Ο Ούγγρος ειδικός σε θέματα ασφαλείας, Demko Attila, αναφέρει ότι η Ρωσία μπορεί να διατηρήσει τον ρυθμό του πολέμου για χρόνια
Την αλήθεια πίσω από τα αντίθετα αφηγήματα για τη στρατιωτική ικανότητα της Ρωσίας αποκαλύπτει για το BN o Ούγγρος ειδικός σε θέματα ασφαλείας, Demko Attila.
Σε ό,τι αφορά τη Ρωσία, συγκρούονται δύο αφηγήματα: Το πρώτο αφήγημα υποστηρίζει ότι «η Ρωσία έχει εξαντλήσει τα αποθέματά της, και η αμυντική της βιομηχανία βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης».
Μεταξύ 2022 και 2025, η Ρωσία επανενεργοποίησε περισσότερα από 4.000 άρματα μάχης.
Λογικά, αυτά ήταν σε σχετικά καλή κατάσταση, άρα πιθανότατα χρειάστηκαν μόνο μικρές επισκευές πριν γίνουν ετοιμοπόλεμα.
Την ίδια στιγμή, δεδομένου ότι η Ρωσία αναγκάστηκε να επαναφέρει άρματα, ο ρυθμός απόσυρσής τους από τις αποθήκες επιβραδύνθηκε.
Ενώ αρκετές χιλιάδες μονάδες προστέθηκαν στις μάχιμες δυνάμεις το 2022 και 2023, μόνο 342 άρματα αποσύρθηκαν από τις αποθήκες μεταξύ Φεβρουαρίου 2024 και Φεβρουαρίου 2025.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα περίπου 4.500 άρματα «παρκαρισμένα», η κακή τεχνική τους κατάσταση θα δυσκολέψει την αποκατάστασή τους.
Περαιτέρω πρόβλημα για τη Ρωσία αποτελεί το γεγονός ότι σε αυτά περιλαμβάνονται και 650 T-64, τύπος που δεν κατασκευάστηκε ποτέ στη Ρωσία, επομένως είναι απίθανο να προσπαθήσουν να τα επαναφέρουν.
Υπολογίζεται ότι η Μόσχα διαθέτει σήμερα μόνο 1.200 επιχειρησιακά άρματα.
Το άλλο αφήγημα είναι ότι η Ρωσία ακμάζει και η στρατιωτική της βιομηχανία ξεπερνά το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τον Αμερικανό στρατηγό 4 αστέρων Christopher G. Cavoli.
«Ως αποτέλεσμα, η ρωσική αμυντική βιομηχανία θα παραγάγει φέτος 1.500 άρματα μάχης, 3.000 τεθωρακισμένα οχήματα και 200 βαλλιστικούς και κρουζ πυραύλους Iskander (την ώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν μόλις 135 άρματα ετησίως και δεν κατασκευάζουν πλέον καινούργια Bradley).
Η Ρωσία παράγει 250.000 βλήματα πυροβολικού το μήνα, "κατευθυνόμενη προς τη δημιουργία αποθέματος τριπλάσιου από αυτό των ΗΠΑ και της Ευρώπης μαζί"».
Ποια είναι η πραγματικότητα;
Η αλήθεια μάλλον είναι κάπου στη μέση. Η Ρωσία έχει σε μεγάλο βαθμό εξαντλήσει τα αποθέματα πυρομαχικών της.
Παρ’ όλα αυτά, παράγει περισσότερα στις περισσότερες κατηγορίες από όλα τα κράτη του ΝΑΤΟ μαζί.
Ωστόσο, τα λεγόμενα του Cavoli είναι παραπλανητικά. Από τα 1.500 άρματα μάχης που αναφέρονται, τα 1.300 είναι συνήθως T-72 ηλικίας 40-50 ετών, τα οποία επισκευάστηκαν, ή πρόκειται για αποκατάσταση αρμάτων που υπέστησαν ζημιές στο πεδίο της μάχης. Μόνο 200 είναι καινούργια T-90.
Γεγονός είναι ότι και το ΝΑΤΟ δεν παράγει πολλά σήμερα: πέρα από τα 135 αμερικανικά άρματα, οι Γερμανοί παράγουν ίσως 40-50 Leopard 2, τα οποία όμως δεν καταλήγουν στην Ουκρανία, αλλά σε πελάτες όπως η Ουγγαρία.
Τα περισσότερα από τα 3.000 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς πεζικού είναι επίσης μεταχειρισμένα, παλαιότατα BMP-1 και BMP-2, ενώ κατασκευάζονται πάνω από 200 νέα BMP-3.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ δεν κατασκευάζουν πλέον κανένα Bradley, και βρίσκονται σε φάση δοκιμών για το νέο τους όχημα (ένα από τα δύο τελικά υποψήφια είναι το Lynx, που ήδη έχει παραληφθεί από την Ουγγαρία).
Η ευρωπαϊκή παραγωγή IFV (τεθωρακισμένων οχημάτων πεζικού) ανά έτος δεν είναι σαφής, αλλά μάλλον είναι μικρότερη από τη ρωσική.
Τι είναι αλήθεια και τι όχι;
Είναι αλήθεια ότι η ρωσική στρατιωτική βιομηχανία μπορεί σήμερα, το 2025, να ξεπεράσει σε όγκο τη στρατιωτική βιομηχανία ολόκληρου του ΝΑΤΟ σε πολλές σημαντικές κατηγορίες (εκτός πλέον των αεροσκαφών), και ότι έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην παραγωγή και χρήση drones.
Επίσης, είναι υπερβολή να προβλέπεται κατάρρευση της ρωσικής στρατιωτικής βιομηχανίας· απλώς, σε 1-2 χρόνια θα έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα του παλαιού σοβιετικού εξοπλισμού, δηλαδή θα μειωθεί ο όγκος παραγωγής.
Αυτό, όμως, δεν είναι κατάρρευση. Αυτή είναι η «γκρίζα» εικόνα.
Δεν θα υπάρξει κάποια τρομερή ρωσική απειλή μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια, ακόμη και αν – με κάποιο θαύμα – δεν χρειάζεται να διατηρούν μεγάλο μέρος του στρατού τους στην Ουκρανία.
Γιατί ακόμη και αν υπάρξει κατάπαυση του πυρός και δεν απαιτείται το 90% των δυνάμεών τους εκεί, όπως σήμερα, και πάλι δεν θα μπορούν να αποσύρουν σημαντικό τμήμα των δυνάμεών τους.
Όσο μεγαλύτερο κομμάτι της Ουκρανίας ελέγχουν, τόσο μακραίνει η γραμμή αντιπαράθεσης και τόσο περισσότεροι στρατιώτες χρειάζονται για να τη διατηρήσουν.
Άρα, δεν υπάρχει ρωσική κατάρρευση – ούτε στρατιωτικοβιομηχανική, ούτε οικονομική, ούτε κοινωνική.
www.bankingnews.gr
Σε ό,τι αφορά τη Ρωσία, συγκρούονται δύο αφηγήματα: Το πρώτο αφήγημα υποστηρίζει ότι «η Ρωσία έχει εξαντλήσει τα αποθέματά της, και η αμυντική της βιομηχανία βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης».
Μεταξύ 2022 και 2025, η Ρωσία επανενεργοποίησε περισσότερα από 4.000 άρματα μάχης.
Λογικά, αυτά ήταν σε σχετικά καλή κατάσταση, άρα πιθανότατα χρειάστηκαν μόνο μικρές επισκευές πριν γίνουν ετοιμοπόλεμα.
Την ίδια στιγμή, δεδομένου ότι η Ρωσία αναγκάστηκε να επαναφέρει άρματα, ο ρυθμός απόσυρσής τους από τις αποθήκες επιβραδύνθηκε.
Ενώ αρκετές χιλιάδες μονάδες προστέθηκαν στις μάχιμες δυνάμεις το 2022 και 2023, μόνο 342 άρματα αποσύρθηκαν από τις αποθήκες μεταξύ Φεβρουαρίου 2024 και Φεβρουαρίου 2025.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα περίπου 4.500 άρματα «παρκαρισμένα», η κακή τεχνική τους κατάσταση θα δυσκολέψει την αποκατάστασή τους.
Περαιτέρω πρόβλημα για τη Ρωσία αποτελεί το γεγονός ότι σε αυτά περιλαμβάνονται και 650 T-64, τύπος που δεν κατασκευάστηκε ποτέ στη Ρωσία, επομένως είναι απίθανο να προσπαθήσουν να τα επαναφέρουν.
Υπολογίζεται ότι η Μόσχα διαθέτει σήμερα μόνο 1.200 επιχειρησιακά άρματα.
Το άλλο αφήγημα είναι ότι η Ρωσία ακμάζει και η στρατιωτική της βιομηχανία ξεπερνά το ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τον Αμερικανό στρατηγό 4 αστέρων Christopher G. Cavoli.
«Ως αποτέλεσμα, η ρωσική αμυντική βιομηχανία θα παραγάγει φέτος 1.500 άρματα μάχης, 3.000 τεθωρακισμένα οχήματα και 200 βαλλιστικούς και κρουζ πυραύλους Iskander (την ώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν μόλις 135 άρματα ετησίως και δεν κατασκευάζουν πλέον καινούργια Bradley).
Η Ρωσία παράγει 250.000 βλήματα πυροβολικού το μήνα, "κατευθυνόμενη προς τη δημιουργία αποθέματος τριπλάσιου από αυτό των ΗΠΑ και της Ευρώπης μαζί"».
Ποια είναι η πραγματικότητα;
Η αλήθεια μάλλον είναι κάπου στη μέση. Η Ρωσία έχει σε μεγάλο βαθμό εξαντλήσει τα αποθέματα πυρομαχικών της.
Παρ’ όλα αυτά, παράγει περισσότερα στις περισσότερες κατηγορίες από όλα τα κράτη του ΝΑΤΟ μαζί.
Ωστόσο, τα λεγόμενα του Cavoli είναι παραπλανητικά. Από τα 1.500 άρματα μάχης που αναφέρονται, τα 1.300 είναι συνήθως T-72 ηλικίας 40-50 ετών, τα οποία επισκευάστηκαν, ή πρόκειται για αποκατάσταση αρμάτων που υπέστησαν ζημιές στο πεδίο της μάχης. Μόνο 200 είναι καινούργια T-90.
Γεγονός είναι ότι και το ΝΑΤΟ δεν παράγει πολλά σήμερα: πέρα από τα 135 αμερικανικά άρματα, οι Γερμανοί παράγουν ίσως 40-50 Leopard 2, τα οποία όμως δεν καταλήγουν στην Ουκρανία, αλλά σε πελάτες όπως η Ουγγαρία.
Τα περισσότερα από τα 3.000 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς πεζικού είναι επίσης μεταχειρισμένα, παλαιότατα BMP-1 και BMP-2, ενώ κατασκευάζονται πάνω από 200 νέα BMP-3.
Από την άλλη, οι ΗΠΑ δεν κατασκευάζουν πλέον κανένα Bradley, και βρίσκονται σε φάση δοκιμών για το νέο τους όχημα (ένα από τα δύο τελικά υποψήφια είναι το Lynx, που ήδη έχει παραληφθεί από την Ουγγαρία).
Η ευρωπαϊκή παραγωγή IFV (τεθωρακισμένων οχημάτων πεζικού) ανά έτος δεν είναι σαφής, αλλά μάλλον είναι μικρότερη από τη ρωσική.
Τι είναι αλήθεια και τι όχι;
Είναι αλήθεια ότι η ρωσική στρατιωτική βιομηχανία μπορεί σήμερα, το 2025, να ξεπεράσει σε όγκο τη στρατιωτική βιομηχανία ολόκληρου του ΝΑΤΟ σε πολλές σημαντικές κατηγορίες (εκτός πλέον των αεροσκαφών), και ότι έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο στην παραγωγή και χρήση drones.
Επίσης, είναι υπερβολή να προβλέπεται κατάρρευση της ρωσικής στρατιωτικής βιομηχανίας· απλώς, σε 1-2 χρόνια θα έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα του παλαιού σοβιετικού εξοπλισμού, δηλαδή θα μειωθεί ο όγκος παραγωγής.
Αυτό, όμως, δεν είναι κατάρρευση. Αυτή είναι η «γκρίζα» εικόνα.
Δεν θα υπάρξει κάποια τρομερή ρωσική απειλή μέσα στα επόμενα 3-4 χρόνια, ακόμη και αν – με κάποιο θαύμα – δεν χρειάζεται να διατηρούν μεγάλο μέρος του στρατού τους στην Ουκρανία.
Γιατί ακόμη και αν υπάρξει κατάπαυση του πυρός και δεν απαιτείται το 90% των δυνάμεών τους εκεί, όπως σήμερα, και πάλι δεν θα μπορούν να αποσύρουν σημαντικό τμήμα των δυνάμεών τους.
Όσο μεγαλύτερο κομμάτι της Ουκρανίας ελέγχουν, τόσο μακραίνει η γραμμή αντιπαράθεσης και τόσο περισσότεροι στρατιώτες χρειάζονται για να τη διατηρήσουν.
Άρα, δεν υπάρχει ρωσική κατάρρευση – ούτε στρατιωτικοβιομηχανική, ούτε οικονομική, ούτε κοινωνική.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών