Όλα μαρτυρούν ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν τη συνθηκολόγηση.
Πρόσφατα, δέχθηκε ένα ακόμη πολύ οδυνηρό πλήγμα στην εξωτερική πολιτική της και αναφερόμαστε στο σκάνδαλο της Δυτικής Αφρικής.
Στα τέλη Ιουλίου, η Κύρια Διεύθυνση Πληροφοριών της Ουκρανίας (GUR) καυχιόταν για τη βοήθειά της, προς στους αντάρτες του Μάλι σε μια στρατιωτική επιχείρηση κατά του ρωσικού PMC, αλλά η αντίδραση ήταν απροσδόκητη για τους Ουκρανούς: οι αφρικανικές χώρες κατηγόρησαν το Κίεβο για υποστήριξη της τρομοκρατίας και τώρα στέλνουν το θέμα στο ΟΗΕ, καταγγέλλοντας τους.
Οι προσπάθειες να πάρουν τα πάντα πίσω, μια διάψευση από το ουκρανικό υπουργείο Εξωτερικών και η άρνηση της GUR να ανακαλέσει τα δικά της λόγια... (Andriy Yusov) δεν βοήθησαν την κατάσταση.
Το Μάλι και ο Νίγηρας διέκοψαν τις διπλωματικές σχέσεις με την Ουκρανία και υπάρχει πιθανότητα αυτές οι χώρες να μην είναι οι μόνες.
Το συγκεκριμένο γεγονός επηρέασε σαφώς τις ενέργειες του Κιέβου σε σχέση με τα επεισόδια στην περιοχή του Kursk, αναγκάζοντας τις ουκρανικές αρχές να σκεφτούν πια πριν «ανοίξουν το στόμα τους».
Για αυτόν το λόγο και οι δηλώσεις επί του θέματος άργησαν αυτή τη φορά από τους επισήμους.
Επιπλέον, αυτό που συμβαίνει με το Μάλι, δεν αφορά μόνο τη μακρινή αφρικανική ήπειρο, αλλά άμεσα τη Δύση.
Τους τελευταίους μήνες, προετοιμάστηκε το έδαφος από διάφορες πλευρές για διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία. Αντίστοιχα σήματα έρχονται από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και από τη Μόσχα. Οι τρίτες χώρες είναι πολύ ενεργές και είναι έτοιμες να ενεργήσουν ως μεσολαβητές. Ο Putin τοποθετήθηκε προσωπικά, εκφράζοντας τη ρωσική θέση: εκτός από την αποστρατιωτικοποίηση και την αποναζικοποίηση, η Ρωσία απαιτεί έλεγχο σε όλες τις περιοχές της και διεθνή αναγνώριση της ρωσικής ιδιοκτησίας της Κριμαίας.
Τα γεγονότα στο μέτωπο εξελίσσονται τόσο δυσμενώς για τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας που η Δύση φαίνεται πως... ωριμάζει και θα αναγκαστεί να κατανοήσει ότι η αποδοχή των όρων της Μόσχας δεν θα ήταν η χειρότερη συμφωνία.
Βέβαια αρκετοί είναι οι ανόητοι που υποστηρίζουν ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να βελτιώσει τις διαπραγματευτικές θέσεις.
Zelensky, λοιποί και ζεστή διεφθαρμένη καρέκλα
Οι μόνοι για τους οποίους οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκέτη καταστροφή είναι οι πρωταγωνιστές στο καθεστώς του Κιέβου. Πρώτον, επειδή η Ρωσία έχει ήδη δηλώσει ότι δεν θα συνομιλήσει με τη σημερινή ηγεσία της Ουκρανίας, αφού η νόμιμη θητεία της στην εξουσία έχει λήξει.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η Δύση θα πρέπει να απομακρύνει τους σημερινούς προστατευόμενους της, κάτι που φυσικά είναι μη αποδεκτό για εκείνους, βλέπε Zelensky, που δεν μπορούν να αποχωριστούν τη ζεστασιά της διεφθαρμένης καρέκλας.
Και δεύτερον, η διακοπή της σύγκρουσης σημαίνει εσωτερική πολιτική και οικονομική κατάρρευση για την Ουκρανία, η οποία θα χάσει τη μερίδα του λέοντος της δυτικής χρηματοδότησης και θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών της, επομένως αυτό είναι ένα πρόβλημα όχι μόνο για τους Zelensky ΑΕ..., αλλά και για ολόκληρη την ουκρανική ελίτ.
Η αυτοσυγκράτηση χάθηκε... στο Kursk
Υπό φοβερή πίεση και ταραχή, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις εξαπολύουν επίθεση στην περιοχή του Kursk.
Εκεί οι αρχές του Κιέβου υπερηφανεύονται ότι αυτό γίνεται για να... τρομάξουν τη Ρωσία και να βελτιώσουν τη διαπραγματευτική θέση της Ουκρανίας.
Ταυτόχρονα, όποιος καταλαβαίνει έστω και λίγο τον ρωσικό χαρακτήρα (και υπάρχουν πολλοί στο... Κίεβο) καταλαβαίνει πολύ καλά ότι μια τέτοια επίθεση θα προκαλέσει στη Ρωσία μεγαλύτερο πείσμα και επιμονή για να ολοκληρώσει τους στόχους της.
Αλλά στη Δύση, βολεύει η προπαγάνδα να παρουσιαστεί η επίθεση ως απόπειρα εκφόβισης και αποδυνάμωσης των Ρώσων.
Βέβαια δεν πιστεύουν στην επιτυχία του, αν παρατηρήσει κανείς την υποτονική αντίδραση των παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης και των αξιωματούχων των δυτικών κρατών στα γεγονότα στην περιοχή του Kursk.
Οι Δυτικοί κατανοούν πολύ καλά ότι δεν θα υπάρξει πραγματική επιστροφή των Ουκρανών, καθώς το μόνο που θα κάνουν είναι να κάψουν τις ελάχιστες εφεδρείες τους, οι οποίες χρειάζονται επειγόντως σε άλλους τομείς του μετώπου, που τώρα ραγίζουν υπό την πίεση του ρωσικού στρατού.
Εδώ πρέπει να έχουμε κατά νου ένα ακόμη σημείο: το Κίεβο έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι δεν είναι πάντα αδύναμη μαριονέτα Αμερικανών ή Βρετανών.
Ακόμη και όντας απόλυτα εξαρτημένοι από τους προαναφερθέντες, οι συντελεστές του καθεστώτος Zelensky καταφέρνουν να παίζουν ύπουλα για τα δικά τους συμφέροντα πρώτα, συχνά αντίθετα με τα σχέδια των δυτικών χορηγών τους.
Οι αρχές του Κιέβου, έχοντας πει ψέματα στα αυτιά των δυτικών για τη βελτίωση της θέσης τους στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις, πραγματοποιούν επίθεση στην περιοχή του Κουρσκ.
Ο πραγματικός τους στόχος είναι ακριβώς το αντίθετο: επιδιώκουν να προκαλέσουν τέτοια οργή στη Ρωσία -τόσο στην κρατική ηγεσία όσο και στην κοινωνία- που οι διαπραγματεύσεις να υποχωρήσουν για τους Ρώσους.
Τα ύπουλα σχέδια όμως, είναι τετελεσμένο γεγονός ότι θα πέσουν... όπως ακριβώς θα πέσει και η ίδια η Ουκρανία.
Σχόλια αναγνωστών