Έντεκα κεντρικές τράπεζες να έχουν προχωρήσει σε μείωση των επιτοκίων από τις αρχές Νοεμβρίου
Τα αίτια της πρόσφατη «ακραίας» μεταβλητότητας στις συναλλαγματικές αγορές, που οδήγησε το ρούβλι σε ελεύθερη πτώση 40% και το ελβετικό φράγκο σε άλμα 30%, αναζητεί ο Economist.
Σύμφωνα με το βρετανικό περιοδικό, δύο είναι οι λόγοι που εξηγούν την αυξημένη μεταβλητότητα των τελευταίων μηνών.
Ο πρώτος αφορά στη διάσταση πολιτικής ανάμεσα στη Federal Reserve και τις άλλες δύο μεγάλες κεντρικές τράπεζες –την Bank of Japan και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η Fed διέκοψε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) και εξετάζει πιθανή επιβολή αυστηρότερης νομισματικής πολιτικής εντός του έτους, την ώρα που η BOJ και η ΕΚΤ διατηρούν σε εφαρμογή προγράμματα ποσοστικής χαλάρωσης, με την ΕΚΤ να έχει μόλις πρόσφατα εξαγγείλει τη μαζική εξαγορά ομολόγων.
Ο δεύτερος λόγος είναι η πτώση των τιμών των εμπορευμάτων, η οποία έχει επιφέρει υποχώρηση του βασικού πληθωρισμού και οικονομική εξασθένηση σε κάποιες παραγωγικές χώρες, όπως η Ρωσία.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα 11 κεντρικές τράπεζες να έχουν προχωρήσει σε μείωση των επιτοκίων από τις αρχές Νοεμβρίου, γεγονός που αποθαρρύνει τους επενδυτές που αναζητούν αποδόσεις μέσω των νομισμάτων.
Οι κυβερνήσεις, βέβαια, ικανοποιούνται από την εξασθένηση των νομισμάτων υπό τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες, με την παγκόσμια ανάπτυξη να παραμένει ασθενική, καθώς κάτι τέτοιο ευνοεί τις προοπτικές των εξαγωγών.
Τα προβλήματα είναι ακόμη πιο έντονα στις χώρες που συνδέουν το νόμισμά τους με κάποιο άλλο, όπως η Δανία που το νόμισμά της «ακολουθεί» το ευρώ.
Η Ελβετία, αντιθέτως, αποφάσισε να αποσυνδέσει το ελβετικό φράγκο από το ευρώ, γεγονός που ανάγκασε τις ελβετικές αρχές να αγοράσουν τεράστια ποσά στοιχείων ενεργητικού σε ευρώ.
Η σύνδεση του νομίσματος μιας χώρας με κάποιο άλλο, κυρίαρχο νόμισμα αποτελεί κλασική τακτική για έλεγχο της μεταβλητότητας, ωστόσο, οι συνέπειες μπορεί να είναι δραματικές όταν η εν λόγω χώρα αποφασίσει να αποσυνδέσει το νόμισμά της, εξηγεί το δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με το βρετανικό περιοδικό, δύο είναι οι λόγοι που εξηγούν την αυξημένη μεταβλητότητα των τελευταίων μηνών.
Ο πρώτος αφορά στη διάσταση πολιτικής ανάμεσα στη Federal Reserve και τις άλλες δύο μεγάλες κεντρικές τράπεζες –την Bank of Japan και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η Fed διέκοψε το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) και εξετάζει πιθανή επιβολή αυστηρότερης νομισματικής πολιτικής εντός του έτους, την ώρα που η BOJ και η ΕΚΤ διατηρούν σε εφαρμογή προγράμματα ποσοστικής χαλάρωσης, με την ΕΚΤ να έχει μόλις πρόσφατα εξαγγείλει τη μαζική εξαγορά ομολόγων.
Ο δεύτερος λόγος είναι η πτώση των τιμών των εμπορευμάτων, η οποία έχει επιφέρει υποχώρηση του βασικού πληθωρισμού και οικονομική εξασθένηση σε κάποιες παραγωγικές χώρες, όπως η Ρωσία.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα 11 κεντρικές τράπεζες να έχουν προχωρήσει σε μείωση των επιτοκίων από τις αρχές Νοεμβρίου, γεγονός που αποθαρρύνει τους επενδυτές που αναζητούν αποδόσεις μέσω των νομισμάτων.
Οι κυβερνήσεις, βέβαια, ικανοποιούνται από την εξασθένηση των νομισμάτων υπό τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες, με την παγκόσμια ανάπτυξη να παραμένει ασθενική, καθώς κάτι τέτοιο ευνοεί τις προοπτικές των εξαγωγών.
Τα προβλήματα είναι ακόμη πιο έντονα στις χώρες που συνδέουν το νόμισμά τους με κάποιο άλλο, όπως η Δανία που το νόμισμά της «ακολουθεί» το ευρώ.
Η Ελβετία, αντιθέτως, αποφάσισε να αποσυνδέσει το ελβετικό φράγκο από το ευρώ, γεγονός που ανάγκασε τις ελβετικές αρχές να αγοράσουν τεράστια ποσά στοιχείων ενεργητικού σε ευρώ.
Η σύνδεση του νομίσματος μιας χώρας με κάποιο άλλο, κυρίαρχο νόμισμα αποτελεί κλασική τακτική για έλεγχο της μεταβλητότητας, ωστόσο, οι συνέπειες μπορεί να είναι δραματικές όταν η εν λόγω χώρα αποφασίσει να αποσυνδέσει το νόμισμά της, εξηγεί το δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών