερία αλλά και για τη στήριξη της πραγματικής χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Πράγματι, τη στιγμή που η Fed θα είναι αναγκασμένη να χτυπήσει φρένο, δεν θα μπορεί».

www.bankingnews.gr