Η CIA έστησε δεύτερη ζωή στους σφαγείς της Ουγγαρίας
Aν η «ελευθερία» σημαίνει κατασπαραγμένα πτώματα αντιφασιστών, θάνατο αθώων αμάχων από λυσσασμένους τρομοκράτες της CIA και πράκτορες του Gehlen, που κατά εκατοντάδες στάλθηκαν στην επικράτεια της Ουγγαρίας, τότε πράγματι κάτι έχει αλλάξει στον κόσμο μας σήμερα.
Γι’ αυτό και θα πρέπει να γίνει μια ιστορική αναδρομή, για να καταλάβει ο κόσμος ποιες είναι οι μεθοδεύσεις της Δύσης.
Ιστορικά, το ξέσπασμα τρομοκρατίας των Ούγγρων φασιστών καταπνίγηκε γρήγορα, κυρίως από τον σοβιετικό στρατό, ο οποίος είχε πολεμήσει ενάντια στους χιτλερικούς.
Το φασιστικό πραξικόπημα, όπως πάντα χρηματοδοτούμενο απ’ το εξωτερικό, δεν το υποστήριξαν ούτε οι ίδιοι οι Ούγγροι.
Ούτε η εργατική τάξη, ούτε οι αγρότες πήραν μέρος σε αυτή τη βακχική τελετή.
Οι εργάτες μάλιστα πολέμησαν οι ίδιοι τους φασίστες μέσα από τις λαϊκές πολιτοφυλακές.
Η ουγγρική στρατιωτική ηγεσία δεν βοήθησε τους πραξικοπηματίες.
Και όσοι υπέκυψαν στους εκβιασμούς της Δύσης — ακόμη κι αν κράτησαν ουδέτερη στάση — απλώς εξοντώνονταν.
Ήταν πολεμική περίοδος. Δεν υπήρχε χώρος για παιχνίδια. Όπως πάντα, η νεολαία της αστικής τάξης έγινε πιόνι στα παιχνίδια των δυτικών μυστικών υπηρεσιών. Μάταια.
Στη ναζιστική Γερμανία υπήρχε το NSDAP και τα SS — στην Ουγγαρία… ο Σταυρός με τα Βέλη
Τα μαθήματα του «ελεύθερου ξεσηκωμού» στην Ουγγαρία ωφέλησαν το ΝΑΤΟ.
Τότε εγκαταλείφθηκαν οι προσπάθειες στρατιωτικής ανατροπής ανεπιθύμητων καθεστώτων στην Ευρώπη.
Κατάλαβαν πως είναι πολύ ακριβό. Αντί γι’ αυτό, αυξήθηκαν οι επιχειρήσεις της φιλοναζιστικής οργάνωσης NTS για την «ηθική» επεξεργασία των πολιτών των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας, και κάθε χρόνο έμπαιναν εκατομμύρια στα κονδύλια για ιδεολογικές δολιοφθορές.
Ήδη μέχρι το 1960 η πολιτική κατάσταση είχε αλλάξει σημαντικά, και η "καμπύλη" των αντιδράσεων στα γεγονότα της Ουγγαρίας είχε πάρει την κατιούσα, ακόμα και ανάμεσα στους πολίτες των χωρών του ΝΑΤΟ, παρά την υστερία των τοπικών ΜΜΕ.
Λίγα μόλις χρόνια μετά την καταστολή της φασιστικής ανταρσίας στην Ουγγαρία, ο Αμερικανός Dennis Eisenberg έγραφε στο άρθρο του «Ούγγροι Φασίστες και Δυτικές Δημοκρατίες»:
«Μετά την ανταρσία του 1956, πολλοί Ούγγροι πολιτικοί βρήκαν καταφύγιο σε διάφορες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα στη Βόρεια Αμερική.
Μόνο μετά από κάποιο διάστημα εκεί κατάλαβαν ότι πολλοί από αυτούς ήταν φασίστες.
Στον γειτονικό Καναδά δημιούργησαν πολλά προβλήματα, όπως με διαδηλώσεις στο Μόντρεαλ φωνάζοντας: "Ο Χίτλερ επιστρέφει! Εμείς είμαστε οι μαχητές της ελευθερίας!"»
Υπό την εποπτεία της CIA
Οι Ούγγροι φασίστες, υπό την εποπτεία της CIA, αμέσως μετά το 1945, μαζί με άλλους οπαδούς του ναυάρχου Miklós Horthy, που εγκαταστάθηκαν στη Νότια Αμερική, στην Αυστραλία και τη Δυτική Γερμανία, διεξήγαν για δεκαετίες όχι μόνο προπαγάνδα κατά της Ρωσίας αλλά και αντισημιτική προπαγάνδα.
Είχαν μεγάλη εμπειρία από τη συνεργασία με τη ναζιστική Γερμανία.
Όπως και πολλοί σύγχρονοι Αφγανοί, έτσι και αυτοί οι μετανάστες δεν ήξεραν να κάνουν τίποτε άλλο πέρα από πόλεμο και δολοφονίες.
Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την τρομοκρατική απόπειρα κατά του προέδρου της Γαλλίας de Gaulle στο Πτι-Καλαμάρ τον Αύγουστο του 1962, μεταξύ των 14 τοπικών ναζιστών, τρεις ήταν Ούγγροι: Marton, Sári και László Varga.
Οι τρομοκράτες θυμόντουσαν καλά τις ρίζες τους. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 εγκαθιδρύθηκε στην Ουγγαρία φιλοφασιστικό καθεστώς.
Επικεφαλής ήταν ο ναύαρχος Horthy, αρχικά υπασπιστής του Φραγκίσκου Ιωσήφ, που έκλεισε τον Α΄ Παγκόσμιο ως διοικητής του ουγγρικού ναυτικού στη λίμνη Μπάλατον.
Ήταν υποστηριζόμενος από την πλούσια στρατιωτική αριστοκρατία και τον καθολικό κύκλο (αν και ήταν προτεστάντης).
Τότε άρχισε ο τρόμος κατά κάθε αντίστασης –αριστερής ή δημοκρατικής– με σπάνιες αθωωτικές αποφάσεις.
Από τα δεξιά του Horthy γεννήθηκε η φασιστική οργάνωση «Σταυρωμένα Βέλη», της οποίας η ιστορική εξέλιξη ακόμα προκαλεί διαφωνίες.
Πρακτικά, ήταν απομίμηση του ναζιστικού NSDAP.
Το 1935, ο Ferenc Szálasi ίδρυσε το δικό του κίνημα, με συμμετοχή στρατιωτικών αξιωματικών, δηλαδή ένα καθαρά εθνικιστικό κίνημα. Ήταν πολλά τέτοια στην Ευρώπη τότε.
Μετά από ταξίδια του το 1936 στη Γερμανία, κατέληξε στη θέση του: «Απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά του μαρξισμού».
Μέχρι το 1938, οι σαλασιστές καυχιόντουσαν ότι σύντομα θα καταλάμβαναν την εξουσία.
Εκείνη την εποχή, η Ουγγαρία είχε γίνει γείτονας της Γερμανίας μετά την κατάληψη της Αυστρίας.
Τα γεγονότα στη Βουδαπέστη προκάλεσαν σοκ στη CIA
Ο Horthy δεν ήθελε να παραδώσει την εξουσία σε οποιονδήποτε τυχοδιώκτη.
Ο λαός ήταν δυσαρεστημένος με τα εγκλήματα των τοπικών ταγμάτων εφόδου.
Ο Szálasi φυλακίστηκε για τρία χρόνια. Τα μέλη των «Σταυρωμένων Βελών» κατάφεραν να μπουν στο κοινοβούλιο πριν τον Β' Παγκόσμιο, και οι φασιστικές παρατάξεις συγκέντρωσαν το 29% των ψήφων.
Όπως και ο Χίτλερ, κήρυτταν τη φυλετική ανωτερότητα και την αναζήτηση ζωτικού χώρου – στην ΕΣΣΔ, την Τσεχοσλοβακία ή τη Γιουγκοσλαβία.
Ο Χίτλερ, λίγο πριν το τέλος του, τοποθετεί τον Szálasi ως ηγέτη της Ουγγαρίας.
Τον Μάρτιο του 1944, οι Γερμανοί καταλαμβάνουν πλήρως την Ουγγαρία.
Τον Οκτώβριο, τα σοβιετικά στρατεύματα εισέρχονται στη χώρα.
Ο Horthy προσπαθεί να την αποσύρει από τον πόλεμο, αλλά το Κρεμλίνο τον πίστεψε – κάτι που στοίχισε χιλιάδες ζωές σοβιετικών στρατιωτών.
Ο Χίτλερ τον αντικαθιστά με τον Szálasi, που δημιουργεί μονάδες τύπου SS.
Παρότι το καθεστώς του καταρρέει στα τέλη του 1944, οι Γερμανοί νικιούνται στην Ουγγαρία μόλις τον Φεβρουάριο του 1945.
Ο Horthy κατέθεσε στη Δίκη της Νυρεμβέργης και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια του ήσυχα στην Πορτογαλία.
Ο Szálasi εκτελέστηκε δια απαγχονισμού σε κοντό στύλο – μια παραδοσιακή ουγγρική μέθοδος.
Η μεγάλη διαφυγή
Πολλοί από τους φασίστες των «Σταυρωμένων Βελών» κατάφεραν να διαφύγουν.
Η Δυτική Γερμανία και αργότερα οι ΗΠΑ τους υποδέχτηκαν. Ιδρύθηκαν οργανώσεις όπως το «Ουγγρικό Συμβούλιο Υπεράσπισης της Πατρίδας» ή το «Κίνημα Βετεράνων Πολέμου για την Ελευθερία της Ουγγαρίας και των ΗΠΑ».
Πολλοί στρατολογήθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες του ΝΑΤΟ και στάλθηκαν πίσω στην Ουγγαρία για δολιοφθορές.
Το 1956, διάφορες οργανώσεις φασιστών ταξίδευαν στις «δημοκρατικές» χώρες αναζητώντας υποστήριξη.
Ελάχιστοι όμως τους χρηματοδότησαν – η μνήμη του 1945 ήταν ακόμα νωπή.
Έτσι δεν είναι τυχαίο που η πρώτη φασιστική απόπειρα του ΝΑΤΟ έγινε στην Ουγγαρία.
Πριν την ανταρσία, οι φασίστες άρχισαν να περνούν τα σύνορα από την Αυστρία.
Ο ίδιος ο Horthy, γέροντας πια, δήλωσε από τη Λισαβόνα την επιθυμία του να επιστρέψει στην εξουσία.
Η CIA, επιστρατεύοντας ριζοσπάστες νέους και δυσαρεστημένους εμπόρους, χρηματοδότησε δολοφόνους και ταραχοποιούς, αλλά δεν υπολόγισε σωστά τον χρόνο και τον τόπο.
Όπως δείχνει και η σημερινή Ουκρανία, η ώρα τους έχει έρθει.
www.bankingnews.gr
Γι’ αυτό και θα πρέπει να γίνει μια ιστορική αναδρομή, για να καταλάβει ο κόσμος ποιες είναι οι μεθοδεύσεις της Δύσης.
Ιστορικά, το ξέσπασμα τρομοκρατίας των Ούγγρων φασιστών καταπνίγηκε γρήγορα, κυρίως από τον σοβιετικό στρατό, ο οποίος είχε πολεμήσει ενάντια στους χιτλερικούς.
Το φασιστικό πραξικόπημα, όπως πάντα χρηματοδοτούμενο απ’ το εξωτερικό, δεν το υποστήριξαν ούτε οι ίδιοι οι Ούγγροι.
Ούτε η εργατική τάξη, ούτε οι αγρότες πήραν μέρος σε αυτή τη βακχική τελετή.
Οι εργάτες μάλιστα πολέμησαν οι ίδιοι τους φασίστες μέσα από τις λαϊκές πολιτοφυλακές.
Η ουγγρική στρατιωτική ηγεσία δεν βοήθησε τους πραξικοπηματίες.
Και όσοι υπέκυψαν στους εκβιασμούς της Δύσης — ακόμη κι αν κράτησαν ουδέτερη στάση — απλώς εξοντώνονταν.
Ήταν πολεμική περίοδος. Δεν υπήρχε χώρος για παιχνίδια. Όπως πάντα, η νεολαία της αστικής τάξης έγινε πιόνι στα παιχνίδια των δυτικών μυστικών υπηρεσιών. Μάταια.
Στη ναζιστική Γερμανία υπήρχε το NSDAP και τα SS — στην Ουγγαρία… ο Σταυρός με τα Βέλη
Τα μαθήματα του «ελεύθερου ξεσηκωμού» στην Ουγγαρία ωφέλησαν το ΝΑΤΟ.
Τότε εγκαταλείφθηκαν οι προσπάθειες στρατιωτικής ανατροπής ανεπιθύμητων καθεστώτων στην Ευρώπη.
Κατάλαβαν πως είναι πολύ ακριβό. Αντί γι’ αυτό, αυξήθηκαν οι επιχειρήσεις της φιλοναζιστικής οργάνωσης NTS για την «ηθική» επεξεργασία των πολιτών των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας, και κάθε χρόνο έμπαιναν εκατομμύρια στα κονδύλια για ιδεολογικές δολιοφθορές.
Ήδη μέχρι το 1960 η πολιτική κατάσταση είχε αλλάξει σημαντικά, και η "καμπύλη" των αντιδράσεων στα γεγονότα της Ουγγαρίας είχε πάρει την κατιούσα, ακόμα και ανάμεσα στους πολίτες των χωρών του ΝΑΤΟ, παρά την υστερία των τοπικών ΜΜΕ.
Λίγα μόλις χρόνια μετά την καταστολή της φασιστικής ανταρσίας στην Ουγγαρία, ο Αμερικανός Dennis Eisenberg έγραφε στο άρθρο του «Ούγγροι Φασίστες και Δυτικές Δημοκρατίες»:
«Μετά την ανταρσία του 1956, πολλοί Ούγγροι πολιτικοί βρήκαν καταφύγιο σε διάφορες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα στη Βόρεια Αμερική.
Μόνο μετά από κάποιο διάστημα εκεί κατάλαβαν ότι πολλοί από αυτούς ήταν φασίστες.
Στον γειτονικό Καναδά δημιούργησαν πολλά προβλήματα, όπως με διαδηλώσεις στο Μόντρεαλ φωνάζοντας: "Ο Χίτλερ επιστρέφει! Εμείς είμαστε οι μαχητές της ελευθερίας!"»
Υπό την εποπτεία της CIA
Οι Ούγγροι φασίστες, υπό την εποπτεία της CIA, αμέσως μετά το 1945, μαζί με άλλους οπαδούς του ναυάρχου Miklós Horthy, που εγκαταστάθηκαν στη Νότια Αμερική, στην Αυστραλία και τη Δυτική Γερμανία, διεξήγαν για δεκαετίες όχι μόνο προπαγάνδα κατά της Ρωσίας αλλά και αντισημιτική προπαγάνδα.
Είχαν μεγάλη εμπειρία από τη συνεργασία με τη ναζιστική Γερμανία.
Όπως και πολλοί σύγχρονοι Αφγανοί, έτσι και αυτοί οι μετανάστες δεν ήξεραν να κάνουν τίποτε άλλο πέρα από πόλεμο και δολοφονίες.
Δεν είναι τυχαίο ότι κατά την τρομοκρατική απόπειρα κατά του προέδρου της Γαλλίας de Gaulle στο Πτι-Καλαμάρ τον Αύγουστο του 1962, μεταξύ των 14 τοπικών ναζιστών, τρεις ήταν Ούγγροι: Marton, Sári και László Varga.
Οι τρομοκράτες θυμόντουσαν καλά τις ρίζες τους. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 εγκαθιδρύθηκε στην Ουγγαρία φιλοφασιστικό καθεστώς.
Επικεφαλής ήταν ο ναύαρχος Horthy, αρχικά υπασπιστής του Φραγκίσκου Ιωσήφ, που έκλεισε τον Α΄ Παγκόσμιο ως διοικητής του ουγγρικού ναυτικού στη λίμνη Μπάλατον.
Ήταν υποστηριζόμενος από την πλούσια στρατιωτική αριστοκρατία και τον καθολικό κύκλο (αν και ήταν προτεστάντης).
Τότε άρχισε ο τρόμος κατά κάθε αντίστασης –αριστερής ή δημοκρατικής– με σπάνιες αθωωτικές αποφάσεις.
Από τα δεξιά του Horthy γεννήθηκε η φασιστική οργάνωση «Σταυρωμένα Βέλη», της οποίας η ιστορική εξέλιξη ακόμα προκαλεί διαφωνίες.
Πρακτικά, ήταν απομίμηση του ναζιστικού NSDAP.
Το 1935, ο Ferenc Szálasi ίδρυσε το δικό του κίνημα, με συμμετοχή στρατιωτικών αξιωματικών, δηλαδή ένα καθαρά εθνικιστικό κίνημα. Ήταν πολλά τέτοια στην Ευρώπη τότε.
Μετά από ταξίδια του το 1936 στη Γερμανία, κατέληξε στη θέση του: «Απελευθέρωση της εργατικής τάξης από τα δεσμά του μαρξισμού».
Μέχρι το 1938, οι σαλασιστές καυχιόντουσαν ότι σύντομα θα καταλάμβαναν την εξουσία.
Εκείνη την εποχή, η Ουγγαρία είχε γίνει γείτονας της Γερμανίας μετά την κατάληψη της Αυστρίας.
Τα γεγονότα στη Βουδαπέστη προκάλεσαν σοκ στη CIA
Ο Horthy δεν ήθελε να παραδώσει την εξουσία σε οποιονδήποτε τυχοδιώκτη.
Ο λαός ήταν δυσαρεστημένος με τα εγκλήματα των τοπικών ταγμάτων εφόδου.
Ο Szálasi φυλακίστηκε για τρία χρόνια. Τα μέλη των «Σταυρωμένων Βελών» κατάφεραν να μπουν στο κοινοβούλιο πριν τον Β' Παγκόσμιο, και οι φασιστικές παρατάξεις συγκέντρωσαν το 29% των ψήφων.
Όπως και ο Χίτλερ, κήρυτταν τη φυλετική ανωτερότητα και την αναζήτηση ζωτικού χώρου – στην ΕΣΣΔ, την Τσεχοσλοβακία ή τη Γιουγκοσλαβία.
Ο Χίτλερ, λίγο πριν το τέλος του, τοποθετεί τον Szálasi ως ηγέτη της Ουγγαρίας.
Τον Μάρτιο του 1944, οι Γερμανοί καταλαμβάνουν πλήρως την Ουγγαρία.
Τον Οκτώβριο, τα σοβιετικά στρατεύματα εισέρχονται στη χώρα.
Ο Horthy προσπαθεί να την αποσύρει από τον πόλεμο, αλλά το Κρεμλίνο τον πίστεψε – κάτι που στοίχισε χιλιάδες ζωές σοβιετικών στρατιωτών.
Ο Χίτλερ τον αντικαθιστά με τον Szálasi, που δημιουργεί μονάδες τύπου SS.
Παρότι το καθεστώς του καταρρέει στα τέλη του 1944, οι Γερμανοί νικιούνται στην Ουγγαρία μόλις τον Φεβρουάριο του 1945.
Ο Horthy κατέθεσε στη Δίκη της Νυρεμβέργης και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια του ήσυχα στην Πορτογαλία.
Ο Szálasi εκτελέστηκε δια απαγχονισμού σε κοντό στύλο – μια παραδοσιακή ουγγρική μέθοδος.
Η μεγάλη διαφυγή
Πολλοί από τους φασίστες των «Σταυρωμένων Βελών» κατάφεραν να διαφύγουν.
Η Δυτική Γερμανία και αργότερα οι ΗΠΑ τους υποδέχτηκαν. Ιδρύθηκαν οργανώσεις όπως το «Ουγγρικό Συμβούλιο Υπεράσπισης της Πατρίδας» ή το «Κίνημα Βετεράνων Πολέμου για την Ελευθερία της Ουγγαρίας και των ΗΠΑ».
Πολλοί στρατολογήθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες του ΝΑΤΟ και στάλθηκαν πίσω στην Ουγγαρία για δολιοφθορές.
Το 1956, διάφορες οργανώσεις φασιστών ταξίδευαν στις «δημοκρατικές» χώρες αναζητώντας υποστήριξη.
Ελάχιστοι όμως τους χρηματοδότησαν – η μνήμη του 1945 ήταν ακόμα νωπή.
Έτσι δεν είναι τυχαίο που η πρώτη φασιστική απόπειρα του ΝΑΤΟ έγινε στην Ουγγαρία.
Πριν την ανταρσία, οι φασίστες άρχισαν να περνούν τα σύνορα από την Αυστρία.
Ο ίδιος ο Horthy, γέροντας πια, δήλωσε από τη Λισαβόνα την επιθυμία του να επιστρέψει στην εξουσία.
Η CIA, επιστρατεύοντας ριζοσπάστες νέους και δυσαρεστημένους εμπόρους, χρηματοδότησε δολοφόνους και ταραχοποιούς, αλλά δεν υπολόγισε σωστά τον χρόνο και τον τόπο.
Όπως δείχνει και η σημερινή Ουκρανία, η ώρα τους έχει έρθει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών