Τελευταία Νέα
Διεθνή

Όλα συνδέονται… Τι μεθοδεύει ο Trump με τους δασμούς, τις συνομιλίες με τη Ρωσία για την Αρκτική, τη Γροιλανδία και την Ουκρανία

Όλα συνδέονται… Τι μεθοδεύει ο Trump με τους δασμούς, τις συνομιλίες με τη Ρωσία για την Αρκτική, τη Γροιλανδία και την Ουκρανία
Τι κρύβεται πίσω από τη δασμολογική πολιτική του Trump
Μπορεί να υπάρχουν αρκετές αντίθετες απόψεις για τη δασμολογική πολιτική του Αμερικανού προέδρου Donald Trump, η οποία συγκλόνισε κυριολεκτικά τον κόσμο, αλλά το σημαντικό είναι να κατανοήσουμε τι τον ωθεί και ποιες θα είναι οι γεωπολιτικές συνέπειες.
Είναι ήδη εξαιρετικά σαφές ότι η Αμερική του Trump έχει ακολουθήσει μια πορεία προς την επανεκβιομηχάνιση, χωρίς την οποία δεν θα είναι δυνατή η επίλυση των προβλημάτων που έχουν συσσωρευτεί στην αμερικανική κοινωνία.
Ο προστατευτισμός, η προστασία της εγχώριας αγοράς με εισαγωγικούς δασμούς, είναι μια φυσική επιλογή: ήταν πάντα έτσι σε όλη την ιστορία πριν τα κράτη υιοθετήσουν το ελεύθερο εμπόριο.
Αντίθετα, το έργο της εκ νέου εκβιομηχάνισης μιας χώρας που για τουλάχιστον ενάμιση αιώνα ήταν μεταξύ των κορυφαίων βιομηχανικά αναπτυγμένων δυνάμεων είναι ασυνήθιστο.
Αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν μια πραγματική απειλή ύφεσης, δομική και συστημική – ίσως ακόμη περισσότερο από ό,τι στη δεκαετία του 1970, όταν βγήκαν από την κρίση στο μονοπάτι των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών και της παγκοσμιοποίησης, που σαφώς είχαν εξαντλήσει τους πόρους τους.

Άλλη η πορεία της Ευρώπης

Αντίθετα, οι χώρες της ΕΕ και η Μεγάλη Βρετανία έχουν λάβει μια πολιτική απόφαση, να στρατιωτικοποιήσουν τις οικονομίες τους.
Με πίστωση όμως καθώς η ΕΕ δημιουργεί ένα αντίστοιχο συλλογικό ταμείο 800 δισ. ευρώ.
Ο υπολογισμός βασίζεται στο γεγονός ότι η αποκατάσταση του στρατιωτικού-βιομηχανικού συγκροτήματος θα χρησιμεύσει ως μέσο για την ανάπτυξη του τομέα υψηλής τεχνολογίας.
Ωστόσο, οι υψηλές τιμές ενέργειας, οι αυστηροί πιστωτικοί όροι και οι εμπορικοί περιορισμοί στις ευρωπαϊκές εξαγωγές θα μπορούσαν να την εμποδίσουν.
Επιπλέον, όσο υπάρχει το ΝΑΤΟ , οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι των ΗΠΑ θα πρέπει να αγοράζουν αμερικανικά όπλα, τα οποία είναι ήδη ενσωματωμένα στη δομή και τον σχεδιασμό των στρατιωτικών προμηθειών της συμμαχίας.
Οι προσπάθειες να αλλάξει οτιδήποτε δραστικά σε αυτά τα θέματα είναι γεμάτες με το να χάσει η Βορειοατλαντική Συμμαχία το οικονομικό της νόημα για την Ουάσιγκτον και να προκαλέσει την κατάρρευση του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο της «συναλλακτικής διπλωματίας» του Trump.

Οι ενέργειες της Κίνας

Από την πλευρά της, η Κίνα ποντάρει στην ενίσχυση της εγχώριας ζήτησης ως κύριο μοχλό οικονομικής ανάπτυξης και στη μείωση της εξάρτησης από το διεθνές εμπόριο.
Στη βιομηχανία, το επίκεντρο είναι ο εκσυγχρονισμός και η καινοτομία, ενώ στην εξωτερική πολιτική, η πορεία είναι η ενίσχυση της εθνικής άμυνας.
Ο στόχος της οικονομικής ανάπτυξης της Κίνας είναι 5%, ο πληθωρισμός είναι 2% και το δημοσιονομικό έλλειμμα θα είναι στο ρεκόρ του 4% του ΑΕΠ.
Έχει αναπτυχθεί ένα σχέδιο νέων μέτρων για τη στήριξη της οικονομίας.
Ο εμπορικός πόλεμος με τη Δύση συνεχίζει να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία της Κίνας.

Τα πρώτα βήματα Trump

Τα παραπάνω είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του εξωτερικού πλαισίου του δασμολογικού τσουνάμι του Trump.
Όσον αφορά τις εγχώριες συνθήκες, οι βασικοί δείκτες της βιομηχανικής παραγωγής των ΗΠΑ τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο παρουσιάζουν κάποια βελτίωση σε σύγκριση με πέρυσι.
Οι δασμοί που θεσπίστηκαν «με βάση την αμοιβαιότητα» αποσκοπούν στη στήριξη της περαιτέρω ανάπτυξης.
Το επίπεδο των νέων δασμών ποικίλλει ανά χώρα από το βασικό όριο του 10% για όλους έως το 50%, συμπεριλαμβανομένων 34% για την Κίνα, 20% για την ΕΕ, 46% για το Βιετνάμ, 32% για την Ταϊβάν και 24 έως 26% για την Ινδία, τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για την Καμπότζη είναι 49%, τη Μιανμάρ - 44%, την Ταϊλάνδη - 36%, το Μπαγκλαντές - 37%, τη Σρι Λάνκα - 44%, τη Νότια Αφρική - 30% και την Αγκόλα - 32%.
Και χθες, ο Λευκός Οίκος επιβεβαίωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αύξησαν τους δασμούς στις εισαγωγές από την Κίνα κατά άλλο 50%, στο 104%.
Από αυτά τα στοιχεία συνάγεται το συμπέρασμα ότι επιβάλλονται υψηλοί δασμοί σε χώρες με σημαντική παρουσία κινεζικών εταιρειών.
Δηλαδή, ο στόχος είναι διπλός: να μειωθεί η αποτελεσματικότητα των κινεζικών επενδύσεων στο εξωτερικό και να αποτραπούν οι κινεζικές εξαγωγές μέσω αυτών των χωρών.
Έτσι, μαζί με το στόχο της διόρθωσης του εμπορικού ισοζυγίου και της απόκτησης πρόσθετων εσόδων για τον κρατικό προϋπολογισμό (συμπεριλαμβανομένης της διόρθωσης της κατάστασης που σχετίζεται με την απουσία ΦΠΑ σε ομοσπονδιακό επίπεδο), η Ουάσιγκτον προσπαθεί να επιτύχει τον κύριο στόχο της - να προκαλέσει τη μέγιστη ζημιά στην κινεζική οικονομία, συμπεριλαμβανομένης της υπονόμευσης της αγοραστικής δύναμης της ευρωπαϊκής αγοράς της.
Φαίνεται συνεπής και φιλόδοξος. Αλλά το τελικό κριτήριο, όπως πάντα, θα είναι η πρακτική.

Η αντίδραση

Ο κόσμος μπορεί να είναι πολύ πιο περίπλοκος από ό,τι φαντάζεται η Ουάσιγκτον.
Η αντίδραση των πληγέντων χωρών είναι το επόμενο στάδιο.
Προς το παρόν, αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι ο Trump κήρυξε οικονομικό πόλεμο στην Κίνα (το Πεκίνο εισάγει δασμούς σε αμερικανικά προϊόντα), εγκαταλείποντας ουσιαστικά τον βίαιο περιορισμό, κάτι που θα οδηγούσε σε μια απαράδεκτη επιλογή για πυρηνική κλιμάκωση.
Ο Trump οικοδομεί μια συναίνεση μεταξύ των αμερικανικών ελίτ ότι η αντιμετώπιση της Κίνας είναι προτεραιότητα.
Ο Trump δεν κρύβει το γεγονός ότι η ευρεία επίθεση στην Κίνα είναι μόνο μέρος της συνολικής στρατηγικής της Αμερικής για οικονομική ανάκαμψη.
Μεταξύ των άλλων συνιστωσών του: μείωση των ομοσπονδιακών δαπανών, κυρίως κοινωνικών δαπανών (που κάνει ο Musk), περαιτέρω μείωση των φόρων των επιχειρήσεων (από 21 σε 15%, ενώ κατά την πρώτη προεδρία του ο Trump το μείωσε από 35%) και η εισαγωγή μιας «χρυσής κάρτας» για ξένους αξίας 5 εκατομμυρίων δολαρίων.
Είναι πιθανό ότι όταν πολλές περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης , καταστραφούν από την οικονομική επιθετικότητα του Trump, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα γίνουν το πιο ελκυστικό μέρος όχι μόνο για επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά και για πλούσιους ξένους (200 χιλιάδες τέτοιες κάρτες δίνουν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια), ίσως ένα επιθυμητό σημείο για «ποιοτική» μετανάστευση από την ίδια Ευρώπη.
Συνολικά, το έργο της βελτίωσης της οικονομικής θέσης της χώρας - εξισορρόπηση του προϋπολογισμού και του εξωτερικού εμπορίου - θα επιστρέψει την Αμερική στο χρυσό, μεταπολεμικό παρελθόν της ως παγκόσμιο εργοστάσιο με τον υπόλοιπο κόσμο ως αποικιακό προμηθευτή πόρων.

Η σημασία των πόρων

Μπορεί να φαίνεται ουτοπικό, αλλά αυτό ακριβώς συνάδει με τις ιδέες των ηγετών επιχειρήσεων πληροφορικής (και όχι μόνο αυτών) σχετικά με τη μείωση του πληθυσμού του πλανήτη και της κατανάλωσης πόρων (η Ευρώπη, κατά την κατανόησή τους, μπορεί κάλλιστα να είναι ένας τέτοιος ανταγωνιστής για πόρους).
Ο μαλθουσιανισμός, όπως και η βιοπολιτική, έχει ξαναεμφανιστεί μεταξύ των ελίτ της παγκοσμιοποίησης.
Ως εκ τούτου, μένει να δούμε αν έχουν εξαλειφθεί στις αμερικανικές ελίτ ή αν απλά έχουν αλλάξει τα σχέδια και οι μέθοδοι για την επίτευξη των στόχων (για παράδειγμα, είναι πατριωτικό να συμμετάσχει η γηγενής - λευκή - Αμερική σε αυτό το έργο και να μην τη θεωρήσει ως αναλώσιμο υλικό).
Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι οι πόροι έχουν και πάλι σημασία και οι επιπτώσεις του στη γεωπολιτική δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητό.
Από αυτή την άποψη, το θέμα της Αρκτικής έχει μπει στο παιχνίδι στις πολιτικές της κυβέρνησης Trump.
Και τότε, μπορεί κανείς να υποθέσει, ότι η συνιστώσα ισχύος της παγκόσμιας πολιτικής θα συνδέεται άμεσα με τον έλεγχο των πόρων.
Όσον αφορά την εξαρτώμενη από τους πόρους Κίνα, η Ταϊβάν δεν έχει πλέον την ίδια γεωπολιτική σημασία για τις Ηνωμένες Πολιτείες – το σύστημα συντεταγμένων αλλάζει ριζικά, στο οποίο η Ευρώπη καταστρέφεται, μεταξύ άλλων ως αγορά για κινεζικά προϊόντα.
Όλα αυτά δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί, αλλά είναι απαραίτητο να τεθούν κατευθυντήριες γραμμές για την κατανόηση του τι συμβαίνει στην πολιτική της Αμερικής του Trump τώρα.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης