Τελευταία Νέα
Chania
Διεθνή

Ανάλυση κόλαφος για το ΝΑΤΟ από το CSIS… Δεν καταλαβαίνουν ότι ο Putin έχει το πάνω χέρι; - Ο νικητής δεν διαπραγματεύεται

Ανάλυση κόλαφος για το ΝΑΤΟ από το CSIS… Δεν καταλαβαίνουν ότι ο Putin έχει το πάνω χέρι; - Ο νικητής δεν διαπραγματεύεται
Ιστορικά, οι πόλεμοι τελειώνουν είτε με μια πλήρη στρατιωτική νίκη, είτε με κατάπαυση του πυρός είτε με μια ειρηνευτική διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων
Από την αρχή, ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin έχει το πάνω χέρι στην Ουκρανία.
Και όσο το έχει, δεν υπάρχει λόγος να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Αυτό αναφέρει όσο πιο ξεκάθαρα μπορεί το CSIS - Center for Strategic & International Studies, υπενθυμίζοντας στο ΝΑΤΟ ότι αυτή η κατάσταση επιβραδύνει σοβαρά τις πιθανές διαπραγματεύσεις.
Πολύ απλά, εφόσον ο Vladimir Putin πιστεύει ότι οι μάχες τον ωφελούν, έχει λίγα κίνητρα για να κάνει μια συμφωνία.
Οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι πρέπει να αλλάξουν αυτόν τον λογισμό εάν θέλουν να έχουν ειρήνη.
Συγκεκριμένα, τα δυτικά έθνη πρέπει να σηματοδοτήσουν ότι η στρατιωτική βοήθεια θα επιταχυνθεί σε όγκο και ικανότητα όσο περισσότερο συνεχίζονται οι μάχες.
Αυτό θα αυξήσει την πλευρά του κόστους της εξίσωσης του Putin σε σημείο που η Ρωσία έρθει στο τραπέζι με κίνητρο για διαπραγμάτευση, εξηγεί το CSIS.

Όταν οι διαπραγματεύσεις λειτουργούν

Ιστορικά, οι πόλεμοι τελειώνουν είτε με μια πλήρη στρατιωτική νίκη, είτε με κατάπαυση του πυρός είτε με μια ειρηνευτική διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων.
Σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών Μελετών της Χάγης, μόνο το 16% των πολέμων μεταξύ 1946 και 2005 έχουν καταλήξει σε λύση μέσω διαπραγματεύσεων.
Μεταξύ αυτών των ειρηνευτικών διευθετήσεων, το 37% οδήγησε σε νέα σύγκρουση, συχνά μέσα σε μόλις δύο χρόνια.
Οι διαπραγματεύσεις τείνουν να είναι πιο επιτυχημένες όταν τα μέρη καθιερώνουν με επιτυχία μια βασική γραμμή εμπιστοσύνης, αντιμετωπίζουν τις βαθύτερες αιτίες της σύγκρουσης ή παρέχουν ένα πλαίσιο για μελλοντική μη βίαιη επίλυση.
Επιπλέον, μέτρα όπως η δημοσιοποίηση πτυχών της διαπραγματευτικής διαδικασίας και η συμμετοχή αξιόπιστων μεσολαβητών μπορούν να αυξήσουν τη διαφάνεια και να βοηθήσουν στην απομόνωση της ειρηνευτικής διαδικασίας από πιθανές εξωτερικές διαταραχές, αυξάνοντας την πιθανότητα επίτευξης συμφωνίας.

Στην ουσία των διαπραγματεύσεων

Το κρίσιμο για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση είναι να θέλουν τα μέρη να είναι εκεί.
Η θεωρία των διαπραγματεύσεων περιγράφει αυτή την έννοια ως BATNA (bat-na): την καλύτερη εναλλακτική λύση σε μια συμφωνία υπό διαπραγμάτευση.
Με άλλα λόγια, αν αποτύχουν οι συνομιλίες, τι γίνεται;
Εάν και οι δύο πλευρές πιστεύουν ότι η επιστροφή στη μάχη βλάπτει τα συμφέροντά τους, οι πιθανότητες βελτιώνονται για μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων.
Εάν, από την άλλη πλευρά, τουλάχιστον ένα μέρος πιστεύει ότι ο πόλεμος είναι προς όφελός του και πιστεύει ότι μπορεί να τον διατηρήσει για κάποιο χρονικό διάστημα, η δομή κινήτρων ανατρέπεται.
Ο Putin ανήκει σε αυτήν την τελευταία κατηγορία, και δεδομένων των σημερινών τάσεων, δεν έχει άδικο.
Ακριβώς όπως σε προηγούμενες συγκρούσεις, από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έως τον Χειμερινό Πόλεμο, η Μόσχα ήταν πρόθυμη να θυσιάσει τεράστιες ποσότητες ανδρών για να επιτύχει σταδιακά κέρδη.
Στην Ουκρανία, έχει ρίξει σκληρούς στρατιώτες και στρατεύσιμους για να επιτύχει εδαφικά κέρδη ή να κρατήσει στρατηγικά θέσεις.
Όμως, με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα κέρδη έχουν αθροιστεί και αυτές οι αμυντικές θέσεις έχουν σκαφτεί βαθιά.
Ο βαθύς πάγκος των ανδρών και του υλικού της Ρωσίας δίνει στη Μόσχα ισχύ, αναφέρει το CSIS.

Η θέση της Δύσης

Εν τω μεταξύ, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης έχουν ρίξει σιγά σιγά πόρους στην Ουκρανία.
Η βοήθεια ήταν αρκετή για να κρατήσει ζωντανό τον «Ουκρανό ασθενή», αλλά όχι αρκετή για να αλλάξει αποφασιστικά την ισορροπία προς τη νίκη.
Ο Putin έπεισε με επιτυχία την Ουάσιγκτον ότι πρέπει να τον φοβούνται και ότι είναι αρκετά τρελός ώστε να σύρει το ΝΑΤΟ σε πόλεμο.
Οι Σύμμαχοι έχουν αφήσει τον φόβο τους για κλιμάκωση να ξεπεράσει μια νικηφόρα στρατιωτική στρατηγική.
Ως αποτέλεσμα, ο Putin έχει βάλει το δάχτυλο στον άνεμο και βλέπει ότι φυσάει προς την κατεύθυνση του.

Γιατί να μιλάμε όταν η Ρωσία πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει;

Αν υποθέσουμε ότι οι σύμμαχοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία όταν η κυβέρνηση Trump ζητά από τον Putin να καθίσει για ειρηνευτικές συνομιλίες τον Ιανουάριο, είναι πιθανό να καθυστερήσει μια απάντηση.
Δεν θα έχει καθόλου κίνητρο να καθίσει ή να βιαστεί.
Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου αν θα πεθάνουν περισσότεροι Ρώσοι (ή Βορειοκορεάτες) για τις εδαφικές του φιλοδοξίες.
Πιθανότατα εκτιμά ότι η γενναιοδωρία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης με την Ουκρανία μειώνεται.
Και βλέπει ότι ο χρόνος είναι με το μέρος του.

«Νεκρή» η Ουκρανία

Η Ουκρανία δεν μπορεί να επιβιώσει στις διαπραγματεύσεις υπό αυτές τις συνθήκες.
Ο Putin θα απαιτήσει -και πιθανότατα θα λάβει- εδαφικές παραχωρήσεις.
Η Κριμαία και το Ντονμπάς είναι εγγυημένα θύματα.
Ακόμα κι αν ο Zelensky παίζει άψογα ένα αδύναμο χέρι, δεν μπορεί να αγνοήσει ότι το έθνος του παλεύει όλο και περισσότερο, ενάντια σε έναν αντίπαλο που είναι πρόθυμος να εξαντλήσει τους εθνικούς πόρους για να κερδίσει.
Ο Putin από την άλλη έχει επιλογές: μπορεί είτε να πολεμήσει μέχρι να αποκτήσει το έδαφος που θέλει, είτε να στείλει διαπραγματευτές για να ολοκληρώσουν συνομιλίες για χρόνια.
Ενώ το BATNA του Zelensky είναι χαμένοι σύμμαχοι και μια υφέρπουσα στρατιωτική ήττα, ένας σκληρός πόλεμος φθοράς.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης