Το σουτ που άλλαξε την ιστορία των Τορόντο Ράπτορς (video)

Γράφει ο Νίκος Τσώτας

Μία εικόνα ίσον χίλια συναισθήματα. Στην συγκεκριμένη φωτογραφία το συναίσθημα αποτυπώνεται με διάφορες μορφές. Για άλλους κυριαρχεί το συναίσθημα της αγωνίας, για άλλους της ελπίδας, για άλλους της απογοήτευσης και για άλλους της προσμονής. Αυτό το «κύμα» διαφορετικών συναισθημάτων πρόσφερε το τελευταίο σουτ του Καουάι Λέοναρντ στο Game 7 της ημιτελικής σειράς για την Ανατολική περιφέρεια ανάμεσα στους Τορόντο Ράπτορς και τους Φιλαδέλφεια Σίξερς.

Αυτή η εικόνα έχει πλέον αποτυπωθεί πλέον σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές στην ιστορία του ΝΒΑ. Από τη μία αυτό το εύστοχο σουτ δίνει την ευκαιρία στους Ράπτορς να συνεχίσουν το όνειρό τους και να διεκδικήσουν τον πρώτο τίτλο στην ιστορία τους και από την άλλη να «βυθίσει» στην θλίψη τους Σίξερς. Ένα σουτ που έκρινε ένα τίτλο ΝΒΑ. Ένα σουτ που έκανε μία ολόκληρη πόλη να πάρει μία βαθιά... ανάσα, μέχρι να δει που θα καταλήξει η μπάλα.

Απομένουν 4.2" πριν το τέλος του Game 7 και η σειρά βρίσκεται στο 3-3. Ο πίνακας του σκορ ψηλά στη "Scotiabank Arena" δείχνει 90-90. Ο Νικς Νερς μόλις έχει ζητήσει τάιμ άουτ για να οργανώσει την τελευταία επίθεση και σαφής εντολή είναι να καταλήξει η μπάλα στον άνθρωπο... ρομπότ. Η επαναφορά από την πλάγια γραμμή γίνεται από τον Μαρκ Γκασόλ και όντως η μπάλα καταλήγει στα χέρια του Καουάι Λέοναρντ.

Η άμυνα ασφυκτική, τόσο από τον Μπεν Σίμονς αρχικά, όσο και από τον θηριώδη Τζόελ Εμπίντ στη συνέχεια. Όμως δεν στάθηκαν αρκετοί για να αποθαρρύνουν τον σταρ των «δεινοσαύρων». Η μπάλα του έκανε το χατίρι τελικά, καθώς φάνηκε... αναποφάσιστη μέχρι να μπει στο διχτάκι μέσα. Ένα σουτ, μία στιγμή που άλλαξε την ιστορία ενός οργανισμού.

«Ο Τζόελ είναι πιο ψηλός και μακρύς από εμένα. Έπρεπε να βρω το χώρο που θα με βοηθούσε να είμαι αποτελεσματικός. Έπρεπε να δώσω μεγάλη καμπύλη. Μόλις έφυγε η μπάλα από τα χέρια μου, ένιωσα υπέροχα» ήταν τα λόγια του πάντα σοβαρού αλλά εκείνη την ημέρα χαμογελαστού Καουάι Λέοναρντ.

Η συνέχεια γνωστή, με τους Τορόντο Ράπτορς να ξεπερνούν το εμπόδιο των Μιλγουόκι Μπακς και του MVP εκείνης την σεζόν, Γιάννη Αντετοκούνμπο, ενώ στους τελικούς του ΝΒΑ επόμενο «θύμα» τους ήταν οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς (4-2).